Ψιλοπάραυτα

- Κάπου μου χρωστούσαν λεφτά, μήνες τώρα. Έπαιρνα τηλέφωνα, με πήγαιναν από βδομάδα σε βδομάδα και λοιπά και λοιπά. Έλεγα ότι δεν έχει νόημα να πάω από εκεί, δεν έχει νόημα να πάω να βάλω τις φωνές, δεν έχει νόημα να χάνω εκτός από το χρόνο μου και την αξιοπρέπειά μου. Και σήμερα τελικά δεν άντεξα και πήγα. Και έβαλα τις φωνές. Και αισθάνθηκα όμορφα. Και, ω του θαύματος, τα λεφτά βρέθηκαν και πληρώθηκα. Και αναρωτιέμαι πόσο διεστραμμένη ανατροφή πρέπει να έχω για να μην το κάνω αν όχι από την αρχή, πάντως πολύ νωρίτερα από σήμερα. Και συνειδητοποιώ ότι και να με είπε κανείς μαλάκα σήμερα που φώναζα, σίγουρα μου φέρονταν σαν μαλάκα τους μήνες που δεν φώναζα.

- Κάπου διάβαζα για τα λεφτά που βγάζουν οι αρχισυνδικαλιστές. Σκανδαλώδη πράγματι. Και γενικότερα, αν θέλει κανείς να καταλογίσει στρεβλώσεις στον τρόπο άσκησης του συνδικαλισμού στην Ελλάδα, μπορεί να βρει ένα σωρό. Δεν δυσφημίσθηκε δίχως βάση ο συνδικαλισμός τις τελευταίες δεκαετίες. Αλλά τώρα που είναι πια εκτός μόδας είναι που ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι αρχίζουν να συνειδητοποιούν (και αν δεν το συνειδητοποιούν καν, ακόμη χειρότερα για αυτούς) ότι δεν ήταν κάποια πολυτέλεια, ότι αν ο εργοδότης έχει απέναντί του μεμονωμένους εργαζόμενους, είναι τέτοια η δυσαναλογία της δύναμης των δυο πλευρών που οι υποχωρήσεις θα είναι σχεδόν πάντα μονόπαντες.

- Δίπλα στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, που έχει ως βασικό της συστατικό ένα από τα βασικά συστατικά όλης της ζωής, δηλαδή το όνομα των πραγμάτων (και εν προκειμένω το πώς θα βαφτίσουμε τη σχέση εργασίας, τις ώρες εργασίας κλπ), η απορρύθμιση όλης της οικονομίας. Η αγορά, λέει, κινείται με επιταγές οκτάμηνες ή δεκάμηνες ή δεν ξέρω γω τι. Κι αναρωτιέμαι αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της φούσκας που κάποια στιγμή θα σκάσει, τότε ποιός είναι;

- Το χρηματιστήριο ίσως; Τρώγοντας σουβλάκια σήμερα άκουγα αυτόν που έλεγε για τον πελάτη που χθες πήγε στη χρηματιστηριακή να παίξει αγοράζοντας 100.000 μετοχές και δεν τον άφησε ο χρηματιστής βάζοντάς του πλαφόν. Να υπερέβαλε; Μπορεί. Αλλά είτε υπερέβαλε είτε όχι, είναι τόσο νόμιμη αυτή η αεροκερδοσκοπία, που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί να είναι τόσο νόμιμη; Ποιός αποφάσισε ότι επιτρέπεται αυτό το πράγμα; Κι αν αποφάσισε η ως τώρα Ιστορία ότι επιτρέπεται, επιτρέπεται να σκανδαλίζομαι και να το θεωρώ κατάπτυστο;

- Κι αν είναι αυτή ακριβώς η αεροκερδοσκοπία η οποία πέρυσι κλόνισε το σύστημα που στήριζε, δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω ότι ο μέσος Έλληνας (και όχι μόνο) που λίγο, πολύ λίγο, πάρα πολύ λίγο, μα πάρα πολύ λίγο την έψαξε πέρσι γιατί να στηριχθούν από το κράτος οι τράπεζες, τώρα την ψάχνει και υποπτεύεται και έχει άποψη για το αν πρέπει να κάνει το εμβόλιο ή αν πρόκειται για συνωμοσία των φαρμακευτικών εταιριών. Για τα ιατρικά έχουμε άποψη, τα οικονομικά τα αφήνουμε να ρυθμίζονται αυτόματα. Έχει ωριμάσει φαίνεται ο καιρός για καθολικό εκλογικό δικαίωμα και στις εκλογές των ιατρικών συλλόγων.

- Από την άλλη για την χρησιμότητα ή την επικινδυνότητα των εμβολίων ακούμε μήνες τώρα στα κανάλια, το αν έπρεπε ή δεν έπρεπε να ενισχυθούν οι τράπεζες λύθηκε ψιλοπάραυτα. Και θα ήταν αστείο να βλέπεις κάθε βράδυ στα δελτία ειδήσεων πλούσιους δημοσιογράφους να μιλούν με δραματικούς τόνους για την πορεία της οικονομίας, αν δεν σε παρηγορούσε τουλάχιστον ότι η ζωή συνεχίζεται και μαζί της και τα βαφτίσια.