Τρίτη, Ιουνίου 08, 2010

Άκη μην κλαις

Υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά ανάμεσα στις τελευταίες διασπαστικές - πισωγυριστικές εξελίξεις στον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό και τις τελευταίες διασπαστικές - πισωγυριστικές εξελίξεις στον πολυσυνιστωσικό ΣΥΡΙΖΑ:
στον μεν Παναθηναϊκό συνέβησαν σε περιβάλλον γεμάτο προσδοκίες (παρόλα τα πρακτικά εμπόδια που έβαζε η οικονομική κρίση), με αποτέλεσμα να πάρουν την ελπίδα και να την ρίξουν στα τάρταρα,
στον δε ΣΥΡΙΖΑ συνέβησαν σε περιβάλλον μηδενικών προσδοκιών (παρ' όλες τις πολιτικές προοπτικές που δημιουργούσε η οικονομική κρίση), με αποτέλεσμα ο στερημένος την ελπίδα, την τριχοτόμηση σε κόμμα Τσίπρα, κόμμα Αλαβάνου και κόμμα Κουβέλη να μην την φοβάται.
---
Σε κοινωνίες σαν τη δική μας, που οι θεσμοί άλλοτε δεν θέλουν και άλλοτε δεν μπορούν να αποδώσουν Δικαιοσύνη, το ρόλο της υποκαθιστά η Δημοσιότητα: τα φώτα που χρόνια σε έχριζαν πρωταγωνιστή θα πέσουν χαιρέκακα επάνω σου για να μετατραπείς σε βορά των κανιβαλικών βλεμμάτων ενός προδομένου κοινού που απαιτεί κάθαρση. Ας μην απελπίζεσαι όμως· η τιμωρία σου μπορεί να είναι δυσανάλογα σκληρή, αλλά έχει ένα πάρα πολύ μεγάλο συν: κρατάει λίγο.
Γιατί η Δημοσιότητα, όσο ξαφνικά σε ανακαλεί στη μνήμη της, χρησμοδοτώντας ότι εσύ είσαι το μίασμα εξαιτίας του οποίου έπεσε λοιμός στην πόλη, άλλο τόσο ξαφνικά σε εξαφανίζει εντελώς από το προσκήνιο και σε ξεχνά. Και μαζί της θα σε ξεχάσουν και οι θεσμοί που άρχισαν να σε κυνηγούν όταν έπεσαν πάνω σου τα φώτα. Η φωτοχυσία λειτουργεί ταυτόχρονα και σαν τιμωρός και σαν λωτός. Αν λοιπόν φανείς δυνατός και αντέξεις τον ορυμαγδό, πολύ - πολύ γρήγορα όλα μπορούν να επιστρέψουν στο σημείο που βρίσκονταν πριν. Αν δεν με πιστεύεις ρώτα και τον Θέμο. Γι΄αυτό Άκη (Τόλη κ.ο.κ) μην κλαις, εσένα δεν σε βάζουν στο χέρι.
---
Έχει κανείς την αίσθηση ότι όσα μας έχει προσφέρει ως τώρα το 2010 δεν είναι το σοκ αλλά το προοίμιό του, δεν είναι η ταινία αλλά το τρέιλέρ της. Μην ρωτάς τι είδους ταινία είναι. Είναι σαφές ότι είναι ταινία καταστροφής. Η τελευταία λέξη των ειδικών εφέ έρχεται να πέσει πάνω μας. Φάστεν γιουρ σιτ μπελς μπικοζ δε σιτ γουίλ σουν χιτ δε φαν.
---
Αλλά επειδή μας έφαγε η μουτζούφλα, το μουντιάλ αρχίζει όπου να ΄ναι και τμήμα του παλιού, ανυπέρβλητα ιστορικού και ιστορικά ανυπέρβλητου, Dribble & Drink είναι και πάλι εδώ, έτοιμο για φαγητό, ενδεχομένως ξαναζεσταμένο ενδεχομένως πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες, θα δείξει η μουντιαλοψία. Στον έβδομο ουρανό όλοι αδέλφια.

8 Comments:

At 6/08/2010 10:27:00 μ.μ., Anonymous novalis said...

Πάμε μωρή αρρώστια!

 
At 6/08/2010 11:48:00 μ.μ., Blogger jomarch said...

στο Fb εχουν φτιαξει ενα group "εσεις sex and the city εμεις pro and the σπιτι", το οποιο ερχεται και δενει με το Blog σου. Κι εμεις που δεν, ουτε το να ουτε τ άλλο; περαστικά μας...

 
At 6/09/2010 01:19:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Novalis, αθεράπευτο σε βρίσκω ;)
Jomarch, μουντιάλ είναι θα περάσει.

 
At 6/10/2010 09:59:00 π.μ., Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Και μιλάμε φοβερό κείμενο. Τέλειο.

 
At 6/10/2010 01:34:00 μ.μ., Blogger non simone said...

Άλλο ένα δημοσίευμα σου, που κατάφερε με μοναδικό τρόπο να μας κάνει να χαμογελάσουμε με γεγονότα που μάλλον απελπισία θα γεννούσαν...
Νιώθω λοιπόν την ανάγκη να πω ένα "ευχαριστώ" που -είτε μέσα από τον τύπο, είτε ηλεκτρονικά- εκφράζεσαι και ... μας εκφράζεις!

 
At 6/12/2010 08:50:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

http://www.youtube.com/watch?v=D-DbDePos8g
"τόση μπάλα και τόση μούγκα είχαμε να δουμε απο τη χούντα"

 
At 6/12/2010 10:56:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Στη θέση σου θα ανησυχούσα αν ο δείμος του πολίτη έβρισκε το κείμενό μου φοβερό και τέλειο.

 
At 6/12/2010 11:53:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Aνώνυμε των 10:56, είσαι τυχερός λοιπόν που δεν βρίσκεσαι στη θέση μου και άρα δεν υπάρχει και λόγος για να ανησυχείς.
Ανώνυμε των 8:50, η μπάλα εμποδίζει τη δημοκρατία να λειτουργήσει, σωστά το λες.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home