Τράνζιτ
Η μητέρα του Πάμπλο Γκαρσία βάζει το πρώτο γκολ στην Τούμπα, ο πατέρας του Τζος Τσίλντρες θα βρίσκεται πάντοτε δίπλα του στο γήπεδο όταν εκείνος αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό. Η επίκληση από τον Γκαρσία και τον Τσίλντρες των νεκρών γονέων τους, μπορεί φαινομενικά να συγγενεύει με τις συνήθεις αθλητικές επικλήσεις προς το Θεό, ωστόσο έχει ουσιωδώς διαφορετική ποιότητα από αυτές. Όλοι εκείνοι που σε κάθε γκολ δείχνουν τον ουρανό (περιμένοντας ίσως να πεταχτεί από εκεί ένα άλλο χέρι, ο δείκτης του οποίου θα αγγίξει το δικό τους μετατρέποντας το γήπεδο σε Καπέλα Σιξτίνα), φλερτάρουν είτε με την γελοιότητα (αν δεν πιστεύεις) είτε με την ύβρη (αν πιστεύεις), αφού διακατέχονται από μία χρησιμοθηρική και πελατειακή αντίληψη του θείου, σύμφωνα με την οποία ο λόγος ύπαρξης του Θεού είναι η προσωπική μας εξυπηρέτηση.
Άλλο πράγμα λοιπόν η σαχλή και κατ’ επίφαση θρησκευτικότητα του σκόρερ που ευχαριστεί το Θεό και άλλο πράγμα να έχεις χάσει τον γονιό σου. Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι απτό και συγκεκριμένο. Υπό νορμάλ συνθήκες ο Πάμπλο Γκαρσία θα ζούσε όλη την εβδομάδα πριν το ντέρμπι προετοιμαζόμενος για το ματς της τριακονταετίας, για ένα παιχνίδι ζωής ή θανάτου. Όμως ο θάνατος συνέβη στον άνθρωπο που τον έφερε στη ζωή και εκείνος βρέθηκε να κάνει τη διαδρομή Ελλάδα – Ουρουγουάη - Ελλάδα, προπόνηση – κηδεία - προπόνηση, να αιωρείται μεταξύ διαφορετικών ηπείρων και διαφορετικών χρονικών ζωνών, μεταξύ επαγγελματικών υποχρεώσεων και προσωπικών αναμνήσεων. Συνήθως σε τέτοιες στιγμές η ίδια σου η συνείδηση βρίσκεται σε κατάσταση τράνζιτ κι είναι σαν να ζεις σε ένα χώρο παράπλευρο του πραγματικού, όπου γνωρίζεις μεν ότι δεν ονειρεύεσαι, ξέρεις όμως και ότι δεν ζεις με τον τρόπο που ζούσες μέχρι λίγες μέρες πριν, όπου σε ένα βαθμό παρακολουθείς όλα αυτά που σου συμβαίνουν σαν τρίτος παρατηρητής. Ελάχιστες στιγμές στη ζωή μπορούν να σταματήσουν το χρόνο και να σε κάνουν να ξαναεξετάσεις τα συστατικά του, σχετικοποιώντας την αξία γεγονότων που ως χθες φάνταζαν τα πιο σημαντικά. Έτσι ο Γκαρσία δεν κατεβάζει το Θεό από τον κόσμο του για να τον χρίσει σκόρερ, αλλά παραμένει αιωρούμενος στον δικό του κόσμο, μεταφέροντας με τις δηλώσεις του και εμάς εκεί.
Την ίδια αγωνιστική ο Σήφης Δασκαλάκης αποκρούει το πέναλτι του Ολυμπιακού και παραταύτα στην επαναφορά της μπάλας δέχεται το γκολ. Του έχει ξανασυμβεί η ίδια ακριβώς ατυχία σε παλιότερο αγώνα με τον Ολυμπιακό, οπότε γονατίζει και με έντονο παράπονο χειρονομεί στον ουρανό λέγοντας: «Γιατί, Θεέ μου, ξανά;». Θεωρεί αυτό που του συμβαίνει εκείνη την ώρα ό,τι πιο σημαντικό θα μπορούσε να του συμβεί, το θεωρεί αποκορύφωμα της ουσίας. Και καλά κάνει και το θεωρεί έτσι, αφού δεν ζούμε με αναστολές ούτε με κρατούμενα, αφού η κατάσταση τράνζιτ είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Όπως κανόνας είναι και ότι τα αθλήματα με μπάλα αποτελούν έναν χώρο παραδομένο στο αστάθμητο, έναν χώρο όπου παραιτείσαι από την ψευδαίσθηση του απολύτου ελέγχου. Αποδέχεσαι ότι ο βαθμός ελέγχου σου σε αυτό που θα συμβεί στο γήπεδο φτάνει μέχρι ένα σημείο. Δεν είναι μόνο ο αντίπαλος που μπαίνει στην μέση, είναι και η επιθυμία της μπάλας. Και ο μεγάλος παίκτης είναι αυτός που αφήνει το μικρότερο δυνατό περιθώριο στη μπάλα για τις δικές της επιθυμίες, αλλά δεν θα βρεθεί ποτέ ο παίκτης που θα στέλνει πάντοτε την μπάλα εκεί που θα θέλει. Αυτό δεν αναιρεί τη δύναμη των νόμων της φυσικής. Το πού θα πάει η μπάλα εξαρτάται από τη δύναμη και τη τροχιά που θα της δώσεις. Δεν ξέρεις όμως τι θα μεσολαβήσει στην πορεία της, όπως και δεν μπορείς να ξέρεις ακριβώς τι δύναμη και ακριβώς τι τροχιά της έδωσες.
Και εκεί που τελειώνει η φυσική, αρχίζει το μετά τη φυσική, το μεταφορικά μεταφυσικό, κάτι σαν εκείνο που παίρνεις φόρα για το φάουλ, την μπάλα δεν την εμποδίζει κανείς να βρεθεί στα δίχτυα, ούτε καν ο τερματοφύλακας, οπότε είτε το ήθελες να πάει στα δίχτυα είτε δεν το ήθελες, σημασία έχει ότι το ήθελε η μπάλα. Και αφού βρίσκεσαι σε κατάσταση τράνζιτ η συγκεκριμένη στιγμή εντάσσεται στο πλαίσιο της και εξηγείται καλύτερα από αυτό. Η μεταφυσική της μπάλας συναντά την προσωπική σου μεταφυσική κι όλα τα άλλα έρχονται φυσικά.
Άλλο πράγμα λοιπόν η σαχλή και κατ’ επίφαση θρησκευτικότητα του σκόρερ που ευχαριστεί το Θεό και άλλο πράγμα να έχεις χάσει τον γονιό σου. Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι απτό και συγκεκριμένο. Υπό νορμάλ συνθήκες ο Πάμπλο Γκαρσία θα ζούσε όλη την εβδομάδα πριν το ντέρμπι προετοιμαζόμενος για το ματς της τριακονταετίας, για ένα παιχνίδι ζωής ή θανάτου. Όμως ο θάνατος συνέβη στον άνθρωπο που τον έφερε στη ζωή και εκείνος βρέθηκε να κάνει τη διαδρομή Ελλάδα – Ουρουγουάη - Ελλάδα, προπόνηση – κηδεία - προπόνηση, να αιωρείται μεταξύ διαφορετικών ηπείρων και διαφορετικών χρονικών ζωνών, μεταξύ επαγγελματικών υποχρεώσεων και προσωπικών αναμνήσεων. Συνήθως σε τέτοιες στιγμές η ίδια σου η συνείδηση βρίσκεται σε κατάσταση τράνζιτ κι είναι σαν να ζεις σε ένα χώρο παράπλευρο του πραγματικού, όπου γνωρίζεις μεν ότι δεν ονειρεύεσαι, ξέρεις όμως και ότι δεν ζεις με τον τρόπο που ζούσες μέχρι λίγες μέρες πριν, όπου σε ένα βαθμό παρακολουθείς όλα αυτά που σου συμβαίνουν σαν τρίτος παρατηρητής. Ελάχιστες στιγμές στη ζωή μπορούν να σταματήσουν το χρόνο και να σε κάνουν να ξαναεξετάσεις τα συστατικά του, σχετικοποιώντας την αξία γεγονότων που ως χθες φάνταζαν τα πιο σημαντικά. Έτσι ο Γκαρσία δεν κατεβάζει το Θεό από τον κόσμο του για να τον χρίσει σκόρερ, αλλά παραμένει αιωρούμενος στον δικό του κόσμο, μεταφέροντας με τις δηλώσεις του και εμάς εκεί.
Την ίδια αγωνιστική ο Σήφης Δασκαλάκης αποκρούει το πέναλτι του Ολυμπιακού και παραταύτα στην επαναφορά της μπάλας δέχεται το γκολ. Του έχει ξανασυμβεί η ίδια ακριβώς ατυχία σε παλιότερο αγώνα με τον Ολυμπιακό, οπότε γονατίζει και με έντονο παράπονο χειρονομεί στον ουρανό λέγοντας: «Γιατί, Θεέ μου, ξανά;». Θεωρεί αυτό που του συμβαίνει εκείνη την ώρα ό,τι πιο σημαντικό θα μπορούσε να του συμβεί, το θεωρεί αποκορύφωμα της ουσίας. Και καλά κάνει και το θεωρεί έτσι, αφού δεν ζούμε με αναστολές ούτε με κρατούμενα, αφού η κατάσταση τράνζιτ είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Όπως κανόνας είναι και ότι τα αθλήματα με μπάλα αποτελούν έναν χώρο παραδομένο στο αστάθμητο, έναν χώρο όπου παραιτείσαι από την ψευδαίσθηση του απολύτου ελέγχου. Αποδέχεσαι ότι ο βαθμός ελέγχου σου σε αυτό που θα συμβεί στο γήπεδο φτάνει μέχρι ένα σημείο. Δεν είναι μόνο ο αντίπαλος που μπαίνει στην μέση, είναι και η επιθυμία της μπάλας. Και ο μεγάλος παίκτης είναι αυτός που αφήνει το μικρότερο δυνατό περιθώριο στη μπάλα για τις δικές της επιθυμίες, αλλά δεν θα βρεθεί ποτέ ο παίκτης που θα στέλνει πάντοτε την μπάλα εκεί που θα θέλει. Αυτό δεν αναιρεί τη δύναμη των νόμων της φυσικής. Το πού θα πάει η μπάλα εξαρτάται από τη δύναμη και τη τροχιά που θα της δώσεις. Δεν ξέρεις όμως τι θα μεσολαβήσει στην πορεία της, όπως και δεν μπορείς να ξέρεις ακριβώς τι δύναμη και ακριβώς τι τροχιά της έδωσες.
Και εκεί που τελειώνει η φυσική, αρχίζει το μετά τη φυσική, το μεταφορικά μεταφυσικό, κάτι σαν εκείνο που παίρνεις φόρα για το φάουλ, την μπάλα δεν την εμποδίζει κανείς να βρεθεί στα δίχτυα, ούτε καν ο τερματοφύλακας, οπότε είτε το ήθελες να πάει στα δίχτυα είτε δεν το ήθελες, σημασία έχει ότι το ήθελε η μπάλα. Και αφού βρίσκεσαι σε κατάσταση τράνζιτ η συγκεκριμένη στιγμή εντάσσεται στο πλαίσιο της και εξηγείται καλύτερα από αυτό. Η μεταφυσική της μπάλας συναντά την προσωπική σου μεταφυσική κι όλα τα άλλα έρχονται φυσικά.
(Κείμενο γραμμένο για το «SMS» της «SportDay»)
9 Comments:
Προς το Blog σας
Ένα νέο blog γεννήθηκε με σκοπό να δώσει βήμα σε όλους τους Έλληνες ..Ένα Blog όπου μπορεί ο καθένας μας να γράφει ότι τον απασχολεί επώνυμα η ανώνυμα…ένα blog που δίνει την ευκαιρία σε όλους τους Έλληνες να πούνε όλα αυτά που μέχρι τώρα διστάζανε να πούνε .. Αν θέλεις και εσύ να κάνεις κάτι για όλη αυτή την απάτη που βλέπεις γύρο σου ..έλα μαζί μας …..Το Blog σου δίνει την δυνατότητα να ακουστή η γνώμη σου σε ένα ευρύ κοινό χωρίς πολιτικούς ,κομματικούς ,εθνικούς, θρησκευτικούς, η άλλους περιορισμούς .
Κάνε τώρα την αρχή έλα μαζί μας…………
Οι απόψεις που θα γράφεις εδώ δεν λογοκρίνονται σε καμιά περίπτωση και δημοσιεύονται ακέραιες
Ζητάμε και την δική σας στήριξη καθώς το Blog προωθεί τις απόψεις των Blogger και των πολιτών, και όχι δικές μας…..
www.ksipnistere.blogspot.com
www.ksipnistere.gr
Βάλτε και εμάς στη λίστα με τα ιστολόγια σας... ότι θέλετε μπορείτε να το στείλετε στο e-mail μας και από κάτω το link σας και δημοσιεύετε ακέραιο.
η μπαλα δεν εχει επιθυμιες.δε θελει.οπότε αυτο που λες πως σημασια εχει τι θελει η μπαλα δεν ισχυει.ισως αυτο που ειχε πει ο οσιμ για το φυλο αυτης να στεκει καλυτερα.Πολυ καλη η αναλυση σου για γκαρσια τσιλντρες .Δε νομιζω πως φτανουν στην υβρη οσοι πιστευουν.Εφοσον η πιστη τους ειναι ειλικρινης-οπως εκεινη του μαγκντι τολμπα-τοτε απλα ευχαριστουν το μεταφυσικο , τον αορατο αρωγο τους
ΣΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΤΡΑΓΙΚΟ
ΧΑΝΕΙΣ ΕΝΑΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΤΟ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΜΟ
ΜΟΙΡΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΥΓΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ
ΤΙ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΝΑ ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΣΕΙ ΤΟ ΧΑΟΣ,ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ
ΝΑ ΤΟΥ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ
ΓΙΑΤΙ ΕΝΑ ΑΠΛΟ SHIT HAPPENS ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ
Ο ΝΙΤΣΕ ΣΚΟΥΖΕΙ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΟΘΕΙ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΝΑ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ Ο ΘΕΟΣ Κ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ,ΚΟΨΕ ΤΙΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΦΡΗΝΤΡΙΧ
ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΣΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΩ,ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ Κ ΤΟΥ ΖΗΤΑ ΛΥΤΡΩΣΗ
ΤΟ ΘΕΕ ΕΙΣΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΘΕΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ
ΑΝΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΘΙΑ ΡΙΖΩΜΕΝΗ ΕΜΜΟΝΗ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΤΙ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙΑ
ΕΓΩ ΑΣΠΑΖΟΜΑΙ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΟΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ Η ΘΕΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
Κ ΒΑΘΙΑ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗΣ,ΕΠΙΛΕΓΩ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΒΑΘΥΤΕΡΟ ΝΟΗΜΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ
CREDO QUIA ABSURDUM EST[ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΦΩ ΣΩΣΤΑ]
ΠΙΣΤΕΥΩ,ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟ
ΤΕΡΤΥΛΛΙΑΝΟΣ
old boy αν ανοιξεις θεμα ποδοσφαιρο και μεταφυσικη θα ξημεροθουμε....καθως εκτος απο τον θεο υπαρχουν και η δεισιδαιμονιες προληψεις γκατεμιες και γουρια.Και ειμαι σιγουρος οτι ξερεις ο ξανθος δεν ειναι εξαιρεση αλλα κανονας στα γηπεδα.Μιλαμε για πολη κολλημα απο το συναφη.Εγω βλεπω μεχρι και τον νινη καθε κυριακη να αποκαλη και καπιον που....γιο.Μεταφυσικη τις μπαλλας γαρ.
Ναι, αλλά η επιθυμία της μπάλας δεν είναι μία μεταφυσική έννοια. Είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς παραγόντων (συνδυαστική ικανότητα παικτών, συνεργατικότητα, συνδυαστική ψυχολογική κατάσταση παικτών κλπ).
Αγαπητέ κύριε Ο.Β.,
Ειλικρινά δεν μπορούσα να φανταστώ, ότι
ο Θεός εκτός από ζάρια παίζει και μπάλα
και μάλιστα τόσο καλά.
τρέλανε μας.
απλά εκπληκτικό!
οι μισοί δεν έχετε καταλάβει τίποτα.
όχι απλά εκπληκτικό, αλλά σχεδόν συγκινητικό
Σε ευχαριστώ πολύ :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home