Δεν είμαστε Μόνο

Ακολουθώντας τα βήματα

αναρίθμητων φορέων της παλιάς μορφής ζωής,

νέα μορφή ζωής πηγαίνει στην Καλιφόρνια,

γεμάτη όνειρα για αναγνώριση, καταξίωση, διασημότητα.

Καταβεβλημένη απ' την επαρχιωτίλα του μακρινού της γαλαξία

και στενεμένη απ΄τα κατάλευκα μα πένθιμα όριά του,

ονειρεύεται dreams of Californication.

Το ταξίδι μακρινό, η απόσταση χαώδης.

Έτη φωτός μετά φτάνει.

Το Χόλιγουντ σε απόσταση φωτός.

Σε λίγο θα είναι στην Μαλχόλαντ.

Η αστρόσκονη στα μαλλιά της θα τα χαλάσει όλα.

Δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία να κάνεις πρώτη εντύπωση.

Βρίσκει μια λίμνη.

Βουτά.

Πέφτει στην παγίδα του αρσενικού.

Κινδυνεύει να την εξαφανίσει.

Αλλά ταξίδεψε πάρα πολύ

και ονειρεύτηκε ακόμη περισσότερο

για να χάσει τον εαυτό της μέσα του.

Αρχίζει να του τραγουδά σαν γοργόνα:

«Μεταξύ μας υπάρχει μια χημεία

-πώς να το πω;-

πρωτοφανής».

Το αρσενικό σαστίζει.

Πριν καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει,

εκείνη το έχει ήδη ενσωματώσει.

Είσαι πια βασικό δομικό μου συστατικό

του εξηγεί,

ενώ βγαίνει για να σκουπίσει τα μαλλιά της.

Το φώσφορο δεν ξέρει από πού του ήρθε.

Υπερφίαλο, αυτάρεσκο,

μια ζωή άκουγε να του λένε

πως αποτελεί αναπόσπαστο κρίκο,

πως ζωή χωρίς αυτό δεν υπάρχει.

Αποχαιρετώντας τα κεκτημένα του που χάνει,

βλέπει τη νέα σταρ να ρίχνει μια τελευταία ματιά

στα νερά της λίμνης.

Δεν κοιτά τη λίμνη αλλά το πρόσωπό της.

Είναι πανέτοιμη.

Μόνο στη Λίμνη Μόνο,

το φώσφορο βρίσκει τον εαυτό του να περισσεύει

ανάμεσα στην παλιά και τη νεά μορφή ζωής

και να μη χωρά ούτε στη μια ούτε στην άλλη.

Η τελευταία έχει ήδη ξεκινήσει για να πάει στην πόλη

που η παλιά μορφή ζωής είχε μεταλλαχθεί

περισσότερο από οπουδήποτε αλλού,

φέροντας στο σώμα της

τη δική της συγκλονιστικότερη μετάλλαξη

και υποσχόμενη όνειρα

πέρα από κάθε φαντασία,

πέρα από κάθε προσδοκία,

όνειρα που όμως βρίσκονται

μέσα σε κάθε φαντασία,

μέσα σε κάθε προσδοκία.