Ένας πάνθηρας και μια μπάλα με καπέλο μωβ

Μια φορά κι έναν καιρό 

ήτανε ένα στρώμα που το λέγανε άσπρο και περπάταγε και βρήκε μετά μια σκούπα και τη ρώτησε πού πας κι αυτή απαντησε πάω στις σκάλες τις βρεμμένες και η μαμά της σκούπας της είπε σου απαγορεύω να πας, αλλά η σκούπα πήγε, δεν άκουσε την μαμά της, γλίστρησε, την κλέψαν, τρελοκομείο, και μετά πήγε το στρώμα κι αυτό στις σκάλες, ούτε αυτό άκουσε τη μαμά του, οπότε πέσαν και τα δυο κάτω και πήγαν φυλακή και έμειναν εκεί τοοοόσες μέρες και μετά είδαν ένα πάνθηρα που τον λέγανε μαύρο, Σωτήρη μαύρο (είπα το όνομά μου), και ο Σωτήρης είπε τι κάνετε εδώ και του απάντησαν ότι είμαστε φυλακή, δεν ακούσαμε τις μαμάδες μας και πήγαμε νοσοκομείο, και μετά τους πήγε ο πάνθηρας στη σαβάνα και μετά τους βρήκε ένας ελεφαντας καλός, ήτανε φιλικός, και πήγαν μαζί στην Ινδία, στην Κυπρο, στην Μαδαγασκάρη, στην κοινωνία, στη Βόρεια Ελλάδα, στη Νότια Αμερική και στο βυθό του μπικίνι, και παντού τους πήγε ο ελέφαντας, αλλά το σπίτι τους ήταν στο δάσος και εκεί υπήρχαν δύο σπιτάκια, ένα δεξιά ένα αριστερά, δεξιά ήταν η σκούπα, αριστερά το στρώμα, και μετά μπήκαν στο σπίτι μέσα και είχε δύο σημάδια, το ένα ήταν εξωγήινο και το άλλο Μπεν Τεν, και μετά βρεθήκανε όλοι σε ένα ποτήρι γεμάτο λαχανικά και ήταν μέσα σε ένα σπίτι με Νότιο Πόλο και τότε έτρεξε ένα άλογο και μια ζέβρα και ένας όρυγας και μετά έγινε σεισμός και εμφανίστηκε ένα πουλί δεινόσαυρος και μία πέτρα και ένας τυραννόσαυρος και μετά φαγωθήκανε και μετά είδαν η σκουπα και το στρώμα τον τυραννόσαυρο και μετά τρέχανε να σωθούν και το πουλί δαγκώνει αυτούς και μετά ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα

και τότε ήρθε μια άλλη εποχή

και μια φορά κι έναν καιρό τα μαντιλάκια βρήκανε τη σκούπα και το στρώμα και τη μαμά στρώμα και τον μπαμπά σκούπα και ζήσανε όλοι αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

(Ιστορία υπαγορευμένη από τεσσεραμισάχρονο, με ελαφρύ έντιτινγκ από σαραντάχρονο)