Τρίτη, Οκτωβρίου 04, 2011

Α passage to India







(Εικόνα από τις εορταστικές εκδηλώσεις που θα διεξαχθούν σήμερα, με εκπροσώπους των τεσσάρων κοινωνικών ομάδων που στηρίζουν το κυβερνητικό έργο. Με τη σάπκα είναι εκπρόσωπος των επενδυτών, τη σημαία κρατάει μέλλων έφεδρος, η κοπέλα συμβολίζει τη νέα υπερτράπεζα που προέκυψε μετά τη συγχώνευση Αlpha - Eurobank, ενώ πίσω τους βρίσκονται κοπάδια πολιτών με την αρχαιοελληνική έννοια)

Ναρκωτικά παίζουν πολλά, μα σαν κι εσένα τίποτα. Τίποτα και κανείς σαν εσένα, Γιώργο Ανδρέα Παπανδρέου. 4 Οκτωβρίου 2009 - 4 Οκτωβρίου 2011, εδώ στου δρόμου τα μισά, έφτασε η ώρα να το πω, για αυτό ακριβώς σε αγαπώ, για τ' αλλού για αλλού της σκέψης σου.

Οι κόκκινες γραμμές της πρώτης διετίας χαράχθηκαν σαφώς και σε ευχαριστούμε για αυτές: δεν θα πουλήσεις την Πελοπόννησο και δεν θα αφήσεις τη χώρα να γίνει Ινδία. Τώρα όμως που μπαίνουμε στη δεύτερη, εξέτασε ίσως το ενδεχόμενο να βάλεις και λίγο νερό στο κρασί σου: πουλώντας την Πελοπόννησο μπορεί και να συρρεύσουν επενδυτές που θα εμπιστευθούν τη χώρα, μπορεί και να βρεθούν τράπεζες που θα στηρίξουν την πραγματική οικονομία, ενώ αφήνοντας τη χώρα να γίνει Ινδία όλο και περισσότεροι άνθρωποι της δουλειάς δεν θα στεναχωρηθούν που θα τη χάσουν (άρα θα βρεθεί και πέμπτη κοινωνική ομάδα στο πλευρό σου) κι όλο και περισσότεροι πολίτες θα αναπολήσουν την αρχαιοελληνική έννοια του όρου, όταν η δουλεία δεν ήταν ντροπή αλλά θεσμός. Ένα λάθος κάνατε Γιώργο στην πρώτη διετία, δεν προχωρήσατε εγκαίρως και αυτά τα πληρώνουμε τώρα διπλά. Μην το επαναλάβεις. Απαλλάξου από τις αγκυλώσεις σου. Συγκρούσου με το οπισθοδρομικό κομμάτι του εαυτού σου και της παράταξής σου. Κατώτατος μισθός τα 49 ευρώ, τα φανάρια θα αδειάσουν οριστικά από ανατολικοασιάτες, παίζει να μειωθεί κι η εγκληματικότητα, όπως έριξες άλλωστε δραματικά και το κυκλοφοριακό τα βράδυα και τις Κυριακές (κι ας μην το είχες καν υποσχεθεί, κι ας μην στο αναγνωρίζει κανείς). Τώρα απελευθέρωση του κατώτατου μισθού προκειμένου να εξακολουθήσει να υπάρχει μισθός. Τώρα απελευθέρωση της δουλειάς για να μην πάμε στη δουλεία. Ας μάθουμε από τα λάθη μας. Όχι άλλες καθυστερήσεις. Ένα τουλάχιστον ευρώ ανά οικογένεια, ειδάλλως θα επιστρέψουμε στη δραχμή.

7 Comments:

At 10/04/2011 01:41:00 μ.μ., Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. said...

Ένα λάθος έκανε πρέπει να το ξεχάσει; Όχι, κανένα λάθος δεν έκανε, σαν να 'ταν ο ίδιος κι όχι άλλος μέσα σ' αυτή τη διετία πορεύτηκε. Όποιος γνώριζε την πολιτική πορεία του και τις επιλογές του σε πρόσωπα, δεν περίμενε τίποτα καλύτερο (για να μην πω "καλό") από τον ΓΑΠ.

Το λάθος το έκαναν οι ψηφοφόροι του, αλλά το πληρώνουμε και θα το πληρώνουμε όλοι μας για χρόνια.

Και το παράπονο είναι πως δεύτερη ζωή δεν έχει για μας. Ενώ γι αυτόν, όλο και κάποιος κλώνος-Παπανδρέου θα ξαναβγεί για να ξαναπεί τα ίδια ψέμματα, να ξανακάνει τα ίδια πειράματα μαθητευόμενου μάγου και τα ίδια "λάθη", να εξυπηρετήσει τις ίδιες σκοπιμότητες, να ξαναπεί τις ίδιες μπούρδες, να παρασύρει κι άλλους αφελείς ψηφοφόρους, να ξανακαθίσει στο σβέρκο μας.

 
At 10/04/2011 01:43:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Υπάρχει και το αρχαιότερο επάγγελμα στο οποίο μπορούμε ομαδικά να επιδοθούμε... εδώ που φτάσαμε...
Διονύσης (όχι αγανακτισμένος, αλλά απογοητευμένος)

 
At 10/04/2011 03:14:00 μ.μ., Blogger squarelogic said...

Old,
γράψτο και στ'αγγλικά,στα ελληνικά παίζει να νομίζει οτι σοβαρολογείς!

 
At 10/04/2011 03:59:00 μ.μ., Anonymous kostas.nik said...

Δεν είμαστε ΣουΙνδία ούτε θα γίνουμε.

 
At 10/04/2011 04:03:00 μ.μ., Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. said...

Όσο "διακριτική κι αν ήταν η σχέση του E.M. Φόρστερ με την Ελλάδα" (Μάρη Θεοδοσοπούλου - Το Βήμα 19/11/2000), είναι βέβαιο πως αν έγραφε κάτι, για την ίδια χώρα, σήμερα, αντί του "Δρόμου προς τον Κολωνό" θα έγραφε το "Α pasok to India".

Θα είχε εξασφαλίσει παραγωγούς και σκηνοθέτη για την μεταφορά του στις ζωές μας...

 
At 10/04/2011 04:15:00 μ.μ., Blogger Athena said...

Τον τελευταίο καιρό, κάθε φορά που σας διαβάζω αισθάνομαι σαν να τρώω χαστούκι...μακάρι να σας διάβαζαν κι ο ΓΑΠ κι οι Υπουργοί του και να αισθάνονταν το ίδιο. Μπορεί και να ξυπνούσαν!

 
At 10/04/2011 05:18:00 μ.μ., Anonymous gioz said...

"Το παιχνίδι είναι στημένο κι'από πριν ξεπουλημένο..." όπως λέει και το τραγουδάκι... Πότε όμως τα λόγια θα γίνουν οργή? πότε η οργή θα γίνει ποτάμι να τρέχει στους δρόμους ασταμάτητο? Πότε το ποτάμι θα "πνίξει" αυτούς, όλους αυτούς και τα έργα τους? Για όλους μας αναρωτιέμαι....

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home