Whodunit

Ένας κάποιος Κουσελάς δεν λέει απλώς ότι έδωσε λίστα με φοροφυγάδες που δεν αξιοποιήθηκε, λέει επίσης και ότι αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που έπαψε να είναι υφυπουργός της κυβέρνησης. Εξακολουθεί παραταύτα και στηρίζει με την ψήφο του στη Βουλή μια τέτοιου είδους κυβέρνηση. Δεν έχει σημασία αν πρόκειται όντως για μια τέτοιου είδους κυβέρνηση ή αν είναι η ιδέα του και θεωρία συνωμοσίας μπολιασμένη με προσωπική πίκρα. Σημασία έχει ότι ο ίδιος νομίζει πως τον έφαγαν επειδή πήγε να τα βάλει με ισχυρούς φοροφυγάδες. Κι όμως παραμένει με τα χίλια μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας, κι όμως ψηφίζει χθες, σήμερα και αύριο νέα μέτρα.
Δεν ξέρω από που να αρχίσει η περιφρόνησή μου προς τέτοιου είδους ανθρωπάκια και που να τελειώσει.

---

Εν τω μεταξύ ο Παπακωνσταντίνου λέει ότι δεν υπάρχει τέτοια λίστα. Βλέπει οράματα προφανώς ο Κουσελάς, η κυβέρνηση είχε υφυπουργό οικονομικών έναν τύπο που ζει σε έναν φανταστικό κόσμο γεμάτο παραισθήσεις. Και είναι προφανώς εξαιρετικά δύσκολο να διαπιστωθεί ποιός από τους δύο λέει ψέμματα, πρόκειται προφανώς για ένα ζήτημα που σηκώνει τρελά πολύπλοκες πολιτικές έρευνες, πολιτικές έρευνες που δεν είναι η ώρα να γίνουν. Και προφανώς η χώρα έχει Πρωθυπουργό που την κυβερνά στα αλήθεια. Και δεν έχει κανένα άγχος να διαπιστώσει τι από τα δύο συνέβη. Κι αυτός και όλο το υπουργικό του συμβούλιο.

---

Ο καθένας μπορεί να ισχυρίζεται ό,τι θέλει όταν θέλει και όπως το θέλει. Ο Ρέππας μπορεί να λέει ότι ο Ραγκούσης δεν είχε φέρει σχέδιο για το ενιαίο μισθολόγιο και ο Ραγκούσης να λέει ότι είχε. Και να παραμένουν δικαιωμένοι και οι δύο από τον Πρωθυπουργό, εξίσου στη θέση τους, εξίσου υπουργάρες. Δεν τρέχει μία, δεν τρέχει μία αν οι ρυθμίσεις για τους φορτηγατζήδες που προέκυψαν μετά από χάος μηνών, έρχονται τώρα να ξαναλλάξουν. Σωστά τα ρύθμισε τότε ο Ρέππας, σωστά τα ρυθμίζει τώρα κι ο Ραγκούσης. Ο Πρωθυπουργός ασκεί υψηλή πολιτική και δεν μπορεί να ασχολείται με τα χθαμαλά. Άλλωστε σημάδι ζωντάνιας και δημοκρατίας είναι όλος αυτός ο διάλογος. Αφήνει όλα τα λουλούδια να ανθίσουν, πριν εγκαταλείψει οριστικά τη χώρα και πάρει κανένα διεθνές αξίωμα να ανταμειφθεί για τις υπηρεσίες του και ασχοληθεί με τα θέματα που στα αλήθεια τον καίνε, θέματα παγκόσμιας ειρήνης και οικολογίας, θέματα που θα κάνουν τα μαλλιά του να ξεασπρίσουν.

---

Ο καθένας μπορεί να ισχυρίζεται ό,τι θέλει όταν θέλει και όπως το θέλει. Ο ένας αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μπορεί να λέει ας έρθει ο άλλος να τον βάλει φυλακή επειδή δεν έχει να πληρώσει, κι όλο αυτό τελικά να μην προκαλεί εντύπωση. Για την ακρίβεια να αισθάνεσαι και ένοχος που ασχολείσαι ακόμα με την εσκεμμένη προκλητικότητά του. Γνώμη μου είναι πως αυτό που κάνει ο Πάγκαλος είναι να καθρεφτίζει τα όρια του παχυδερμισμού της ελληνικής κοινωνίας. Όχι ο ίδιος, αλλά η ελληνική κοινωνία είναι που δρα σαν παχύδερμο έχοντας αποκτήσει ανοσία σε ό,τι κι αν αυτός πει, ό,τι κι αν αυτός κάνει. Ό,τι είναι ο Θεόδωρος Πάγκαλος για το πολιτικό σύστημα είναι ο Μάκης Ψωμιάδης για το δικαστικό - αστυνομικό. Η αντιμετώπιση που απολαμβάνουν οι δύο τους τόσο από τα συστήματα αυτά όσο και από την κοινωνία είναι η ακριβέστερη εικόνα μιας χώρας παραιτημένης κι από τα ελάχιστα όρια αξιοπρέπειας, παραιτημένης κι από τα στοιχειώδη προσχήματα.

Διαβάζω αναλύσεις σε σχέση με το χρέος της χώρας, όπου γίνεται η διαίρεση και λένε τι χρωστάει θεωρητικά ο κάθε Έλληνας, τι ποσό από το χρέος αντιστοιχεί θεωρητικά στον καθένα. Εκείνο που ξέρω είναι ότι πρακτικά η ανοχή που έχουμε επιδείξει στο φαινόμενο Πάγκαλου και στο φαινόμενο Ψωμιάδη αποτελεί ένα ηθικό στίγμα που βαρύνει τον κάθε ένα από εμάς. Ντρέπομαι προσωπικά που ακόμη ο Πάγκαλος είναι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ντρέπομαι προσωπικά που ο Ψωμιάδης έχει κάνει διαχρονικά την ελληνική δικαιοσύνη πουτάνα.

---

Η κατάσταση έχει ξεφύγει τόσο που όταν στη χθεσινή εκπομπή της ΝΕΤ αναφέρονται στον Πάγκαλο, ο Κωνσταντίνος Ζούλας λέει ότι έχει το ακαταλόγιστο. Λέει αυτό που σκέφτεται. Αμέσως μετά συνειδητοποιεί ότι αυτό που είπε μπορεί να οδηγήσει τον Πάγκαλο στο να βγάλει φωτιά από το στόμα του και να του γαμήσει το μέλλον, κάνει τρελή γυριστή και ισχυρίζεται ότι εννοούσε πως ο Πάγκαλος έχει χιούμορ. Οι τρελές γυριστές είναι απαραίτητο προσόν επιβίωσης στις μέρες μας. Αλλά και πάντα εδώ που τα λέμε. Την ίδια ώρα δίπλα του ο Γιάννης Πολίτης έχει πιάσει έναν Γερμανό και του μιλάει για «καλοδεχούμενο στρατό κατοχής» επιχειρηματιών. Στο τέλος εκλιπαρεί για ένα περίπτερο. Ελάτε Γερμανοί και φτιάξτε μας έστω ένα περίπτερο.

Μπορεί να μου τη δίνει γενικά -και πολύ- ο Πολίτης, αντιλαμβάνομαι όμως ότι αυτά που λέει είναι επίτηδες υπερβολικά για να δώσει έμφαση σε μια άποψη που ειλικρινά θεωρεί ότι θα αποτελεί μια άλφα λύση. Τείνω επίσης να πιστέψω -και δεν το λέω ειρωνικά- ότι η πλειοψηφία κυβερνητικών βουλευτών και υπουργών κάνουν ό,τι κάνουν πιστεύοντας και αυτοί ειλικρινά ότι αυτά που κάνουν αποτελούν ένα είδους λύση. Αθωώνοντας τους λοιπόν στη δίκη των προθέσεων, κρίνω το αποτέλεσμα των προθέσεών τους. Που δείχνει έναν παρουσιαστή εκπομπής στην κρατική τηλεόραση να παριστάνει τον αρλεκίνο της υποτέλειας. Που δείχνει επίσης ότι ο νεοδιοριζόμενος καθηγητής θα παίρνει καθαρά 660 (ή 575) ευρώ τον μήνα.

---

Αν προχωρούσε η κυβέρνηση ταχύτερα στις διαρθρωτικές αλλαγές, αν είχε κλείσει δημόσιες υπηρεσίες άχρηστες, αν είχε απελευθερώσει ταχύτερα επαγγέλματα, αν είχε πουλήσει δημόσια περιουσία, πόσα θα γλίτωνε ο νεοδιοριζόμενος; Θα έπαιρνε 700 αντί για 660 (ή 600 αντί για 575); Δεν πάτε να γαμηθείτε παπαγαλάκια;

---

Οπότε ποιός αντίλογος μένει; Ότι αν το πηγαίναμε μόνοι μας το πράγμα ο μισθός θα ήταν -σε δραχμές ή σε ευρώ, δεν έχει σημασία- λιγότερα ή και πολύ λιγότερα κι από τα 660 (ή τα 575). Αυτός ο αντίλογος αρχίζει πια να μην δείχνει και τόσο πειστικός. Και όχι, δεν έχω στοιχεία να το αποδείξω, δεν έχω νούμερα και αριθμούς. Αλλά τα νούμερα και οι αριθμοί αποδεικνύονται αυτό που πάντα ήταν: ο ορισμός της σχετικότητας και όχι ο ορισμός της αλήθειας. Ανεξάρτητες αρχές τα αλλάζουν διαρκώς και όταν δεν τα αλλάζουν επαρκώς αλλάζουν οι ίδιες. Το 0% κούρεμα του χρέους γίνεται 21%, τώρα 50%, αύριο παραπάνω. Εκατό προς διακόσια δις ευρώ θα γίνουν αέρας. Εκτός αν ήταν πάντα αέρας. Εκτός αν υπάρχει το αληθινό χρήμα και υπάρχει και η φούσκα του χρήματος. Εκτός και αν κάθε γέννηση τόκου προσθέτει χρήμα στην αγορά που δεν υπάρχει στα αλήθεια κι όλο αυτό είναι μια αέναη πυραμίδα που κάποτε καταρρέει.

---

Για να το πω έτσι, ακόμα και αν υπάρχει πολύ πιο κάτω από τα 660 (ή τα 575) ευρώ σε νεοδιοριζόμενο καθηγητή σε αριθμητικό επίπεδο, δεν υπάρχει πιο κάτω από τα 660 (ή τα 575) ευρώ σε νεοδιοριζόμενο καθηγητή σε αληθινό επίπεδο. Η κοινωνία δολοφονήθηκε. Από τα δύο μέρη της δανειακής σύμβασης από κοινού.