Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 29, 2011

Υπάρχουν

Σε κάθε νέα δόση είσαι μια ζωντανή αντίφαση, δανεισμένε. Εμ τρέμεις μην τυχόν και λύσουν το λουρί,

εμ δυσανασχετείς που δεν το λύνουν.

Είχες μάθει να έχεις και την πίτα και τον σκύλο, και τώρα που σκύλος γίνεσαι εσύ σου κακοφαίνεται. Θα σου κακοφαίνεται όσο συνεχίσεις να αντιφάσκεις, όσο συνεχίσεις να το πολεμάς, όσο συνεχίσεις να φέρεσαι με βάση το προηγούμενο στάτους σου. Πάει αυτό, άλλαξε. Αποδέξου το. Η μισή μαυρίλα σου οφείλεται στο ότι σκέφτεσαι ακόμη με βάση τις προσδοκίες του πριν. Αναδιαρθρώσου. Άρχισε να μένεις στα τέσσερα κι από μόνος σου. Μάθε τη νέα σου γλώσσα. Είναι τόσο απλούστερη. Μάθε τα νέα σου θέλω. Είναι τόσο απλούστερα. Ψάχνε για κόκαλα. Υπάρχουν.

3 Comments:

At 9/30/2011 08:37:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Μας γάμησες πρωί-πρωί

 
At 9/30/2011 05:24:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

“[Υ.Γ.] Και για ν' αλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης. Όλη νύχτα απόψε επί δέκα ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ήπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου.”

 
At 10/02/2011 01:27:00 μ.μ., Anonymous gioz said...

Με τσάκισες, με χάλασες, Χριστέ μου τι μαυρίλα ήταν αυτή! Ευτυχώς που υπάρχει ο Ντον με την Πέγκυ από πάνω να χαλαρώσω λίγο και το μωρό δίπλα μου, που μου χαμογελάει από το relax. Δυο, τρία τέτοια χαμόγελα ακόμη να μου ρίξει και πάει μαύρο σε νίκησα και σήμερα!:) καλημέρα!

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home