Κυριακή, Απριλίου 25, 2010

Την ξέρετε καλά τη Σουηδία

1) Και μάλιστα, εχθές είδα σε μια διαδήλωση αφίσες «Έξω από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Θα μπορούσα να συνυπογράψω και να βάλω και από κάτω «Έξω και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή». Απλώς, δεν θα φύγουν με πέτρες και δεν θα φύγουν με βία. Θα φύγουν, όταν εμείς θα έχουμε βάλει τάξη στην οικονομία μας, όταν εμείς θα έχουμε ανορθώσει ξανά την κοινωνία μας, όταν εμείς θα έχουμε ζήσει αυτή την επιτυχία.
Γιώργος Α. Παπανδρέου, Κρεμαστή Ρόδου, 24.4.2010.
---
Μόνο τα δύο πρώτα αποσπάσματα ανήκουν όντως στον πρωθυπουργό. Το τρίτο -μην τον αδικήσουμε- δεν το είπε. Αλλά τον έβαλα να το λέει ακριβώς επειδή δεν τον αδικεί. Aφού δηλαδή είπε τα δύο πρώτα, δεν βλέπω τι θα τον εμπόδιζε να πει το τρίτο με την τασσοφίλ αναφορά ή ένα ακόμη μοντυπαϊθονικότερο τέταρτο. Η πείρα πείθει πως τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται εξ ορισμού και a priori απίθανο να ειπωθεί από το στόμα του.
Αντίστοιχα η πείρα πείθει πως δεν υπάρχει τίπoτα που θα μπορούσε να πει ή να κάνει ένας εκλεγμένος πρωθυπουργός το οποίο να θεωρείται εξ ορισμού και a priori βέβαιο πως θα προκαλέσει κατακραυγή. Οι αντοχές του κόσμου στον σουρρεαλισμό του εκάστοτε κυβερνητικού λόγου είναι μυθικών διαστάσεων.
Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο όμως, εκείνο που τώρα επείγει είναι -όπως λέει κι ο πρωθυπουργός- η απελευθέρωση της χώρας. Μπορεί να συστηθεί ειδικό Υπουργείο Απελευθέρωσης υπό τον Θεόδωρο Πάγκαλο, μπορεί απλά οι προς βαθμολόγηση δράσεις των υπουργών να μετονομαστούν σε απελευθερωτικές δράσεις ή μπορεί και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ να μετονομαστεί σε ΠΑΣΟΚ - GLO (Greek Liberation Organization), το οποίο θα είναι σαν την Πι Ελ Όου, μόνο που αντί για τις κεφίγιες του Αραφάτ στο κεφάλι, οι σύντροφοι θα φοράνε κανονικά τραπεζομάντηλα, που θα συμβολίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα επιτύχουμε την απελευθέρωση: όχι με πέτρες και με βία, αλλά με το νοικοκύρεμα του οικονομικού και κοινωνικού σπιτικού μας.

7 Comments:

At 4/25/2010 09:57:00 π.μ., Blogger squarelogic said...

Και ο Λέτο που κολλάει ρε αθεόφοβε?
-)))

"Οι αντοχές του κόσμου στον σουρρεαλισμό του εκάστοτε κυβερνητικού λόγου είναι μυθικών διαστάσεων."

Αυτό ως ατάκα και η εικόνα του Πάγκαλου με φακιόλι ένα τραπεζομάντιλο στο κεφάλι,να συγυρίζει,φτάνουν για να βγάλω την βδομάδα!

 
At 4/25/2010 02:39:00 μ.μ., Blogger fpboy said...

Σας ''νικάει'' ο Λέτο !!!!!
Σας ''νικάει'' ο λέτο !!!!

υ.γ - ''νο πολιτικα'' σήμερα !

 
At 4/25/2010 03:59:00 μ.μ., Blogger Sraosha said...

Τεράστιο faux pas ο παραλληλισμός του καημένου του Γιωργάκη με τον εθνικά βλαπτικό (για να το πω πάρα πολύ σεμνά) καζουισμό του μακαρίτη. Τι να πω. Γιατί δεν παρέθεσες για αντιπαραβολή και τον λόγο που έβγαλε προχτές ο αθεόφοβος ο Έρογλου ότι δεν υπάρχει αρχηγός κράτους που πρόθυμα θα εκχωρήσει εδάφη της χώρας του; (μη χε)

Μας άξιζε τελικά ο λεβέντης ο χοντρός, ο Μπουνταλάς ο Έλληνας: έπρεπε να είχε ολοκληρώσει την τετραετία. Αλλά τι να τον κάνω κι αυτόν, κουράστηκε νωρίς.

 
At 4/25/2010 09:13:00 μ.μ., Blogger celin said...

Μετα το σας "νικαει" ο Λετο,
ας θυμηθουμε κ αλλο ενα πρασινο συνθημα
"εστειλες τους γαυρους για πικ νικ,ντομινικ,ντομινικ"

μονο που πρεπει να το προσαρμοσουμε στη συγχρονη πραγματικοτητα,επομενως
1)οπου "γαυροι" γραφτε "Ελληνες" κ
2)οπου ντομινικ,αντι για Γουιλκινς,Στρος Καν
3)κ το πικ νικ μπορει να αντικατασταθει με σεξουαλικες δραστηριοτητες

 
At 4/26/2010 12:53:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Sraosha, o παραλληλισμός δεν έγινε για να αντιδιαστείλω τον Τάσσο από τον Γιώργο. Έγινε επειδή μου ήρθε η φράση στο μυαλό και μου φάνηκε τόσο ταιριαστή για την συγκεκριμένη περίπτωση που δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να την βάλω.
Άρα βασικά δεν διαφωνούμε στο σκέλος αυτό του σχολίου σου (ή εν πάση περιπτώσει η διαφωνία μας είναι μικρή).
Διαφωνούμε όμως στο δεύτερο σκέλος και στην αντιδιαστολή που κάνεις εσύ μεταξύ Καραμανλή και Παπανδρέου. Προσωπικά θεωρώ τον ένα συμπληρωματικό του άλλου, όπως άλλωστε και τα κόμματά τους.

 
At 4/26/2010 12:10:00 μ.μ., Blogger Sraosha said...

Δεν ξέρω για τα κόμματά τους, αλλά ο καημένος κι ο Γιωργάκης κι ο Μεγάλος Αναίσθητος είναι πάρα μα πάρα πολύ διαφορετικοί.

 
At 4/26/2010 05:40:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Είναι όσο διαφορετικοί χρειάζεται να είναι προκειμένου ο ένας να συμπληρώνει τον άλλο, ο ένας να έχει τα στοιχεία που λείπουν από τον αλλο, ο ένας να προβάλλεται και να εκλαμβάνεται ως βάλσαμο όταν κουράσουν τα χαρακτηριστικά του άλλου. Και το δικομματικό παραμύθι να συνεχίζεται, ζώντας αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home