Πέμπτη, Οκτωβρίου 21, 2010

Το συνώνυμο των εκλογών

(Γκρικστατιστικσίτιδα φαίνεται πως προσέβαλε την Eurostat καθώς ο ελληνικός ιός μεταδόθηκε στην ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία:
Προς τα μέσα Νοεμβρίου, ενδεχομένως μετά την ολοκλήρωση και του δεύτερου γύρου των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, μετατίθεται η ανακοίνωση των αναθεωρημένων στοιχείων της Eurostat για το έλλειμμα και το χρέος της Ελλάδας, την περίοδο 2006-2009. Τα ελληνικά δημοσιονομικά στοιχεία δεν θα περιλαμβάνονται στα στοιχεία που θα ανακοινώσει η Eurostat στις 22 Οκτωβρίου για τα κράτη μέλη της ΕΕ, τα οποία θα αφορούν την περίοδο 2006-2009 διευκρινίστηκε την Τετάρτη από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, η οποία σημείωσε ότι τα ελληνικά στοιχεία θα δημοσιοποιηθούν έως τα μέσα Νοεμβρίου 2010).
Με όλα αυτά τα ωραία διακινείται ευρέως η πληροφορία ότι η κυβέρνηση περιμένει να περάσουν οι εκλογές για να πάρει νέα μέτρα, αφού τα νούμερα δεν βγαίνουν. Η πληροφορία μεταδίδεται δίχως κατακριτικό τόνο, ως ένα δεδομένο σαν όλα τα άλλα, ως κάτι τελικά εύλογο. Και τα κόμματα της αντιπολίτευσης σε παρόμοιο κλίμα κινούνται: ναι μεν προειδοποιούν και καταδικάζουν, αλλά πάντως σε ένα πλαίσιο αποδοχής πως έτσι παίζεται το παιχνίδι.
Ποιό παιχνίδι όμως είναι αυτό; Το δημοκρατικό; Όχι ακριβώς. Είναι το κοινή συναινέσει και κοινή αποδοχή παιχνίδι του έλα να κοροϊδευτούμε μεταξύ μας, του έλα να βάλουμε το κεφάλι μας στην άμμο για να μην δουν τον κώλο μας και την ουρά μας.
Πολλοί δικαιολόγησαν τον Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ για την πιο ριζική αντιδιαστολή προεκλογικής κατεύθυνσης και μετεκλογικής πράξης, όχι χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα πειστικές εξηγήσεις, αλλά γιατί τελικά -όσο και αν το αρνούνται- δέχονται στην πράξη ότι η ψήφος μπορεί να λειτουργεί σαν λευκή εντολή και να μην τρέχει συνταγματικό κάστανο.
Φάγαμε όλο το 2010 -το προ και μετά του μνημονίου- με ουρανομήκεις και σπαραξικάρδιες διακηρύξεις του Γιώργου Παπανδρέου ότι τον νοιάζει μόνο η σωτηρία της πατρίδας και ότι δεν υπολογίζει πολιτικό κόστος.
Ιδού λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρόν: πριν - πριν - πριν τις εκλογές
ή να ανακοινώσει αναλυτικότατα ποιά είναι τα νέα μέτρα που θα πάρει, τα αναγκαία μέτρα για τη σωτηρία της πατρίδος ενόψει των αριθμών που δεν μας βγαίνουν κλπ κλπ
ή να ανακοινώσει με τον κατηγορηματικότερο δυνατό τρόπο (ορκιζόμενος ας πούμε σε ό,τι έχει ιερό, είτε ο σοσιαλισμός είναι αυτό, είτε ο υγιεινισμός, είτε η πράσινη ανάπτυξη, είτε η fast track ανάπτυξη, είτε το πρώτα ο πολίτης, είτε το πρώτα η εξυπηρέτηση του χρέους) ότι δεν θα πάρει νέα μέτρα, ακόμη και εάν την επομένη των εκλογών μεταβληθεί εντός του ο ρυθμός του κόσμου, ακόμη και εάν την επομένη των εκλογών η Eurostat ανακοινώσει έλλειμμα 25%, ακόμη και αν το κλιμάκιο της τρόικας που θα μας έρθει την επόμενη των εκλογών τον απειλήσει ότι θα πουλήσει τη χώρα στους γύφτους.
Η δημοκρατία δεν είναι συνώνυμο της κοροϊδίας, οι εκλογές δεν είναι συνώνυμο της απάτης.
Όσο και αν αποδεικνύεται πάντοτε το αντίθετο, όσο και αν όλα δείχνουν ότι δεν υπάρχει πάτος στον εξευτελισμό της νοημοσύνης του που είναι διατεθειμένος να αποδεχθεί ο νεοέλληνας, υπάρχει σε όλα τα πράγματα ένα όριο. Σε όλα.
Μετά από αυτό το όριο αρχίζει η έμπρακτη οργή, η οργή που δεν περιορίζεται σε λέξεις.
---
Γελάς; Δίκιο έχεις. Τώρα που διαβάζω τι έγραψα, γελάω κι εγώ.
Δεν έχουμε κανένα όριο, το παιχνίδι μπορεί να συνεχιστεί με την ίδια ορμή, αφού ακόμα και αν δεν είναι σίγουρο πως τα φάγαμε όλοι μαζί, είναι πάντως σίγουρο πως όλοι μαζί κοροϊδευόμαστε. Την επομένη των εκλογών ξανασώσε Γιώργο την πατρίδα - ως τις εκλογές βάλε τα στήθια σου μπροστά για τον πολίτη.

37 Comments:

At 10/21/2010 10:41:00 π.μ., Blogger vague said...

Τι είδους οργή προτείνεις;
(Διάβασα βεβαίως την τελευταία σου παράγραφο, αλλά δεν την λαμβάνω υπόψιν, επειδή εγώ δεν γέλασα μ' αυτά που λες παραπάνω. Ίσως έχω χάσει το χιούμορ μου τελευταία.)

Αν αναγνωρίζουμε τον εμπαιγμό και κατανοούμε ότι οι εκλογές είναι το όχημα που πηγαίνει μόνο εκείνους στο δικό τους προορισμό, ενώ εγκλωβίζει εμάς (που καλούμαστε να παίξουμε γι' ακόμη μια φορά, το ρόλο του εξυπηρετητή), οδηγώντας μας μέσα από δήθεν δημοκρατικές διαδικασίες στην αποδοχή του χυδαίου αυτού παιχνιδιού, τι λες; Βρίσκεις χρήσιμο να επιβιβαστούμε στο όχημα; Εγώ λέω, μπα...

Ας αδιαφορήσουμε και μια μέρα για τη "δημοκρατία", βρε αδερφέ.. Δε μας χρειάζεται και τόσο πια. Μια χαρά τα καταφέρνει και μόνη της να ξεφτιλίζεται.

 
At 10/21/2010 02:38:00 μ.μ., Blogger tk said...

Είναι σαν να παίζουμε σε στημένο παιχνίδι και ο τερματοφύλακάς μας είναι πιασμάν. Όσο και να τρέξουμε, όσο και να πιέσουμε, οι άλλοι το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να σουτάρουν προς την εστία.

Και δεν είμαστε και καμιά Μπαρτσελόνα, να τρώμε 5 να βάζουμε 15...

 
At 10/21/2010 05:35:00 μ.μ., Blogger celin said...

Me τη πρωτη αναγνωση της τελευταιας σου παραγραφου,πηγα να γραψω
"ελεος ρε φιλε,γιατι πας να υπονομευσεις παλι το ιδιο σου το κειμενο που τα λεει μια χαρα:"
Αλλα ξαναδιαβαζοντας το καταλαβα που το πας.Δεν τα βαζεις με αυτους που ειναι εναντιον της κατοχικης κυβερνησης,επειδη διαμαρτυρονται.
Τα βαζεις με αυτους που ειναι εναντιον της κατοχικης κυβερνησης,επειδη ΔΕΝ διαμαρτυρονται οσο νομιζουν οτι διαμαρτυρονται,
κ οτι ολη αυτη η διαμαρτυσρια ειναι πομφολυγες κ λογια του κωλου.
Γιατι η αληθεια ειναι οτι δε γινεται αντισταση απο τα πληκτρολογια η απτο σπιτι σου παρακολουθωντας κ βριζοντας δελτια ειδησεων.
(Για μενα το λεω αυτο)
Αντισταση δε γινεται επισης με τις ψευτοπορειες των πουλημενων γσεε κ αδεδυ,που δε παταει ιδιωτικος υπαλληλος γιατι ξερει οτι θα απολυθει.
Οποιος θελει να αντισταθει,για τωρα τουλαχιστον,
ενας τροπος υπαρχει.Ουτε μια ψηφος σε πασοκους,"ανταρτο"πασοκους,καρατζαφερηδες,κουβεληδες κ δεξιους.
Δε προπαγανδιζω,αλλωστε αν προπαγανδιζα θα μιλουσα για συγκεκριμενο κομμα.
Εγω χεσμενα τα εχω τα κομματα ολα.
Αλλα αυτη τη στιγμη το μονο που μπορουμε να κανουμε,η μονη αντισταση,οσο κ αν διαφωνουμε μαζι τους,οσο κ αν μας σπανε τα νευρα,
ειναι να παμε να ψηφισουμε ΚΚΕ,ΣΥΡΙΖΑ,ΑΝΤΑΡΣΥΑ Κ ΕΚΚΕ.
Μια πολυ καλη αρχη αντιστασης θα ειναι να ξυπνησουμε τη Δευτερα των Εκλογων με τους μισους περιφερειαρχες, αριστερους.
Πραγματικους αριστερους ομως,ετσι;οχι δεκανικια του πασοκ κ του καρατζαφερη.
Και τα υπολοιπα τα βρισκουμε.Εδω θα ειμαστε

 
At 10/21/2010 05:41:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Riski, εγώ πάντα ήμουν απόλυτος σε αυτό το θέμα: στις εκλογές πρέπει να ψηφίζουμε, αφενός γιατί το να φτύνεις το εκλογικό σου δικαίωμα είναι σαν να φτύνεις πάρα πολλά πράγματα ακόμη και εν πάση περιπτώσει σε απονομιμοποιεί στη συνέχεια από το να μουρμουράς για όσα πάνε στραβά στην κοινωνία και αφετέρου επειδή η αποχή δεν προσμετράται στο αποτέλεσμα, γεγονός που έχει ως συνέπεια η απαξιωτική χειρονομία που κάνει αυτός που δεν ψηφίζει να εξυπηρετεί μια χαρά τα κόμματα εξουσίας, αφού τα ποσοστά βγαίνουν επί των ψηφισάντων και δη των φηφισάντων έγκυρα.
Ωστόσο αντιλαμβάνομαι ότι μια τεράστια αποχή στέλνει το δικό της μήνυμα, ένα μήνυμα που θα μπορούσε να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό. Και αυτό βέβαια περικλείει σημαντικούς κινδύνους, τους οποίους θα ήμουν ίσως διατεθειμένος να αποδεχθώ, εάν και εφόσον δημιουργούνταν π.χ. ένα γενικευμένο κίνημα υπέρ της αποχής που θα είχε όμως πολιτικά και όχι απολίτικα χαρακτηριστικά και θα ξεκαθάριζε ότι η αποχή είναι μια έκτακτη και όχι μόνιμη πολιτική στάση, και θα λειτουργήσει ως πολιτική καταγγελία ενός κομματικού συστήματος που σάπισε και χρειάζεται ένα σοκ για να το καταλάβει.

 
At 10/21/2010 06:08:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Celin, το κείμενο αρχικά το πόσταρα χωρίς την τελευταία παράγραφο. Τελείωνε δηλαδή βρυχώμενο: ερχόμαστε οργισμένοι και τέτοια. Την τελευταία παράγραφο την πρόσθεσα γιατί η ιστορία των επαπειλούμενων βρηχυθμών είναι μια ιστορία διαρκών διαψεύσεων. Δεν βρυχώμαστε. Ρευόμαστε. Όλα φυσικά μπορούν κάποια στιγμή να αλλάξουν. Ακόμα και αυτό. Μακάρι.
Όσο για τις εκλογές απαντάω επειδή με έχεις ξαναρωτήσει αν έχω αναθεωρήσει παλιότερο μου ποστ και επειδή το σκέφτομαι κι εγώ συνέχεια. Οι δυο περιπτώσεις που είχα αναφέρει στο ποστ (του Καμίνη και του Μπουτάρη) στο δεύτερο γύρο θα έχουν απέναντί τους τον Κακλαμάνη και τον Γκιουλέκα. Εάν είχαν άλλους οκ. Αλλά να στηρίξει κανείς τον Κακλαμάνη και τον Γκιουλέκα για λόγους αντιμνημονιακούς μου φαίνεται γελοίο. Σε μια ιδεατή περίπτωση για μένα το ΠΑΣΟΚ θα πάθαινε πανωλεθρία στις περιφέρειες και αν παράλληλα έβγαιναν ο Καμίνης και ο Μπουτάρης, κανείς δεν θα μπορούσε να το εκλάβει ως μήνυμα στήριξης στο ΠΑΣΟΚ.

 
At 10/21/2010 06:17:00 μ.μ., Blogger celin said...

Ναι,ρευομαστε ως τωρα,φυσικα κ συμφωνω.
Οσον αφορα το ανυπερβλητο οντως διλημμα,θελω να σου πω οτι κ τον Ιησου Χριστο να ειχε υποψηφιο το σημερινο ΠΑΣΟΚ,εγω θα ψηφιζα τον αντιπαλο του.Αλλα επειδη οντως ειναι εγκλημα να ψηφιστουν οι Κακλαμανο-ψωμιαδηδες,η γνωμη μου ειναι η εξης,
Αριστερα στον πρωτο γυρο,
ακυρο στον δευτερο.
Διοτι,Οποιαδηποτε ψηφο σε πασοκο η υποστηριζομενο απο ΠΑΣΟΚ,φιλε,ειναι ακομα μεγαλυτερο εγκλημα.
Και ενταξει για τον Καμινη μπορουμε να το συζητησουμε,
αλλα για τον Μπουταρη;για τον κολλητο του βρυκολακα Στεφανου Μανου,
που συμμετειχε στη ΔΡΑΣΗ του;
Με τιποτα.

 
At 10/21/2010 06:52:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Δεκτόν.

 
At 10/21/2010 08:42:00 μ.μ., Blogger Bill said...

Celin, αντίσταση δεν γίνεται σε πορείες, να το δεχτώ, ούτε από πληκτρολόγια, και αυτό, αλλά η αντίστασή μας να είναι η στιγμιαία παράλειψη μιας Κυριακής (αποχή), μου ακούγεται πολύ εύκολο. Δεν πιστεύω ότι αρκεί. Θα συμφωνήσω με το Riski ότι κανένας δεν γελάει αλλά η τελευταία παράγραφος χρειαζόταν για να υπογραμμιστεί η έλλειψη ορίου. Καταλαβαίνουμε το όριο μόνο αφού το περάσουμε.

 
At 10/21/2010 09:55:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

όσον αφορά την οικονομία η κατάσταση είναι αδιέξοδη, όπως έχουν τα πράγματα το παιχνίδι είναι χαμένο και όχι μόνο για μας αλλά και για τους υπόλοιπους ευρωπαικούς λαούς. έβλεπα χθες μια ωραία συζήτηση στην ετ3 στις 'ανιχνεύσεις' και σοβαροί οικονομολόγοι, καθηγητές πανεπιστημίου μου διέλυσαν και την παραμικρή αυταπάτη που μπορεί να είχα, ότι δηλαδή οι θυσίες θα πιάσουν τόπο και ότι υποφέρουμε τώρα για ένα καλύτερο αύριο. μου έκανε εντύπωση ότι ούτε ένας δεν είχε να πει κάτι καλό για το που΄πάει το πράμα, αντιθέτως όλοι εξέφραζαν την αγωνία τους για την ανυπαρξία φωτός στην άκρη του τούνελ. ένας από αυτούς έριξε μια ενδιαφέρουσα ιδέα, μίλησε για ένα συνασπισμό των ελλειματικών κρατών ,βασικά νότια ευρώπη και ιρλανδία που θα απαιτήσουν από τις γαλλογερμανικές τράπεζες -κυρίως- μία συνολική αναδιάρθρωση του χρέους. με απλά λογια 'τόσα σας δίνουμε και διαγράψτε τα υπόλοιπα, αρκετά φάγατε', όπως και να χει η λύση θα είναι πολιτική και οι επικείμενες εκλογές είναι μια ιδανική ευκαιρία να περάσει το μήνυμα, εν ολίγοις συμφωνώ με την πρόταση του celin.

γιωργος

 
At 10/21/2010 11:37:00 μ.μ., Blogger celin said...

bill εχεις δικιο,δεν αρκει.Κ εγω το εγραψα αυτο.Η ψηφος απλα θα ειναι μια καλη αρχη.Τα υπολοιπα τα βρισκουμε.Θα τα βρουμε στη πορεια.Για να δουμε λιγο τους συχετισμους αυτη τη στιγμη στη κοινωνια.Και βλεπουμε..παντως κανενα Καθεστως δε πεφτει απο μονο του,ουτε βεβαια πεφτει με Εκλογες.
Απλα,η ψηφος θα ειναι το πρωτο βημα.

Ειναι οπως τα λεει ο Γιωργος.Δεν υπαρχει ακτιδα φωτος με αυτους εδω.Οσο συντομοτερα γινει αντιληπτο,τοσο γονιμοτερο θα ειναι το εδαφος για το δευτερο βημα,το τριτο..κ παει λεγοντας

Παντως ειναι πολλα αυτα που πρεπει να γινουν.Ενα απο αυτα:να προσαρμοστει η Αριστερα στην Ελληνικη πραγματικοτητα κ να μη περιμενει την Ελληνικη πραγματικοτητα να προσαρμοστει σε αυτη.
Πρεπει να βρουμε μια πλατφορμα συνεννοησης με τον Ψηφοφορο του Κανενα
http://celinathens.blogspot.com/2010/07/blog-post_26.html

http://celinathens.blogspot.com/2010/10/blog-post_05.html

Διχως αυτον μαζι,δε γεμιζουμε ουτε ταξι.Και δε παιζει να πετυχουμε τιποτα.

 
At 10/22/2010 12:39:00 π.μ., Blogger ΑΠΟΛΛΩΝ said...

Το σύστημα τρέφεται από την συμμετοχή μας σε αυτό.

Μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι ΜΟΝΟΝ η εφαρμογή της αυτάρκειας σε μικρές κοινότητες ανθρώπων, θα κλείσει την παροχή οξυγόνου στο σύστημα, τότε αυτό θα ψοφήσει.

Επειδή όμως ακόμη κι αν ψοφήσει αύριο, θα ψοφήσουμε κι εμείς μ' αυτό γιατί εξαρτώμαστε απολύτως απ' αυτό, θα πρέπει να αρχίσουμε να ετοιμαζόμαστε για την μετάβαση σε μια άλλη εποχή που έτσι κι αλλιώς έρχεται, το θέμε δεν το θέμε.

Και να είστε σίγουροι ότι αυτή η άλλη ανθρώπινη εποχή, δεν θα χρησιμοποιήσει "υλικά" σάπια, σκουριασμένα, τελειωμένα (δεξιές, φιλελεύθερες, αριστερές, πατριωτικές και λοιπές αηδίες).

Συνεπώς : είτε συμμετάσχετε στις εκλογές, είτε όχι, η "δημοκρατία" τους πεθαίνει !
Και η αριστερά τρέχει να την σώσει με ασπιρίνες, γάζες και άντε και κανά ακρωτηριασμό.

Όνειρα γλυκά, αλλά σύντομα θα ξημερώσει και η σφαλιάρα που θα πέσει στους αιθεροβάμονες θα είναι ξεγυρισμένη.

 
At 10/22/2010 12:44:00 π.μ., Blogger squarelogic said...

Θα ελεγα οτι καλύτερο κι απ την ψήφο στην πολυδιασπασμένη και αλλού γι'αλλού Αριστερά θα ήταν ένα καθολικό και αλληλουποστηριζόμενο "Δεν πληρώνω-δεν πληρώνω":εκτακτες εισφορές,ΔΕΗ,ημιυπαιθριους κλπ.αλλά εχουν φροντίσει πριν από μας για μας και μπορούν να τα αφαιρέσουν-ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ-απ τον τραπεζικό λογαριασμό του καθενός ή να κατάσχουν ακίνητα...Οπότε,ίσως η μόνη λύση,αλλά καταστροφική,θα ήταν ένα bank run...
Εχεις απόλυτο δίκιο στο δίλημμα που θέτεις στον Αρχιψεύτη κωπηλάτη.
Αλλά είναι τόσο πειθήνιο οργανάκι που για να τον αβαντάρει μέχρι και η Eurostat θα ανακοινώσει το "νέο Ελλειμμα" την επομένη των εκλογών!
Μην χάσουν το πιο καλό το Πιόνι...

 
At 10/22/2010 02:21:00 π.μ., Blogger vague said...

Έλα τώρα...
"Το να μουρμουράς" δεν ωφελεί σε τίποτα, ψηφίζεις-δεν ψηφίζεις. Άσε που αυτό που λες μοιάζει σα να νομιμοποιεί τη μουρμούρα μόνον αυτών που ψηφίζουν ό,τι τελικά δεν εκλέγεται. (Να ένας λόγος για να μην ψηφίζει κανείς κόμματα εξουσίας.) :)

Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που αποφάσισα να μην ψηφίσω. Δεν ξέρω πώς θα νιώσω τελικά, αλλά η απόφασή μου στηρίζεται στο σκεπτικό ότι το να παίζω το παιχνίδι με τους δικούς τους όρους, είναι σαν να τους δέχομαι και επιπλέον σαν να επιβεβαιώνω την αυταρχικότητα και την αλαζονεία τους. Το ότι αυτοί ονομάζουν τις εκλογές "δημοκρατική διαδικασία" δεν με δεσμεύει με κανέναν τρόπο να το δεχτώ. Ψηφίζοντας, ενώ διαφωνώ για παράδειγμα με τον εκλογικό νόμο, είναι σα να νομιμοποιώ το εκλογικό καθεστώς.

Νομίζω ότι, σήμερα και υπό τις παρούσες συνθήκες, το να μην ψηφίζει κανείς, είναι πολιτική πράξη.

 
At 10/22/2010 02:59:00 μ.μ., Blogger jomarch said...

Εκπληκτικό πόστ, με συγκίνησε πολύ και ειδικά η τελευταία παράγραφος.
Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη του celin και θα θελα να συμφωνούσαμε τόσοι πολλοί που πραγματικά να γίνει η έκπληξη. Στο Δήμο Αθήνας, η Ελένη Πορτάλιου είναι μια αποδεδειγμένα αξιόλογη προσωπικότητα, με μεγάλη συμμετοχή σε τοπικά κινήματα και πολύ καλές ιδέες, έντιμη και καθαρή. Δεν εχει ελπίδα να βγεί, για πολλούς λόγους, αλλα αυτό σημαίνει άραγε πως αν την ψηφίσω η ψήφος μου πάει χαμένη;

 
At 10/22/2010 03:01:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Ερώτηση πρώτη προς ,
όσους έχουν αποφασίσει ή σκέφτονται,
να μην ψηφίσουν την πρώτη Κυριακή.
Υπάρχει κάποιος που να μην θέλει τον
Άγγελο Χάγιο για περιφερειάρχη Αττικής ,
και για ποιους λόγους ;

Ερώτηση δεύτερη προς ,
όσους έχουν αποφασίσει ή σκέφτονται,
να ψηφίσουν την πρώτη Κυριακή.
Υπάρχει κάποιος που να μην θέλει τον
Άγγελο Χάγιο για περιφερειάρχη Αττικής ,
και για ποιους λόγους ;

 
At 10/22/2010 05:00:00 μ.μ., Blogger jomarch said...

Σωτήρη θα ήμουν ευτυχής με εκλογική νίκη του Χάγιου.

 
At 10/22/2010 07:19:00 μ.μ., Blogger celin said...

squarelogic,αν ποτε μιλουσαμε φαψe to face,θα εβλεπες οτι οι αποψεις μας για τα αριστερα κομματα,μπορει να μη συμπιπτουν..αλλα δεν ειναι πολυ διαφορετικες."Αλλου για αλλου" τη λες κ εσυ,εγω μπορει να μιλησω πολυ σκληροτερα.
Αλλα,θελω να σου πω κατι,μιας κ απο οτι εχω καταλαβει,πανω κατω απο την ιδια πολιτικη αφετηρια ξεκινησαμε(ασχετα που βρισκομαστε τωρα)
Η ψηφος στα αριστερα κομματα ειναι η περισσοτερο πατριωτικη πραξη που μπορει ο οποιοσδηποτε να πραξει αυτη τη στιγμη.
Μπορω να το στηριξω με ατρανταχτα επιχειρηματα.Κ θα το κανω συντομα,σε καποια αναρτηση μου.
Οσον αφορα τη προτροπη σου,δε διαφωνω καθολου:ναι,να μη πλρωσουμε ουτε ενα ευρω πουθενα.

Καταλαβαινω τον θυμο της riski.Κ ποιος δεν ειναι θυμωμενος κ ξενερωμενος με ολους κ με ολα;
Αλλα κ παλι,πιστευω οτι η αποχη ειναι εγκλημα.
Η αποχη ειναι αυτο ΑΚΡΙΒΩΣ που θελουν οι κυβερνωντες.Η αποχη ειναι η νικη τους απεναντι σε εμας.Αυτοι θα κυβερνησουν ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ ακομα κ αν ψηφισει μονο το 10% απο εμας.

Για αυτο συντασσομαι με τη jomarch κ τον Σωτηρη.Πορταλιου;ναι!Χαγιος;Ναι!
Βροντοφωναζω ενα τεραστιο ΝΑΙ σε ολους τους υποψηφιους των πραγματικων αριστερων κομματων.
Οσο αλλου για αλλου να ειναι,
οσο ημιαχρηστοι κ αν ειναι.
Ειναι ο,τι πιο καλυτερο μπορουμε να κανουμε τωρα.Να ψηφισουμε αυτους τους αλαφροισκιωτους.

 
At 10/22/2010 08:19:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Η ψηφος απλα θα ειναι μια καλη αρχη.Τα υπολοιπα τα βρισκουμε.Θα τα βρουμε στη πορεια.Για να δουμε λιγο τους συχετισμους αυτη τη στιγμη στη κοινωνια.Και βλεπουμε..παντως κανενα Καθεστως δε πεφτει απο μονο του,ουτε βεβαια πεφτει με Εκλογες.
Απλα,η ψηφος θα ειναι το πρωτο βημα.

Μπράβο ρε Celin. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πρωτονοιώσω δικαίωση ή απογοήτευση. Ποιος τη χέζει την πλειοψηφία του 100-(το πολιτικά κρίσιμο 15) = 85%. Τι μας ενδιαφέρει το κουρελοπρολεταριάτο που αρνείται πεισματικά να συνειδητοποιηθεί ταξικά και να ακολουθήσει τα φωτισμένα με το μαρξιστικό φως μυαλά μας. Αφού δυναμώσουμε αρκετά χρησιμοποιώντας τα ίδια τα όπλα του παρακμιακά χαλαρού αστικού καθεστώτος θα τους δείξουμε. Θα έχουν την τύχη των αφεντικών τους, και πιθανώς και χειρότερη, μιας και στους αστούς αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι νομοτελειακά υπερασπίστικαν τα προνόμιά τους. Εκλογές τώρα, σιγά, μαλακίες βουτηγμένες στα ψέμματα είναι. Όπως δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στη ζωή μας. Α, ξέχασα για τα ψέμματα στην καθημερινή ζωή φταίει ο καπιταλισμός. Αλλά μόλις τελειώσουν τα ψωμιά του όλα θα είναι πραγματικά, αληθινά και φανερά. Δεν θα υπάρχουν ψέμματα γιατί δεν θα υπάρχει λόγος να υπάρχουν.

 
At 10/23/2010 04:42:00 μ.μ., Blogger jomarch said...

ενα απόλυτα σχετικό με τη συζήτηση άρθρο που μόλις διάβασα:
http://aristerovima.gr/details.php?id=788

 
At 10/23/2010 05:46:00 μ.μ., Blogger celin said...

AΦ,υπαρχουν ανθρωποι που επιζητουν διαρκως να διαψευδονται απο τους συνανθρωπους τους
(ετσι,υπο την επιφαση του ενδιαφεροντος για τους αλλους,αυτο που θελουν ειναι να αυτοεπιβεβαιωνονται,κρατοντας για τον εαυτο τους την αισθηση της εσωτερικης υπεροχης τους),

υπαρχουν κ ανθρωποι που επιζητουν να απογοητευονται.
Ακριβως για τους ιδιους λογους.

Εγω προσπαθω να μην ανηκω στις παραπανω κατηγοριες.Βεβαια,δε το κατορθωνω παντοτε.

Τωρα,οσον αφορα τη λατρεια σου για τη πλειοψηφια,θα σου ελεγα κατι για τη πλειοψηφια της Ελλαδας επι χουντας,για τους φοβισμενους χεστηδες που μαστουρωναν με τις κωλοταινιες της εποχης κ τους Βοσκοπουλους
(Ενας βασικος λογος του εγχωριου πνευματικου πρωτογονισμου κ της βαλκανικης ιδεοληψιας,ειναι οτι,την εποχη που η Ευρωπη ζουσε Γαλλικους Μαηδες κ ακουγε Μπητλς/Ρολινγκ Στοουνς κ εβλεπε Γκονταρ,
εδω ακουγαμε χουντοτραγουδα,βλεπαμε χουντοταινιες κ λεγαμε τους ροκαδες "γιεγιεδες".Πιο ξεφτιλα χωρα απο την Ελλαδα στα σιξτυς κ σεβεντυς,δεν υπαρχει)

Αλλα αν αρχισω να κραζω τη πλειοψηφια,θα αποδειχτω μια ανεστραμμενη αριστεριστικη βερσιον του φιλου μας του thrass(αληθεια,που ειναι αυτη η ψυχη;),που λεει οτι τον κουραζει η Δημοκρατια.
Για αυτο κ εγω συντασσομαι με τη πλειοψηφια.
ΑΦ,ξερεις τι λεει η πλειοψηφια για το Mνημονιο κ την ακολουθουμενη οικονομικη πολιτικη;
Συμφωνα με τις νεες δημοσκοπησεις,τα αποκηρυσσει κ τα 2 με κολοσσιαια "σταλινικα" ποσοστα της ταξεως του εβδομηντα κατι τοις εκατο!!

Οταν λοιπον,η πλειοψηφια δειξει τα δοντια της στη τραπεζοκινητη ολιγαρχια,σε θελω εδω.Να φωναζεις ενα ζητω.Που η πλειοψηφια θα περασει το μηνυμα της.Με οποιον τροπο διαλεξει να το περασει.

 
At 10/23/2010 09:01:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Celin, για άλλη μια φορά η απόπειρα σου για ψυχανάλυση ήταν αποτυχημένη. Γιατί το ενδιαφέρον μου δεν είναι για σένα και τις επιλογές σου, ή να το παίξω ανώτερος, αλλά για την απέλπιδα συζήτηση που έχουμε, που εξαιτείας των εξόφθαλμων αντιφάσεων και παλινωδιών σου οδηγείται σε ναυάγιο και ματαιότητα. Να ακόμα και τώρα η άποψή σου για την πλειοψηφία είναι αυτοαναιρετική και νεφελώδης μέσα στην ίδια απάντηση! Ναι σαφώς είμαι με την πλειοψηφία, ναι σαφώς έχω εμπιστοσύνη στο λαό, ΑΛΛΑ εγώ θα του αποδώσω ευθύνες αν ανέδειξει και υποστηρίξει διαχρονικά λαϊκίστικες πολιτικές όπως αυτές που μας χαντάκωσαν. Αντιθέτως εσύ, πιστός στην ιδεολογία σου, μιλάς στο όνομα του λαού, τον αγιοποιείς, ΑΛΛΑ δεν του έχεις εμπιστοσύνη να αποφασίζει ο ίδιος. Είναι απίστευτο, από τη μία κουρελιάζεις τις εκλογές και από την άλλη ενισχύεις το επιχειρήμα σου χρησιμοποιώντας αποτέλεσμα δημοσκόπησης! Και εκεί που με καλείς να φωνάζω ζήτω στην μελλοντική αντιτραπεζική πλειοψηφία, δείχνεις την βασική σου άγνοια για τη δημοκρατία. ΑΛΛΟ πράγμα να σέβεσαι την πλειοψηφία, ΑΛΛΟ πράγμα να συμφωνείς με το ζόρι μαζί της. Μάλλον λόγω αυτής της βασικής διαστρέβλωσης, φαίνεται ότι σέβεσαι και αναγνωρίζεις ΜΟΝΟ την πλειοψηφία που συμφωνεί μαζί σου.
Επευκαιρείας με την ιστορική σου αναδρομή, θες να μας πεις την άποψη των κομμουνιστών στην Ελλάδα για τη ροκ μουσική και τον δυτικό τρόπο ζωής; Μήπως ήταν (πριν μερικά χρόνια τουλάχιστο) πολύ χειρότερη και από αυτή ακόμα των χουντικών; Θες να μας εξηγήσεις επίσης, πως έγινε και οι καλλιτέχνες (συμπεριλαμβανομένων των κομμουνιστών) διεπρέψαν στον καπιταλισμό και όχι στον κομμουνισμό;

 
At 10/24/2010 12:06:00 μ.μ., Blogger apologia pro sua vita said...

Ζω σε μια πλάνη, ίσως, όταν λέω ότι είμαι αριστερή. Και δεν είμαι σίγουρη αν μπορώ να εξηγήσω τί σημαίνει για μένα το να είσαι αριστερός με όρους που στέκουν, με όρους σοβαρούς, αυτούς που θα έγραφε κάποιος σε ένα άρθρο. Επίσης ονομάζω αριστερούς κάποιους ανθρώπους που δεν δηλώνουν απαραίτητα αριστεροί και το αντίστροφο. Για μένα είναι πια στη ζωή μου κάτι αντίστοιχο με αυτό που λέμε "είναι καλός άνθρωπος".
Δεν είναι πια μια πολιτική ταυτότητα, αλλά μια ανθρώπινη ποιότητα την οποία φυσικά ενδέχεται να μην έχουν πολλοί εκπρόσωποι των επίσημων αριστερών κομμάτων. Όπως ένας γιατρός ας πούμε. Ο μέτριος γιατρός που είναι καλός άνθρωπος -ή στο δικό μου λεξιλόγιο "αριστερός"- θα ξεπεράσει και την μετριότητά του και θα αποδειχθεί ο καλύτερος, ακόμα και στέλνοντάς σε σ'άλλον γιατρό προκειμένου εσύ να σωθείς.

Πιστεύω ότι ακόμα υπάρχουν "αριστεροί" κάπου. Έχω την εντύπωση ότι είναι αυτοί που δεν λάμπουν.

 
At 10/24/2010 08:29:00 μ.μ., Blogger apologia pro sua vita said...

http://www.helpmevote.gr

Πολύ εξυπηρετικό και διαφωτιστικό.
Εκεί κατάλαβα γιατί δεν συμφωνώ με τον κύριο του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ο οποίος προς τιμήν του έχει ενημερώσει το σάιτ που έχει φτιαχτεί από το ΑΠΘ.
Δεν υποκαθιστά την κρίση μας, αλλά βοηθάει να ξεκαθαρίζουμε και μερικά πράγματα.

 
At 10/24/2010 08:38:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Apologia
Τόσο η « πλάνη » σου, όσο και οι «ταμπέλες»,
είναι πράγματι δύο ωραία θέματα για συζήτηση
και θα ήθελα να σου πω αρκετά πράγματα γι’αυτά,
αλλά
σε είκοσι μέρες η μεγάλη περιφέρεια της Αθήνας θα
έχει για περιφερειάρχη έναν από τους συγκεκριμένους
σήμερα υποψήφιους.
Εσύ,
μήπως θεωρείς ότι κανένας από αυτούς δεν είναι
«ικανός» για να γίνει περιφερειάρχης και αν ναι, γιατί
δεν προτείνεις κάποιον που να τον θεωρείς «ικανό» ;
Αλλά θα μου πεις βέβαια τι ρωτάω, η ψήφος είναι μυστική
και μυστήριο.

 
At 10/26/2010 01:14:00 π.μ., Blogger apologia pro sua vita said...

Άκου Σωτήρη, προσπαθώ να βγάλω κι εγώ μια άκρη. Δεν ξέρω. Ας πούμε ενώ συμφωνώ σε πολλά με τον Οικολόγο, τον Ψαριανό, τον Συριζαίο και τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ (όπως φάνηκε κι απ'το τεστ) έχουμε και πράγματα στα οποία διαφωνούμε και είναι ουσιοδέστερα (ή τουλάχιστον εξίσου ουσιώδη) από αυτά για τα οποία συμφωνούμε.

Πχ. Στις τρεις ερωτήσεις για το μεταναστευτικό απαντώ ότι, ναι, πιστεύω στην ενσωμάτωση της πρώτης γενιάς μεταναστών, ναι μου αρέσει η πολυπολιτισμικότητα της Αθήνας και σε αυτό συμφωνώ και με τον Οικολόγο και με τον Ψαριανό και με τον Χάγιο.

Κι έρχεται η τρίτη ερώτηση-θέση που με αφήνει με ανοιχτό το στόμα για τις απαντήσεις των υποψηφίων:
"θα πρέπει να περιοριστεί άμεσα η περαιτέρω είσοδος μεταναστών προς την Ελλάδα"
έχεις 6 επιλογές.
Διαφωνώ πλήρως
Διαφωνώ
Ούτε συμφωνώ, ούτε διαφωνώ
Συμφωνώ
Συμφωνώ πλήρως
Χωρίς άποψη
και οι τρεις απάντησαν "Διαφωνώ πλήρως"

Εγώ απάντησα "Ούτε συμφωνώ, ούτε διαφωνώ" Γιατί η ερώτηση λέει μετανάστες. Και αυτός είναι ένας γενικός όρος, που δεν καθορίζει ούτε ποιοί μετανάστες, ούτε με ποιές προυποθέσεις θα μπορούσαν κάποιοι να γίνονται δεκτοί κτλ
Σκέφτηκα πόσα προβλήματα δημιουργούνται λόγω της γεωπολιτικής μας θέσης, το ότι η ΕΕ πρέπει να αναλάβει κάποτε τις ευθύνες της και να αναλογιστεί τα κοινά μας σύνορα, σκέφτηκα την εκμετάλλευση που έχουν υποστεί αυτοί άνθρωποι από αυτούς που τους έφεραν εδώ κι από αυτούς που τους χρησιμοποίησαν εδώ. Πολλά. Και νομίζω ότι χρειάζεται ένας έλεγχος πια σ' αυτό το τρελλό εμπόριο δυστυχίας. Δεν μπορώ να απαντήσω, όχι διαφωνώ πλήρως. Η είσοδος των μεταναστών δεν πρέπει να περιοριστεί, ελαφρά τη καρδία.

Και ο Χάγιος και ο Οικολόγος και ο Ψαριανός απάντησαν όμως διαφωνώ πλήρως. Γιατί; Για ψηφοθηρικούς λόγους; Τί στο καλό έχουν στο μυαλό τους; Δεν λέω ότι περνάει από το χέρι τους (που δεν περνάει) αλλά άμα σκέφτονται έτσι, τόσο επιπόλαια, για μένα, πώς εγώ να τους εμπιστευτώ;

 
At 10/26/2010 01:18:00 μ.μ., Blogger celin said...

AΦ σορι αλλα δε καταλαβαινω τι λες,απο τη βιασυνη σου να μου τη μπεις,νομιζω οτι επιχειρηματολογεις αλλοτε πανω σε λανθασμενη βαση,αλλοτε σε ακατανοητη.Ειλικρινα σου μιλαω,δεν αντιλαμβανομαι τι γραφεις.
Πλην αυτο με τη ψυχαναλυση(καποια πραγματα κανουν μπαμ απο τα λογια καποιου,δε χρειαζεται να εισαι ψυχαναλυτης για να το καταλαβεις)
κ αυτο με την αποκηρυξη του ροκνρολ.
Εννοειται οτι δε ταυτιζομαι με το ΚΚΕ,ουτε θα υποστηριξω ολες τις ανα καιρους παπαριες του
(Παντως εχω καιρο να ακουσω παπαριες απο το ΚΚΕ,τις κραταει ολες για παρτη του ο ΓΑΠ).
Ζητω το ροκνρολ,ζητω η ξενη μουσικη.
Και δε διεπρεψαν σε κανενα καπιταλισμο οι ροκαδες.Το ροκ ξεκινησε απτο μπλουζ κ το μπλουζ ειναι νεγρικο.Θα μας πεις καπιταλιστες κ τους σκλαβους τωρα;;;!

 
At 10/26/2010 05:19:00 μ.μ., Blogger apologia pro sua vita said...

@ celin,

αυτό που λέει ο ΑΦ για την ροκ μουσική στην Ελλάδα του 60 και του 70 είναι δυστυχώς σωστό. Δεν ξέρω αν έχεις γονείς που εκείνα τα χρόνια ανήκαν στην Αριστερά, αλλά επειδή εγώ έχω, η ροκ ήταν ολίγον τί σεσημασμένη. Οι Ρόλινγκς Στόουνς και οι Μπιτλς γιεγιέδες και όργανα του καπιταλιστικού συστήματος (δεν συζητ΄μαε για την παντελή άγνοια του πανκ ροκ). Φυσικά ποτέ δεν μου είπαν τέτοια πράγματα οι γονείς μου και με άφησαν ελέυθερα να ακούω ό,τι ήθελα εγώ. Αλλά όσο ήμουν παιδί άκουγα μόνο ελληνική δισκογραφία. Εντάξει καλή ελληνική δισκογραφία, αλλά θα ήθελα περισσότερη μουσική στα μπαγκάζια μου. Προς θεού, δεν καταλογίζω στους γονείς μου κανένα σφάλμα. Ανοιχτά μυαλά ήταν, αλλά δεν είναι κρίμα μια πολιτκή φιλοσοφία να χωρίζει τον πολιτισμό σε αριστερό και δεξιό τόσο επιφανειακά; Ευστυχώς ανακάλυψα τους Μπιτλς στα 9 μου χρόνια και ήρθα και ίσιωσα.

Περαιτέρω για την φιλοσοφία της αριστεράς στην μουσική εκείνα τα χρόνια (60-70) έχω να καταθέσω τα εξής κουλά:
1. Αγάπη στην ξενερουά ιταλική και γαλλική μουσική. Μόνο και μόνο επειδή ήταν σύντροφοι κομμουνισταί. Κι ας τραγουδούσαν για αγάπες και φεγγάρια, σε αντίθεση με τους Ρολίνγκ Στόουνς και τους Μπίτλς εκείνης της εποχής.

2. Απέχθεια σε οτιδήποτε είχε αγγλικό στίχο, εκτός από την Τζόαν Μπαέζ και τον Μπομπ Ντίλαν. (δίσκοι τους υπήρχαν στην δισκοθήκη των γονιών μου, ουδέποτε τους άκουγαν, αλλά φαντάζομαι ότι επειδή τους επέτρεπαν οι Λαμπράκηδες είπαν να δοκιμάσουν)

3. Καζαντζίδης- Μαρινέλλα οφ. Ποπ ελληνική μουσική του 60 και 70, οφ.
κλασσική μουσική οφ (νά ναι καλά η μάνα μου είχα πολύ Μότσαρτ και άκουγα απ' όλα στο "αστικό" μπαλέτο που με έσουρε). Νταλάρας ον!!!!!!!!

Καμιά φορά έχει και τα δίκια του ΑΦ να τον ακούς.

 
At 10/26/2010 06:10:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Celin, ετοιμαζόμουν να σου απαντήσω ότι συμφωνώ για την ασυνενοησία, αλλά ευτυχώς βρέθηκε άνθρωπος να μεσολαβήσει στη συνέχιση του διαλόγου :)

Για τη μαύρη μουσική και πως ο καπιταλισμός συνετέλεσε στο να γίνει κυρίαρχη παγκόσμια είχα γράψει στο παρελθόν:

"Το κυριότερο πάντως γνώρισμα και πλεονέκτημά του Δυτικού Πολιτισμού, λόγω της βασικής ελευθεριακής και ατομοκεντρικής φύσης είναι βασικά ένας πολιτισμός των μαζών και όχι των ελίτ. Ή μάλλον συνδυάζει και τα δύο. Υπάρχουν από τη μία οι οικονομικές ελίτ που μπορούν να χρηματοδοτήσουν και να παρακολουθήσουν τα καινοτόμα προϊόντα και ιδέες αντίστοιχα, και από την άλλη οι μάζες που ελεύθερα μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτές τις ιδέες και σε αυτά τα προϊόντα (μόλις πέσει το κόστος τους). Τι πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, από τη μουσική που κουβαλούσαν μαζί τους κάτι ταλαίπωροι σκλάβοι στο Δέλτα του Μισσισσιπή, που σιγά-σιγά, μέσα από το πάντρεμα με την φολκ, το ξεδιάλεγμα των καλύτερων μουσικών μέσα από τις διάφορες εμφανίσεις, τη χρηματοδότηση των εταιριών, και τον ανελέητο ανταγωνιμό των μουσικών παραγωγών, καθόρισε απόλυτα τη παγκόσμια μουσική."

 
At 10/26/2010 07:29:00 μ.μ., Blogger apologia pro sua vita said...

@ Αφ,
δηλαδή, τώρα εσένα σ' αρέσει που δεν διαμορφώνει η ελίτ το κυρίαρχο γούστο και τα έχουμε παραδόσει όλα στις ειδικά διαμορφωμένες καπιταλιστικά μάζες;
καλά γελάω και με την ερώτησή μου, από μόνη μου. Δεν χρειάζεται καν να μου απαντήσει κανείς.
Είναι τόσο πολύπλοκα τα πράγματα. Κι αυτό δεν το λέω για κακό. Έχουν την πολυπλοκότητα που μας αξίζει. Για όσους τα βλέπουν πολύπλοκα. Γιατί για όσους τα βλέπουν απλά, ουδέν πρόβλημα. Η πολυπλοκότητα θέλει σίγουρα πολύπλοκους κώλους.(με την πολίτικαλ κορέκτ έννοια, όποια κι αν είναι αυτή).

Αν και παιδί της πολυπλοκότητας,
ονειρεύομαι μια μέρα που όλα θα είναι απλά, και όλα θα έχουν εξηγηθεί, και όλοι θα τα έχουμε καταλάβει βαθειά, και όλοι θα μπορούμε, όλοι μα όλοι, να καθόμαστε στη θάλασσα και να μας τσιμπάνε τα πόδια τα ψαράκια. Βοήθειά μας.

 
At 10/27/2010 12:13:00 π.μ., Blogger ΑΦ said...

Και όμως apologia δεν είναι ευσεβής πόθος και απωθημένο κάθε μικροαστού (που δεν είναι εντελώς βλάχος) να ντυθεί καλά, να πάει σε ακριβό εστιατόριο ή ξενοδοχείο, να κάνει καλή ζωή ή εξωτικά ταξίδια; Δεν το έχει επιχειρήσει ο καθένας, έστω και μετρημένες φορές στη ζωή του; Δεν μένουμε οι περισσότεροι μαλάκες και δεν ζηλεύουμε μπροστά στο γούστο και την αύρα του Τζούμα; Νομίζω ότι το κυρίαρχο γούστο είναι πάντα μαζικό, και το ελιτίστικο (ή το φιλτράρισμα και η αξιολόγηση από την ελίτ των νεοτεροτήτων του μαζικού πολιτισμού) καθορίζει το μελλοντικό. Βέβαια η ερώτηση είναι πολύ καλή, γιατί αδυνατώ να προσδιορίσω τι απολαμβάνουν αυτή τη στιγμή οι πλούσιοι, που αύριο θα το απολαμβάνουμε εμείς. Ίσως νέες τεχνολογίες σε αυτοκίνητα και σπίτια, ίσως νέες εκπαιδευτικές μεθόδους.
Συμφωνώ ότι τα πάντα είναι πολύπλοκα. Για αυτό ίσως το απλούστερο είναι να τα αφήσουμε ελεύθερα.

 
At 10/27/2010 01:15:00 μ.μ., Blogger apologia pro sua vita said...

Πολύ άσχετο ή και όχι.
Ο Τζούμας μου έχει κάνει ένα από τα καλύτερα κομπλιμέντα στη ζωή μου.

Δεν τον γνωρίζω προσωπικά δεν έτυχε, αλλά τυχαίνει καμιά φορά να πέφτουμε ο ένας πάνω στον άλλον. Μια μέρα ήμουν στην Breeder, είχε έκθεση ο Τάσος ο Βρεττός και είχα υποσχεθεί να πάω. Ήμουν μόνη μου στεκόμουν μπροστά στον τοίχο και χάζευα τις φωτογραφίες.
Περνάει από πίσω μου ο Τζούμας, μου αγγίζει το χέρι και μου λέει "Αρχιτεκτονικά, τέλεια".

Η ομορφιά και το γούστο δεν χρειάζονται πάντα λεφτά. Αλλά πολλές φορές τα χρειάζονται. Ο τουρίστας Ευρωπάιος που καταναλώνει διακοπές στα Κανάρια, δεν ξέρει μία από ομορφιά, γιατί απλά καταναλώνει. Μια γυναίκα με γούστο μπορεί να πάρει πέντε τσιτάκια και να τα κάνει καινούργια μόδα. Ένας καναπές στο Βέλγιο για μια βδομάδα μπορεί να είναι μια απίστευτη πολυτέλεια, όπως και μια βόλτα με τα πόδια στα Τουρκοβούνια. Σημασία έχει να αναζητάς την ομορφιά. Κι αυτό δεν εξαρτάται απ' το αν ανήκεις σε κάποια ελίτ του χρήματος.

 
At 10/27/2010 03:20:00 μ.μ., Blogger celin said...

apologia,
μα δε διαφωνησα οτι στο συγκεκριμενο εχει δικιο ο ΑΦ!Γεννημενος λιγα χρονια μετα τη πτωση της χουντας ειμαι,αλλα γνωριζω τα κομπλεξ της Ελληνικης Αριστερας με τη ξενη ροκ μουσικη.Εγω ο ιδιος τα χαρακτηρισα αυτα παπαριες,
στην τελικη να σου πω κ κατι;Δεν εχω καμια διαθεση να υποστηριξω καμια Αριστερα στο συνολο της,ουτε συνδεδεμενος συναισθηματικα ειμαι με αυτη ουτε με τα τραγουδια της,
γιατι καλως η κακως,δε γεννηθηκα αριστερος,αριστερος εγινα τωρα.
Επομενως,δε θα φορτωθω στη πλατη μου τα παρελθοντικα σφαλματα της.
Εγω κοιταω το παρον κ το αυριο.
Το τι εκανε το ΚΚΕ η ο ΣΥΝ στο παρελθον,δε με νοιαζει.

Παρεμπιπτοντως,μια που το ριξαμε στη μουσικη,δεν ασχολουμαι με ελληνικη μουσικη.Μιλα μου για cure,jesus and mary chain,tea party,παλιο ροκ τυπου zeppelin k floyd,μιλα μου για archive,για nick cave.ακομα κ για iron maiden που τους αγαπαω,
αλλα απο Ελληνικη μουσικη,μιλα κ μου παλι αν θες!Απλα,εγω δεν ασχολουμαι.
Φαραντουρη κ Λοιζο κ Μαρκοπουλο κ Θεοδωρακη κ Σαββοπουλο κ ρεμπετικα κ τα λοιπα,ποτε δεν ακουγα ουτε θα ακουσω.
Στη μουσικη,μαλλον με τον ΑΦ εχουμε τα περισσοτερα κοινα σημεια παρα με καποιον αριστερο.Και συμφωνω μαζι σου,η μουσικη δεν ειναι Πολιτικη κ δε πρεπει να μπαινει σε στερεοτυπα κ ΝΑ κατηγοριοποιειται αναλογα με τα πολιτικα σου πιστευω

υγ Εννοειται λοιπον οτι εχει κ ο ΑΦ τα δικια του.Ακομα κ το χαλασμενο ρολοι,2 φορες τη μερα δειχνει τη σωστη ωρα!!!
(ΑΦ,πλακα κανω ρε συ,μη με κραξεις,αυτοσαρκαστικο ειναι περισσοτερο αυτο κ οχι αλαζονικο,οτι μονο εγω τα ξερω ολα!!)

 
At 10/27/2010 04:35:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Οκ, συμφωνώ. Το χρήμα βοηθάει κυρίως με το να σου παρέχει άνεση, χρόνο, διάθεση να πειραματιστείς, να ανοίξεις τους ορίζοντες σου, να διευρευνήσεις και να ξεχωρίσεις. Παράδειγμα μπορεί να είναι οι 'Ελληνες φιλοσόφοι και συγγραφείς, οι Ιταλοί Αναγεννησιακοί καλλιτέχνες, οι Άγγλοι εφευρέτες της βιομηχανικής αυγής μέχρι και ο Μαρξ, που είχαν όλοι τους σπόνσορες κανονικότατα ή ήταν οι ίδιοι πλούσιοι. Το χρήμα είναι κύριως αυτό που μπορεί να αξιολογήσει και να αναδείξει την πολιτισμική κόχη που ξεχωρίζει μέσα από την κοινωνία.

Το πιθανότερο, αν είχε πει την ατάκα κάποιος που δεν είχε το στήσιμο του Τζούμα, να έτρωγε γιαούρτια. Είναι το άτιμο το σύνολο πολύ σημαντικό.

 
At 10/27/2010 05:23:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Celin, την έβαψες με αυτό που είπες. Ετοιμάσου για μελλοντικές ανελέητες μάχες μέχρις εσχάτων :)

 
At 10/27/2010 05:32:00 μ.μ., Blogger celin said...

!!!!!!!!!Το αποσυρω,το αποσυρω!!

 
At 10/27/2010 06:30:00 μ.μ., Blogger apologia pro sua vita said...

@ σελίν,

βρε εγώ δεν είπα ότι η μουσική δεν είναι πολιτική. Φυσικά και είναι. Ή μπορεί και να είναι. Είπα να μην την χωρίζουμε επιφανειακά σε αριστερή και δεξιά.

Όταν η Μπιτλς π.χ. έγραφαν το A day in the Life το 67 και το Revolution 1 & 9 το 68 εννοείται ότι έκαναν πολιτική. Σίγουρα πολύ περισσότερο από το Νέο Κύμα που ήταν αγαπητό στην αριστερά. Το ίδιο ίσχυε και για τους Στόουνς. Αλλοίμονο αν η τέχνη δεν ασχολείται με την πολιτική με την ευρεία έννοιά της.
Οι radiohead οι Floyd δεν κάνουν πολιτική; Φυσικά. Κι εξάλλου είναι πολύ δύσκολο να ορίσεις τί είναι πολιτική και τί δεν είναι.

Τα μουσικά μου γούστα πάντως επεκτίνονται πέραν της ελληνικής μουσικής. Δεν απαξιώνω κανένα μουσικό είδος εκτός από το κακό ποπ και το φτηνό χέβι μέταλ σε όποια γλώσσα. Ξέρεις, η μουσική δεν χωρίζεται ούτε σε γλώσσες. Κρίμα να την χωρίζεις εσύ.

@ ΑΦ, δεν ρίχνω γιαούρτια στα πνευματώδη κομπλιμέντα. Ούτε καν στα χυδαία αυτά που εξαπολύουν φορτηγατζήδες την ώρα που περνάς τον δρόμο. Ακόμα και μ' αυτά χαμογελάω. Πάντα σκέφτομαι ότι έρθει μια εποχή, που θα γίνω σαν παρατημένο Ξενία. Κι έτσι τα εκτιμώ όλα.

 
At 10/27/2010 08:54:00 μ.μ., Blogger celin said...

apologia,
παλι με παρερμηνευσες!Με παρερμηνευουν πολλοι τελευταια,παιζει να φταιω κ εγω.
Οταν λεω οτι η μουσικη δεν ειναι πολιτικη,εννοω οτι ο καθενας μπορει να ακουει ο,τι γουσταρει,διχως να πρεπει να "απολογηθει" για τα ακουσματα του,
πχ εγω μπορει να ειμαι αριστερος,αλλα δε γουσταρω να ακουω Σαββοπουλο,ουτε τα τραγουδια που ακουνε οι ντοπιοι αριστεροι.

Καποιος αλλος μπορει πχ να ειναι συντηρητικος αλλα αυτο δε σημαινει οτι δε μπορει να ακουει σεξ πιστολς η dead kennedys.
Ayto εννοουσα,δε πρεπει να βαζουμε ταμπελες,η μουσικη ειναι κατι πολυ ομορφο κ αναγκαιο,σιγα μη ρωτησουμε τον καθενα για το τι θα ακουμε.
Κ ο ΑΦ ας πουμε,πιτσιρικας μπορει να ακουγε το anarchy in the uk,διχως να πρεπει να απολογειται σε φιλους του για αυτα απου ακουει!

Κατα τα αλλα,φυσικα κ υπαρχει πολιτικοποιημενη μουσικη!Ακουω pink floyd απο το 1992 κ radiohead απο το 95,λες να μην το ξερω;!
κ γουσταρα παντα να διαβαζω κ τους στιχους των τραγουδιων.Πιτσιρικας ειχα κανει τους στιχους του the wall,Ευαγγελιο!

Αλλα για να το συνδεσω με τα προηγουμενα,πιο πιτσιρικας ακομα ακουγα manowar κ epic metal.Αν μου τη βαρεσει,και τωρα θα ακουσω.Διχως να φοβαμαι για το αν καποιος φιλος αριστερος μου πει,"τι φασιστικες μπουρδες ακους;;::"

Η μουσικη δεν εχει συνορα.Αυτο εννοουσα.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home