Πάντοτε οπλισμένο
Πέφτει το μάτι μου μέσω buzz σε αυτό. Και σκέφτομαι πόσα πολλά έχω να πω σχετικά με το θέμα, πόσο πολύ μπορεί να τα χώσω. Φτιάχνομαι τόσο, που πάω και παίρνω για πρώτη φορά το Esquire για να διαβάσω τι λέει επί του θέματος ο Κωστόπουλος, γιατί το χώσιμο πρέπει να είναι συνολικό.
Σκέφτομαι όμως ακόμα ότι πριν μερικούς μήνες, μου είπαν ότι υπάρχει ένα ενδιαφέρον από το Status και πήγα και είχα μια συνάντηση με τον διευθυντή του περιοδικού και συντάκτη του επίμαχου άρθρου. Ο άνθρωπος αποδείχτηκε ότι αγνοούσε εντελώς την ύπαρξή μου και ξεμπέρδεψε μαζί μου στο τρίλεπτο. Κάτι προτάσεις που μου ζήτησαν να τους στείλω για το πώς θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε δεν απαντήθηκαν ποτέ, έστω και από μια στοιχειώδη ευγένεια, που θα επέτασσε ένα, βρε αδελφέ, ενδιαφερθήκαμε για σένα, αλλά αυτά που μας έστειλες δεν κάνουν.
Αυτή η έλλειψη της στοιχειώδους ευγένειας μου έκανε εντύπωση και λίγους μήνες μετά, όταν σε σάιτ που ασχολείται αποκλειστικά με τον Παναθηναϊκό, με φώναξαν και μου είπαν η συνεργασία μας θα έχει ως εξής, αυτές θα είναι οι δικές μας υποχρεώσεις, αυτές οι δικές σου, ξεκινάμε μαζί σε λίγες εβδομάδες. Όταν οι εβδομάδες πέρασαν και ρώτησα τι γίνεται, μου είπαν ότι όλα είναι εντάξει, θα με ειδοποιήσουν. Δεν με ειδοποίησαν ποτέ, δεν τους περίσσευαν προφανώς λίγες λέξεις σε ένα μέιλ ή λίγα δευτερόλεπτα σε ένα τηλέφωνο για να μου πουν σόρι, αλλάξαμε γνώμη, άκυρη η συμφωνία μας.
Θέλω τελικά να πω, ότι αν η έλλειψη στοιχειώδους ευγένειας είναι ένα ζήτημα, ακόμα πιο σημαντικό ζήτημα είναι η δική μου στάση απέναντι στα πράγματα: τόσο για το Status, όσο και για το παναθηναϊκό σάιτ, είχα μέσα μου αναστολές και κωλύμματα: δεν μου φαινόταν πρέπον να γράφω σε λάιφ στάιλ έντυπο, δεν μου φαινόταν πρέπον να γίνω επαγγελματίας Παναθηναϊκός. Όπως εξακολουθώ και έχω αναστολές και κωλύμματα για μια άλλη δραστηριότητα στην οποία συμμετέχω τον τελευταίο καιρό. Αλλά συμμετέχω επειδή τις αναστολές και τα κωλύμματα τα έχω μόνο και μόνο για να βαυκαλίζομαι μαζί τους.
Το οποίο μας φέρνει στην αρχική συζήτηση. Θα μπορούσα να γράψω πολλά για την όψιμη αποκήρυξη του λάιφ στάιλ, αλλά δεν είναι αυτομάτως κακό να είναι κανείς λάτρης του λάιφ στάιλ, όπως δεν είναι αυτομάτως κακό να είναι κανείς σε οποιοδήποτε νόμιμο επάγγελμα.
Αυτομάτως κακό είναι να κάνεις (ή να δέχεσαι να κάνεις, ανεξάρτητα αν τελικά δεν γίνονται) πράγματα που θεωρείς λάθος να κάνεις, είτε γιατί έχεις ανάγκες είτε γιατί πιστεύεις ότι παρά ταύτα θα κάνεις κάτι διαφορετικό, βρίσκοντας πάντα μα πάντα τον τρόπο να δικαιολογείς στον εαυτό σου όλες τις παροιμιώδεις κωλοτούμπες σου.
Και ενώ κάνεις όλες αυτές τις κωλοτούμπες ντρέπεσαι να βγεις και να πεις δημόσια ότι όταν πρωτοσυνεργάστηκες με τη Lifo ήταν διαφορετικά, ήταν αρχή ακόμη, δεν τρέχει τίποτα που ήταν δωρεάν, αντίθετα, τιμή σου ήταν. Ότι όμως τώρα, όταν σου ζήτησαν να δώσεις ένα κείμενο είπες ευχαρίστως, τιμή μου ξανά, όταν σου ζήτησαν να δώσεις και άλλο είπες οκ, να δώσω ένα ακόμα, αλλά εφεξής δωρεάν δεν γράφω για κανέναν, όσο πολύ κι όσο αληθινά κι αν το γουστάρω, και σου απάντησαν δεν γίνεται,
κι ως εκεί όλα καλά και όλα ωραία,
μέχρι όμως που μετά από αυτή τη συζήτηση βλέπεις να έχουν πάρει ένα ποστ σου και να το έχουν βάλει σε παρόμοια θέση με τα δύο κείμενα που εσύ εκουσίως έδωσες (γιατί ήταν τιμή σου),
και αναρωτιέσαι τι παίζει τελικά με την έλλειψη στοιχειώδους ευγένειας στον ελληνικό Τύπο.
Και τώρα φοβάσαι πως είναι μαλακία ότι αυτό το γράφεις απευθείας δημόσια, έχοντας τύψεις δηλαδή και για αυτό, και τώρα δεν ξέρεις πώς κατέληξες να τα γράφεις όλα αυτά, ενώ το λάιφ στάιλ ήθελες να κράξεις.
Αλλά όταν πήγες να το κράξεις σε έπιασαν τύψεις. Κι έτσι η μια επεξήγηση έφερε την άλλη κι έτσι τελικά, όπως πάντα συμβαίνει με τις τύψεις σου, βαυκαλίστηκες μαζί τους πηγαίνοντας τελικά πέρα στην τιμή και στην πεποίθησή σου.
Για να το γενικεύσουμε λοιπόν, όσο κι αν το λάιφ στάιλ προηγήθηκε ιδεολογικά της χρεοκοπίας, της χρεοκοπίας επίσης προηγήθηκε μια σειρά δήθεν τυπάδων σαν εμένα, γεμάτων τιμή και πεποιθήσεις, γεμάτων κωλύμματα και αναστολές, έχοντας όμως μέσα τους πάντοτε οπλισμένο το μεγάλο Ναι.
posted by Old Boy @ 6:58 μ.μ.
40 comments
40 Comments:
Καλά, τώρα που ...ματώσατε ;-) μπορούμε να έχουμε κι ένα περιποιημένο χεστήριο για το λάιφ στάιλ?
(Θερμή παράκληση από έναν δήθεν αναγνώστη)
Συνυπογράφω με τον προλαλήσαντα!
(αλλά η αυτοκριτική σου σε τιμά, θα έλεγα)
μετα από όλη αυτη την "αυτοκριτική" που μας εχει κατακλύσει απο παντου, του τυπου "οι Ελληνες ειναι λαμόγια, απολιτιστοι, ανικανοι να αυτοκυβερνηθούν (ολοι εκτος απο μενα που γραφω αυτα)" επιτέλους μια αυτοκριτική της προκοπής!
So u're human, αφεντικό. ... That's your problem, not ours.
ΡΙΞΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΟ ΧΕΣΙΜΟ. ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ! ΣΙΓΑ ΤΙΣ ΗΘΙΚΕΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ ΡΕ ΣΥ...
Old Boy αν ήταν όλοι οι "τυπάδες" που λες σαν κι εσένα δεν θα χε επέλθει η χρεωκοπία.Καλά κάνεις πάντως και κρίνεις αυστηρά τον εαυτό σου.
Καλή η δημόσια αυτοκριτική αν την επόμενη φορά σε βοηθήσει να πεις ΟΧΙ.
Αν όμως εισαι λιγάκι τζάνκι της δημοσιότητας και της 'αναγνώρισης" έστω και ως περσόνα old boy,τότε,και πάλι θα λες ΝΑΙ.
Και η δημόσια αυτοκριτική σου δεν θα συνιστά τίποτε περισσότερο από ένα γραπτό χάππενινκ "πιο γενναίο" απ'οτι είχε μέχρι τώρα γραφτεί,με έπαθλο,και πάλι,αυτόν τον καταραμένο θαυμασμό των άλλων.
Μόνο που τα stakes ανεβαίνουν και θα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να κερδίζεις το "φιξάκι" του θαυμασμού τηρώντας κάπιες στοιχειώδεις αρχές σου.
Απεξαρτήσου απ τον θαυμασμό των Αλλων!
"Old Boy αν ήταν όλοι οι "τυπάδες" που λες σαν κι εσένα δεν θα χε επέλθει η χρεωκοπία"
Και επαυξάνω ότι τόσο ευστοχες πένες δεν υπάρχουν πολλές, οπότε θά έπρεπε να χαίρουν και μεγαλύτερου σεβασμού.
Hope you will find your way...
Και εννοώ κάποτε να μας γράψεις και ένα βιβλίο
Aνώνυμε, έχουν βάση όσα λες και σε ένα βαθμό -συνειδητά ή λιγότερο συνειδητά- συμβαίνουν.
Τι να το κάνουν το χώσιμο, και μόνο απλή αναφορά των γεγονότων που κάνεις, πιο πολύ τους ρεζιλεύει.
Αν και, αν το ζητούμενο είναι το ρεζίλεμα, όσο και να τους τα χώσεις δε νομίζω να ιδρώσει το αυτί τους. Μη σου πω πως χάριν της δημοσιότητας μπορεί και να δημοσιεύσουν κείμενο που τους τα χώνει...
Η αλλοτριωση της αλλοτρίωσης, δεν ξέρω πια τι συμβαίνει εδώ πέρα.
Σε πείσμα των...Ανώνυμων, oldboy, και ειλικρινά, χωρίς ίχνος κολακείας, εγώ πιστεύω πως δεν γράφεις για τον θαυμασμό των Άλλων αλλά γιατί δε γίνεται να μη γράφεις.
Είμαι σίγουρη πως πριν το μπλογκ (ίσως και τώρα) υπήρχαν χαρτιά επί χαρτιών και κείμενα επι κειμένων, που δεν τάβλεπε το φως. Απλά τώρα υπάρχει η δυνατότητα (και η απόλαυση και για τις δύο πλευρές) της "δημοσίευσης" και του μοιράσματος.
Κάπως έτσι, με μερικά μεγάλα ναι, που το ένα φέρνει το άλλο, μπορεί να καταλήξει κάποιος και Υπουργός. Ξεκινάει με καλές προθέσεις και καταλήγει να δηλώνει πως η λάσπη δεν τον αγγίζει.
Πάντως ποτέ δεν είναι αργά για ένα μεγάλο οχι. Απλά όσο πιο αργά τόσο πιο δύσκολα.
Νούμερο ένα.
Κάνεις λάθος. Το ποστ το κλεμμένο, που ακολούθησε της συζητήσεως "δεν δίνω τσάμπα" είναι πλέον στις ΑΠΟΨΕΙΣ & ΣΧΟΛΙΑ, ενώ τα άρθρα που έδωσες με το μεγάλο ΝΑΙ, (όπως σου είχα πει και πριν και μού στειλες χαμογελάκι) δεν ήταν πουθενά στο σάιτ της λάιφο.
Νούμερο δύο
Να το ξεκαθαρίσουμε, το "κραυγή και κατακραυγή" το κλέψανε απλά χωρίς να σε ρωτήσουν;
Νούμερο τρία
θα ήθελα να σου πω την άποψή μου, αφού όλοι έχουμε μία. Οι άνθρωποι που δεν λένε τα μεγάλα Ναι ή ακολουθούν τακτική εξαφανιζόλ (είμαι μανούλα στο εξαφανιζόλ) και φυσικά παραμένουν αθέατοι, ή γίνονται κώλος με τους άλλους και φυσικά παραμένουν αθέατοι (σ' αυτό δεν είμαι καλή γιατί δεν είμαι ετυμόλογη, κι άμα αρχίζω να βρίζω μετά τρέμω ολόκληρη και βάζω τα κλάματα).
Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Αλλά όπως είπε όμως κι ο Μόμους (όποιος δεν ξέρει τον Μόμους να με ρωτήσει) τώρα μπορούμε να είμαστε διάσημοι για 40 ανθρώπους.
Αυτό πρέπει να μας είναι αρκετό.
Επόμενο νούμερο.
καμιά φορά αυτό που κατά βάθος Δεν Θέλεις να κάνεις το βλέπουν κι οι άλλοι, κι ας νομίζεις εσύ ότι τους είπες ναι. Υπάρχει και η διαίσθηση και οι επιχειρηματίες έχουν από τέτοια μπόλικη. Το βλέπει ο άλλος στη μούρη σου, στον τρόπο σου ότι δεν θα του την κάνεις τη δουλειά όπως θέλει αυτός. Μυρίζεις ρε παιδί μου από μακριά. Και δεν μυρίζεις αλητεία.
σε φιλώ σταυρωτά.
Με εξαίρεση ίσως τα όσα αναφέρεις για τα έντυπα life style που πάνω κάτω ξέρουμε ή φανταζόμαστε πώς λειτουργούν, το υπόλοιπο νομίζω ότι έχει να κάνει με προβληματισμούς ναρκισσιστικού τύπου και πραγματικά δε φαντάζομαι τον εδώ διάλογο ως χώρο διευθέτησής τους.
Καλημέρα.
@ Ανώνυμη από πιο πάνω,
εμένα πολύ με ενδιαφέρουν αυτοί οι προβληματισμοί. Μάλλον και τον οικοδεσπότη του μπλογκ. Εσάς βέβαια που σας κουβάλησαν εδώ σιδηροδέσμια καταλαβαίνω το παράπονό σας. Ίσως θα πρέπει να προσφύγετε στο δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Πατ-πατ .....:)))
Διαδικτυακό στο ίδιο σημείο....
Και φυσικά όλα είναι σχετικά.
Καλύτερο μου μοιάζει αυτού του τύπου το "τζάμπα" ότν φυσικά είναι επιλογή του καθενός κι όχι εν αγνοία του εκμετάλλευση, από το να πληρωθεί π.χ κάποιος για να παρουσιάσει το βιβλίο του στο ....Hondos Center.
Μαζευόμαστε βλέπω. Χαμογελάκι.
καλώστην.
@Φοράδα στ' αλώνι (για να μαστε και τυπικοί)
Συνήθως πληρώνεις για να παρουσιάσεις το βιβλίο σου δεν πληρώνεσαι.
@ apologia pro sua vita
Αν διαβάζατε πιο προσεκτικά θα βλέπατε ότι δε μίλησα καμία στιγμή για ενδιαφέρον αλλά για διευθέτηση.
Να πω ότι τον αγαπάμε κι εμείς τον Old Boy ή θα θυμώσετε και με αυτό;
''αλλά εφεξής δωρεάν δεν γράφω για κανέναν, όσο πολύ κι όσο αληθινά κι αν το γουστάρω, και σου απάντησαν δεν γίνεται''
Μήπως έχει σημασία δωρεάν δεν γράφω για κανέναν, ο οποίος έχει έντυπο εμπορικό από το οποίο βιοπορίζονται αυτός και οι συνεργάτες του κανονικότατα.
Φαντάζομαι για κάτι πραγματικά δωρεάν θα έγραφες και πάλι αν χώραγε στον χρόνο σου.
gasireu
Δεν καταλαβαινω τον απολογητικο τονο σου old boy,
εχουν καμια σχεση τα γραπτα σου με γραπτα λαιφ σταιλ?
ποιο μεγαλο ναι ειπες?
ξεπουληθηκες πουθενα η εγραψες ποτε κατα παραγγελια?
ξερεις,εγω σε διαβαζα χρονια πριν ερθω εδω να κανω το πρωτο μου σχολιο,ειτε στη lifo ειτε στο exodus,δε θυμαμαι τωρα λεπτομερειες,
το μονο που θυμαμαι ηταν εναν τυπο να γραφει ομορφα,διαφορετικα,καυστικα,διχως τουπε,αγκυλωσεις,σοβαροφανειες.
Κι αυτο εξακολουθω να βλεπω,ειτε διαφωνω,ειτε συμφωνω με τα γραφομενα.
Τι σχεση εχεις εσυ με τη γραφη λαιφ σταιλ?
κανενα ναι δεν ειπες,
ελεος με τις ενοχες πια κ με τις τυψεις!!
Ο ανωνυμος εδω σου λεει να απεξαρτηθεις απο τον θαυμασμο των αλλων!
Ρε παιδια,παμε καλα?
Παντα θα ειμαστε εξαρτημενοι απο τον θαυμασμο των αλλων,φανερα η ανομολογητα,
ανθρωπινο ειναι.φυσικο ειναι,αμεταβλητη αληθεια ειναι,
κακο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ,
ΑΛΛΑ Κ ΚΑΚΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ,ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ!
Ολοι οσοι γραφουν σε μπλογκς,ειτε εχουν οι ιδιοι μπλογκς.
ακομα κ οι υβριστες,οι ανωνυμοι διαφωνουντες,
για αυτον τον λογο γραφουν,
για να βρεθει καποιος να τους θαυμασει,
για να θρεψουν το ναρκισσισμο τους
σιγα,που ειναι το κακο?
κακο ειναι μονο οταν γραφεις για να τους ικανοποιησεις,
αλλα εκει σε παιρνουν χαμπαρι κ παυουν να σχολουνται μαζι σου.
Οταν γραφεις αυτο που εχεις στο κεφαλι σου,καλα κανεις κ γραφεις,ανεξαρτητως κινητρων.
Κ ενα απο τα κινητρα αυτα θα ειναι παντα η αναγνωριση απο τον αναγνωστη.Ετσι πανε αυτα!
apologia
στο Επόμενο νούμερο είσαι 100% μέσα,
αλλά,
στην τελευταία του παράγραφο είσαι 1000% μέσα.,
αλλά,
το Νούμερο τρία σηκώνει πολύ συζήτηση ,
αλλά ,
« ή θα βρούμε τον δρόμο ή θα τον δημιουργήσουμε »
old-boy γερα η ποιηση ειναι κοντα
@ Apologi
:)
Αφού ξέρεις. Είναι μερικές λέξεις που με ιντριγκάρουν και εμφανίζομαι κι εκεί ακόμα που ενώ διαβάζω πάντα, δεν σχολιάζω. Lifo style....
Όχι πάντα. Κάποιες φορές στο πακέτο συμφωνία για την έκδοση και τα λιγοστά που παίρνεις, περιλαμβάνεται και η συμφωνία να γυρίσεις κάμποσα βιβλιοπωλεία κατά παραγγελία και με επιλεγμένους από άλλους γύρω σου και στο Hondos Center.
Kάποιες, πολλές πολλές φορές για το κάτι τις που θα πάρεις, ξεπουλιέσαι πολύ ακριβά.
Lex, δεν με αγγίζει η λάσπη, ούτε οι υπαινιγμοί σου ;)
Ανώνυμη από πιο πάνω, το ναρκισσισμό μου με το πέρασμα των μπλογκοχρόνων έμαθα να τον τιθασεύω. Επίσης το λέω εντελώς ειλικρινά -και ελπίζω να με πιστέψεις- θεωρώ ότι έχω πολύ λιγότερο τώρα από ό,τι στους πρώτους μήνες και τα πρώτα χρόνια του μπλόγκιν. Από εκεί και πέρα, όντως έχει και ναρκισσιστική χροιά το ποστ, αλλά δεν είχα σκοπό να γράψω ούτε για τη Lifo ούτε για τις άλλες περιπτώσεις που αναφέρω, οι οποίες άλλωστε έχουν συμβεί καιρό. Αλλά το έγραψα επειδή διάβασα το άρθρο το οποίο λινκάρω και μετά με έπιασε η μαλακία. Επίσης αν λέει κάτι αυτό, το μετάνιωσα που το έγραψα το ποστ.
Gasireu, ναι, σωστά το διευκρινίζεις.
Celin, όχι, δεν θα έγραφα ποτέ κάτι που δεν θα με εξέφραζε. Αλλά και το να γράφεις σε έναν χώρο που δεν σε εκφράζει είναι ένα θέμα, όπως επίσης το να μπαίνεις σε ένα τριπάκι στο οποίο σιγά σιγά αρχίζουν να σε εκφράζουν πράγματα που δεν θα σε εξέφραζαν πριν.
Αpologia, δεν είμαι φίλος του όρου «κλοπή». Η αναδημοσίευση κειμένων μου εφόσον μνημονεύεται η πηγή τους (και εφόσον προφανώς δεν γίνεται σε μόνιμη βάση), είναι ελεύθερη. Απλά ενόψει του ιστορικού που αναφέρω στο ποστ, μου φάνηκε φάουλ αυτό που συνέβη. Όπως βέβαια πιθανότατα φάουλ είναι και το ποστ μου.
Φυσικά και σε πιστεύω, και, αν θες πίστεψέ με κι εσύ, θεωρούσα αρκετά πιθανό να μετανιώσεις για μέρος αυτού του ποστ.
Πίστωσέ με με την εμπειρία ετών στην ανάγνωση των κειμένων σου και χρέωσέ μου το θράσος να προσπαθώ να σε "ερμηνεύσω"!
Old Boy,
Διάβασα το κείμενό σου και θυμήθηκα μία άλλη εποχή, που κάποια άλλα περιοδικά (όχι life style, ούτε ποικίλης ύλης) ζητούσαν αρθρογράφους, και τελικά μάζευαν άρθρα από τον έναν και τον άλλον, και τα δημοσίευαν ή τα κόλλαγαν σε άλλα, άλλοτε αναφέροντας το συγγραφέα, άλλοτε όχι, αλλά με κοινό χαρακτηριστικό το ότι ποτέ δεν του έδιναν φράγκο. Και όταν εκείνος έβλεπε τον ενθουσιασμό για τα κείμενά του και τα θέματά του και νόμιζε ότι θα γίνει και συζήτηση για την αμοιβή του, τότε εισέπραττε ένα ΟΧΙ, αλλά όχι ένα ΟΧΙ με κάποια αιτιολόγηση, ή έστω κάποια ευγένεια, αλλά ένα ΟΧΙ ξερό, που ενίοτε συνοδευόταν και από διάφορες κατινιές, και μία ατμόσφαιρα που είναι χαρακτηριστική αυτής της αισχρής χώρας όπου όσοι αρπάζουν από τους άλλους θεωρούνται μάγκες και "επιτυχημένοι", καπάτσοι και "εεπιχειρηματίες".
Έχοντας σιχαθεί το χώρο και έχοντας αποφασίσει να αγνοώ τα κελεύσματα για "συνεργασία", διάβασα το κείμενό σου και είδα ένα μέρος από το δικό μου παρελθόν, που βλέπω δυστυχώς ότι αποτελεί παρόν για σένα και θα αποτελέσει και μέλλον για πολλούς άλλους...
old boy,
το post σου είναι πολύ καλό, μη το μετανιώνεις, έχεις γράψει και χειρότερα :)
όσο για το ναρκισισμό, μη λέμε βλακείες, είναι απαραίτητος, αλλιώς δεν γράφεις ή όπως πολύ σωστά είπες παραπάνω αλλιώς δεν ξεκινάς (μιας και στην αρχή περισσεύει). έ, μετά λίγο η συνήθεια λίγο το junkie της επικοινωνίας, λίγο το να διαβάζεις άλλα πράγματα και να καταλαβαίνεις ότι εσύ το κάνεις καλύτερα... σε κρατάνε.
Για προφανείς λόγους, δεν με χάλασε καθόλου να γράφεις για το lifo ας πούμε. Αν εκλείψουν αυτοί οι προφανείς λόγοι (λεφτά), ε όχι και τσάμπα. Δηλαδή, ποιος γράφει καλύτερα από σένα για να μην πληρώνεσαι εσύ; ο Ν. Δήμου, καθόλα αξιοσέβαστος, και σίγουρα με παρελθόν που μετράει παραπάνω από το δικό σου, αλλά έλεος, είναι σαν deja vu ότι γράφει πλέον. Ο πιτσιρίκος επίσης, ξέρω έχει τεράστιο ταλέντο αλλά ... κουράζει.
κλπ κλπ
Ζήτω ο Old Boy λοιπόν.
Φριζενμπίχλερ
βαρετά πράματα
ενδέχεται κάποιος που διαβάζει απλώς να μην διαβάζει αλλά ενδέχεται να σκέφτεται: γιατί;
και τότενες είναι που παύει να προβάλλεται από τους υπέροχους το υπέροχο νόημα και αρχίζει τότε να προβάλλεται η σχέση τους με τις γραφές, τους φανταστικούς εργοδότες, ο φασιστικός συσχετισμός της συνείδησης και η σύγκριση της με το κενό και η τελική καταβαράθρωση της εκεί πέρα.
δεν είναι λοιπόν ναρκισσισμός με μια αθώα καλλιτεχνική απαύτωση αυτό το πράγμα σας. κάτι άλλο είναι.
είναι φασιστικότατο ράλι δακρύων
Γεια σου ρε παλιόφιλε ολντμπόι!
einai opos ta les. zo peripou to idio prama. Tzaba nai...veveos...theloume....steile....fraga...ksexanato megale...akiro...telos...
mallon o filos 12.31 exei ta dikia tou, alla den einai mono etsi.
re file, an exeis kerdos kai an ego sinisfero se auto, tote mallon axizo meros autou.
An to kaneis gia ti psixi tis manoulas sou, na sto doko tzaba...
skata re old boy. mono pou prepei na ta petaxoume se olous autous kai oxi sto eidolo ston kathrefti mas
@ Σωτήρη,
ευχαριστώ, τί κερδίζω;
Για το τρία:
το παιχνίδι έχει κανόνες. Ακόμα κι όταν δημιουργείς το δικό σου παιχνίδι, πάλι με των αλλωνών τους κανόνες θα πρέπει να το πάιξεις αργά ή γρήγορα, θες δε θες. Αν δε θες, τα πράγματα δεν θα πάνε όπως πάνε για όσους θέλουν. Θα πάνε αλλιώς. Αν εσύ με το αλλιώς είσαι ευχαριστημένος, όλα οκ.
Εγώ επειδή είμαι και πολυσχιδής μαλάκας, με κάποια πράγματα το "αλλιώς" μου φτάνει και είμαι παραπάνω από ευχαριστημένη και με κάποια άλλα δεν είμαι και παλεύω να γίνουν έτσι όπως τα θέλω με τους δικούς μου κανόνες όμως. Εμ δεν γίνεται. Μια-δυο φορές που όλα πήγαν καλά και σούπερ έμαθα εκ των υστέρων ότι κάτι είχε παιχτεί, κάποιος είχε μεσολαβήσει.
"6/05/2010 12:47:00 μμ @ apologia pro sua vita
Αν διαβάζατε πιο προσεκτικά θα βλέπατε ότι δε μίλησα καμία στιγμή για ενδιαφέρον αλλά για διευθέτηση.
Να πω ότι τον αγαπάμε κι εμείς τον Old Boy ή θα θυμώσετε και με αυτό;"
@ Ανώνυμη από πιο πάνω
κατ'αρχάς συγγνώμη για το ειρωνικό μου ύφος από την στιγμή που ομολογείται ότι οι προθέσεις σας είναι καλές.
Αλλά ο χώρος αυτός δεν είναι "χώρος διευθέτησης" για τίποτα. Είναι το μπλογκ του ολντ μπόι. Ό,τι θέλει γράφει. Εσείς γράψατε συγκεκριμένα (μου είπατε να προσέχω τί γράφετε και προσέχω πολύ)
"Με εξαίρεση ίσως τα όσα αναφέρεις για τα έντυπα life style που πάνω κάτω ξέρουμε ή φανταζόμαστε πώς λειτουργούν, το υπόλοιπο νομίζω ότι έχει να κάνει με προβληματισμούς ναρκισσιστικού τύπου και πραγματικά δε φαντάζομαι τον εδώ διάλογο ως χώρο διευθέτησής τους."
Θεωρείτε λοιπόν ότι σ' αυτό το μπλογκ ένα ποστ που προβληματίζεται για τα έντυπα λάιφ στάιλ θα μπορούσε να συνεισφέρει στο διάλογο και μάλιστα να διευθετήσει το πρόβλημα.
Ενώ ένα ποστ που αναρωτιέται για την θέση μας, την θέση που παίρνει ο οικοδεσπότης απέναντι σε αυτά τα έντυπα, αλλά και γενικότερα στο λάιφ στάιλ και στη ζωή δεν μπορεί ούτε να πυροδοτήσει έναν διάλογο ούτε να διευθετηθεί μέσω αυτού.
Αναλύοντας τα γραφόμενά σας έχω καταμπερδευτεί. Δεν είμαι εδώ για να διευθετήσω τίποτα για λογαριασμό κανενός. Διαβάζω, σκέφτομαι, γράφω.
οι επιλογές του οικοδεσπότη κάποτε με ενδιαφέρουν κάποτε όχι.
Ποτέ δεν θα του έλεγα, αυτό που γράφεις δεν μπορώ να το διευθετήσω, γιατί δεν μου το ζήτησε. Και δεν μπορώ να του αρνηθώ να θέλει να γράψει κάτι μόνο και μόνο για να το διευθετήσει μέσα στο κεφάλι του. Τα καλύτερα πράγματα έχουν γραφτεί με αυτόν τον τρόπο.
Τέλος δεν αμφισβητώ την αγάπη σας προς τον ολντ μπόι και δεν την διεκδικώ.
Αγαπώ τη μάνα μου, το στηβάκι, τον πατέρα μου, κανά δυο συγγενείς, κάτι λίγους φίλους, και μερικούς παλιούς συντρόφους (όχι κατά το κομμουνιστικό, κατά το προσωπικό).
Κι αυτό υπό αμφισβήτηση κάθε μέρα και στιγμή φαντάζομαι για την αλήθεια του.
Δεν αγαπώ τον ολντ μπόι. Πώς θα μπορούσα. Τον εκτιμώ, με κάνει να γελάω, να σκέφτομαι, μ' αρέσει, τον πάω, με συγκινεί. Ναι θέλω να είναι φίλος. Αλλά μέχρι τότε έχουμε ακόμα καιρό, και η αγάπη σας είναι ασφαλής.
Με συγχωρείτε και πάλι δεν ήθελα να σας προσβάλω.
@ολντ
μην μου θυμώσεις που δεν σ' αγαπώ. Ο πατέρας μου μου είπε σ' αγαπώ πρώτη φορά πριν τέσσερεις μέρες λίγο πριν μπει στην εντατική. 37 χρόνια σχέση. Εμείς έχουμε καιρό.
"Για να γενικεύσουμε λοιπόν". Ποτέ μια γενίκευση δεν ήταν τόσο ειδική. Μου θύμισε Αρκά! Που λέει κάποια στιγμή "Ας αφήσουμε τους εγωισμούς κι ας κοιτάξουμε και λίγο τον εαυτό μας". χαχα! Πόσο τέλειο θα ήταν να το έγραψες ειρωνικά; Ή μήπως έτσι είναι; Δεν ξέρω. Με μπερδεύεις.
Επι του θέματος λοιπόν, διαφωνώ με τη τελευταία παράγραφο. Οι υπόλοιπες απλά δεν με ενδιαφέρουν. Συγγνώμη, αλλά μου θυμίζουν λίγο τόλμη και γοητεία. Τι είπε ο Πέτρος, τι απάντησε ο Κίμων, τι δεν πλήρωσε ο Στάθης, παντρέυτηκε η Νάνσυ, ναυάγησε το τζέλα δέλτα, τέτοια.
Το χεις καταλάβει ότι το "επι του θέματος λοιπόν" ήταν inside joke ε; χαχα. Πόσο θα χαρώ να καταλήξει όλο αυτό σε αντιδάνειο!
Αλλά όχι θα μπω και στο θέμα. Που λες old, το ΝΑΙ πάντα θα βρεθεί κάποιος να το πει. Ειδικά σήμερα που αυτά τα κωλύμματα-αναστολές, τα ακούν οι 25αρηδες και τους μοιάζουν παλαιοκομμουνιστικά.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι να πείτε όλοι ΟΧΙ. Το θέμα είναι να πάρετε αυτό το ΟΧΙ και να το κάνετε περιοδικο, εφημερίδα, ιδέα, τρεντ, whatever.
Πάντα φιλικά,
Φοίβος
Υ.Γ.: Σ'ευχαριστώ.
Συγχαρητήρια oldboy για το θάρρος σου. Μακάρι να είχαν το μισό και οι πολιτικοί μας, για να αναγνωρίζουν τα λάθη ή έστω τις ανθρώπινες αδυναμίες τους.
Old γιατί δεν κάθεσαι να γράψεις κανένα βιβλίο; Πως το βλέπεις σαν μέσο έκφρασης και βιοποριστικά;
Δάντης, Καβάφης και Κωστόπουλος στο ίδιο ποστ. Πώς τα φέρνει η ζωή...!
ναι, ναι, ναι
και μ΄όλο το θάρρος :
http://kkmoiris.yooblog.gr/2007/12/19/218/
το θέμα τώρα είναι αν η lifo θα δημοσιεύσει και αυτό το ποστ. Χάρισμα τους.
ΥΓ. μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε τα δικά μας περιοδικά; (δεν αστειεύομαι)
The grand "I do" generation.
Στο τέλος, να μην ξεχάσουμε να παρασημοφορήσουμε τους τα μεγάλα όχι αντιτάξαντες. Τα ΕΑΜ της (δικής μας) γενιάς με τον ακήρυχτο πόλεμο.
Και για να τσιτάρω και την apologia, "Γαμώ τα κείμενα ρε μαλάκα."
Δημοσίευση σχολίου
<< Home