Ψυχάσνικοφ
Διαβάζω εκατέρωθεν σιχαμένα (έως ευθέως παραληρηματικά) κείμενα για τη δολοφονία των δύο αστυνομικών και σκέφτομαι ότι τουλάχιστον οι εγκληματίες, χρησιμοποιώντας τα καλάσνικοφ, εκτονώνονται. Το επίπεδο όμως του μίσους που παίζει πλέον στον δημόσιο λόγο αγγίζει πρωτόγνωρες κορυφές. Μην μπορώντας φαίνεται να εκτονωθεί αλλιώς, μετατρέπει όλες τις λέξεις που χρησιμοποιούν οι υποτίθεται επιχειρηματολογούντες, σε ένα διαρκές υποκατάστατο του «σας μισώ». Δεν την παλεύουμε.
posted by Old Boy @ 4:18 μ.μ.
15 comments
15 Comments:
Α, έτσι είναι άμα διαβάζει κανείς εκατέρωθεν.
Εσύ το διάλεξες, γι αυτό σου λέω,
“Εμπρός , αρχίνα , πες τους
γλυκά τους αναπαίστους.”
Εκατέρωθεν; Δηλαδή ποιες είναι οι δύο πλευρές;
Συμφωνώ.
Δεν βρίσκω άλλο τρόπο να το πολεμήσω αυτό από το να λέω "συμφωνώ", "αγαπώ", "επικροτώ".Όπου μπορώ επιβραβεύω, επαινώ κι ενθαρρύνω. Αν έχετε καμιά άλλη καλή ιδέα σας ακούω.
ΣΩΣΤΟΣ ΕΙΣΑΙ.!
(1) μήπως λοιπόν να οπλίζαμε το μίσσος μας να ξεμπερδέυαμε μια ώρα αρχίτερα και μετά όταν καταλάβουμε τι μαλακίες κάναμε να ξεκινήσουμε την "εποχή της σύνεσης"?
(2) όταν υπηρετούσα τη πατρίδα και προσπαθούσα να εξηγήσω την υβρεοπομπή, έλεγα "δεν εκτονώνονται αλλιώς και εκτονώνονται απ'το στόμα"
και το μίσος γεννά περισσότερο μίσος και συνεχίζουμε προς την άβυσσο
Την εικόνα σου σεβάστηκα
Ίσως μου διαφεύγει κάτι, αλλά οι δολοφόνοι εκτονώνονται σκοτώνοντας;
Aνώνυμε, πράγματι, μάλλον σου διαφεύγει κάτι.
Αuslaender, καλή ερώτηση. Δεν ξέρω πώς ακριβώς να τις οριοθετήσω τις παρατάξεις. Ας πούμε πως στη μία παράταξη μισούν αδιακρίτως πολιτικούς, δημοσιογράφους, αστυνομικούς και πως στην άλλη μισούν αδιακρίτως αριστερούς, διαδηλωτές, συνδικαλιστές. Με το αδιακρίτως εννοώ ιδιαίτερα πως ανεξάρτητα από το εκάστοτε πραγματικό περιστατικό η κατάληξη θα είναι η εκδήλωση μίσους προς τη μία ή την άλλη πλευρά.
Ιφιμέδεια, εγώ πάλι δεν είμαι τόσο παιδί των λουλουδιών και της αγάπης ;) Οπότε εκείνο που βασικά με ενοχλεί, έχει να κάνει με αυτό που λέω αμέσως παραπάνω: η έλλειψη διάκρισης, η σταδιακή παραίτηση από κάθε προσπάθεια σταθμίσματος και ανεύρεσης αποχρώσεων και συνακόλουθα το σταδιακό βύθισμα σε ένα καθεστώς συνειδησιακού εμφυλίου.
Μήπως θες να μπεις και στον κόπο να μου εξηγήσεις τι μου διαφεύγει;
Σου διαφεύγει το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η φράση, το πνεύμα με το οποίο είναι γραμμένο το ποστ. Το ποστ έχει ως θέμα του το μίσος που εξαπλώνεται στους νομοταγείς δημοσιολογούντες. Δεν έχει ως θέμα του τους κακοποιούς. Τους κακοποιούς τους αναφέρω για να τονίσω τον φόβο μου και την αμηχανία μου για το μίσος των νομοταγών. Εσύ δηλαδή διαβάζεις αυτό που γράφω σαν «σκοτώστε να εκτονωθείτε»;
Θεωρώ ότι η φράση 'τουλάχιστον οι εγκληματίες, χρησιμοποιώντας τα καλάσνικοφ, εκτονώνται' είναι άκυρη σε οποιοδήποτε πλαίσιο και αν γραφτεί. Δεν έχει να κάνει με το πως το διαβάζω εγώ. Έχει να κάνει με το ότι το χώμα που σκεπάζει δύο νέους ανθρώπους που διάλεξαν για επάγγελμά τους να προασπίζονται τον νόμο και την τάξη είναι ακόμη νωπό.
Είναι θέμα αισθητικής αγαπητέ.
Προσωπικά δεν θα την έγραφα ποτέ αυτή τη φράση. Αλλά το να τη γράφει κάποιος πριν κηδευτούν αυτοί που πέθαναν υπερασπίζοντας το βραδυνό του ύπνο είναι chuzpah.
Και πιστεύω ότι αυτή η επαμφοτερίζουσα προσέγγιση θύτη και θύματος, διαλέγοντας επιμελώς την αποφυγή καταδίκης των δολοφόνων, μέσω της καταδίκης του δημοσίου λόγου των σχολιαζόντων, δεν είναι στάσις και δεν νοιώθεται. Είναι μια βαθιά αντιδημοκρατική συμπεριφορά.
Το αποφεύγω επιμελώς γιατί; Επειδή ανήκω στην από εκεί παράταξη, που εκτός από τους τρομοκράτες τώρα πρέπει να απολογείται και για τους πάσης φύσεως κακοποιούς; Διακρίνεις ιδεολογικές συγγένειες της από εκεί παράταξης και με τους ληστές περιπτέρων;
Κάνεις λοιπόν ακριβώς αυτό που περιγράφω στο ποστ και στα σχόλια: δεν έχει σημασία το εκάστοτε πραγματικό περιστατικό, σημασία έχει μόνο να την πούμε στους της άλλης παράταξης.
Κάνεις αυτό που περιγράφω στο ποστ μείον την παράμετρο του μίσους βέβαια, αν έχω καταλάβει καλά ποιός είσαι.
Και αν είσαι αυτός που νομίζω χρόνια τώρα παραμονεύεις σε κάθε χτύπημα τρομοκρατών να δεις τι θα γράψω.
Και το γαμώτο είναι ότι γράφω.
Κάθε φορά που χάνεται ζωή γράφω.
Γιατί εμένα τα κριτήριά μου είναι ενιαία.
Αλλά δεν θα σε πείσω ποτέ φαίνεται.
Γιατί είμαι με τους «άλλους».
Για να βρίσκεις λοιπόν επαμφοτερίζουσα προσέγγιση θύτη και θύματος στο ποστ μου, για να βρίσκεις επιμελή αποφυγή καταδίκης και για να μου μιλάς για βαθιά αντιδημοκρατική συμπεριφορά, δεν φταίνε οι λέξεις του ποστ, αλλά ο τρόπος που επιλέγεις να τις διαβάσεις.
Γράφεις Old Boy, ότι τα κριτήριά σου είναι ενιαία. Θαρρώ όμως πως όταν σκοτώθηκε το κοριτσάκι των τσιγγάνων από τον αστυνομικό της ΔΙΑΣ μια χαρά έκανες επαμφοτερίζουσα προσέγγιση θύτη-θύματος.
Δυο μέτρα και δυο σταθμά λοιπόν.
Μια χαρά το διαχειρίστηκες το θέμα. Οι νομοταγείς δημοσιολογούντες πάντα είχαν μίσος και πλασάρουν και την τρομολαγνεία ξεδιάντροπα - μα τι οξυδέρκεια που σε διακρίνει..
Α, κάνε και σε μένα επίθεση με ασαφή υπονοούμενα του στυλ 'σε ξέρω' κλπ. για να μην τολμήσω να ξαναγράψω την άποψή μου. Ξέρεις καλά τη μέθοδο της χειραγώγησης, βλέπω. Χο!
Όταν σκοτώθηκε το κοριτσάκι, αναδημοσίευσα εμετικά σχόλια χρηστών από το σάιτ των Νέων. Εσύ κατάλαβες ότι επαμφοτερίζω;
Και όχι, εσένα δεν σε ξέρω. Ο προηγούμενος σχολιαστής είναι φίλος μου και συνεχίσαμε την εδώ συζήτηση με μέιλ.
Σόρι που σε απογοητεύω, αλλά ούτε στη χειραγώγηση ούτε σε παρόμοια παιχνιδάκια ειδικεύομαι.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home