Old Boy
ΑΝΑΒΑΛΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΑΜΑΡΤΙΕΣ & ΜΕΓΑΛΑ ΛΑΘΗ («Οι σχολιαστές σημειώνουν σ' αυτό το χωρίο: Η ορθή αντίληψη ενός ζητήματος και η παρανόηση ενός ζητήματος δεν αποκλείονται αμοιβαίως». Φραντς Κάφκα, "Η Δίκη").
26 Comments:
Εγραψες:)))
νομίζω πως αισθητικά και θεματικά είναι πια πολύ κοντά στο θεσσαλικό TRT, απλά εκεί η μπάντα θα έπαιζε η "κοντούλα βλάχα" ή "της κλώσσας τα πουλιά"
όλοι ξαναγυρίζουν στις ρίζες τους εν τέλει
Κ.Κ.Μ.
Ή Λέτο. :)
Η εικονα φορτωσε πιο αργα απο το κειμενο.
Ηταν μια στιγμη τελειοτητας.
:-D
Ε όχι και Λένορμαν, αγαπητέ κ. Old Boy.
Πατριάρχου Ιωακείμ ναι, Τσακάλωφ οπωσδήποτε,
άντε και Κουμπάρη, αλλά Λένορμαν όχι, με τίποτα.
Μεγάλε Βεζύρη, έτσι είναι αυτά τα πράγματα, οι στιγμές τελειότητας έρχονται πάντα χωρίς να έχουν σχεδιαστεί από τον «δημιουργό» :)
Σωτήρη, σωστό αυτό που λες, ωστόσο τελικά Λένορμαν με την έννοια που δίνει ο ΚΚΜ, με την έννοια του αγιάτρευτου επαρχιωτισμού, της αγιάτρευτης μπασκλασαρίας, του αγιάτρευτου μιμητισμού του ελληνικού λαϊφστάιλ, που μια ζωή αντέγραφε και πιθήκιζε από το εξωτερικό. Και μπορεί τώρα το κακογερασμένο παρόν του λαϊφστάιλ να μην προξενεί τίποτα άλλο παρά μια χαιρέκακη ικανοποίηση για την κατάντια του, ωστόσο δεν παύει να κυριάρχησε πολιτιστικά και εν τέλει πολιτικά, αισθητικά και εν τέλει ηθικά τις τελευταίες 2 - 2 1/2 δεκαετίες
Πάντως, και με κάθε επιφύλαξη, δεν νομίζω ότι η συνεισφορά του κλικ και του νίτρο ήταν τόσο καταστροφική και αρνητική στην ελληνική κοινωνία. Και πιστεύω ότι υπήρξαν χειρότερα και πιο υποκριτικά δηθενιλίκια από αυτό του ελληνικού γκλαμουρολαϊφστάιλ, που ίσως και λόγω της αντίδρασης ως προς αυτά να θριάμβευσε το τελευταίο.
Ποια η διαφορά σου με το Λαζόπουλο που υποτίθεται απεχθάνεσαι όταν κάνεις φτηνό χιούμορ με τα σκουπίδια της τηλεόρασης; Μη το ψάχνεις. Η διαφορά σας είναι πως εκείνος είναι πετυχημένος και εσύ αποτυχημένος.
Καλό :)
Την καλησπέρα μου...
AΦ, υποθέτω -προφανώς αυθαίρετα, οπότε εννοείται ότι με διορθώνεις αν κάνω λάθος- πως μιλώντας για «πιο υποκριτικά δηθενιλίκια», στα οποία εμφανίστηκε ως αντίδραση το λάιφστάιλ, αναφέρεσαι στον ανθρωπότυπο του μεταπολιτευτικού «αγωνιστή», του αγωνιστή εκ του ασφαλούς, ενός αγωνιστή συχνά λαμόγιου και συχνότατα κρατικοδίαιτου. Εάν αυτό εννοείς, το ενδιαφέρον είναι ότι προέρχονται κατά τη γνώμη μου από την ίδια μήτρα του πασοκάνθρωπου, όπου ο ανθρωπότυπος Λαλιώτη δίνει την σκυτάλη στον ανθρωπότυπο Κωστόπουλου, ο «Ήλιος ο Πράσινος» δίνει τη σκυτάλη στην Άννα Βίσση, το η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες δίνει τη σκυτάλη στο η Ελλάδα ανήκει στο γκλάμουρ, το όλα είναι αγώνας στο όλα είναι πάρτυ. Τελικά ο πασοκάνθρωπος είναι ο νεοέλληνας που προσαρμόζει χαμαιλεοντικά την ηθική και την αισθητική του ανάλογα με την εποχή. Σήμερα ο πασοκάνθρωπος είναι την ίδια στιγμή υπέρ του Γιώργου και κατά του μνημονίου, είναι και με τον Σγουρό είναι και με τον Δημαρά, είναι όπου φυσάει ο άνεμος του κυρίαρχου ρεύματος, προκειμένου να τον σπρώχνει και να μην τον βρίσκει κόντρα.
μιας και κάθε αγάπη σβήνει σα φλόγα
κι εσύ κρατάς ένα κερί μέσα στη μπόρα
ή ένα τιμόνι που στρίβει δεξιά κι αριστερά
στο σταυρό της Λένορμαν ή ένα κακόφημο σινεμά
τώρα για πάντα, κάθε φορά που θα ακούω αυτό το στίχο θα θυμάμαι το δικό σου post!
καταραμένε old boy...
«όταν κάνεις φτηνό χιούμορ»
Είσαι απέραντος.
Συγγνώμη για το τυπογραφικό λάθος. Φτυνό ήταν το σωστό. Από τη φθήνια και το φτύνω. Επί της ουσίας τι απαντάς;
Tι να απαντήσω; Έχεις δίκιο. Είμαι αποτυχημένος.
Fri, καλησπέρα κι από μένα.
Pretty Visitor, μπα, το λογοπαίγνιο θα ξεχαστεί γρήγορα και ο στίχος θα αποκατασταθεί, δεν ανησυχώ :)
Oldboy μια χαρά το ερμήνευσες και πέρα από αυτό που σκεφτόμουν, αλλά θα προσέθετα και τον αριστερό κουλτουριάρη επαναστάτη ταχείας καύσεως, έτοιμο ανά πάσα στιγμή να καταδικάσει καταναλωτισμό, δυτικό τρόπο ζωής και μαζική κουλτούρα. Α, και να μην ξεχνάμε και το ελληνορθόδοξο μπετόν αρμέ.
Σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ είναι πραγματικά συγκλονιστικό πως κατάφερε να καπελώσει και να εκπροσωπήσει όλο το φάσμα του λαού - από τον αποβλαχοποιημένο κοσμοπολίτικο νεοπλουτισμό, μέχρι τους μουστακαλήδες συνδικαλιστές, μέχρι τους οραματικούς ιδεολόγους, μέχρι τους αντιδυτικούς πατριώτες, και άρα να εκφράσει και να ενσωματώσει κάθε κοινωνική μεταβολή, είτε αυτή συνέβη απότομα, είτε σε βάθος χρόνου, είτε για καλό, είτε όχι. Τελικά, και αν βγάλεις απέξω την υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος κάποιων στελεχών του, δεν πρέπει να έχουμε κανένα παράπονο από το ΠΑΣΟΚ. Μας εκπροσώπησε ιδανικά, όχι γιατί απλά το ψήφιζε η πλειοψηφία, αλλά γιατί ήταν η πλειοψηφία.
Καλημέρα,
αγαπητέ κ. ΚΚΜ, θα σας παρακαλούσα να μην μιλάτε έτσι απαξιωτικά για το διαμάντι της Θεσσαλίας, μην ξυπνήσω τον επαρχιώτη που κοιμάται μέσα μου και έρθει και σας επαναφέρει στην τάξη.
Όσο για τα υπόλοιπα περί του ποστ, ο οικοδεσπότης με κάλυψε και στο ποστ και στα σχόλιά του.
Άψογο.
http://vapsomalliades.blogspot.com/2009/04/blog-post.html
Μετά από αυτό δεν υπάρχει τίποτα να πει κανείς για το θέμα.
Λένορμαν και ακόμη... παραπέρα
Η "μεταπολίτευση" τώρα "δικαιώνεται"!
Πως λέμε "ροκιά" ;;
Eε..ακριβώς το αντίθετο, ο Λένορμαν.
Ο Κρόνος δεν ήταν αμείλικτος με το σώμα του, το μυαλό (;) του τσάκισε οριστικά !
Κι όσο για την "κυριαρχία" (;) του επί 2,5 δεκαετίες : ο χρόνος αποδεικνύει πόσο ψευδαίσθηση ήταν αυτό ...
Ένα μηδέν 2,5 δεκαετιών.
Θλίψη μηδενικής αξίας.
Πραγματικά έγραψες!
Μα καλά, ακόμη ασχολείσαι με αυτό το ραμολυμέντο;
χαχα ο κωστοπουλος μολις ειπε το αστειο οτι ειναι ο Πετρος Λενορμαν (φυσικα του σκοτωσε την μανα...) επιτελους η δικαιωση που τοσο καιρο περιμενες...
μηπως του γραφεις τα κειμενα??
Α dream come true.
πάλι έκανες το σημειολογικό θαύμα σου!
σε πεθύμησα παλιόπαιδο ;)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home