Το πολυσυζητημένο (Updated)

Στο γεωργελικό δίλημμα δυνάμεις της συντήρησης (αριστερά σκέτη, πασόκ βαθύ, συνδικαλιστές, λαϊκή δεξιά, κρατισμός, μεταπολιτευτική πολιτική) - δυνάμεις της μεταρρύθμισης (αριστερά δημοκρατική, πασόκ ρηχό, καινοτόμοι επιχειρηματίες, δράση, λοιποί καμινομπουταριστές, μνημονιακή πολιτική), έρχεται να απαντήσει η ίδια η πραγματικότητα, δείχνοντας προς την κατεύθυνση της αλλαγής και της φυγής προς τα μπρος και φέρνοντας στο νου αγαπημένες ασπρόμαυρες ταινίες.

Ακούγοντας σήμερα στο ραδιόφωνο διαφήμιση για ενεχυροδανειστήριο («έχετε ανάγκες - έχουμε λεφτά» ή κάτι τέτοιο) σκέφτεσαι αμέσως - αμέσως πόσες θέσεις εργασίας θα ανοίξουν και τι μπουμ θα κάνει ο χρόνια καταδικασμένος σε μαρασμό κλάδος.

Διαβάζοντας σήμερα στο ίντερνετ* πως Επιστροφή στο καθεστώς εργασίας και το Σάββατο προτείνει ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, με χορήγηση συμπληρωματικής ανάπαυσης, καθώς και συμψηφισμό των υπερωριών με μείωση του ωραρίου εργασίας, σε ορίζοντα τετραμήνου, με σκοπό «την άρση των εμποδίων στην επιχειρηματικότητα»,

αναρωτιέσαι γιατί τα επιχειρήματα κατά των δημοσίων υπαλλήλων και των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ να μην μεταφερθούν ψιλοαυτούσια και εδώ: τόσος κόσμος λοιπόν δουλεύει ΗΔΗ Σάββατο, αυτοί στο πηγάδι κατούρησαν; Ας μπει ΚΑΙ εδώ ένα τέρμα στην Ελλάδα των δύο ταχυτήτων, ας μπει ΚΑΙ εδώ ένα τέρμα στα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά. Πάρτι θέλατε, να ζείτε πάνω από τις δυνάμεις σας θέλατε, η ελληνική οικονομία δεν αντέχει πενθήμερη εργασία.

Και τώρα θα έβαζα καμιά φωτογραφία από Ντίκενς ή κάτι τέτοιο, για να δείξω το ασπρόμαυρο φως στην άκρη του τούνελ, αλλά έχει και τα όριά της η διεκτραγώδηση, έχει και τα όριά της η λυσσαλέα αντίσταση στην προσπάθεια να ξεκολλήσει η χώρα από αγκυλώσεις δεκαετιών,

* οπότε θα αρκεστώ στο πιο λατρεμένο επίθετο των τελευταίων ημερών: το «πολυσυζητημένο» ίντερνετ. Το επίθετο αποδεικνύει ότι όταν κανείς ζει ακόμη στον εικοστό αιώνα θα τον προδώσει η ίδια του η γλώσσα (επίθετο που δεν πρέπει πάντως να συγχέεται με το πλήθος των καθαρευουσιάνικων γενικών και τα διάφορα τελικά νι -του στυλ «ένα πρόβλημα πρακτικόν»- καθώς αυτά δεν αποτελούν προδοσία, αλλά μπαίνουν εσκεμμένα ως κύρους δηλωτικά).

Εν πάση περιπτώσει, εδώ που έχουμε φτάσει προτιμότερος ο εικοστός αιώνας από τον δέκατο ένατο, να επιστρέψεις λοιπόν εκούσια Σάββατο στη δουλειά σου, για να μην φτιάχνουν αύριο τα δικά σου τα παιδιά Nike για τα κινεζάκια. Και για να μην το παίζεις εξυπνάκιας, σε κανέναν δεν αρέσει αυτό, αλλά τι προτείνεις ε; τι προτείνεις; έχεις κάτι διαφορετικό να προτείνεις; προτιμάς να φτιάχνουν τα παιδιά σου σπορτέξ; όχι τι προτείνεις; γιατί προτάσεις δεν ακούω, τον λαϊκισμό σου μέσα, υμνητή της συντήρησης, υμνητή του πυρετού και διεκτραγωδέ της ασπιρίνης.

UPDATE: Με αφορμή το ποστ ξεκίνησαν μερικές ενδιαφέρουσες (ή βαρετές, εσύ αποφασίζεις) συζητήσεις αρχικά εδώ και εν συνεχεία εδώ και εδώ.