Μας ταλαιπωρεί το θέμα
Μπορεί και να κάνω λάθος, η εντύπωση όμως που έχω, είναι πως στον δημόσιο λόγο, πολιτικό και επιστημονικό, μέχρι να μυρίσει προχθές το βράδυ ο Ανδρέας τα πεντικιουρισμένα νύχια του, δεν είχε επισημανθεί αυτή η ανάγκη (αν και απόλυτη) για μα τέτοιου είδους «ριζοσπαστική» αναθεώρηση του Συντάγματος. Μπορεί να κάνω επίσης λάθος, η εντύπωση όμως που έχω είναι πως ούτε ο ίδιος ο Ανδρέας την υποστήριζε σαν μοναχικός λύκος εντός και εκτός Βουλής. Αλλά έτσι ίσως συμβαίνει με τις εξ αποκαλύψεως αλήθειες. Το περίεργο είναι πως κατά τον Ανδρέα δεν δημαγωγεί ο ίδιος, αλλά όποιος δεν σπεύδει αμέσως να τις συνομολογήσει. Δώσε μας λίγο χρόνο, Δάσκαλε, να χωνέψουμε κι εμείς το όραμά σου. Μέχρι προχθές το βράδυ νομίζαμε πως όλες οι δυνάμεις του «συνταγματικού τόξου», όλες οι δυνάμεις της αυριανής κυβέρνησης προδραχμικής ενότητας, προάσπιζαν ένα Σύνταγμα που δεν χρειαζόταν άμεσα ριζοσπαστική αναθεώρηση. Μέχρι προχθές το βράδυ νομίζαμε πως αυτό το τμήμα του νομικού πολιτισμού δεν ήταν εχθρός σαν το Εργατικό Δίκαιο, νομίζαμε πως το Σύνταγμα ήταν με το μέρος μας. Όχι όμως, τελικά ήταν βραχνάς:
Η εξίσωση είναι λοιπόν απλή: σάπιο το μεταπολιτευτικό οικοδόμημα, άρα κατεξοχήν σάπια τα συνταγματικά μπετά του. Και σάπιος ο τρόπος που το Σύνταγμα ερμηνεύτηκε και εφαρμόστηκε. Αλλά εδώ μπαίνει ένα τεχνικό ερωτηματάκι, Ανδρέα. Καλά, τη δημόσια διοίκηση πες ότι την κουλαντρίζεις. Τη δικαιοσύνη με τι είδους ριζοσπαστική αναθεώρηση θα μπορούσες να ελέγξεις; Θα πας τόσο ριζοσπαστικά ως την αρχή της διάκρισης των εξουσιών; Πες ότι φτιάχνεις ένα Σύνταγμα βγαλμένο από τις πιο νεοφιλελεύθερες ονειρώξεις, ένα Σύνταγμα που π.χ. αντί για το περιβάλλον θα προστατεύει ρητά και κατηγορηματικά το φαστ τρακ. Και πάλι πώς θα διασφαλίσεις ότι θα γλιτώσεις τη "μακάρια" περιβαλλοντική νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, που "κατέστρεψε τη χώρα για να προστατέψει άλλα αγαθά". Αν αυτοί οι τύποι δίκαζαν ως τώρα προστατεύοντας άλλα αγαθά, δεν θα μπορέσουν να βρουν και πάλι παραθυράκια, ώστε να μπλοκάρουν επενδύσεις, ώστε να στομώσουν την ανάπτυξη, ό,τι κι αν προβλέπει το νέο(κον) μας Σύνταγμα; Πώς θα μας απαλλάξεις, Ανδρέα, από τον βραχνά του ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων, του ελέγχου της νομιμότητας των πράξεων της διοίκησης;
Ανδρέας Αντιμοντεσκιέ Λοβέρδος, ένας ριζοσπάστης ανάμεσά μας.
15 Comments:
Δεν κατάλαβα που ακριβώς καταφέρθηκε κατά της έννοιας του Εργατικού Δικαίου και που παραβιάζει ή δείχνει ότι σκοπεύει να παραβιάσει την αρχή των εξουσιών. Νομίζω ότι δεν είναι ο πρώτος πολιτικός που εκφράζει άποψη για τη λειτουργία της δικαιοσύνης και του πολιτεύματος γενικά.
Ο Λοβέρδος, γνήσιο τέκνο του μεταπολιτευτικού κρατισμού, πολύ πιο έξυπνος και ευέλικτος από το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό, πιθανώς και από τους πιο αδίστακτους, έχει αποφασίσει να ρίξει τη μεγάλη ζαριά πλήρους ρήξης με την προσωπική του και κομματική του πελατεία γιατί γνωρίζει ότι κατά πάσα πιθανότητα το γενικότερο κλίμα και η πραγματικότητα θα τον ακολουθήσει. Και δημιουργεί ένα επιπλέον κόστος σε όσους μένουν πίσω, λέγοντάς τους δημαγωγούς.
(Ο όρος νεοφιλελευθερισμός χρησιμοποιείται για άλλη μια φορά καταχρηστικώς, αλλά τι να κάνουμε, μικρό το κακό).
Μεγάλο όμως το κρίμα για τις δημοσιοϋπαλληλικές ονειρώξεις και κατακτήσεις, και για αυτούς που θα τις χάσουν και για τους υπόλοιπους που έπρεπε να μας καταστρέψουν για να τεθούν (και σε πρώτη φάση και ακόμα φοβάμαι μην και δεν γίνει τίποτα) υπό αμφισβήτηση.
Να όμως που τα ανακλαστικά των υπερασπιστών της σημερινής κατάστασης του δημοσίου είναι πάντα εδώ. Ο πραγματικός λόγος που τον βρίζει σήμερα το μισό ίντερνετ δεν είναι φυσικά οι συνταγματικές του αναζητήσεις, αλλά τα αυτονόητα που είπε για αυτό, την λειτουργία του και την ολέθρια επίδρασή του.
η παγκαλιά του LoverDoo
http://kato-kefali.blogspot.com/2011/09/loverdoo.html
Εγώ ως ιδιωτικός υπάλληλος καμία αναγκαιότητα δεν αισθάνομαι να υπερασπιστώ το δημόσιο. Διαφωνώ βεβαίως με τις βάρβαρες περικοπές σε περίοδο ύφεσης που θα σμπαραλιάσουν την ήδη γονατισμένη οικονομία, αλλά το θέμα δεν είναι καν αυτό. Την ώρα που η δημόσιοι υπάλληλοι βλέπουν τους μισθούς τους να μειώνονται και το βιοτικό τους επίπεδο να πέφτει, ένας κοινοβουλευτικός υπουργός δεν έχει το τακτ όχι να τους απευθύνει μια ενθαρρυντική κουβέντα, αλλά ούτε καν να σιωπήσει. Αντίθετα επιλέγει να βγει μπροστά και να τους προσβάλλει βάναυσα στο σύνολό τους, πράγμα που θα ήταν ανήθικο ακόμα κι αν είχε δίκιο (που δεν έχει). Τώρα αν αυτό συνιστά δείγμα εξυπνάδας κι ευελιξίας, τι να πω... Μάλλον εγώ δεν πάω καλά.
"Διαφωνώ βεβαίως με τις βάρβαρες περικοπές σε περίοδο ύφεσης που θα σμπαραλιάσουν την ήδη γονατισμένη οικονομία"
Τότε να αυξήσουμε τους μισθούς τους για να καταπολεμήσουμε την ύφεση. Θα μπορούσαμε να κάνουμε και προσλήψεις να τονώσουμε την οικονομία.
Το τεράστιο πρόβλημά μας είναι το πρωτογεννές έλλειμα. Οικονομικά και διαπραγματευτικά σε σχέση με τους πιστωτές μας. Κόβοντας δαπάνες επιτείνεις μεν την κρίση, αλλά πάνω από όλα πετυχαίνεις ακριβώς αυτό, κόβεις καθαρές δαπάνες. Αντιθέτως με την υψηλή φορολογία σμπαραλιάζεις πολύ περισσότερο την οικονομία χωρίς να έχεις ιδιαίτερο όφελος στα έσοδα. Άρα η λύση, κατά την άποψή μου είναι η εξής: Κόβουμε ραγδαία τις δαπάνες με κριτήρια παραγωγικότητας, αποδοτικότητας και (πραγματικά/αυστηρά) κοινωνικά και ρίχνουμε τη φορολογία.
Το Λοβέρδο δεν τον αποκάλεσα όπως περιγράφεις επειδή βρίζει γενικώς και όλους αλλά επειδή παρουσιάζει τη μορφή του σημερινού δημοσίου επακριβώς και απογυμνωμένα. Ένα πολιτικοοικονομικό ανθεκτικό και αυτοπροστατευτικό παρασιτικό τερατούργημα που δεν είναι απλά άλλο ένα πρόβλημα, αλλά η κύρια αιτία καταστροφής της χώρας. Και το κάνει ενώ οι περισσότεροι πολιτικοί προτιμούν να κάνουν γαργάρα το θέμα ή να το στρογγυλεύουν.
Και δεν έχει να κάνει με το που δουλεύει κανείς για να διαπιστώσει αυτά. Εδώ δημόσιοι υπάλληλοι εμφανίζονται αηδιασμένοι με την γενική κατάσταση αδιαφορίας, διαφθοράς, ευθυνοφοβίας, κομματισμού, αναξιοκρατίας, σπατάλης και παραλογισμού. Πραγματικά πιστεύω πως παρά το φόβο της επιβίωσης, οι ικανότεροι και αξιότεροι θα παρακαλάνε να γίνει σαρωτική αλλαγή και ξεσκαρτάρισμα για να μπορέσουν να προσφέρουν στην κοινωνία μέσα από ένα ορθολογικό και ηθικό περιβάλλον.
συνέβη ήδη στην Ισπανία, αγαπητέ μου Ολντ.
κι έχει ξανασυμβεί και αλλού.
Τα Συντάγματα εκφράζουν τις ανάγκες της κάθε εποχής σε κάθε κοινωνικό σχηματισμό. Τώρα πια, έχουμε περάσει σε άλλη φάση, ο κεϋνσιανισμός πέθανε, πώς θα πάμε μπροστά με ένα "κεϋνσιανικό" Σύνταγμα;
Και σα δε ντρέπεσαι, που αμφισβητείς και ειρωνεύσαι το ζεν πρεμιέ της Κυβέρνησης της σωτηρίας.
ολντ, το χειροτερο κομματι στις δηλωσεις του Λοβερδου δεν ειναι αυτο, ειναι η στοχοποιηση των ΔΥ ως η αιτια καταρρευσης της χωρας, ως εχθρο του υπολοιπο λαου και των αλλαγων που πρεπει να γινουν.
Δε ξερω αν το χεις υποψη σου, αλλα τελευταια εχουν σημειωθει επιθεσεις-ξυλικια σε ΔΥ,
στην επομενη επιθεση εναντιον ΔΥ γνωριζουμε απο τωρα τον ηθικο αυτουργο.
Δηλωσεις σαν αυτες απευθυνονται στα χαμηλοτερα κι αθλιοτερα κομματια του εαυτου μας, διεγειρουν αταβιστικα-πρωτογονα ενστικτα,
ουγκ ουγκ ο διπλανος μου φταιει, εκει θα κατευθυνω την οργη μου,
ουγκ ουγκ ο ΔΥ, ο κομμουνιστης που δε σεβεται το Συνταγμα
(ΠΟΙΟΣ ΔΕ ΤΟ ΣΕΒΕΤΑΙ ΕΙΠΑΜΕ;)
ο συριζαιος, ο αναρχικος που απλα υπαρχει, ουγκ ουγκ, δε φταινε οι γαλαζοπρασινοι απατεωνες που διελυσαν τη χωρα, διαιρει και βασιλευε, αναβιωση εμφυλιοπολεμικου κλιματος αλλα τωρα δεν ειναι εχθρος μονο ο αριστερος, τωρα ολοι πρεπει να μισουμε ολους,
ουγκ ουγκ ουγκ.
Καλο ηταν το ξεσκισμα του Τσιπρα που του ειπε στη βουλη
"«Διαπιστευτήρια δίνετε σε ντόπια και ξένα κέντρα ότι εσείς είστε ο κατάλληλος να προχωρήσετε στο καταστροφικό αυτό έργο χωρίς να κρύβεστε όπως κάνει ο πρωθυπουργός. Μόνο που τελικώς δεν θα αποφασίσουν τα κέντρα, η τρόικα και τα Μέσα της διαπλοκής. Κι αυτή η κρίση θα έρθει σύντομα»
Αλλα ξερεις τι δε θελω απο εσενα ολντ; Δε θελω δακρυα για την καταργηση της διακρισης των εξουσιων κι ανησυχια για προσπαθεια ελεγχου της δικαστικης απο την εκτελεστικη εξουσια.
Ντε φακτο η αρχη της διακρισης των εξουσιων δεν ισχυσε ποτε στην Ελλαδα τουλαχιστον. Η, να το θεσω διχως υπερβολες, παραβιαστηκε τοσες πολλες φορες ωστε δυσκολα καποιος ρεαλιστης μπορει να την επικαλεστει.
Οι νταβατζηδες της εκτελεστικης εξουσιας κανουν ο,τι γουσταρουν και ποτε δε λογοδοτουν σε καμια Δικαιοσυνη, η οποια φυσικα τους παει κοντρα μονο σε δευτερευουσης σημασιας ζητηματα.
Στα κρισιμα, τουμπεκα ψιλοκομμενη.
Απο τη στιγμη που η συμβαση δανειακης στηριξης κριθηκε συνταγματικη απο το ΣΤΕ,
ενω στη προσφυγη του Δικηγορικου Συλλογου Αθηνων κι αλλων φορεων ξετιναχτηκε με αριστη νομικη επιχειρηματολογια,
αποδεικνυεται περιτρανα οτι οι πραγματικοι Αντιμοντεσκιε, ειναι οι κεφαλες της δικαστικης εξουσιας.
Οποιος δικαστης διοικητικου, ποινικου η αστικου δικαστηριου δε παραιτηθηκε αυτοστιγμει υστερα απο εκεινη την αποφαση του ΣΤΕ,
ειναι δικαστης που υπηρετει μια χαμενη υποθεση.
Δηλαδη ολοι, πλην ενος.
ΥΓ Θυμησου και το απιστευτο του ΣΤΕ οτι το ανοιγμα των κλειστων επαγγελματων ΔΕΝ ερχεται σε αντιθεση με το Συνταγμα, επικαλουμενο το Σ.5&1
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ, ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ, ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ;
Κι αν υποθεσουμε οτι αυτη ειναι μια αρτια νομικη επιχειρηματολογια,
πως ανεχονταν ολα αυτα τα χρονια το ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟ, τα κλειστα επαγγελματα; Πως και δε βγηκε να πει καποιος οτι παραβιαζεται το Σ5%1 με τα κλειστα επαγγελματα;
Κι ετσι κι αλλιως κι αλλιωτικα και πασαλιμανιωτικα;
ΥΓ ΤΟ ΝΕΟ(ΚΟΝ) ΜΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Τωρα το προσεξα αυτο!Brilliant, man:)
http://squarelogic.blogspot.com/2011/09/blog-post_11.html
θα συμφωνήσω απόλυτα με τον celin:
απ τη στιγμή που 2 χρόνια τώρα τα Ανώτατα Δικαστήρια εκτελούν παραγγελιές,θα έπρεπε να το περιμένουν οι Αγγελάρες τους..
Αλλωστε το ΠΑΣΟΚ είναι δεδηλωμένα υπέρ των Ανεξάρτητων Αρχών,αρκεί να συμφωνούν μαζί του...
Οσον αφορά τον Ανδρέα τον Λοβέρδο,είναι ο συνεπέστερος πολιτικός:απ την εποχή που ήταν Κνίταρχος,πορευόταν με γνώμονα την αδίστακτη φιλοδοξία του...
Συμφωνώ με Celin (μετά τη διαφωνία για την Καρυστιάνη), αλλά και με Α/Φ. Δεν θέλω να επαναλάβω αυτά που είπατε είτε για το περιεχόμενο της παρέμβασης, είτε για το πυ-όν του ανδρός. Απλώς να προσθέσω το εξής, και λέω προκαταβολικά ότι είμαι δημόσιος υπάλληλος και πρώην δικηγόρος: στη χθεσινή του ομιλία ο Πρωθυπουργός επιτέθηκε και αυτός με τη σειρά του στη δημόσια διοίκηση και στη δικαιοσύνη. Οπότε ο κυρ-Ανδρέας δεν λέει κάποιο δικό του ποίημα αλλά ακολουθεί απαρέγκλιτα μία κομματική-κυβερνητική γραμμή που έχει χαράξει το Μεγάλο Μανιτού. "Δεν είμαστε εμείς ανίκανοι να εφαρμόσουμε μεταρρυθμίσεις, αλλά οι υφιστάμενοι και οι υπάλληλοι μας. Δεν έχουμε ευθύνες εμείς που εκθρέψαμε ένα Λεβιάθαν, αλλά η παρθενογένεση. Εμείς είμαστε οι φιλόσοφοι - άριστοι που κατά Πλάτωνα κλιθήκαμε να κυβερνήσουμε αυτή την πολιτεία, αλλά αυτή δεν θέλει να κυβερνηθεί". Λοιπόν, αυτό είναι ανησυχητικό για δύο λόγους: πρώτον, διότι καταδεικνύει ότι οι άνθρωποι είναι περίτρανα ανίκανοι, και ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες και δεύτερον, γιατί αυτό προιδεάζει μία ακόμη μεγαλύτερη χειραγώγηση της δημόσιας διοίκησης και της δικαιοσύνης.
"Να όμως που τα ανακλαστικά των υπερασπιστών της σημερινής κατάστασης του δημοσίου είναι πάντα εδώ". Γουστάρω σχόλιο ΑΦ.
Άλλο η γνώμη κάποιου για το το μανικιούρ κάποιου άλλου κι άλλο η διαφωνία με τη θέση του για τις αιτίες των θεσμικών μας στρεβλώσεων. Κοντολογίς, λίγο φτηνή η επίθεση.
Bill, αν από το ποστ μου εσύ συγκρατείς το καλαμπούρι για τα πεντικιουρισμένα νύχια που μύρισε ο Λοβέρδος, τότε οκ, δικαιούσαι να το χαρακτηρίζεις φτηνή επίθεση.
ΑΦ, μιλά ρητά για τον τρόπο που λειτουργεί η δικαιοσύνη που πρέπει να αλλάξει, μιλά ρητά για τον τρόπο που ερμήνευσε το Σύνταγμα. Λέω λοιπόν πως δεν βλέπω πώς μπορείς να αλλάξεις το Σύνταγμα ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα τον ερμηνεύει η δικαιοσύνη, χωρίς να την υποκαταστήσεις ή περιορίσεις δραστικά το πεδίο ελέγχου της. Κι επειδή πρακτικά αυτά δεν γίνονται, ο Λοβέρδος απλά λαϊκίζει.
Η αναφορά μου δε στο εργατικό δίκαιο δεν έχει να κάνει με αυτά που είπε τώρα, αλλά με αυτά που παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια. Λέω ότι μετά την ιδεολογική μετατροπή του εργατικού δικαίου (και σόρυ, αλλά θα την ξαναπώ νεοφιλελεύθερη) από βασικό θεσμικό πυλώνα και βασική θεσμική εγγύηση, σε βαρίδι και κατάρα, τώρα ξαφνικά διαπιστώνουμε ότι η πηγή του προβλήματος είναι βαθύτερη, ότι η ρίζα του βρίσκεται στο ίδιο το Σύνταγμα.
Celin και Square, έτερον εκάτερον όμως. Έχει βάση αυτό που λέτε, δεν είναι όμως καθόλου το ίδιο πράγμα.
Η παρατήρησή μου ως προς τη χρήση του νεοφιλελευθερισμού πήγαινε σε σύνδεση με την αντιοικολογική συνταγματική προοπτική. Ότι του κολλάμε μαζί με άλλα άσχετα και αυτό από δίπλα. Θα συμφωνήσω ότι η κατεύθυνση αλλαγής του Ε.Δ. είναι προς νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, αλλά μιας και το ανέφερες, ο νεοφιλελευθερισμός δεν επιδιώκει την κατάργηση ή τον εκφυλισμό του Ε.Δ. Φαντάζομαι ότι και εσύ θα μπορούσες να θεωρήσεις ότι μπορεί να υπάρχουν Ε.Δ, υπερβολικά, αντιπαραγωγικά ή αρτηριοσκληρωτικά. Άρα η διαφωνία μας θα μπορούσε να είναι που βρίσκεται η ιδανική ισορροπία.
Στην αναφορά του στο Σύνταγμα και τη Δικαιοσύνη δεν βρήκα μια διάθεση μεγαλύτερης παρεμβατικότητας από αυτά που συχνά συνηθίζεται. Δεν ξέρω που το πάει, αλλά η απάντηση ανάμεσα στην καχυποψία και τη δυνατότητα παρέμβασης της εκτελεστικής εξουσίας έναντι της Δικαιοσύνης σε σχέση με την ερμηνεία του φαντάζομαι είναι ένα απλούστερο και σαφέστερο Σύνταγμα.
Ότι λαϊκίζει, λαϊκίζει. Μπορεί να διαπράτω το σφάλμα να τον κρίνω επιεικέστερα, επειδή συμφωνώ μαζί του σε ότι λέει για το δημόσιο.
Μέχρι ένα χρόνο πριν οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν υπό την απόλυτη προστασία του συστήματος γιατί ήταν οι καλύτεροι πελάτες των τραπεζών συμβάλλοντας έτσι σε μια δια της πλαγίας εισροή δημοσίου χρήματα στα συμφέροντα που γιγαντώνονται πίνοντας το αίμα της χώρας και των πολιτών τους. Τώρα που τους ξεζουμίσαμε και κανείς δεν αγοράζει καινούργια δάνεια γιατί είναι πνιγμένοι ως τον λαιμό εξ αιτίας των παλιών τους αντιμετωπίζουμε ως μάστιγα, ως σμήνος από ακρίδες που ήρθε να αφανίσει τα πάντα. Κάπως έτσι έγινε και με το χρηματηστήριο. Μας είχανε πείσει πως το τίποτα (π.χ. οι μετοχές κάποιων κλωστοϋφαντουργικών που σχεδόν δεν υπήρχαν) αξίζουν 100.00 δρχ (κυριολεκτικό το νούμερο) η μία και ξαφνικά το 100.000 έγινε ένα απόλυτο μηδενικό. Και τότε στην παρουσίαση του μαύρου ως άσπρο και τανάπαλιν πρωτοστατούσαν τα πρωτοκλασάτα ΜΜΕ και τα χρυσοπληρωμένα μπουλντόγκ τους και δίπλα τους φυσικά κάποιοι υπουργοί πρώτης γραμμής. Το ίδιο και τώρα. Ζητάνε να πεταχτούν στο δρόμο εκατοντάδες χιλιάδες στο δρόμο. Όταν όμως μέσα από αυτούς τους στρατούς που ζητούσαν μια δουλειά αναδεικνυόταν οι κυβερνήσεις με τις οποίες διαπλεκόταν σε πολλαπλά επίπεδα , δεν έτρεχε τίποτα. Εγώ πιστεύω πως θα διώξουν πολύ κόσμο, εκατοντάδες χιλιάδες. Όπως επίσης πιστεύω πως έχει τραφεί ένας εμφύλιος που θα ξεσπάσει πολύ σύντομα και με άγριες συνέπειες. Επί 30 και βάλε χρόνια αρρωστήσανε το σώμα της ελληνικής κοινωνίας και τώρα κόβουνε ότι πονάει. Ένα πράγμα μόνο: ο Θεός να βάλει το χέρι του γιατί δεν βλέπω να γλιτώνει κανείς από αυτήν την κόλαση.
Όλη αυτή η επίθεση σε Σύνταγμα και Δικαιοσύνη πάντως, όλο αυτό το "εγώ θα κυβερνούσα πολύ καλύτερα αν δεν μπαίναν στη μέση αυτοί" το έχουμε ξαναζήσει. Μόνο η λέξη γύψος έλειπε για να θυμηθούμε και τις λεπτομέρειες.
Ευτυχώς είναι συνταγματολόγος και όχι συνταγματάρχης.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home