Η πυξίδα μέσα σου
Ας πάρουμε την αρνητική εκδοχή: στα χρόνια που έρχονται αποδεικνύεται πως η Αιγυπτιακή Επανάσταση ήταν ένα γεγονός με ολέθριες συνέπειες. Οδηγεί σε μια σειρά από εξελίξεις που φέρνουν τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, την Μεγάλη Παγκόσμια Χούντα, τον Αρμαγεδδώνα, την καταστροφή του ηλιακού συστήματος. Και πάλι αυτό δεν θα αναιρεί την ανεπανάληπτη δύναμη και τη συγκλονιστική ομορφιά αυτού που συμβαίνει εδώ και 18 ημέρες στην Αίγυπτο, δεν θα αναιρεί πως ο Αιγυπτιακός λαός είναι αυτά τα λεπτά και αυτές τις ώρες λυτρωμένος και ελεύθερος.
Η ελευθερία είναι πρώτα απ' όλα εσωτερική αρετή. Η ελευθερία δεν έρχεται τώρα που παραιτήθηκε ο Μουμπάρακ, αλλά τότε που κατέβηκες στο δρόμο με κίνδυνο για τη ζωή σου, τότε που οι δίπλα σου έχασαν τη ζωή τους κι εσύ συνέχισες να κατεβαίνεις και την επόμενη και την μεθεπόμενη.
Μπορεί να είναι αλήθεια ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάζουν για να παραμένουν ίδια, αλλά ο αφόρητα απαισιόδοξος σχετικισμός αυτής της πρότασης, μπορεί να αναιρεθεί επίσης σχετικιστικά: ναι, αλλά καμιά φορά τα πράγματα αλλάζουν και στα αλήθεια.
Χαώδεις πράγματι οι διαφορές μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας σε επίπεδο πολιτεύματος. Ωστόσο μια επίφαση δημοκρατίας -έστω με ένα σωρό αστερίσκους που εδώ δεν ισχύουν- την είχαν. Και τα όρια μεταξύ επανάστασης και ανομίας είναι τελικά ποσοτικά. Όταν αντιδρούν λίγοι έχουμε ανομία. Όταν αντιδρούν πολλοί, πάρα πολλοί, έχει έρθει η ώρα για μια νέα νομιμότητα. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν συγκρίνω άμεσα καταστάσεις, δεν συγκρίνω ανθρώπους που στέναζαν και τα ρίσκαραν όλα για να ελευθερωθούν, με ανθρώπους που ζορίζονται και ρισκάρουν λίγα χωρίς να ξέρουν τι ζητάνε τελικά να αλλάξει. Και ίσως η βασικότερη διαφορά είναι αυτή: πως οι Αιγύπτιοι δεν άντεχαν άλλο την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, ενώ εδώ η υπάρχουσα τάξη πραγμάτων μας άρεσε και μας βόλευε μέχρι που ήρθε η οικονομική σφαλιάρα.
Από την προεπαναστατική ψευδεπίγραφη δημοκρατία της Αιγύπτου απέχουμε πολύ. Αλλά αρχίζουμε να απέχουμε ολοένα και περισσότερο και από μια δημοκρατία νομιμοποιημένη στη συνείδησή μας, καθώς τόσο οι θεσμικοί όσο και οι ουσιαστικοί αστερίσκοι πληθαίνουν πάνω στο σώμα της.
Με πιο απλές κουβέντες είναι το εκατομμύριο μάρκα προς τα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, είναι το ότι η εξεταστική δεν έψαξε τους λογαριασμούς των κομμάτων που αποσταθεροποιεί το πολίτευμα πολύ περισσότερο από την ανομία της μη πληρωμής των διοδίων (έναντι της νομιμότητας των λεόντειων συμβάσεων με τις κατασκευαστικές), της μη πληρωμής των εισιτηρίων στις συγκοινωνίες (έναντι της νομιμότητας της αύξησής τους κατά 40%), της αντίδρασης των κατοίκων της Κερατέας για τα σκουπίδια (έναντι της νομιμότητας της καταστολής της).
Εν πάση περιπτώσει στις αρχές του 2011 μια επανάσταση ξεκίνησε, φούντωσε και απέδωσε καρπούς. Όπως και αν αποδειχτούν αυτοί στο μέλλον, σήμερα είναι μια μέρα θριάμβου για τη δημοκρατία. Την αληθινή δημοκρατία. Που καμιά φορά διεκδικείται και κατακτιέται ανόμως. Γιατί σαν την ελευθερία έτσι και η νομιμότητα ποτέ δεν είναι τελειωμένη υπόθεση, αλλά βρίσκεται πάντα σε διάλογο με τη δικαιϊκή πυξίδα που έχει κάθε άνθρωπος μέσα του. Όλα τα άλλα δεν συνιστούν λόγο υπέρ της δημοκρατίας, αλλά λόγο καθεστωτικό.
posted by Old Boy @ 6:28 μ.μ.
33 comments
33 Comments:
Για μένα αυτό τα λέει όλα: "ανεπανάληπτη δύναμη και τη συγκλονιστική ομορφιά αυτού που συμβαίνει εδώ και 18 ημέρες στην Αίγυπτο"
τους θαυμάζω τους Αιγύπτιους. μπράβο τους. μας διδάσκουν ένα σωρό μαθήματα με τη στάση ζωή τους!
Ενθουσιάστηκα βέβαια... και πανηγύρισα με τιτιβίσματα και φεϊμπουκίσματα και... μπαζζαριές! :)
..όμως.. ο μικρός κανίβαλος που απειλεί το μυαλό μου, έχει πολλές ενστάσεις: μια εξ αυτών είναι η ενθύμιση της καθόδου του Χομεϊνί απο τα Παρίσια στο Ιράν μετά την πτώση του Σάχη. Γύρευε τι περιμενει δλδ την κατακαημενη Αίγυπτο...
Το θεμα (για μενα, γνωμη μου) ειναι οτι οι αιγυπτιοι και γενικοτερα οι αραβες δεν εχουν αντιληφθει τι ακριβως σημαινει "δημοκρατια" και "σοσιαλισμος", επειδη εμαθαν αυτες τις *λεξεις* μεσα απο την καταπίεσή τους απο τους δυτικους κατόχους και διαστρεβλωτές των εννοιών αυτών.
Με δυο λογια, οι δυο αυτες λεξεις είναι μόνο λέξεις χωρις απολυτως κανενα νοημα για τους λαους αυτους -ίσως (τεινω να το πιστευω όλο και περισότερο) και για το ρωσσικό λαό.
"Η Θεοκρατία προ των πυλών" ειναι ο τιτλος που θα έβαζα στα σημερινα γεγονοτα και ας με συχωρεσει ο Αλλαχ.
Συμφωνώ απόλυτα !(;) Επιφυλάσσομαι για την Κερατέα :)
Μιλούσα πρόσφατα μ’ έναν Αμερικάνο 75 χρονών, απ’ αυτούς που βγήκαν στους δρόμους το ’60, έκαναν αντιπολεμικά συλλαλητήρια, πορείες για τα δικαιώματα των μαύρων κ.λπ. «Η γενιά μου έχει μάθει να μην εμπιστεύεται την κυβέρνηση, οποιαδήποτε κυβέρνηση. Είναι πάντα εχθρός», είπε. Σκεφτόμουν ότι οι νεότερες γενιές μάθαμε να τις ψιλο-εμπιστευόμαστε, είναι αλήθεια ίσως ότι είχαμε και ποιοτικώς καλύτερες κυβερνήσεις από αυτές της δεκαετίας του ’60, όμως ποτέ δεν τις κριτικάραμε συστηματικά και με ακατάπαυστη αμφισβήτηση. Αφεθήκαμε.
Διάβαζα πριν λίγες μέρες κι αυτό το άρθρο του Μανδραβέλη, για τους κανόνες και το σεβασμό στο δημόσιο διάλογο. Πολύ ωραίο κείμενο, ετοιμαζόμουν να το ψηφίσω και στο Buzz, μέχρι που έφτασα στην τελευταία παράγραφο: «Αυτό που εντυπωσιάζει πολλούς στη Βουλή – ‘πώς μπορείτε να μαλώνετε στα έδρανα και να πίνετε μαζί καφέ στο εντευκτήριο’ – δείχνει το μεγαλείο μιας κοινωνίας που μπορεί να ξεχωρίσει τα πρόσωπα από τις προσωπικές απόψεις». Εντελώς κοροϊδία, ανάξιο της νοημοσύνης του αρθρογράφου. Πίνουν μαζί καφέ στο εντευκτήριο και μετά τα αδικήματα παραγράφονται, οι εξεταστικές βγάζουν ανούσια πορίσματα, η Siemens λαδώνει διακομματικά κι οι Γερμανοί χλευάζουν, «μα δε θα πάει κανένας φυλακή στην Ελλάδα;». Να ένα καλό παράδειγμα των κινδύνων που κρύβει η εμπιστοσύνη προς την κυβέρνηση. Ο καφές στο εντευκτήριο μεταφράζεται ως πολιτισμός και εκσυγχρονισμός, όχι ως συντεχνιακό μίτινγκ.
Αν κάτι έχει να διδάξει η Αίγυπτος στην Ελλάδα, είναι η στάση του Αμερικανού: Ποτέ μην εμπιστεύεσαι την κυβέρνηση, οποιαδήποτε κυβέρνηση, μην ξεχνάς ότι αυτοί που εκλέγονται αποκτούν πλέον άλλες επιδιώξεις, σκοπούς και κίνητρα. Κι αν η φαυλότητά τους ξεπεράσει ένα σημείο που δεν μπορεί πλέον ν’ αντιμετωπιστεί με τα θεσμικά εργαλεία, τότε ο ξεσηκωμός δικαιολογείται ως συνέχεια της δημοκρατίας με άλλα μέσα.
Από κει και πέρα, ξεκινά μια καινούργια εποχή για την Αίγυπτο, τα πράγματα μπορεί να πάνε προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, μακάρι το πρώτο, ο Θεός να βάλει το χέρι του κι οι άνθρωποι να λένε σε μερικά χρόνια ότι άξιζαν τον κόπο οι αγώνες.
http://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CF%84%CF%81%CF%8C%CE%B9%CE%BA%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%B5-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%8D%CF%88%CE%BF%CF%85%CF%82-50-%CE%B4%CE%B9%CF%82#comments-title
Eτσι,για να τελειωνουν τα παραμυθια.
Ο Πρετεντερης ειπε τον τροικανο Τομσεν,Πιουριφοι.
Καλα,για τους Αμερικανοπροσκυνημενους,αυτο δεν ειναι βρισια,απλα να ενημερωσω οτι ο Πιουριφοι ηταν ο Αμερικανος νταβατζης-ανθυπατος της Ελλαδας πριν πολλα χρονια κ εκανε οτι ηθελε στη χωρα.
50 δις ξεπουλημα δημοσιας περιουσιας θελει η τροικα για τα επομενα χρονια.Επισης,θελουν τσεκουρωμα των εργαζομενων στον ιδιωτικο τομεα.Πως θα παρει μπροστα η αναπτυξη αν δε γινουμε Κινα;
ολντ μπου,ολα αυτα που ελεγε η Κλαιν,ειναι εδω.Ζητω οι δωσιλογοι,ζητω τα ταγματα ασφαλειας!
Συμφωνω και εγω απο το pc μου.
Α! επειδη τα Παρίσια ειναι τροφοδότες εμπνευσμένων ηγετών, μήπως γνωρίζει κανείς αν υπάρχει κανείς αυτοεξόριστος αιγύπτιος σοφός παλαιός ηγέτης ή κάτι τι παρόμοιο εκειπέρα; :)
Είτε τα ρισκάρεις όλα είτε λίγα, αν το μόνο που ξέρεις και αξιώνεσαι είναι αυτό που θέλεις να αλλάξει και όχι αυτό που θέλεις να έρθει, τότε δύσκολα θα μπορέσεις να σταθείς επικριτικά στο αμέσως επόμενο επεισόδιο: την επικείμενη λύση του ζόφου -που ιστορική (και στατιστική) νομοτέλεια τη θέλει να παρουσιάζεται μεσιανικά και να επικρατεί με συνοπτικές διαδικασίες. Αν φανταστούμε το καθόλου απίθανο ενδεχόμενο η δημοκρατία να θριάμβευσε για λίγες ώρες, προκειμένου να φέρει μια ίσως πιο σκοτεινή καθημερινότητα από την προηγούμενη, τότε δεν υπάρχει κανένας θρίαμβος -παρά μόνο εκείνος της θέλησης και της δύναμης του ανθρώπου, όταν συγχρονιστεί με τις φωνές των διπλανών του. Όχι όμως θρίαμβος της δημοκρατίας. Καμία δημοκρατία δεν θριαμβεύει αν δεν μπορέσει να δημιουργήσει δημοκρατικό λόγο στην πράξη και όχι μόνο στις φόρμες: στο πως να ρίξουμε ή να ανεβάσουμε τον τάδε κυβερνήτη. Η συνέπεια αυτού του θρίαμβου θα κριθεί από την επιλογή μοντέλου διακυβέρνησης και όχι κυβερνήτη.
@Rodia 1. Επειδή είχα "ζήσει" και την Ιρανική επανάσταση μέρα με τη μέρα, αλλά ραδιοφωνικά τότε, δεν έχει καμία σχέση με αυτό στην Αίγυπτο. Υπήρχε ένα εμφανέστατο μίσος προς κάθε τι το δυτικό με μαζικές καταστροφές όσων θύμιζαν δύση. Δικαιώς για εκείνους γιατί είχαν υποφέρει, αλλά έδειχε και πού πάει η επανάσταση. Η Αίγυπτος και τώρα στη διάρκεια των διαδηλώσεων δεν είχε καμία σχέση με τα όσα έγιναν στο Ιράν το 1979, αλλά και σαν κουλτούρα και ιστορία είναι τελείως άλλο πράγμα από το Ιράν. Και οι Ιρανοί δεν είναι άραβες, είναι Πέρσες. Αυτό δεν το λέω σαν καλύτερο ή χειρότερο, αλλά σαν διαφορά κουλτούρας και ιστορίας, ανεξάρτητα εάν και οι δύο λαοί έχουν ασπαστοί τη μουσουλμανική θρησκεία. Επίσης υπάρχει διαφορετική σύνθεση ορθόδοξων και μη ορθόδοξων (σουνίτες, σιίτες) μουσουλμάνων σε Αίγυπτο και Ιράν. Επίσης εάν η Αίγυπτος έχει αρκετούς σούφι παίζει και αυτό ρόλο διότι επηρεάζουν διανόηση και είναι τα πιο προοδευτικά κομμάτια, παρότι είναι στυλ κοσμοκαλογερισμού. Δεν ξέρω τι αριθμό σούφι διαθέτει, πάντως διαθέτει από κάποια πράγματα που διάβασα.
έχει και συνέχεια
2. Τέλος το να θεωρούμε ότι αυτοί οι λαοί δεν αντιλαμβάνονται τι είναι η δημοκρατία είναι μάλλον υποτιμητικό και αντίστοιχο με την άποψη των Αμερικανών που θα θέλουν να τους διδάξουν με το ζόρι δημοκρατία. Δεν λέω ότι ταυτίζεσαι με τους Αμερικανούς, αλλά όχι μάλλον έχεις αφεθεί να το εισπράξεις αυτό σαν άποψη χωρίς να το κριτικάρεις μέσα σου.
Κάθε χώρα έχει διαφορετική περίοδο που μπορεί να εξελιχθεί και όλοι οι λαοί είναι μία χαρά ικανοί να καταλάβουν τη δημοκρατία αν δεν κουβαλούσε και αυτή τις πάμπολες αμαρτίες της... ώστε να τους ωθείς στις αγκάλες των φανατικών ισλαμιστών. Οι σούφι που προανέφερα επειδή αποτελούν την εσωτερική ομάδα μελέτης του Κορανίου έχουν τελείως διαφορετική αντίληψη για τα πράγματα και μπορούν θαυμάσια να καταλάβουν και τη δημοκρατία.
Σούφι έχεις πιθανόν γνωρίσει αλλά δεν το ξέρεις. Αν έχεις δει καμία παράσταση περιστρεφόμενων δερβίσιδων στο Λυκαβητό τότε έχεις δει... Και ας μη βιάζεται κανείς μας να βγάλει συμπεράσματα για το παραπέρα. Είναι θέμα και πάλι του Αιγυπτιακού λαού να αποφασίσει τι θεωρεί καλύτερο. Αν για εκείνους ό,τι συμβεί είναι αρεστό για μας περισσεύει. Σημασία για μας έχει ότι πράγματι αυτές τις ημέρες μας δίδαξαν πολλά και ενέπνευσαν όσους τους παρακολουθούσαν από τη μία ως την άλλη άκρη του κόσμου.
Στο βίντεο που πανηγυρίζουν η ομάδα με το νεαρό υπεύθυνο της google ένας αμερικανός εκφράζει τον ενθουσιασμό του με σχόλιο για το τι καταφέρανε και επειδή καταλαβαίνει ότι αναφέρονται στην Αμερική λέει: Μπράβο για όσα καταφέρατε, πείτε και σε εμάς να χαρούμε! Αν λέτε κάτι κακό για την Αμερική, καλύτερα να μην το ξέρουμε, αλλά μπράβο σας!
Μεταφέρω το κλίμα από το σχόλιο, δεν το θυμάμαι ακριβώς. Θέλω να πω ότι στην Ελλάδα νομίζω ότι είχαμε πολύ επιφυλακτική στάση και μάλιστα παρατηρούσα ότι δεν το συζητούσαν καν στα blog. Το 2007 όλοι κόπτονταν για τον Kareem, τον μπλόγκερ που φυλάκισε το καθεστώς διότι πρόσβαλε το Ισλάμ με τα γραφόμενα του. Ο Καρίμ αποφυλακίστηκε το Νοέμβριο του 2010 και ήταν στις διαδηλώσεις και τον πιάσανε πάλι για τρεις μέρες και τον κρατήσανε. Από τότε πρέπει να ζυμωνόταν αυτή η νεολαία που ξεσηκώθηκε σήμερα. Ο Καρίμ τότε ήταν 23 ετών και αμφισβητούσε δικαστές και Ισλάμ, σήμερα είναι 26-27 και ήταν στην πλατεία μαζί με όλους τους Καρίμ. Αλλά όσοι τότε κόπτονταν για την ελευθερία στην Αίγυπτο δεν είδα τώρα να πουν κάτι για όλους τους Καρίμ της Αιγύπτου που τους κόψανε το Ιντερνέτ. Διότι φοβούνται τον Ισλαμισμό. Αλλά αυτό ξεκινάει από άγνοια. Αυτά δεν τα λέω προσωπικά για σένα Ροδιά, αλλά για την πλειοψηφία που δεν μίλησε καθόλου, ούτε κιχ!
Hλία, αν υπήρχε κουμπί like θα το πατούσα πολλές φορές για το σχόλιό σου.
Costinho, δέχομαι όσα λες. Αν μου επιτρέπεις τα δέχομαι ως συμπληρωματικά του ποστ μου. Ωστόσο μιλάω για θρίαμβο της δημοκρατίας σήμερα, ως κορύφωση του ξεσηκωμού που ξεκίνησε πριν 2 1/2 βδομάδες. Αύριο πράγματι είναι μια καινούρια μέρα. Και επίσης αντιλαμβάνομαι πως αν η καινούρια μέρα είναι για τους Αιγύπτιους ίδια ή χειρότερη από τις μέρες του Μουμπάρακ, τότε αυτό που γράφω μοιάζει με πυροτέχνημα. Αλλά κάνω τον εξής διαχωρισμό: Για μεν τα από εδώ και πέρα πράγματι το διακύβευμα της δημοκρατίας είναι κρισιμότατο. Αλλά τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες 17-18 μέρες έχουν ήδη συμβεί και δεν παίρνονται πίσω, δεν αναιρούνται, δεν αλλοιώνεται ο χαρακτήρας τους: η δημοκρατία νίκησε. Μακάρι το αύριο να μην την ξαναβρεί ηττημένη.
Coolplatanos, σε ευχαριστώ για τα σχόλια σου, πολύ ενδιαφέροντα.
Ροδιά, μακάρι να διαψευστείς.
ΑΦ, χαίρομαι που συμφωνείς. Αν είδες, για την Κερατέα δεν αντιπαρέταξα την αμφίβολη νομιμότητα της χωροθέτησης, αλλά την αμφίβολη νομιμότητα του τρόπου καταστολής. Αντιλαμβάνομαι το θέμα της Κερατέας ως ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα: μακριά από εμάς να είναι κι όπου αλλού. Ωστόσο -και δεν είναι λαϊκισμός αυτό- αν ζεις στις "σωστές" περιοχές είναι σίγουρο ότι θα είναι μακριά από σένα. Οπότε είναι λίγο πειραγμένα τα χαρτιά εξ ορισμού, χωρίς αυτό να αναιρεί πως κάπου πρέπει να γίνουν και αυτά.
@Rodia, sta parisia pou les den exei emfanistei akomi kapoios tetoios typos(giati typissa den yparxei skia periptosis na emfanizotan)
Zo sto parisi ok?xtes pigaina spiti mou k ap to leoforeio vlepo symazemata kosmou, me aigipties simaiees na panigirizei. Giorti.
Ftanontas spiti leo stin syggatiko mou oti epese o moubarak k piasame syzitisi pano s ayto kai kataligame panta stin idia dilosi:
"Ego, oti k an symvei, den tha foreso mpourka."
:)
Elias, απλά να επισημάνω, ότι οι πιο ανεπτυγμένες αστικές δημοκρατίες, έχουν πετύχει και τον πολιτισμό στον πολιτικό διάλογο και την καταπολέμηση της πολιτικής διαφθοράς. Δεν αναιρεί το ένα το άλλο, βασικά νομίζω ότι συσχετίζονται ανάποδα. Συνήθως, όπου βλέπουμε ξυλίκια σε Βουλή, αφορούν χώρες σε ανώμαλη περίοδο, με ασταθή ή ανώριμη δημοκρατία και υψηλή διαφθορά.
Κατά τα άλλα συμφωνώ, καμία εμπιστοσύνη σε κυβέρνηση, αλλά θα συμπληρώσω και σε αντιπολίτευση, και στον καθένα που κατέχει κάποια μορφή εξουσίας.
Oldboy, το τελευταίο που περίμενα, ήταν να ανοίξω μαζί σου κουβέντα για την Κερατέα :). Πιο πολύ για πλάκα την ανέφερα, ως θέμα με μικρή σημασία σε σύγκριση με τα κοσμοϊστορικά γεγονότα της Αιγύπτου, ξέρω ελάχιστα για το θέμα, και μάλλον σε δικαιώνω με το τελευταίο :)
Γενικά μιλώντας, η δημοκρατία, αν και αφορά ένα τρόπο συγκρότησης κράτους, και όχι κάποια βασική προαιώνια ανθρώπινη αξία και ανάγκη, έχει εισέλθει στο χώρο των υψηλών ιδανικών. Αξίζει να πολεμήσει κανείς για αυτή παρότι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για την επιτυχία της ή την επιβίωσή της. Απλά διαισθανόμαστε, ότι τουλάχιστον μακροπρόθεσμα είναι η καλύτερη επιλογή.
Costinho, εξαιρετικό σχόλιο.
Coolplatanos, θέλω να συμφωνήσω με όλα όσα γράφεις, έχω γνωρίσει σούφι, δεν πρέπει να τσουβαλιάζουμε γενικά, έχεις δίκιο. Την άποψη που εξέφρασα επηρρέασε μάλλον και η πρόσφατη θέαση του φιλμ ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΓΙΑΚΟΥΜΠΙΑΝ του Μαρουάν Χαμέντ...
Old Boy, ναι, μακάρι να διαψευσθώ. Αν και μονάχα σκεψεις και ανησυχίες παραθετω, όχι προφητείες. ;)
Old Boy, ειλικρινής αποροία για την Κερατέα. Υπάρχει μια απόφαση για χωροθέτηση του ΧΥΤΥ, ΧΥΤΑ whatever ο οποίος δέχομαι πως δεν θα γινόταν ποτέ στην Εκάλη αλλά κάπου έπρεπε να γίνει. Η απόφαση αυτή έχει περάσει από το ΣτΕ αρκετές φορές και έχει δωθεί το πράσινο φως. Κουτσό, στραβό το ΣτΕ είναι από τα ανωτερα δικαστικά σώματα που υπάρχουν σε αυτή τη δημοκρατία, το ίδιο ΣτΕ εμποδίζει τον Βωβό να ανοίξει το Mall του στο Βοτανικό, το ίδιο ΣτΕ αποδέχεται τη χωροθέτηση στην Κερατέα.
Οι κάτοικοι με τη σειρά τους καταφεύγουν στον αποκλεισμό του χώρου των εργασιών και δεν αποδέχονται τη δικαστική απόφαση. Τι πρέπει να κάνει η πολιτεία; Να αποδεχτεί πως κάθε κοινότητα είναι αυτοδιαχειριζόμενη και δεν υπόκειται στις δικαστικές αποφάσεις; Να δεχτεί πως εφόσον υπάρχει βίαιη αντίδραση μιας κοινότητας οι αποφάσεις δεν εφαρμόζονται; Και αν ναι αυτή η λογική σε τι προεκτάσεις οδηγεί; Στην προτροπή στη βία όποιας μειοψηφίας (γιατί καλώς η κακώς οι κάτοικοι της Κερατέας σε σχέση με τους κάτοικους της Αττικής είναι μειοψηφία) διαφωνεί με τις πλειοψηφικές αποφάσεις;
Ειλικρινα, με στονοχωρούν οι εικόνες και η κατάσταση στην Κερατέα μιας κοινότητας σε εμπόλεμη κατάσταση στην Ελλάδα του 2011 αλλά σπάζω το κεφάλι μου να σκεφτώ τι πρέπει να γίνει διαφορετικά.
Κατά τα άλλα για να μην είμαι εντελώς άσχετος, η ανάρτηση πολύ καλή.
Aπέραντο σεβασμό στον Αιγυπτικό λαό για την μόνη πραγματική επανάσταση που θυμάμαι.
@Auslaender
δυο λόγια μόνο: 1.στα blogs που υποστηρίζουν τους κατοίκους της Κερατέας υπάρχουν πολύ καλές αναλύσεις του γιατι ειναι λάθος η χωροθέτηση στηυν Κερατέα και του τι θα' πρεπε να γίνει, 2. η χωροθέτηση του ΧΥΤΑ στην Κερατέα δεν ειναι απόφαση καμία πλειοψηφίας (δεν ξέρω αν εσύ ρωτήθηκες, εγώ πάντως όχι) ειναι απόφαση της πολιτείας η οποία δεν είναι αλάνθαστη, το αντίθετο μάλλον 3. άλλο ΧΥΤΑ άλλο ΧΥΤΥ, μεγάλη διαφορά και 4. το ΣτΕ ειδικά αυτή την εποχή, όπως και κάθε άλλη δικαστική αρχή, δεν λειτουργεί ως ανεξάρτητη και υπάρχουν πολλά παραδείγματα γι αυτό. Τις προάλλες ειδα το Κουτι της Πανδώρας για την υπόθεση του Διστόμου και έφριξα για άλλη μια φορά για την κατάντια μας ως προς αυτό.
αν θέλεις Links για Κερατέα δες εδώ: http://forkeratea.blogspot.com/2011/01/blog-post_9150.html και εδώ http://antixyta.blogspot.com/2011/01/unesco.html
Θέλω πραγματικά να σας βάλω το λινκ από το πιό ενδιαφέρον άρθρο που διάβασα όλον αυτό τον καιρό για την Αιγυπτο-την Επανάσταση-την Ιστορία.
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2011/feb/12/mubarak-egypt-roots-of-despotism
Ο συγγραφέας είναι Ινδός και το άρθρο του δημοσιεύεται στην Γκάρντιαν.
Θα σας θυμήσει πολλά και θα σας εξηγήσει ακόμα περισσότερα. Ο κύριος Μίσρα βασίζει τα όσα λέει-ιστορικά καταγεγραμμένα-στις διαπιστώσεις ενός Ιρανού ή Αφαγανού ακτιβιστή του Jamal-al-Din al-Afghānī που γεννήθηκε το 1838.
Ακούγεται αστείο, αλλά είναι πάρα πολύ σοβαρό.
@Ελία
Όλα τα προτερήματα μπορούν να γίνουν μειονεκτήματα μέσα στην ίδια τη ριπή του οφθαλμού. Η δυσπιστία του Αμερικανού για το Κράτος δεν είναι μόνο αυτή που τον κάνει να διαδηλώσει κατά του Βιετνάμ. Εξάλλου αυτοί που διαδήλωσαν κατά του Βιετνάμ ήταν κάτι μαύροι και κάτι ανυπόληπτα τζάνκια. Και μετά οι ανυπόληπτοι έγιναν εξέκιουτιβ.
Η ίδια δυσπιστία κάνει τον μέσο Αμερικανό να υπερασπίζεται με το αίμα του (και κυρίως των άλλων, ακόμα και των παιδιών του) το δικαίωμά του στην οπλοκατοχή. Η ίδια δυσπιστία τον κάνει να φοβάται οποιαδήποτε κοινωνική παροχή (σόσιαλ) γιατί την ταυτίζει με το σοσιαλιστικό που είναι όπως ξέρουμε κομμουνιστικό και άρα του σατανά.
Η ίδια δυσπιστία τον κάνει να λέει ότι ο Ομπάμα είναι ο σατανάς και πρέπει να πάθει καρκίνο (λόγια από υποστηρικτές του τι πάρτι). Να παρακολουθεί Φοξ γιατί είναι "αντικυβερνητικό". Να μισεί οποιαδήποτε μεταρρύθμιση. Να μη στέλνει τα παιδιά του στο σχολείο γιατί μαθαίνουν για τον Δαρβίνο και άλλα κακά του Κράτους.
Συγγνώμη Ελία μου αλλά στους Έλληνες δεν νομίζω ότι έλειψε ποτέ η δυσπιστία για το Κράτος. Από γεννήσεως του Νεου ελληνικού κράτους. Μας έλειψαν όμως οι ανεξάρτητες από τις ξένες δυνάμεις ηγεσίες. Πάλι από γεννήσεως του Ελληνικού κράτους.
Jomarch,
Σε ευχαριστώ και για τα links που παρέθεσες και τα οποία είχα ήδη διαβάσει. Τρια σχόλια:
1) Καλώς ή κακώς δεν διαθέτω τις γνώσεις για να κρίνω αν οι συγκεκριμένες απόψεις στα blogs είναι σωστές ή λάθος. Προτιμώ όμως να εμπιστευτώ τη γνωμοδότηση ενός ανώτατου δικαστηρίου από την υποχρεωτικά μεροληπτική άποψη των άμεσα θιγόμενων. Α, και επίσης δε διαβάζω στα blogs αυτά μια πρόταση για το τι πρέπει να γίνει (πέραν του ότι δεν πρέπει να γίνει, δηλ. ο ΧΥΤΑ/Υ στην Κερατέα)
2) Sorry, αλλά η ερώτηση σου αν ρωτηθήκαμε για το αν θέλουμε ΧΥΤΑ στην Κερατέα είναι λαϊκισμός. Για το νέο νόμο για το μεταναστευτικό έχω την υποψία πως δε ρωτήθηκε η Χρυσή Αυγή αλλά περιμένω τα μέλη της να υποστούν τις συνέπειες του νόμου αν δεν τον σεβαστούν.
Η χωροθέτηση στην Κερατέα, πέρα από το ΥπΕσ υποστηρίζεται και από την ΤΕΔΚΝΑ και τον πρόσφατα εκλεγμένο Περιφεριάρχη - Εκτός και αν υπάρχει κάποιο μαζικό κίνημα πολιτών της Αττικής ενάντια στη χωροθέτηση στην Κερατέα που μου διαφευγει.
3) Η Κερατέα έχει επιλεγεί από το 2003 και μέχρι τα μέσα του 09, δηλαδή π.Μ. το ΣτΕ (ναι, το περιβαλλοντικά ανάλγητο ΣτΕ που σταμάτησε τα γήπεδα του ΠΑΟ, της ΑΕΚ και επέβαλλε ουσιαστικές αλλαγές στο νόμο για τους ημιυπαίθριους εν μέσω μνημονίου) είχε απορρίψει 11 προσφυγές κατά των έργων σε Γραμματικό και Κερατέα.
4) Bonus: Πανοραμική φωτογραφία από τη Ζυρίχη. Η λευκή καμινάδα στο κέντρο, πίσω από τον ουρανοξύστη, ανήκει στο εργοστάσιο θερμικής επεξεργασίας απορριμάτων , ένα από τα 2 της πόλης: http://static.panoramio.com/photos/original/33701364.jpg
Το δε ερώτημα μου για το τι πρέπει να κάνει η πολιτεία όταν μια μειονότητα αντιδρά βίαια στην εφαρμογή του νόμου, ενός νόμου που έχει περάσει από 10 κόσκινα, παραμένει και ειλικρινά δεν έχω απάντηση.
Apologia, πολλά πολλά like (όπως facebook!) για το σχόλιο σου προς τον Elia. Το ερωτηματικό γιατί σε μια κοινωνία όπου υπάρχει τόσο έντονη δυσπιστία προς το κράτος η πλειοψηφία επιμένει σε πολιτικές με μεγάλη κρατική συμβολή παραμένει...
Auslaender το ερώτημα μου για το αν ρωτηθήκαμε απαντάει στη δική σου φράση για "απόφαση της πλειοψηφίας" και μόνο.
Για τις αποφάσεις των δικαστικών αρχών ειπα ήδη την άποψή μου, προφανώς διαφωνούμε.
Αλλα, για να σοβαρευτώ, δεν ειμαι κι εγώ απόλυτα σίγουρη για το τι πρέπει να γίνει. Αυτό με τη Γενεύη το ξέρω και μάλλον, αν πρόκειται να γίνει ΧΥΤΥ και όχι ΧΥΤΑ η αντίδραση των κατοίκων ίσως ειναι υπερβολική. Αλλα το επίδικο εδώ κατα τη γνώμη μου είναι ο τρόπος άσκησης της εξουσίας. Θα σου πω ενα άλλο παράδειγμα για να γίνω κατανοητή: το γνωστό πάρκο "κύπρου και πατησίων" (που είναι στη γειτονιά μου και είχα πάρει μέρος στη μελέτη) θεωρώ πως έπρεπε να γίνει πάρκινγκ και η αντίδραση των κατοίκων ήταν υπερβολική. Αλλα απο τη στιγμή που η δήμαρχος δεν έκανε έστω δια εκπροσώπου του μια στοιχειώδη συνεννόηση με τους κατοίκους για να εξασφαλίσει την συναίνεσή τους, απο τη στιγμή που πήγε νύχτα και έκοψε τα δέντρα και μετά έστειλε τα ΜΑΤ να "διαπραγματευτούν", εγώ αυτόματα συντάσσομαι με τους κατοίκους. Τους οποίους κατοίκους δικαίωσε το δικαστήριο, παρότι το οικόπεδο ήταν οικοπεδο, μή χαρακτηρισμένο, και η χρήση του ήταν ήδη παράνομο υπαίθριο πάρκινγκ. Λάθος άσκηση πολιτικής και εξουσίας, με ολέθριες συνέπειες.
Που είναι η Μπιρμπίλη, κάποιος, να διαβεβαιώσει τους κατοίκους ότι θα γίνει ΧΥΤΥ, ότι θα δοθούν αποζημιώσεις, ότι θα γίνουν όλα σωστά; με τα ΜΑΤ ασκούν πολιτική; τότε δίκαια η Κερατέα γίνεται σύμβολο του αντικυβερνητικού αγώνα! με ευθύνη της κυβέρνησης. Αυτα.
@auslaender
Ωπ, με μπέρδεψες. Εγώ πιστεύω ότι συμβαίνει το αντίθετο. Η κρατική παρέμβαση είναι υποτυπώδης σε υγεία, παιδεία, οικονομία. Ευνοουνται κυρίως οι ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Τώρα πήγε λίγο να τους πει ο Ομπάμα για το κοινωνικό κράτος, και λύσσαξαν να τον φάνε.
Τί εννοείς;
Πιστεύεις πραγματικά ότι αυτό που έγινε στην Αίγυπτο ήταν η αυθόρμητη αντίδραση του λαού που επαναστάστησε στον αιώνιο δυνάστη και βρήκε το δρόμο προς την ελευθερία? Δυστυχώς τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα με λιγότερο αγαθές προθέσεις.Είναι πολλά τα λεφτά...
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=17532&Itemid=138
Θα κρατήσω διττή στάση. Ναι μεν έχεις δίκιο, αλλά... (αγαπημένη μου φράση διαφωνίας σε μία σοβαρή πρόταση).
Η δημοκρατία είναι μία φυσική ανάγκη. Αν ήμουν ιδεαλιστής, θα έλεγα μέσα στο DNA του ανθρώπου. Είναι η ανάγκη για ελευθερία και σεβασμό, για ισότητα (θυμίζει λίγο επαναστατική Γαλλία). Είναι μία διαρκής κίνηση αμφισβήτησης, μία αέναη κρίση κι επιθυμία για αλλαγή και βελτίωση.
Οι Αιγύπτιοι αυτό το ξέχασαν για δεκατίες. Οι Έλληνες το ίδιο. Η διαφορά είναι στην ελληνική δημοκρατία υπάρχουν μηχανισμοί (βόλεμα) που απορροφά κραδασμούς αμφισβήτησης. Στην Αίγυπτο ήταν λιγότεροι και όλα έγιναν αυθόρμητα. Στην Ελλάδα μας τρώει ο απομονωτισμός, ο ελιτισμός στις αρχές και η φιλαυτία στις ιδέες, ο συντεχνιασμός και η γραφειοκρατική οργάνωση.
προς τον ΑΠ =
το defence net εχει την αξιοπιστία του Αδωνη και του Μπουμπουκου.
Αν έχεις α. ιντερνετ β.γνωσεις αγγλικων, μπορεις να διαβάσεις κατευθειαν τις πηγες του, το UGCS (δεν ειναι δα και κανενα μυστικο - http://pubs.usgs.gov/fs/2010/3014/pdf/FS10-3014.pdf)
τα 1.7 Billion Barrels αποθέματα έγιναν 70ΒΒ.
Μετα τα κοιτάσματα στο Κοσοβο οι καινούργιες θεωρίες συνομωσίες θελουν πετρέλαια στη μεσόγειο...
ΟΚ, εντάξει...
“Η δημοκρατία είναι μία φυσική ανάγκη”
Δεν νομίζω αγαπητέ μου, το αντίθετο μάλιστα.
Σωτήρη ή δε κατάλαβες ή θεωρείς όντως φυσική τη δημοκρατία (είχα italic).
Ζητώ συγνώμη η πρεσβυωπία μου φταίει.
Jomarch, προφανώς έχουμε κάποιες θεμελιώδεις διαφωνίες και κάποιες κοινές θεμελιώδεις αποροίες :) Συμφωνώ πως οι επικοινωνιακές ικανότητες των ελληνικών κυβερνήσεων δεν φτάνουν πολύ πέρα από τον διορισμό δημοσιογράφων σε κρατικά πόστα αλλά έχω την αίσθηση πως ότι και να γινόταν στην Κερατέα και πάλι θα καταλήγαμε στην απόλυτη άρνηση των κατοίκων. Και το ερώτημα του τι πρέπει να γίνει μετά παραμένει.
Apologia, sorry, αναφερόμουν στην Ελληνική κοινωνία (στην οποία επίσης όπως έγραψες η δυσπιστία απέναντι στο κράτος είναι ενδημική). Στην Αμερικανική ο ρόλος του κράτους είναι σαφώς περιορισμένος και κάθε επέκταση του ακόμα και όταν έχει νόημα γίνεται με αίμα και ιδρώτα - τουλάχιστον αυτοί ακολουθούν τη φύση τους, δεν τη μάχονται.
Δείμε, δεν νομίζω. Κάποια χαρακτηριστικά της, όπως η προσωπική ελευθερία είναι. Κάποια άλλα όπως η αρχή της πλειοψηφίας είναι πρακτική βασικής κοινωνικής συγκρότησης, και σε αυτές τις περιπτώσεις σε κάποιους μπορεί να φαίνεται αφύσικο να υπακούει σε αποφάσεις άλλων. Άλλα πιο σύνθετα χαρακτηριστικά της, όπως το σύνταγμα και η νομοκρατία μόνο φυσικές ανάγκες δεν είναι. Βέβαια εδώ υπάρχει μια λεπτή διαπίστωση που είναι ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα της δημοκρατίας. Οι νόμοι υπό συνταγματική δημοκρατία, όντας εκ των προτέρων γνωστοί, καθολικοί και αντικειμενικοί καθορίζουν το πλαίσιο της λειτουργίας της κοινωνίας μιμούμενοι τους φυσικούς νόμους, αποκλείοντας έτσι τον εξαναγκασμό μέσω της εφαρμογής τους. Η ισονομία είναι κατά το ήμισυ φυσική. Από τη μία ο άνθρωπος έχει μια κλίση προς την αλληλέγγυα ισότητα, από την άλλη σε όλες τις πρωτόγονες κοινωνίες υπήρχαν εξουσιαστικές δομές, στις οποίες οι ελίτ εκτός από ισχύ κατείχαν και εξαιρετικά άδικα προνόμια. Τέλος η ανάγκη για αλλαγή και βελτίωση, μπορεί να πει κανείς πως είναι αιτούμενο ακόμα και για ανελεύθερα καθεστώτα.
Οπότε η δημοκρατία δεν είναι φυσική ανάγκη. Παράδειγμα είναι το γεγονός ότι για χιλιετίες υπήρξαν και υπάρχουν ανελεύθερα, άδικα και καταπιεστικά καθεστώτα. Βασικά η δημοκρατία είναι ένα ελάχιστο παράθυρο στην ιστορία του ανθρώπου, και με αυτή την θεώρηση οφείλουμε να αντιλαμβανόμαστε την ευαισθησία και την αξία της. Εκτός αν με τον όρο φυσική, εννοείς την πολύχρονη διεργασία που διαμόρφωσε τα χαρακτηριστικά της μέσα από στην ιστορία, οπότε σε αυτό δεν διαφωνώ.
Μάλλον, θα συμφωνήσω ΑΦ. Δε έδωσα το νόημα που ήθελα. Περισσότερο ήθελα να σημειώσω την εσωτερική ανάγκη για ελευθερία. Φυσικά και τα καθεστώτα περιορίζουν αυτή την ανάγκη και άλλοτε αλλοτριώνουν τόσο το άτομο όσο να μη βλέπει τη φυσιόκότητα αυτή.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home