Σάββατο, Ιανουαρίου 29, 2011

Υπερβολή



Επανάσταση στη γεύση, επανάσταση των αισθήσεων, επανάσταση στον τρόπο που ντυνόμαστε, επανάσταση στο έπιπλο, μουσική επανάσταση, κινηματογραφική επανάσταση, ηλεκτρονική επανάσταση, μικρές καθημερινές επαναστάσεις, επαναστατήστε ενάντια σε όσα σας αγχώνουν.
Θεωρώντας ίσως πως ό,τι κυριολεκτικές επαναστάσεις ήταν να γίνουν έγιναν, η Δύση αποφάσισε πως θα ήταν κρίμα να περιέλθει σε αχρησία μια λέξη που κρύβει τέτοιο διαφημιστικό δυναμικό μέσα της.
Μεσολάβησε δηλαδή αναγκαστικό διάλειμμα της επανάστασης για τα απαραίτητα διαφημιστικά μηνύματα, που με τη σειρά τους σποτάκι παρά σποτάκι επαναστατούσαν κατά της κυτταρίτιδας και των ορίων στον αριθμό sms που μπορούσες να στείλεις χωρίς χρέωση.
---
Επαναστατική Οργάνωση 17 Ν, επαναστάτες τραγουδοποιοί και ηθοποιοί, κόμματα που περισσότερο ή λιγότερο φωναχτά προσδοκούν να φέρουν την επανάσταση, μια διαρκής επανάσταση στα σκαριά, στα αμφιθέατρα, στις συνελεύσεις, στους δρόμους βεβαίως, πρώτα απ' όλα στους δρόμους.
Θεωρώντας ίσως πως δεν υπάρχουν και εποχές που μετά από μακρότατη και επώδυνη ιστορική γέννα οι θεσμοί αποκαθίστανται, το σύστημα -κάθε άλλο παρά τέλεια, αλλά πάντως εν μέρει- λειτουργεί και πως καλό είναι να στανιάρουμε, στην Ελλάδα αποφασίσαμε πως θα ήταν κρίμα να μη κάνουμε κατάχρηση της λέξης, να μην την ευτελίσουμε μέσα στον αέναο βερμπαλισμό μας, να μην την ταυτίσουμε με ένα διαρκές αίτημα ριζοσπαστισμού και ελευθερίας από κάτι, όχι ακριβώς ξεκάθαρο, πάντως ακαθόριστα ιδανικό.
Μεσολάβησε δηλαδή μηδενικός χρόνος επαναστατικής αγρανάπαυσης, καθώς η μεταπολιτευτική περίοδος ήταν μια προεπαναστατική περίοδος, μολονότι κι αυτή με τη σειρά της μια επτάχρονη επανάσταση είχε διαδεχθεί.
---
Μετά από όλα αυτά πώς να ονομάσουμε σε Δύση και Ελλάδα αυτό που συμβαίνει στην Αίγυπτο; Πάντως, όχι επανάσταση. Θα ήταν ασφαλώς υπερβολή.

16 Comments:

At 1/30/2011 03:25:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

hear hear

http://afkon.blogspot.com/2011/01/blog-post_02.html

 
At 1/30/2011 10:14:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Εξεγερση, ή αυτο που δε μπορει να κανει ο ελληνας μικροαστος. Μαλλον αυτος κανει. Τι? Blogging.

 
At 1/30/2011 11:28:00 π.μ., Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Τούτη τη φορά θα διαφωνήσω κάθετα. Όχι τόσο για το μηδενιστικό ύφος, όσο για την ουσία. Οι επαναστάσεις δεν τελείωσαν. Και δεν το λέω επειδή είμαι μελλοντολόγος ή με χροιά αριστερής εσχατολογίας, αλλά πολύ απλά επειδή δεν τελείωσε η ιστορία.

Θα δεχτώ μόνο ότι τον όρο επανάσταση τον έχουμε ξεσκίσει. Σε τούτο ναι, έχεις δίκιο. Όπως ο κάθε υπουργός κάνει μεταρρυθμίσεις, έτσι και ο κάθε ένας που τάχα φέρνει κάτι διαφορετικό επαναστατεί.

 
At 1/30/2011 01:25:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Να πεθάνουν όλοι, όλοι να σκοτωθούν.
Κι όσοι ζήσουν να τους φέρουμε εδώ
δούλους , να μας υπηρετούν.
Και να στείλουμε εμείς στην Αίγυπτο
δικούς μας, Έλληνες, για να παράγουν
πολιτισμό.

 
At 1/30/2011 02:03:00 μ.μ., Blogger livioon olinabeauty said...

Πραγματικά, σε ποιο κοσμο κοιμάσαι;;

 
At 1/30/2011 02:12:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

1821 - Αριθμός Επανάσταση!

Σοβαρά τώρα, νομίζω ότι η γενιά μας είναι τυχερή γιατί ζει σε εξαιρετικά ενδιαφέροντες καιρούς, χωρίς παράλληλα να έχει γνωρίσει πόλεμο ή μεγάλες τραγωδίες.

Από χθες πρέπει να έχω γράψει κανά εξάωρο παρακολούθησης live streaming του Al Jazeera.

 
At 1/30/2011 02:23:00 μ.μ., Blogger Rodia said...

Δεν καταλαβαινω.. συμβαίνει κάτι στην Αίγυπτο; Γκρεμίστηκαν οι πυραμίδες;

 
At 1/30/2011 03:06:00 μ.μ., Blogger Τσαλαπετεινός said...

Προτείνω (σοβαρά) την άμεση αγρανάπαυση λέξεων.

 
At 1/30/2011 11:40:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

προς τον αφ που γουσταρει τους καιρους μας!

ναι ειναι πολυ ενδιαφερον που στην αιγυπτο εχουν πεθανει καμια εκατοστη τυπακια. ειναι πολυ κουλ. βασικα ειναι πολυ ενδιαφερον γιατι μπορουμε να κανουμε για αυτα ωραιες και φρεσκιες κοινωνιολογικες αναλυσεις. επισης θα ειναι μια πολυ ωραια αναμνηση ολα αυτα, οταν μεθαυριο θα θυμομαστε αυτους που πεθανανε και φυσικα δεν ημασταν εμεις. συγχαρητηρια στα κρατη που μας χαριζουν αυτες τις στιγμες. φανταζομαστε τους εαυτους μας ενταγμενους στους καναπεδες των χαρακωματων ενος παγκοσμιου οικονομικου πολεμου.

οι επαναστασεις που γινονται μακρυα μας ειναι οι πιο ενδιαφερουσες και πιο επιτυχημενες.

οταν γινει αυτο διπλα μας θα ειστε τυχερος να φατε μια σφαιρα χωρις να ειναι μεγαλη τραγωδια...

@old boy
με ολα αυτα επαναπροσδιοριζονται οι σημασιες των λεξεων. ειχαμε χασει τη γνωση και την εννοια της επαναστασης, εχοντας ιδιοποιηθει απο τους ''εχθρους'' αναγκαζομαστε να τις εφευρουμε. οποτε ναι συμφωνω με την διαπιστωση. το σχολιο το εγραψα βασικα για τον αφ!

γιαννης

 
At 1/31/2011 12:58:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Έχεις αρχίσει να γίνεσαι αναμενόμενος και είναι κρίμα. Λιγότερα posts θα ήταν ίσως καλή ιδέα. (twitter;)

 
At 1/31/2011 09:13:00 π.μ., Blogger ΑΦ said...

γιάννη [sic] οι καιροί είναι ενδιαφέροντες, γιατί για πρώτη φορά στην ιστορία η προσωπική ελευθερία φαίνεται να είναι το μεγαλύτερο ζητούμενο από τους λαούς σε όλο τον κόσμο. Δεν περίμενα από κάποιον του είδους σου, των καλοαναθρεμένων επαναστατών της κλανιάς και του καναπέ τους (και μάλιστα της αμόρφωτης υποκατηγορίας), που συνήθως υπαγορεύουν από την θαλπωρή τους στους ανθρώπους ανελεύθερων καθετώτων τι πρέπει να κάνουν και τι όχι, παρότι είναι άσχετοι από την παγκόσμια πραγματικότητα και ιστορία, να καταλάβει το παραμικρό από τη θέση μου. Μπορείς τουλάχιστον, να ξεκινήσεις την προσωπική σου επανάσταση χρησιμοποιώντας τόνους και κεφαλαία μετά από τελείες. Άντε κακομοίρη, που θα μιλήσεις και για σφαίρες και δολοφονίες, έχουμε γεμίσει με οπλαρχηγούς του babylino.

 
At 1/31/2011 07:11:00 μ.μ., Blogger jomarch said...

oldboy,
ζούμε πράγματι τον διασυρμό πολλών λέξεων, το πόλεμο των εννοιών.
Το ερώτημα ειναι για μένα αν θα υποχωρήσουμε, αν θα χαρίσουμε τις λέξεις σ΄αυτούς που τις καταχρώνται, τις παραποιούν, τις χρησιμοποιούν για να μας παραπλανήσουν. Αν θα χαρίσουμε τη λέξη "πατρίδα" στους Καρατζαφέρηδες, τη λέξη "εξορθολογισμός" στην κυβέρνηση, τη λέξη "επανάσταση" στους διαφημιστές.
Την βιώσιμη ανάπτυξη, την διαθεματικότητα στην εκπαίδευση, τη διαφάνεια στη διακυβέρνηση, απο λαϊκά αιτήματα τα μετέτρεψαν σε ξεφτιλισμένες λέξεις, σε λέξεις taboo. O κατάλογος ειναι μακρύς.

Η γνώμη μου είναι πως αξίζει να παλέψουμε για το νόημα των λέξεων.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ γίνεται στην Αίγυπτο. Αντε και στα δικά μας, που λέει κι ο πιτσιρίκος (http://www.thepressproject.gr/theme.php?id=3293, το link το βάζω για λόγους σεβασμού της πνευματικής ιδιοκτησίας)

 
At 1/31/2011 09:03:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ποτε γκρεμιστηκαν οι πυραμιδες? Τρομοκατικη επιθεση?

 
At 1/31/2011 10:10:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

@ αφ ( -sic ?)

το σχολιο σου πραγματικα με αφηνει αφωνο αλλα δικαιολογημενο! για το αν η προσωπικη ελευθερια ειναι πρωτη φορα τοσο σημαντικη εννοια απο τους λαους ειναι κατι που αμφιβαλλω αλλα δεν εχω και τις επαρκεις γνωσεις. θα ελεγα πως ο φιλελευθερισμος και τα ατομικα δικαιωματα του παρελθοντος προετασαν περισσοτερο την προσωπικη ελευθερια.


στις μερες μας ειναι μαλλον κατι διαφορετικο που ζητανε οι λαοι του κοσμου. θα μπορουσε να ειναι μια επαναξιολογηση της ατομικης ελευθεριας που ειναι ανεκπληρωτη απο τα υλικα αγαθα αλλα σαφως εξαρτημενη με την ελλειψη τους. ισως οι λαοι, που λες και συ, να καταλαβαινουν πως οι προσωπικη ελευθερια δεν ειναι κατι το οποιο μπορει να ειναι μετρησιμο στους ορους ενος νεοφιλελευθερισμου ή μιας εξουσιας.

επισης δεν ειπα στους ανθρωπους των ανελευθερων καθεστωτων τι πρεπει να κανουνε. ειπα σε σενα που γουσταρεις με τη φαση ενω ζεις (μαλλον) σε μια αρκετα αναιμακτη περιοχη. ειπα πως οταν πεθαινουν οι ανθρωποι παυει κατι να ειναι απλα ενδιαφερον και γινεται θλιβερο και στεναχωρο. αν οι ανθρωποι αυτοι θελουν ή αναγκαζονται να το κανουν αυτο, τοτε ειναι κατι το οποιο το σεβομαι αλλα δεν μπορει να μου αποφερει την αισθηση περι μιας τυχερης γενιας. πολυ περισσοτερο οταν εμεις δεν ζουμε σε τετοιες καταστασεις, ακομα. ετσι λοιπον ειρωνευτηκα εσενα που αισθανεσαι τυχερος και σου ευχηθηκα πραγματικα, αφου το λαχταρας τοσο πολυ, να αναγκαστεις να πολεμησεις και συ με τους ιδιους ορους για την προσωπικη σου ελευθερια και για οτι νομιζεις.

αρα λοιπον το αντιθετο απο οπλαρχηγος θελω να γινω. δεν μου αρεσουν καθολου τα οπλα και δεν μου αρεσουν καθολου οταν σκοτωνονται ανθρωποι και δεν αισθανομαι τυχερος που ζω σε μια εποχη που σκοτωνονται ανθρωποι γιατι αναγκαζονται να πολεμησουν για την ελευθερια τους.

οσο για το να ξεκινησω την επανασταση απο τη γλωσσα και τους τονους, μαλλον το αντιθετο θα πρεπει να γινει και να δουμε και εμεις πως μπορουμε να προσπερασουμε τα οποια προβληματα προκυπτουν με την γλωσσα και την επικοινωνια της.

τελος, ζηταω συγνωμη απο τον old boy για την καταχρηση αυτου του ημιδημοσιου χωρου. δεν ειναι δυνατο ή επιθυμητο να σταθει χωρος προσωπικης αντιπαραθεσης αναμεσα σε δυο σχολιαστες.

εις το επανιδειν και ευχομαι να εισαι τυχερος με τη δικη μου εννοια και οχι με τη δικη σου!

 
At 1/31/2011 11:16:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Γιάννη, το γνωστό pattern. Εμφανίζεται κάποιος φορτωμένος, με διαβάλλει διαστρεβλώνοντας αυτό που λέω - ενώ θα μπορούσε ευκολότατα να εκφράσει ανθρώπινα τις αντιρρήσεις του και τα ερωτήματά του - και μετά θέλει να ανοίξει διάλογο. Δυστυχώς, το πράγμα δεν μπορεί να λειτουργήσει έτσι, παρότι θα μπορούσα και θα άξιζε να σχολιάσω κάποια από αυτά που γράφεις. Ένα θα εξηγήσω μόνο: Χαίρομαι και ενδιαφέρομαι που οι άνθρωποι παλεύουν για την ατομική ελευθερία τους σε μέρη που ακόμα αυτό δεν είχε γίνει, χαίρομαι που ζω σε μέρος που είμαστε ελεύθεροι (και αποτελούμε παράδειγμα για αυτούς) και χαίρομαι που ανοίγει το δημοκρατικό παιχνίδι σε όλο και περισσότερα μέρη του κόσμου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συγχέεις το ενδιαφέρον για ένα κοσμοϊστορικό γεγονός, με την απάνθρωπη αποστασιοποίηση από τους νεκρούς.

 
At 2/01/2011 02:07:00 π.μ., Blogger apologia pro sua vita said...

Ας πούμε και κάτι σοβαρό, πέρα από τα δικά μας. Την Αλεξάνδρεια την αγαπώ πολύ, αλλά σε όποιον πω γιατί την αγαπώ πολύ, θα με φτύσει στα μούτρα και ίσως καλά θα κάνει. Την αγαπώ με το μάτι του βιβλιοφάγου, αυτού που βλέπει τα συντρίμμια του παρελθόντος, του αποικιακού και κατάπτυστου παρελθόντος, και βυθίζεται στην λαγνεία και τη ρομαντική νοσταλγία. Την αγαπώ με το μάτι του τυχοδιώκτη, του συλλέκτη εμπειριών. Κάποτε ήμουν σίγουρη ότι το μόνο που ήθελα στη ζωή ήταν να πιάσω ένα ερειπωμένο διαμέρεισμα πάνω από την Κορνίς, να κυκλοφορρώ με μαντήλα, και να πίνω χυμό λεμονιού όπως μόνο οι Αιγύπτιοι ξέρουν να φτιάχνουν.

Σήμερα ξέρω ότι ο ηγέτης της Καφίγια είναι πρώην μέλος των αδελφών μουσουλμάνων και του κομουνιστικού κινήματος. Δεν μου κάνει για καλό. Ελπίζω να ξαναβρεθώ στην αγαπημένη πόλη, και να είμαι από τις λίγες που θα φορούν μαντήλα από επιλογή.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home