Στο λαιμό σου
Καλό μου κορίτσι, το δυστύχημα δεν είναι ότι βρέθηκες μπροστά σε μερικές ψιλοαψιμαχίες (άλλωστε αν ο πατέρας σου είχε μυαλό θα σε πήγαινε Tζάμπο, που να τον πάρει, όχι σε ιστορίες άρτσι μπάτσοι και λουλάς), το δυστύχημα είναι ότι την ώρα εκείνη επιλέγεις να κρατηθείς από τον λάθος άνθρωπο.
Αυτόν τον άνθρωπο που τη ζωούλα του την έζησε, το παρτάκι του το έκανε, τα ωραία του τα είχε, χρεώνοντας και χρεώνοντας και χρεώνοντας εσένα. Έλα λοιπόν να ζήσεις τώρα ε σ ύ στη χώρα που έχτισε. Ό,τι σκατά θα τρως επί δεκαετίες, καλό θα είναι να μην ξεχάσεις ποτέ ότι είναι δικά του και μόνο δικά του.
Μα ήθελε το κακό σου; Όχι, προφανώς και δεν το ήθελε. Τουναντίον. Αν ήταν στο χέρι του θα σε είχε βασίλισσα. Με τι λεφτά όμως; Είσαι ήδη σε μια ηλικία που ξέρεις ότι δεν φυτρώνουν στα δέντρα. Αυτός με ποιά δικαιολογία δεν το ήξερε; Με ποιά δικαιολογία χαντάκωσε το δικό σου μέλλον;
Να κατέβεις αμέσως από την αγκαλιά του. Να τον καθήσεις κάτω. Να τον ρωτήσεις: όταν έπαιρνες μισθούς και επιδόματα σε ένοιαξε ποτέ αν το ελληνικό κράτος μπορεί να αντέξει το κόστος ενός τέτοιου δημοσίου τομέα; Πίστεψες ότι θα συνέχισαν να μας δανείζουν εσαεί για ποιόν ακριβώς λόγο; Για να γίνω κι εγώ σαν τα μούτρα σου; Για να μεγαλώσω κι εγώ σε μια κοινωνία σαν τη δική σου; Όπου θα μας θρέφει όλους αμέσως ή εμμέσως το κράτος (άρα οι αγορές που το δανείζουν), όπου θα κλέβουμε όλοι αμέσως ή εμμέσως το κράτος (άρα τις αγορές που το δανείζουν);
Περάσατε καλά, πατέρα, εις βάρος του κράτους και άρα εις βάρος των δανειστών του; Φάγατε και ήπιατε εις υγεία των κορόιδων που σας δάνειζαν; Και τώρα πάτε να τους φάτε και το 50% από όσα τους χρωστάτε; Ήταν ωραίο αυτό το κολπάκι, πατέρα; Και με έκανες και εμένα να νιώσεις και τη χαρά της πατρότητας; Να μου παρέχεις; Παραπαιδείες και γλώσσες και μουσικές και αθλητισμούς και γραμμένο διαμέρισμα;
Έτσι έμαθες, λαμόγιο πατέρα; Έτσι νόμιζες;
Ακόμα κι αν παραμένω στην αγκαλιά σου, δεν θα περάσουν πολλά χρόνια. Θα κατέβω. Θα συνειδητοποιήσω. Θα δω. Ότι μου στέρησες τη δυνατότητα να ζήσω εξ αρχής σε μια κοινωνία απελευθερωμένη, εξωστρεφή, ανταγωνιστική, αντιγραφειοκρατική, ανταγωνιστική, πλεονασματική, αυτοδύναμη, υγιή, παραγωγική. Ότι όλα αυτά πρέπει να τα χτίσω εγώ και η γενιά μου.
Και θα τα χτίσουμε, πατέρα. Σιγά σιγά κι απ' την αρχή. Θα προσαρμοστούμε. Θα μάθουμε να βγάζουμε το ψωμί μας μόνοι μας, θα μάθουμε κάθε κομμάτι ψίχας και κόρας να αντιστοιχεί σε ανταγωνιστική εργασία, σε αληθινή εργασία, σε εργασία που θα μετράει εκεί έξω.
Και θα βλέπω αυτή τη φωτογραφία και εντός της θα βρίσκεται το μόνο για το οποίο θα έχω εγώ να ντρέπομαι: ότι κάποτε σε κρατούσα σφιχτά από το λαιμό και ήταν σαν να σε δικαίωνα και ήταν σαν να ήθελα να με προστατεύσεις εσύ από το κράτος, ενώ θα έπρεπε να ζητήσω να με προστατεύσει το κράτος από εσένα. Εκείνο που στην πραγματικότητα κρατούσα σφιχτά στο λαιμό σου ήταν το κρίμα.
Κρίμα που σε είχα πατέρα. Κι εγώ και όλοι μας. Ξεφτιλισμένη, κακομαθημένη και χρεοκοπημένη γενιά. Μας πήρες στο λαιμό σου. Και τον λαιμό σου είναι που θα κόψουμε. Όχι κυριολεκτικά. Συνειδησιακά: τον τρόπο που έζησες εις βάρος ασφαλιστικών ταμείων, τραπεζών, φαντς και λοιπών ομολογιούχων. Τον τρόπο που έζησες εις βάρος μας.
posted by Old Boy @ 3:46 μ.μ.
51 comments
51 Comments:
Αν δεν ήμουν εξοικειωμενη με τον ειρωνικο τροπο γραφης σου, μπορει να παθαινα... εγκεφαλικο! :)
Συμφωνείς ότι μαζί τα φάγαμε δηλαδή ε;
Όχι.
Μπράβο!
ολο και καποιος Πασοκακιας δεν θα πιασει την ειρωνια και θα το αναρτησει στο fb.
Και γω για λίγο τα πήρα στο κρανίο
...αφου δεν το έπαθε η γουρουνόφατσα (καρτούν εντελώς) κανείς δεν θα το πάθει! Ψηλά τα κεφάλια! Ντροπή σου ρε oldboy που τα λες ...
Υπάρχει πράγματι θέμα με την ερμηνεία του κειμένου. Να το ερμηνεύσεις με τον τρόπο που κρατά την ασπίδα το αριστερό όργανο του κράτους ή με τον τρόπο που την κρατά το δεξιό;
κάθε φορά που ισορροπείς κατ' αυτόν τον τρόπο νομίζω μετά την κορύφωση ανάβεις κ' ένα τσιγάρο...
όλα τα φάγανε οι προδότες πολιτικοί , που πούλησαν τον ελληνικό λαό και τώτα ξεπουλάνε την πατρίδα . Ο λαουτζίκος δεν φταίει σε τίποτα . Δεν χρωστάμε , άρα δεν πληρώνουμε τίποτα . Ζήτω η ελληνική αριστερά ! Ζήτω η επανάσταση!
χμ... η αλήθεια είναι οτι πρέπει να δουλέψεις λίγο το ειρωνικό στυλ γραφής...
Λείπει μια εμφατικά χοντροκομμένη ατάκα για να καταλάβει και πιο ανυποψίαστος πως κάνεις πλάκα. Προβλέπω πολλές παρεξηγήσεις στα σχόλια :)
Αν αυτά τα γράφετε ειρωνικά, αναρωτιέμαι ποια είναι η 'ίσια' γραφή. Οτι δεν θα πρέπει η νέα γενιά να πετάξει στα σκουπίδια αυτό το μοντέλο ανάπτυξης και κοινωνίας που ακολούθησε η χώρα τα τελευταία 30 χρόνια; Ότι δεν θα πρέπει να πάψoυν να θεωρούν την εργασία 'βλακεία' των κορόιδων, έναντι των έξυπνων καταφερτζήδων; Απλώς αναρωτιέμαι, γιατί είμαι μητέρα δυο εφήβων που είναι και οργισμένοι με την κοινωνία που καλούνται να ζήσουν, αλλά και αηδιασμένοι με το ότι καλούνται να υπερασπιστούν το 'δημόσιο' πανεπιστήμιο, τη 'δημόσια' υγεία, τις 'δημόσιες' μεταφορές. Και δεν έχω πραγματικά να τους αντιπροτείνω πολλά, εκτός ίσως από το σύνθημα που έχουν γράψει στον τοίχο του Πανεπιστημίου της μικρής μας πόλης:'H μόνη λύση είναι η παγκόσμια κοινωνική επανάσταση'. Αλλά μια μαμά δεν μπορεί να λέει κάτι τέτοιο στα παιδιά της, έτσι δεν είναι;
Ειρωνεία-ξεειρωνεία, το κείμενο στέκει μια χαρά χωρίς αυτήν. Εμένα με καλύπτει κατά 80-90% (χωρίς ειρωνείες και τέτοια).
Μέχρι δηλαδή να ανοίξει ο Old Boy το στόμα του, με τον κίνδυνο να θυμηθούμε όλοι γιατί το έργο των καλλιτεχνών παίρνει αξία μετά θάνατον. Προσωπικά δεν ενοχλούμαι, η άποψη ενός καλλιτέχνη για το έργο του είναι υπερεκτιμημένη. Ό,τι και να ήθελε να πει ο καλλιτέχνης, το δημοσιευμένο έργο είναι αδυσώπητο: λέει τα δικά του.
..συνεχίζεται
...συνέχεια από το προηγούμενο
Έγραφα στο buzz πριν λίγο καιρό ότι για να λειτουργήσει η ειρωνεία πρέπει να έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με αυτό που το κοινό θεωρεί ως αληθινό.
Όταν η ειρωνεία τού Old Boy είναι όπως παραπάνω, το παιχνίδι γίνεται επικίνδυνο για τον εξής λόγο: η σύγκρουση υπάρχει, αλλά δεν είναι μετωπική. Έτσι πλέουμε στα πλαίσια του διφορούμενου.
Προσωπικά νομίζω ότι ο Old Boy αυτό το ξέρει, αλλά δυστυχώς ζει και ως εκ τούτου μπορεί να μιλήσει για τον εαυτό του.
Βασικά έχεις ένα προβληματάκι με τη χρήση της ειρωνείας... Η Φλώρα έχει δίκιο. Αν δηλαδή δεν ήταν ειρωνικό, αν το έγραφε ένας "πασοκάκιας" ή ένας τροϊκιστής τι διαφορετικό θα έγραφε; Να το κοιτάξεις λίγο αυτό.
Γιατί το κατατάξατε ντε και καλά ειρωνικό;
Εγώ δεν βλέπω καμμιά ειρωνία, βλέπω πως ο παλιόπαιδος τα πιστεύει αυτά που έγραψε.
Κάτι σαν να πείστηκε με το πέρασμα του χρόνου, πως, "ρε λές νάναι έτσι; λές πράγματι το κράτος να δανειζόταν για να πληρώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι; λές πράγματι οι γονείς να διαλύσαμε το μέλλον των παιδιών μας;"
Στο τελευταίο, θα συμφωνήσω κι εγώ.
Μα όχι όπως το θέλει ο οικοδεσπότης.
Καλοβολεμένοι φλούφληδες, είτε δημόσιοι, είτε ιδιωτικοί, είτε ιδιώτες, είτε επιτηδευματίες, όλοι εμείς αλλοτριωμένοι 40 χρόνια τώρα, αποδείξαμε πως καλά μας κάνουν.
Κληρονομήσαμε όλα όσα μας εξασφάλισαν οι παπούδες και οι πατεράδες μας, μα δε έχουμε τα παπάρια ν αντισταθούμε και να τα κρατήσουμε, να τα βελτιώσουμε και να τα κληρονομήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας στα δικά μας παιδιά.
Τα οποία μπορουν να μας φτύσουν κι απορώ πως δεν τόκαναν ακόμα!
mbiker
Ο γνωστός άθεος συγγραφέας Κρίστοφερ Χίτσενς είχε κάνει ένα roadtrip μαζί με έναν θεολόγο-ιερέα, όπου συζητούσαν τις θέσεις τους για τη θρησκεία μπροστά σε κοινό. Στο τέλος του ντοκυμαντέρ που παρουσίασε το ταξίδι του, ο Χίτσενς είπε περίπου τα εξής:
" 'Ημουν με τον Ριτσαρντ Ντόκινς όταν του είπα 'Φαντάσου πως έχουμε καταφέρει και έχουμε πείσει όλη την ανθρωπότητα να εγκαταλείψει τη θρησκεία. Όλη εκτός από έναν άνθρωπο. Παρόλο τον αγώνα που δίνουμε τώρα, αν στεκόμουν μπροστά σε αυτόν τον άνθρωπο και ήξερα πως αν επιχειρηματολογούσα θα τον έκανα να σταματήσει να πιστεύει, δεν είμαι σίγουρος αν θα ήθελα να εξαφανίσω τη θρησκεία από τη γη'. Το βλέμμα δυσπιστίας του Ντόκινς θα μου μείνει αξέχαστό"
Τις περισσότερες διαφωνώ με το μήνυμα της ειρωνείας του Oldboy. Αρχικά θεωρώ όλη τη διαδικασία άστοχη, τετριμμένη ακόμα και εκνευριστική. "Ύπουλα" πατώντας στις θέσεις μου, με γυρνάει προς αναθεώρηση σε θέματα που μέσα μου έχουν τελεσιδικίσει, κάτι που δύσκολα θα κατάφερνε η οποιαδήποτε ευθεία άποψη. Χωρίς αυτή την απατηλή ειρωνεία θα ήταν πιο λειψές, απόλυτες και σκληρές οι απόψεις μου για τα γεγονότα.
Δυσκολεύομαι και προσπαθώ ώρα να βρω τις λέξεις να εξηγήσω το «γιατί» του ποστ, το τι δηλαδή ήθελα να πω. Για να γράψω το ποστ δεν δυσκολεύθηκα καθόλου όμως. Οπότε η πρώτη απολογητική - ερμηνευτική μου γραμμή είναι η εξής: είδα τη φωτογραφία στην Ελευθεροτυπία και αμέσως μου ήρθε αυτό που έπρεπε να γράψω. Και αυτό που έπρεπε να γράψω είναι ότι αν δεχθούμε ως αληθινή την επίσημη αφήγηση που κυκλοφορεί, τότε αφού η γενιά μας και η γενιά των πατεράδων μας χαντάκωσε τη γενιά των παιδιών μας, αφού η Ελλάδα που φτιάξαμε χαντάκωσε την Ελλάδα που τους κληρονομούμε, αυτό ΤΕΛΙΚΑ δεν μπορεί παρά να οδηγεί και στο εξής σχήμα: Πατέρα, εσύ φταις. Όταν δηλαδή διακινείται εντονότατα το ιδεολόγημα πως ό,τι έκανε η ως τώρα Ελλάδα το έκανε εις βάρος των νεότερων γενιών, αυτό αν το φτάσουμε στο άκρο του, σημαίνει πως ο κάθε πατέρας (ή έστω ο μέσος πατέρας) χαντάκωσε το παιδί του.
Από εκεί και πέρα, πράγματι πολλές φορές κατά το παρελθόν κείμενά μου που παρερμηνεύθηκαν και θεωρήθηκε ότι κυριολεκτούν, γράφτηκαν με αποκλειστικά επιθετική διάθεση απέναντι στην άποψη που ειρωνευόμουν. Μπορεί να μην ήταν κραυγαλέα η επίθεση, επειδή προτιμώ να υποδύομαι την αντίθετη άποψη και να δείξω που οδηγεί αν ακολουθηθεί η λογική της, παρά να την κοροϊδεύω κατάμουτρα, αλλά πάντως το πνεύμα των κειμένων ήταν καθαρά επιθετικό.
Εδώ το πνεύμα δεν ήταν μόνο επιθετικό, εδώ έβαλα και μπόλικη προσωπική ήττα, έβαλα και μπόλικη προσωπική πίκρα, εδώ ναι μεν δεν πιστεύω την αφήγηση που υιοθετώ, ωστόσο το αντικειμενικό γεγονός παραμένει πως προφανώς η πρόσφατη Ελλάδα χτίστηκε ΚΑΙ σε ένα σωρό σαθρές βάσεις (απλά δεν είναι αυτές που θέλει η άλλη αφήγηση), το αντικειμενικό γεγονός παραμένει πως αν κληρονομείς στα παιδιά σου μια χειρότερη Ελλάδα έχεις και ενοχές και δεν είσαι αθώος του αίματος. Απαραίτητη διευκρίνιση: υπάρχουν πάρα μα πάρα πολλοί άνθρωποι που είναι εντελώς αθώοι του αίματος. Εγώ δεν νιώθω πως είμαι ένας από αυτούς.
Πρέπει όπως ο Γιωργος καλείται να γκρεμίσει το δανεισμένο κράτος παροχών, που κάποτε το λέγαν κοινωνικό κράτος, του πατέρα του, όπως το κοριτσάκι πρέπει να πνίξει το πατέρα του που πριν γεννηθεί εκείνη την είχε βουτήξει στα χρέη, πρέπει και εμείς να διώξουμε από τη ζωή τον old-boy, γιατί όσο είναι ακόμα στη ζωή και παρεμβαίνει επεξηγηματικά μέσω των σχολίων στα κείμενά του, χάνεται όλη η μαγεία. Γίνεται και αυτός ένας μικρός Βενιζέλος που κάποτε μας είχε καλομάθει πως τα χρέη των ΠΑΕ μπορούν να σβηστούν με χρέη των φορολογουμένων, τώρα μας κρατά αγκαλιά και μας περιφέρει υπό τη θέα και τη βία των αγορών με τα λευκά κράνη, τις ασπίδες και τους εκβιασμούς. Θάνατος λοιπόν! Θάνατος στον old-boy για να καταφέρει η δική μας γενιά να ζήσει σε εποχές πλεονάσματος φαντασίας.
Τσούζει αλλά μ'αρέσει.
[Να το κοιτάξω λιγάκι αυτό...]
@Κώστα nik,
Ορίστε, δεν κατάλαβες κι εσύ τη δική μου ειρωνεία!
O Old Boy είναι από τούς αγαπημένους μου bloggers, το έχω γράψει πολλές φορές. Δε χρειάζεται να συμφωνώ με τούς στίχους για να μ' αρέσει το τραγούδι.
Οπότε όχι, κάτι άλλο εννοούσα με αυτό που σχολίασα παραπάνω.
ΥΓ. Οι επεξηγήσεις τού Old Boy δεν είναι μακριά από τον τρόπο που το σκέφτομαι κι εγώ το θέμα, btw. Ή απ' αυτό που είχα καταλάβει πριν τις επεξηγήσεις (αν και, ομολογουμένως, δεν είναι ακριβώς το ίδιο -ακριβώς το ίδιο θα ήταν μόνο ακριβώς το ίδιο).
Ντάξει το ότι η προηγούμενη γενιά μπορεί και να έζησε συνειδησιακά εις βάρος της επόμενης ναι είναι ίσως ένα συμπεράσμα που θα έβγαζε κανείς (φαίνεται ότι δεν υπάρχουν και λεφτά ρε φιλέ), αλλά και πάλι τι μήπως μεγαλοποιείται το θέμα;
Δηλαδή τι ή εθελοτυφλείς (στην χειρότερη δεν αντιλαμβάνεσαι) με μια δοσούλα ηττοπάθειας ή ξεφτιλίζεις και προδίδεις και φτύνεις στην μάπα, και πάλι συνειδησιακά(;), τον πατέρα σου, δηλαδή τις ελπίδες ενός λαού (το τελευταίο ακούγεται σαν γεροντοκόρη που περιμένει κεντώντας κουρελούδες να της κάνουν προξενειό στην Ελλάδα του 1850, πιο κοντά στο πραγματικό επίπεδο προνοητικότητας της προηγούμενης EU-δανειο-γενιάς είναι το "μη μασάς πληρώνει το κράτος" το "τι σε νοιάζει οι γερμανοί τα κάνουνε" και το "πάρε εσύ την επιδότηση και αμά δεν σου βγει κράτα τα, αααυτός είσαι, ωραίος, στα αρχίδια σου ρε γιατί οι άλλοι δεν τρώνε νομίζεις;") και σε ειρωνεύομαι για αυτό το πράγμα, επειδή ενέχει μια ωμότητα η κάτι τέτοιο; Πολύ ψυχολογικά είναι όλα αυτά στην ΕΣΣΔ το αντίστοιχο του πχ να μην κόβεις αποδείξεις δεν θα το αντιμετώπιζαν με ψυχολογικ'ο σύμβουλο αλλά με τα κάτεργα στο ΒΛΑΔΗΒΙΣΤΟΚ.
Αν πρόκειται να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας επί του κειμένου μετά από λογοτεχνική ανάλυση και ξαναδιάβασμα όλου του corpus σου, το κείμενο είναι αποτυχημένο. Και κάκιστο! Τουλάχιστον εγώ δε διέκρινα καμιά ειρωνεία παρά έναν μεταμοντέρνο σχετικισμό παγκαλικού τύπου σε στυλ "μαζί τα φάγαμε", "όλοι φταίμε" και άλλα παρόμοια. Καλές οι προθέσεις ενδεχομένως αλλά θα ήταν κοινοτοπία να προσθέσω το γνωστό περί κόλασης και καλών προθέσεων.
Όντως, OldBoy, σήμερα παρα ήταν ..λεπτή η ειρωνία. Ευτυχώς, τα παιδιά από ένστικτο, πάντα πιάνονται απ' τον σωστό λαιμό.
Εξαιρετικό!
Η αποτυχία του συστήματος που οδήγησε ηθελημένα τη γενιά των πατεράδων μας σε προδιαγεγραμμένη χρεωκοπία δεν υπολόγισε ότι εκτός από εκείνους που τα λεφτά τα έκαναν βίλες, αυτοκίνητα, ψυγεία, γουρουνόπουλα κτλ. κτλ., υπήρχαν και οικογένειες που προσέφεραν απλόχερα άπειρη γνώση και μόρφωση στα παιδιά τους. Ανήκουμε σε μια γενιά που διάβασε πολύ, πήγε θέατρο, ταξίδια, ονειρεύεται και μπορεί να σταθεί και να αντιδράσει. Νομίζω...
Άθλιοι παραχαράκτες της αλήθειας. Φωτοσοπιές της πλάκας : ιδού η αληθινή φωτό:
http://2.bp.blogspot.com/-z18UTD1zZ6E/Tn9qfgW1XgI/AAAAAAAAbo0/Uh2zvT8t-IM/s1600/1701408.jpg
(από αληθινό σχόλιου ΠΑΣΟΚου στο twitter)
Δεν διέκρινα καμία ειρωνία, απλά αναρωτήθηκα αν το σημερινό ποστ το έγραψε ο Μπάμπης Παπαδημητρίου.
Και το διορθωτικό σχόλιο τα κάνει ακόμη χειρότερα, θυμίζει πολιτικό σε σύγκρουση με τον εαυτό του.
Και η φωτογραφία με πονάει πολύ για να μπορέσω να τη δω σαν αφορμή για το σχόλιο που ακολουθεί.
Τούτων γραφθέντων....
Ο καθένας μας δικαιούται να κρίνεται συνολικά, ιδίως αν δεν είναι ταγμένος κάπου.
Old-boy, έχεις δικαίωμα να συγκρουστείς με τον εαυτό σου, μην ακούς όσους σε θέλουν μπροστάρη στη δική τους ανάγκη για επίπεδες χολιγουντιανές αφηγήσεις. Η αλήθεια αποτελείται από πολλές μικρές αλήθειες και μια από αυτές είναι και του σημερινού κειμένου σου.
Μου τη δίνει ομως αυτή η αλήθεια, με ενοχλεί αυτή η αλήθεια και με απειλεί κιόλας αυτή η αλήθεια, γιατι φοβάμαι οτι θα διαβάσει το ποστ αυτο και ο Παγκαλος.
Την είδα τη φωτό του πασοκορόιδου.
Τους δείχνει μπροστά στο μπλόγκ των διαδηλωτών και μάλλον απωθημένους ίσως και δαρμένους, κάπου στην εξέλιξη της επίθεσης των μπάτσων.
Μόνο κρετίνος θα μπορούσε να ισχυριστεί κάτι αντίθετο...
mbiker
Τα κείμενα του old-boy πατούν τη σκανδάλη του περίστροφου που ήδη έχουμε στο μυαλό μας. Αν έγραφε ένα παρόμοιο κείμενο για το ότι η Γη είναι επίπεδη δε νομίζω ότι θα είχε τις ίδιες αντιδράσεις. Όσοι πραγματικά εξοργίζονται το παθαίνουν επειδή τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί (είτε ειρωνικά είτε όχι) βρίσκουν πάτημα στη λογική τους. Δεν τους φαίνονται ανεδαφικά. Και όταν κάτι δεν σου φαίνεται ανεδαφικό θέλεις να το αντικρούσεις. Να βρίσεις τον συντάκτη του κειμένου. Να του προσάψεις την ευθύνη για το πόσο κυνικός είναι και όχι για την πραγματικότητα που σου ρίχνει στα μούτρα.
Δεν ξέρω τι λέει ο ίδιος ο old-boy, αλλά η ειρωνεία του ξεπερνά ακόμα και τον ίδιο και φέρνει στην επιφάνεια τον κυνισμό του αγανακτισμένου με τον κυνισμό. Κλειδώνει τη λογική του παράλογου και στο κάτω-κάτω έχει πλάκα να τρως την τούρτα στη μούρη, πόσω μάλλον όταν σου αρέσουν τα γλυκά.
Εύστοχο κείμενο, όπως εξαιρετικός πάντα ο συγγραφέας.
Η αφήγηση όμως, με όλη την ειρωνεία της, προϋποθέτει οτι η νέα γενιά θα σκέφτεται με τα κριτήρια και τις αξίες της προηγούμενης (δηλαδή της τωρινής).
Και εάν δεν γίνει έτσι; Ποιό το αφήγημα;
Αλλωστε για να είναι η νέα γενιά άξιος συνεχιστής της παρούσης, πρέπει να εφαρμόσει τις μεθόδους της - της απόρριψης της σήψης...
«Εμείς δώσαμε αγώνες για να βελτιωθεί η ζωή μας. Στην κόρη μου κάθε βράδυ διηγούμαι αυτές τις ιστορίες. Για τους κοινωνικούς αγώνες, τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν και πως η Βουλή είναι ο ναός της Δημοκρατίας. Τώρα όμως έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Ο κόσμος της έχει γυρίσει ανάποδα παρ' όλο που δεν είναι σε ηλικία να έχει συνείδηση των πραγμάτων. Είναι λες και ζούμε στις μαύρες εποχές της χούντας. Να σε τσαλαπατάνε όπως τσαλαπατάνε την ελευθερία σου και τη δημοκρατία»
ταδε εφη ηλιας ,,,, βαλε ρε μεγαλε στη μικρη μια επαναληψη απο patty και ασε τις μπουρδες θα το καψεις με τις μαλακιες ...το υφος του oldboy δε με ενδιαφερει παρα μονο το γεγονος που εστιαζει
Δέκα εκατομμύρια Έλληνες δεν μπορούμε να βάλουμε σε μια σειρά τα πράγματα και να μην τα περιμένουμε όλα πακέτο και σε διχρωμίες άσπρο-μαύρο.
Το μοντέλο με τις κομματικές προσλήψεις ήταν λανθασμένο και επιβαρυντικό για το κράτος. Ο τρόπος λειτουργίας των συνδικάτων τελείως λανθασμένος.
Αλλά…
Τα δικαιώματα που κερδήθηκαν και τώρα εξαφανίζονται είναι δίκαιες ανθρώπινες κατακτήσεις και καταστροφή τώρα που χάνονται.
Δεν τα έφαγαν όλοι.
Ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα δεν έχει καμία με κάτι ανεξάρτητο και παραγωγικό που το έφαγε το κράτος. Ήταν μέρος του κράτους. Ζούσε από αυτό, έστω και μη έχοντας άλλη επιλογή.
Ναι, οι Έλληνες (αγρότες, υπάλληλοι κλπ κλπ κλπ) έφαγαν λεφτά. Αλλά ας μην ξεχνάμε πως μιλάμε για έναν πεινασμένο λαό, ο οποίος υπέστη ανυπολόγιστης αξίας ζημιές σε ανθρώπινες ζωές και μετά αφέθηκε να σφάζεται μεταξύ του, όταν όλα είχαν κριθεί.
Βεβαίως ακούγεται γραφικό να αναφέρεσαι στους Γερμανούς για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και θα σου πουν όλοι οτί αυτά είναι περασμένα ξεχασμένα. Αλλά αν δει κανείς τη σειρά των γεγονότων, δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Ζουν ακόμα άνθρωποι που έχασαν τους πατεράδες του από τη ναζιστική θηριωδία και μεγάλωσαν σε απίστευτες καταστάσεις εξαθλίωσης. Ρωτήστε του Καλαβρυτινούς. Μετά ο Κουτσόγιωργας του διόρισε όλους στο δημόσιο και έκανε το χιονοδρομικό. Έφαγαν δηλαδή τα δανεικά λεφτά των Γερμανών που 40 χρόνια μετά χωρίς να πληρώσουν κανένα χρέος σε αυτούς που έκαναν πραγματική ζημιά, ξαναέχτισαν τη βιομηχανία τους με χρήματα άλλων, αγύριστα, αμερικάνικα και τώρα με μια καλβινιστική λογική σου λένε πως πρέπει να πληρώσεις.
Ακόμα και ο ίδιος σου ο υπουργός σου λέει σήμερα πως αν δεν κάνεις ότι σου πουν, θα είναι σαν να ηττήθηκε σε πόλεμο. Μόνο που δεν ηττήθηκες πουθενά.
Ξεφεύγω από το θέμα, αλλά είναι πραγματικά τρομερός ο τρόπος αυτός με τον οποίο βγάζουμε το μαστίγιο και αρχίζουμε να χτυπάμε την πλάτη μας.
Και είναι πραγματικά λυπηρό να βγαίνουν και να λένε πως η διαφθορά υπάρχει μόνο στην Ελλάδα εκείνοι που κατά 99% δεν έχουν ζήσει ποτέ στο εξωτερικό, όχι περιστοιχισμένοι από ομογενειακές κοινότητες, αλλά με τον απλό κόσμο, για να δουν και εκεί τις ομορφιές που γίνονται. Δεν έχουν δουλέψει ποτέ με μη Έλληνα προϊστάμενο και νομίζουν πως ο κάθε Γερμανός, Άγγλος, Αμερικάνος αν ήταν διευθυντής τους θα ήταν ένας αγγελικά πλασμένος άνθρωπος, που θα είχε στο δεξί χέρι του ευαγγέλιο και στο αριστερό την αξιοκρατία.
Κρίμα παιδιά, αυτομαστιγωθήτε. Γελάνε πολλοί με την πάρτυ μας. Και ενοχληθείτε που ο Old Boy σας ειρωνεύεται. Θα θέλατε να πολύ να σας τα λέει στα σοβαρά για να δικαιολογείσεται τον εαυτό σας, που από τον φόβο σας έχετε αρχίσει και συμφωνείται με αυτούς που σας έσκισαν και τώρα πάνε να βγούνε και από πάνω. Θα φαινόταν λογικό να ακούτε με λιγότερες τύψεις τον Μπάμπη, αν και ο ένας από εσάς Old Boy συμφωνούσε.
«Αν πρόκειται να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας επί του κειμένου μετά από λογοτεχνική ανάλυση και ξαναδιάβασμα όλου του corpus σου, το κείμενο είναι αποτυχημένο. Και κάκιστο!»
Γιάννη, έχεις και δίκιο και άδικο. Έχεις δίκιο στο ότι δεν μπορεί να έχω την απαίτηση να ξέρει κανείς τον τρόπο με τον οποίο γράφω, ώστε να ξέρει τελικά και τι θέλω να πω.
Έχεις άδικο όμως αν νομίζεις πως τρέμω την παρανόηση. Την έχω αποδεχθεί την παρανόηση ως ενδεχόμενη. Και επειδή έχει ξανασυμβεί πάμπολλες φορές, αν ήθελα να πάψει, θα φρόντιζα με το πέρασμα του καιρού να γράφω αφήνοντας λιγότερο αντικειμενικό περιθώριο για παρανόηση. Έχω πάρει αντίθετη πορεία όμως και γράφω αφήνοντας περισσότερο αντικειμενικό περιθώριο για παρανόηση. Οπότε, αν το κείμενο σου φαίνεται κάκιστο, είναι άλλης τάξης θέμα και προφανώς δεν έχω κάτι να σχολιάσω. Δεν συμφωνώ όμως ότι είναι αποτυχημένο. Γιατί όταν κάτι -πιθανώς- κλονίζει αυτόν που τον διαβάζει, ίσως κάτι βγαίνει από αυτό, ίσως τον κάνει να ψαχτεί για το τι ο ίδιος πραγματικά πιστεύει, για το πόσο σίγουρος είναι για αυτό που πιστεύει, για το τι μπορεί να αντικρούσει.
Ο πατέρας είναι αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ μαθαίνω. Αφενός μια πραγματικά εντυπωσιακή σύμπτωση, αφετέρου οι περιγραφόμενες ευθύνες του αρχίζουν να αποκτούν την πλέον κυριολεκτική σημασία.
Κs, γενικά μιλώντας, φυσικά και συγκρούομαι με τον εαυτό μου. Και από τη στιγμή που έχει ξεκινήσει η κρίση έχω και ο ίδιος αρχίσει να αμφισβητώ εσωτερικά βεβαιότητες που ως χθες είχα. Από εκεί και πέρα αν υπονοείς πως με το συγκεκριμένο ποστ κάνω κάποιου είδους ιδεολογική γυριστή ή πώς εν πάση περιπτώσει κάποιου είδους ιδεολογική μεταβολή, πίστεψέ με δεν κάνω. Τώρα αν το διαβάσει ο Πάγκαλος και το κάνει σημαία, αυτό όπως και σε παρόμοια κείμενα στο παρελθόν, είναι κάτι που ΔΕΝ με πειράζει. Γιατί τελικά αυτό θέλω να πω: πως η παγκάλεια ή η οικονομίστικη ή η ενοχοποιητική ή η όπως θες τη λες αφήγηση, οδηγεί σε ένα συμπέρασμα που το κάθε παιδί πρέπει να φτύνει τον πατέρα του, που ο κάθε πατέρας πρέπει να αισθάνεται ντροπή επειδή έζησε χωρίς να πεινάει.
Εντάξει Old Boy.
Ξέρεις να μπαίνεις στη αντίθετη προς τα εσένα θέση και να παρουσιάζεις τα επιχειρήματα της μάλλον για να τα αποδυναμώσεις.
Ωστόσο εσύ, χωρίς ειρωνείες και έχοντας ξεκάθαρα τη θέση που πραγματικά πιστεύεις, μπορείς να πεις πως θα ήθελες το μέλλον της χώρας σου? Αν βέβαια σε ενδιαφέρει και νομίζεις ότι αξίζει να αναφερθείς σε αυτό.
συμφωνω απολυτα μαζι σου
μπραβο!
Θα ήθελα το μέλλον της χώρας μου να είναι αυτό ακριβώς: το μέλλον μιας χώρας. Μια χώρα δεν είναι ένα μαγαζί που έπεσε έξω και δεν βγαίνει. Η αντιμετώπισή της ως τέτοιο, τόσο από την τρόικα όσο και από την ελληνική πολιτική ηγεσία, ακυρώνει όλες τις πεποιθήσεις με τις οποίες μεγάλωσα. Δεν είμαι υπάλληλος μαγαζιού, είμαι πολίτης κράτους.
old,
αν ελεγες στο κοριτσακι να την πει στον πατερα του για το τι ψηφιζε αυτα τα χρονια θα ειχες πεσει 100% μεσα (οχι σε σχεση με το τι θελω να ακουσω εγω, αλλα σε σχεση με την αληθεια και πραγματικη αιτια αυτων που ζουμε σημερα....).Εκει ειναι η ριζα του κακου και οχι στο οτι μπορει να επαιρνε περισσοτερα απο αυτα που αξιζε.Καποιος του τα εδινε τα λεφτα αυτα και για καποιον λογο του τα εδινε....
χαιρετω
"Θα ήθελα το μέλλον της χώρας μου να είναι αυτό ακριβώς: το μέλλον μιας χώρας" Ποιας χώρας όμως δεν μας είπες. Δεν είναι όλα τα μέλλοντα των χωρών ίδια. Να βρούμε ποιο μέλλον θέλουμε να το ζητήσουμε, γιατί αν αφεθούμε σε αυτό που αχνοφαίνεται στον ορίζοντα για βουλγάρικο δεκαετίας 90 μοιάζει
όλοι μαζί να γυρίσουμε τον κόσμο ανάποδα
Πρέπει να το έχω δει σε βορειοκορεατική κουλτουριάρικη ταινία όλο αυτό. Ήταν κάπως έτσι, η οικονομική βοήθεια απ την Σοβιετική Ένωση κόβεται, η χώρα έχει 6 εκατομμύρια στρατιώτες να τα ξύνουν και να κάνουν παρελάσεις γύρω απ το ίδιο σημείο, δεν έχουν ψωμί να φάνε πλέον, και ενώ ο Κιμ Γιονγκ ο δεύτερος διατάζει προοδευτικούς (αυτούς που φτύνουν τους γονείς του διορθώνω γιατί στην ελλάδα προοδευτικός είναι μόνο ο ακροαριστερός κρατικιστής) φοιτητές να σκάβουν έξω απ το πανεπιστήμιο αντί να κάνουν μάθημα, αρπάζει ένα παιδί στην αγκαλιά και του λέει "παιδί μου αν κάνεις όλα αυτά που σου λένε από έξω που έχουμε γίνει ο περίγελος της υφηλίου τότε θα είσαι ποταπός και αλητάμπουρας γιατί θα φτύνεις τον ίδιο σου τον daddy και όλα για όσα πολέμησε και ονειρεύτηκε"
ολντ, τα χειροτερα δεν τα εχουμε δει.
Καποιοι μιλανε εδω κι ενα χρονο για την επερχομενη εξαθλιωση και τον αναποφευκτο θανατο πολλων.
Δεν εχουμε δει τιποτα ακομα.
Δε ξερω αν τελικα αυτος ο θανατος ειναι αναποφευκτος, αλλα ξερω σιγουρα οτι με βελασματα, δεν θα αποφυγουμε τη σφαγη, αντιθετως, μαλλον θα την επιταχυνουμε.
Προς αποφυγη παρεξηγησεων, το παραπανω δεν ειναι μπηχτη για σενα. Το συνολο των αντιδρασεων ως τωρα, απο τις πλατειες, τις πορειες και τις αναρτησεις ολων μας στα μπλογκς, ειναι βελασματα.
ΥΓ Ανεξαρτητως του ποσον ειρωνικο ειναι το κειμενο, εγω θα συμμεριστω την οργη του κοριτσιου απεναντι στον πατερα. Γιατι αυτος ο πατερας, και οι υπολοιποι πατεραδες της γενιας του Πολυτεχνειου, προσκυνησαν ολα αυτα τα χρονια τα πιο σαπια, μοχθηρα και μαφιοζικα πολιτικα ειδωλα που θα μπορουσε να προσκυνησει μια γενια.
Και δημιουργησαν μια αλλη γενια, ευνουχισμενη, λαπαδιασμενη, πλαδαρη,
που τεντωνει επιδεξια τον λαιμο της σε ολους τους βρυκολακες που ερχονται για να τη πλευρισουν.
H κομμουνιστική αλητεία του Πολυτεχνείου του Νοεμβρίου 1973 (που αντιμετωπίσθηκε από την Πολιτεία όπως έπρεπε, δηλαδή με πυρά -σε αντίθεση, δυστυχώς, με την κομμουνιστική αλητεία του Δεκεμβρίου του 2008 οπότε κατελύθη το κράτος και κάηκε η Αθήνα) είχε ως μόνο αντικειμενικό σκοπό τη μάσα-μπούκα των "έξυπνων" αριστερών αχρείων.
Το πάρτυ των άχρηστων, τεμπέληδων και θρασύδειλων ανθελλήνων τελείωσε, μουνόπανα!
Το κοριτσάκι της φωτογραφίας ατύχησε (δυστυχώς, το πού γεννιόμαστε είναι θέμα τύχης). Έχει πατέρα μουνόπανο, εχθρό της Πατρίδας του. Πολύ κρίμα.
Νικόλας.
celin, δε προσκύνησαν όλοι οι πατεράδες σάπια είδωλα. Αν είχε γίνει έτσι ποτέ η Ελλάδα δε θα ζούσε έστω και λίγα χρόνια ειρήνης και ανάπτυξης. Υπήρξαν άνθρωποι πολλοί που παρά τις αδυναμίες τους κόπιασαν και προσέφεραν το κάτι παραπάνω. Ας μην είναι η γενιά μας που στο όνομα της κρίσης θα τα απαξιώσει όλα. Ας δούμε ποιά είναι τα σάπια είδωλα, ας συμφωνήσουμε σε αυτό ωστε να μην τα προσκυνήσουμε οι επόμενοι.
kostas.nik
σωστα μιλας.
Δεν ηθελα να απαξιωσω, πικρια εβγαλα, οχι απαξιωση. Αλλωστε, αν αυτη η γενια μας αξιζει, ας βγει να παλεψει για να το αποδειξει.
Φυσικα και οι περισσοτεροι ανθρωποι κοπιασαν για να μας τα προσφερουν ετοιμα στο πιατο.
Απλα, η γενναιοδωρια κ ο αγωνας τους, ηταν ταυτοχρονα κ προσκυνημα ση σαπιλα, οχι για ολους, αλλα για τη μεγαλη πλειοψηφια.
Ξεγελαστηκαν. Οπως κι εμεις, γιατι κι εγω εχω ψηφισει δυστυχως παλαιοτερα, ενα κομματι απτη σαπιλα.
Τελοσπαντων, ο χρονος θα δειξει τι ειμαστε.
Επιτελους το πιο ρεαλιστικο ποστ που εχω δει σε αυτο το blogspot.
Ευγε old boy!!!!!!!!
υγ 1. http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1292581
υγ2. http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1293577
υγ3.
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1292704
υγ4.
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1293764
@ Oldboy
about irony
δεν μπορείς να ειρωνευτείς καλά κάτι αν πρώτα δεν το 'υιοθετήσεις'
για αυτό και ο 'πετυχημένος' είρων νομίζω πως δεν πρέπει να είναι 100% απέναντι από αυτό που ειρωνεύεται
για να φορέσεις ένα κουστούμι, πρέπει να σου κάνει
ή πρέπει να φροντίσεις να σου κάνει κάπως
αλλιώς θα φας πόρτα στο δείπνο του πρέσβυ
αλλά αν περάσεις την Πόρτα, τότε και μόνο τότε, θα μπορέσεις να αποκαλύψεις τι περιλαμβάνει ο μπουφές
... και θα φας και φερρέρο ροσέ
με το κόστος βέβαια ... του κουστουμιού
Αν δεχθούμε ότι έχουμε οικονομική κατοχή το να παίρνεις το παιδί σου σε μια εμπόλεμη κατάσταση είναι τουλάχιστον ανήθικο, εκτός και αν τρέφετε δημοκρατικές αυταπάτες.
Λες και δεν γνωρίζουμε για το τι είναι ικανοί να κάνουν οι ρομποτανθρωποι των ΜΑΤ.
Αν έχει παπαρια αυτός ο "πατέρας" να κατεβεί σα πολιτικοποιημένος ενήλικας, όπως κάνω εγώ , όπως κάνουν και οι υπόλοιποι. Όλα τ'αλλα είναι παραμύθια της χαλιμας.
Στη τελική αν θέλει να φέρει οπωσδήποτε το παιδί του να μη μπει μπροστά στα ΜΑΤ, λες και το σενάριο της καταστολής δε το έχουμε μάθει τόσα χρόνια.
Αυτο που με ενοχλεί περισσότερο είναι οτι το αντικείμενο των δυο σάπιων εξουσιών καταλήγει να είναι ενα αθώο ανήλικο παιδάκι.
Ενω η αρρωστημένη μας κοινωνία κλασικά πολώνεται στο μαυρο και το ασπρο.
Το παιδί ρε προστατεψτε !
Δημοσίευση σχολίου
<< Home