Υπάρχουν
Είχες μάθει να έχεις και την πίτα και τον σκύλο, και τώρα που σκύλος γίνεσαι εσύ σου κακοφαίνεται. Θα σου κακοφαίνεται όσο συνεχίσεις να αντιφάσκεις, όσο συνεχίσεις να το πολεμάς, όσο συνεχίσεις να φέρεσαι με βάση το προηγούμενο στάτους σου. Πάει αυτό, άλλαξε. Αποδέξου το. Η μισή μαυρίλα σου οφείλεται στο ότι σκέφτεσαι ακόμη με βάση τις προσδοκίες του πριν. Αναδιαρθρώσου. Άρχισε να μένεις στα τέσσερα κι από μόνος σου. Μάθε τη νέα σου γλώσσα. Είναι τόσο απλούστερη. Μάθε τα νέα σου θέλω. Είναι τόσο απλούστερα. Ψάχνε για κόκαλα. Υπάρχουν.
3 Comments:
Μας γάμησες πρωί-πρωί
“[Υ.Γ.] Και για ν' αλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης. Όλη νύχτα απόψε επί δέκα ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ήπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου.”
Με τσάκισες, με χάλασες, Χριστέ μου τι μαυρίλα ήταν αυτή! Ευτυχώς που υπάρχει ο Ντον με την Πέγκυ από πάνω να χαλαρώσω λίγο και το μωρό δίπλα μου, που μου χαμογελάει από το relax. Δυο, τρία τέτοια χαμόγελα ακόμη να μου ρίξει και πάει μαύρο σε νίκησα και σήμερα!:) καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home