Ποστ

Βάλε τις λέξεις* στη μέση της σελίδας

κι αμέσως θα πάρουν θέση ποιήματος.

(*Χαλαρώστε κορίτσια, θα σκίσετε κανένα καλσόν)

---

Βάλε το κεφάλι* μέσα στη θάλασσα

κι αμέσως θα πάρει θέση ευτυχίας.

(*Αν αυτό είναι όλο κι όλο που θες, τι μας γαμάς με τα υπόλοιπα;)

---

Βάλε την πτώση σου δίπλα στην πτώση του άλλου

κι αμέσως θα γεννηθεί μια σύμπτωση.

(Υπάρχει κάτι πιο εντυπωσιακό από τις συμπτώσεις;

Ναι· αυτοί που χωρίς να εντυπωσιάζονται, τις προσπερνούν)

---

Βάλε το κράτα με δίπλα στο σε κρατάω

κι αμέσως ο κόσμος μοιάζει πιο ανθεκτικός.

(Αυτή τουλάχιστον είναι η κρατούσα εκδοχή)

---

Βάλε με το μυαλό σου μια εικόνα,

την πρώτη που σου ήρθε κλείνοντας τα μάτια.

(Ποιά είναι άραγε;)

---

Βάλε στο στόμα σου κάτι δροσερό

και κράτα το εκεί για λίγο.

(Είτε απ' το ψυγείο το πήρες,

είτε από παρακείμενο στόμα)

---

Βάλε τα δυνατά σου να γίνεις αυτός που ονειρεύεσαι.

Δεν θα τα καταφέρεις.

(Όπως και κανείς άλλος πριν από σένα.

Αλλά ποιά η εναλλακτική; Να μην σε ονειρευθείς καν;)

---

Βάλε ερωτηματικό στις σιγουριές σου

και θαυμαστικό στις αντιφάσεις σου.

(Όχι για να τις καλοπιάσεις, αλλά για να μην τις αποσιωπήσεις)

---

Βγάλε από το βάλε την προστακτική του έγκλιση

κι ας το να βάλει υποτακτικά, ρούχα πιο σεμνά.

(Όλοι οι προστάζοντες βασιλείς είναι γυμνοί

κι όλες οι προσταγές αθέλητες ομολογίες γύμνιας*)

---

* Κι οι ηθελημένες ομολογίες γύμνιας;

Αυτές λέγονται ποστ.

Ποστάρω σημαίνει είμαι για ως εδώ.

Kι αυτή εδώ είναι η γύμνια μου.

Λάβετε, φάγετέ την.

Άλλο απ' αυτήν δεν έχω.