Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν χάπενινγκ
Με κατάπληξη πληροφορούμαι τα τελευταία συμβάντα γύρω από το κλείσιμο ενός μπλογκ.
Λέω με κατάπληξη, επειδή έτυχε στο παρελθόν να έρθω σε σύγκρουση με τον μπλόγκερ που πέτυχε να κλείσει το μπλογκ ενός άλλου μπλόγκερ, και μπορώ να πω ότι τόσο σε επίπεδο χαρακτήρα είχε επιδείξει όλα αυτά τα χρόνια ένα αξιομνημόνευτο ήθος (μακριά από κάθε είδους φραστικές εκτροπές και με απόλυτο σεβασμό στον εκάστοτε συνομιλητή του), όσο και σε ιδεολογικό επίπεδο ο τρόπος με τον οποίο δείχνει να αντιλαμβάνεται και να εφαρμόζει τώρα την περίφημη «αυτορρύθμιση» απέχει παρασάγγας από τον τρόπο με τον οποίο την αντιλαμβανόταν και προσπαθούσε να την εφαρμόσει όλα αυτά τα χρόνια (όπως π.χ. ακριβώς τέτοια εποχή πέρσι, όταν είχε αποπειραθεί να αυτορρυθμίσει και το δικό μου μπλογκ).
Μαζί λοιπόν με μεγάλο μέρος της μπλογκόσφαιρας πέφτω κι εγώ από τα σύννεφα για το μεμονωμένο αυτό ατυχές περιστατικό, όντας πάντως σίγουρος ότι δεν μπορεί να ακυρώσει χρόνια ευγενικού και πάνω από όλα ανιδιοτελούς αγώνα για ένα διαδίκτυο που θα προλάβει να χτίσει πρώτο το κελί του και να κλειστεί εκουσίως σε αυτό, προτού έρθει και το κλείσει η κρατική εξουσία.
posted by Old Boy @ 11:08 μ.μ.
24 comments
24 Comments:
Απα-πα!
Με το μπαμπάκι σφάζεις! Χαχαχα
(σε θυμήθηκα όταν είδα την τουμπίτσα του, μετά το συμβάν)
O στόχος μου είναι μια μέρα να σφάξω με τον Μπαμπάκη ;)
Χμμμμ. Η θεϊκή συζήτηση με την καριόλα και το τριπλοτσίμπουκο... :)
Μετά από αυτό, σκέφτομαι πραγματικά μήπως έχω φτάσει (και ξεπεράσει) το όργιο της ανεκτικότητας...
Καίριο ποστ :) χτυπάει διάνα!
To μισώ όταν επιβεβαιώνονται τα χειρότερα που πιστεύω. Για τους χειρότερους. Και με τον χειρότερο τρόπο.
Νομίζω ότι από συναισθηματική νοηόσύνη δεν υστερείς Old Boy.
:)
Μιά μικρή προσθήκη στο ποστ, που ταιριάζει νομίζω στο ύφος του: "πέφτω κυριολεκτικά από τα σύννεφα", έτσι για να παραπέμψουμε σαφέστατα σε ύφος δελτίου Star.
Τα καλύτερα έρχονται κι εγώ ακόμη αναρωτιέμαι σε αυτό το κράτος που βρίθει δικηγόρων: οι υπόλοιποι που είναι;
Άντε ξανά μανά τα ίδια.
Πάνω που τον μελέταγα το μπαγάσα προχτές, μαζί με όλους εκείνους που τελικά ευθύνονται για την αηδία της μπλογκόσφαιρας και τη σαπίλα που πιθανώς έχουμε να δούμε (και εν πολλοίς ήδη βιώνουμε). Μην πλανάσαι Ολντμπόη μου: κρατική ξε-κρατική, η εξουσία είναι εξουσία. Και εξουσία είναι να μπορείς μετά από μια επαγγελματική επιτυχία (ας το πω έτσι...) να φέρεσαι σαν τον Καίσαρα δεξιά και αρίστερα, προς όλους, δικαίους και αδίκους. Και να δείχνεις με τον πιο αηδιαστικό και γελοίο τρόπο ότι μπορεί από τη μία να είναι οι θεσμοί αυτό για το οποίο κόπτεσαι και μάχεσαι, αλλά είναι τελικά η υπέρβασή τους (ή η παράβαση τους;) που γεμίζει τα ματαιόδοξα πνευμόνια σου με αέρα επιτυχίας, με γλυκιά ηδονή, the sweet smell of success, τους γάμησα και πάλι, αν τολμήσουν ας τα ξαναβάλουν μαζί μου, έχω το νόμο με το μέρος μου, άρα είμαι και ο νόμος, άρα και ο δικαστής, άρα και ο δήμιος.
Και πάντα ο καραγκιόζης βεβαίως βεβαίως.
Πωπω αδερφάκι μου κόμεντς που έχουμε να ζήσουμε τώρα καλοκαιριάτικα πάλι γαμώ τη γκοινωνία μου...
Iφιμέδεια, αυτό με τις κυριολεκτικές πτώσεις από τα σύννεφα μου θυμίζει κάτι που θέλω να γράψω εδώ και καιρό: το σημείο τομή στον δημοσιογραφικό λόγο που γίνεται χρήση μιας μεταφοράς με την προσθήκη του όρου «κυριολεκτικά» ;)
Costinho, αν για κάτι νιώθω δικαιωμένος είναι επειδή αποδεικνύεται ότι μερικοί καυγάδες δεν γίνονται μόνο στη βάση της «προσωπικής» (με την ειρωνεία που έχει ο όρος δεδομένου ότι μιλάμε για άτομο που δεν έχω γνωρίσει εκτός ίντερνετ) αντιπάθειας, αλλά έχουν από πίσω τους ιδεολογικό ψωμί.
Και για αυτό αν κάτι με απογοήτευε στους τότε καυγάδες ήταν όσοι καλόπιστα έγραφαν «μην τσακώνεστε - καταντάτε γραφικοί».
Αν λοιπόν οι τσακωμοί είναι αυτόχρημα κακοί και προτιμότερο είναι να μην τσακώνεσαι με κανένα, για να μην στραβώνει ο κάθε ειρηνόφιλος αναγνώστης που θα σπεύσει να σε πει γραφικό και μανουριάρη, ο κάθε Σωτηρόπουλος θα μπορεί να παίζει το παιχνιδάκι του ανενόχλητος.
Με παρηγορεί λοιπόν ότι έγραψα και ξαναέγραψα εγκαίρως για τον ρόλο που βαράει.
Κι ίσως επειδή ήμουν πολύ αφελής είχα βγάλει από τον ρόλο που βαράει την παράμετρο «διαφημίζομαι - προβάλλομαι - κονομάω», η οποία στην τελική είναι η παράμετρος που λιγότερο από όλες με ενοχλεί, αφού ακόμα και φουλ αντιδεοντολογικά πάντως «πηγαίνει μπροστά» βάσει της δουλειάς του.
Το μεγάλο για μένα πρόβλημα είναι οι κατευθύνσεις της δουλειάς του.
Πάντως το έργο δεν είναι τρόμου, το έργο ήταν και είναι κωμωδία. Βέβαια και ο Κάφκα όταν πρωτοδιάβασε το πρώτο κεφάλαιο της Δίκης στους φίλους του αυτοί γέλασαν.
Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε ούτε ακριβώς με Κάφκα ούτε ακριβώς με τραγέλαφο: εδώ βρισκόμαστε στο σημείο που ο Κάφκα συναντά τον τραγέλαφο.
Κι εμένα τώρα, ως γνήσιο κλακαδόρο και αναγνώστη του μπλογκ σου, μου δίνει ένα plus το γεγονός ότι δεν ήμουν σ'αυτούς που προέτρεπαν στην ειρήνη και στην ηρεμία (και γι αυτό νομίζω άκουσα και τις βρισιές 'καριόλα' και 'μουνί' -ίσως και κάτι άλλα ψιλά, δεν θυμάμαι- απ'το δικηγόρο με τα πιο ηλίθια γυαλιά του κόσμου). Πάντα έβρισκα ισοπεδωτική τη λογική που θέλει δύο που τσακώνονται, να ευθύνονται εξίσου ή να προκύπτει θέμα και για τους δύο, μόνο και μόνο επειδή ξεκίνησε καυγάς (και κάποιος δεν είχε το θεό του και το τράβαγε μέχρι εκεί που δεν τραβιόταν). Πάντα μου θύμιζε -και στο είχα γράψει και τότε- τους παιδικούς μας καυγάδες που περιμέναμε να βρουν δικαίωση από κάποιον μεγαλύτερο δικαστή (συγγενή συνήθως), συναισθηματικά κλίνοντα προς το πρόσωπό μας, αλλά εκείνος μην αντέχοντας τη βαβούρα και στο θέαμα δύο μπάσταρδων να μαλώνουν, ξεμπέρδευε με ένα "έλα, ηρεμήστε" ή "θα μπείτε και οι δύο τιμωρία". [Ναι, οκ, μόνο που ο άλλος ο μαλάκας μου είχε σκάσει τη μπάλα, όχι εγώ.]
Παράλληλα ήμουν και από όσους με παρρησία και θάρρος πανάθεμά με είχα διατυπώσει ανοιχτά την παράμετρο που εσύ λες πως έβγαλες από το σκηνικό. Και που δεν είναι και η πιο αθώα. Ούτε η λιγότερο χυδαία.
Ασφαλώς και έχουν (και είχαν από τότε) ιδεολογικό ψωμί αυτοί οι καυγάδες. Και έχουν πολύ ακόμα. Και φοβάμαι ότι όσο αφορά τον κύριο δικηγόρο και τους σκοπούς του (αλλά και τους μελλοντικούς πελάτες του), έχουμε δει μόνο την προπόνηση. Εδώ θα είμαστε και θα με θυμηθείς. Δυστυχώς.
Καλέ, τι όμορφη είναι αυτή η "κοινότητα" που πάθαμε;! Άμα πατήσω το "αυτορύθμιση" τι θα γίνει;
[Δεν είναι μάταιοι όλοι οι καυγάδες, ούτε πρέπει παση θυσία να αποφεύγονται. Μετά από κάποια διάρκεια, όμως, εκφυλίζεται το νόημά τους. Ακόμα και κάτι που δεν τελειώνει, πρέπει να ξεκουραστεί λίγο!]
Έμεινα εμβρόντητος.
Το συμβάν με κατέλαβε εξ απήνης.
Μέγα σφάλμα μου, λοιπόν, ότι άφησα τα B-TrenchGuard340 (την παλιά έκδοση, η επανέκδοση 2.0 είναι πολύ κατώτερη του αναμενόμενου και με άφησε, και αυτή, εμβρόντητο) στα χέρια του μικρού ανηψιού μου και θέλησα να ενημερωθώ.
Costinho, όντως έχεις κολλήσει πολλά κλακαδόρικα ένσημα ;) Όσο για τις μπάλες είναι καλύτερα να τις ξεφουσκώνουμε μόνοι μας και να παίζουμε με αυτές ξεφούσκωτες, να τις αυτορρυθμίζουμε δηλαδή, γιατί αν δεν τις ξεφουσκώνουμε μόνοι μας, το παιδάκι με τα τρέντι γυαλιά θα φωνάζει τους γυμνασιάρχες να μας τις σκάνε.
Αerosol, συμφωνώ στη θεωρία. Τώρα στην πράξη ποιά είναι αυτά τα όρια εκφυλισμού είναι ένα θέμα.
Κι εγώ έπεσα απ'τα σύννεφα, με έλουσε κρύος ιδρώτας κλπ., σε βαθμό που αδυνατώ να σχολιάσω οτιδήποτε και στο μπαζ. Σίγουρα θα φταίει η πουτάνα η κοινωνία, ίσως και ο προβοκάτορας Μάο που δημιούργησε απωθημένα στο παληκάρι. Ελπίζω να ξεπεράσει τα όποια προβλήματα και να ξαναγίνει ο χρησιμοτερότερος δικηγόρος απανταχού της επικράτειας, για ένα πιο ελεύθερο ιντερνέτ.
@Ροδιά: όχι μόνο έχεις ξεπεράσει τα απόλυτα όρια της ανεκτικότητας, αλλά άν στην καθημερινή σου ζωή έχεις παρόμοια συμπεριφορά πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις προκαταβολικά αίτηση για αγιοποίηση (στη μονή Βατοπεδίου)!
Old boy, επειδή είμαι συνάδελφος του "μπλογκοδικηγόρου" (και δική σου), μπορείς να μου πεις αν έχω δίκιο όταν σκέφτομαι ότι σύμφωνα με τον Κώδικά μας συμπεριφορές σαν αυτές που εκδηλώθηκαν στις συζητήσεις "περί καριόλας και τριπλοτσίμπουκου", τιμωρούνται πειθαρχικά?
Ή κάτι έχω καταλάβει λάθος?
ΥΓ: απορώ πως δεν έχει εμφανιστεί ακόμα ο e-συνάδελφος, με τέτοια αδυναμία που σου έχει... μήπως πρέπει να βάλεις καμία φωτο του Ζαχαράτου?
Εντάξει, θα μου φαινόταν υπερβολικό και λάθος να γίνει κουβέντα για πειθαρχικά επειδή η γλώσσα του δεν γνωρίζει φρένο σε διαδικτυακές συνομιλίες.
Πειθαρχικά θα μπορούσαν να γίνουν σε άλλες βάσεις πολύ πιο στέρεες, αλλά και πάλι, τέτοιου είδους μέθοδοι αντιμετώπισης θα με έβρισκαν μάλλον αντίθετο. Προτιμώ την κατακραυγή. Βέβαια, αφού είσαι συνάδελφος, όπως θα ξέρεις επαγγελματικά θα του κάνει πολύ καλό και αυτή η υπόθεση, αφού ο πελάτης όσο πιο μοβόρος και αμείλικτος δείχνεις τόσο πιο πολύ εκστασιάζεται. Είχα ακούσει ότι όταν έτρεχε η ποινική εκκρεμότητα του Κεχαγιόγλου η πελατεία του είχε αυξηθεί σημαντικά. Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό, μπορεί και να μην ισχύει, αν ισχύει όμως δείχνει ότι εκείνο για το οποίο ενδιαφέρεται ο πελάτης είναι «να γίνεται η δουλειά». Νόου μάτερ γουάτ.
σύμφωνα με τη θεωρία της επανάληψης της ιστορίας βάσει στατιστικής κι εν γένει διαπολιτισμικής προσέγγισης, τι έπεται στο κατόπιν μετά τα Δεκεμβριανά; Η χούντα συνέβη στο παρελθόν, αναφέρεται ξανά στο prezatv.blogspot.com. Θα ξανασυμβεί; Δεν μπορώ να θυμηθώ τι έπεται και ποιά η δική μου θέση ως τότε 3 χρονο αν όχι αγέννητος. Πότε ξεκινάει η ιστορία και ποιό το πέρας ανακύκλωσης αυτής, εφόσον γραμμικό το ξετύλιγμα; Κι αν δεν είναι γραμμική η επανάληψη, ως non linear, ακολουθούμε κάποιον αλγόριθμο, κάποια μαθηματική εξίσωση στη συμμετοχή μας σε αυτή, έστω δίχως απόδειξη αυτή; Και ευνόητο να μην έχουν δοθεί απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, στην δημοφιλή "ατμόσφαιρα κομμωτηρίου" ως contemporary εκδοχή της ιστορίας, πώς θα μπορέσω να βρω απάντηση; Σε κανά TVχωρίο διεξάγεται κι αυτή;..
Εμενα Old-Boy με παρηγορει το γεγονος οτι ακομα και δικηγοροι μπορει να γραφουν ποιηματα σαν και το παρακατω και να μας αποκαλυπτουν κατι διαφορετικο απο τον εσωτερο εαυτο τους, κατι διαφορετικο απο αυτο που τους εχουμε συνηθισει μεσα στις αιθουσες των δικαστηριων και πισω απο μια οθονη υπολογιστη:
Ο γάτος της Σύρου
του Β. Σωτηροπουλου
Ημέρας τρεις πλοιοκτήτης διετέλεσεν,
ότε η ναύς περιήλθεν εις τας χείρας των κουρσάρων.
Από πλώραν έως καταρτίου κατεδίωκον αυτόν,
από πρύμναν έως αμπαρίου.
Το πλήρωμα κατεπνίγη εις το αίμα.
Βρώση τοις ιχθύσιν, αικισθεν τ ιδείν.
Αλλ οι κουρσάροι κύριοι της νεώς ουκ εγένοντο,
Ως ασύλληπτο πλήρωμά τε και κτήτωρ
παρέμενεν ο γάτος.
Post trecentos annos, Venezziani mercatori αριβάρισαν,
σπέκουλαραν την piazza,
et αγόρασαν την casa.
Ο fortuna,
οι domini -μπατίρηδες nunc- in allia casa
O mores,
o γάτος -gato nunc- των Venezziani mercatori.
Μετά πάλιν ήλθον Έλληνες
και εξεδίωξαν τους βαρβάρους.
Ανακατέλαβον την οικίαν,
μετά του γάτου.
Ο γάτος ήλλαξεν πάλιν ονομασίαν ,
Αλλουχί και οικίαν.
Φωνές, σφιγμένες γροθιές, συνθήματα.
Οι εργάτες δεν έχουν γάτους.
Κάποτε όμως θα αποκτήσουν.
Αλλά τότε δε θα είναι εργάτες.
Μέχρι τότε, αγώνας
Άντε ξανά κάτι Italiani αριβάρισαν
Και του πέταξαν galleta,
Τη μύρισε, αλλά δεν την έφαγε.
Έκανε μια νηστική βόλτα στο cemetery,
στην άνω Σύρα, όπου έστειλαν τα αφεντικά του,
oι Deutschen.
Aπελευθέρωση του νησιού:
γάλα στο πιατάκι.
And now, he lies in the sun,
watching little cats playing ψευτοζευγαρώνοντας.
He opens argaaa his eyes.
Ηe eats loykoymia ,and halvadopita.
Sometimes, he walks near Νεώριον
But he doesnt like junk food.
Μόνο ο αέρας πια διεκδικεί εμφανώς
την κυριαρχία στο νησί,
όταν γίνεται τόσο δυνατός που κάνει
Τον γάτο της Σύρου να πετάει.
________________________________________________
Το παραπανω ποιημα μπορειτε να το βρειτε στην σελιδα
http://www.refene.com/poem/vassot-p/vassot-p-gatos.htm ,
οπως και λινκς για αλλα εργα του ανωτερω λογοτεχνη-ποιητη οπως ο Τριτος Φαουστ και το Βελισάριος και Ισαβέλλα.
@old boy
Πρωτοφανές για μένα, αλλά δεν συμφωνώ μαζί σου!
Δεν καταλαβαίνω γιατί να διώκεται ο πειθαρχικά ο (μπλιαχ) Κούγιας για την δημόσια συμπεριφορά του και όχι ο μπλογκοδικηγόρος.
Όταν λέει δημόσια (δηλ. σε σχόλιό του σε μπλογκ) " Άει γαμηθείτε ρε όλοι σας. Έτσι μιλανε οι δικηγόροι.", είναι οκ? (κι αυτή η φράση, όπως θα ξέρεις ίσως είναι από τις πλεόν κόσμιες)
Για να μην πιάσουμε και το θέμα της παράνομης διαφήμισης...
Εντάξει, ίσως είμαι προκατειλημμένος υπέρ του για αυτό διαφωνούμε ;)
Το δε ποίημα που υπάρχει στο προηγούμενο σχόλιο υπό μια έννοια μου άρεσε!
Κάτι έχω πάθει σήμερα, πρέπει να το κοιτάξω.
Νομίζω πως χρειάζεσαι επιγόντως διακοπές... και όχι στη Σύρο :D
επειγόντως εννοούσα....είδες, με τάραξες με αυτά που λες και άρχισα τις ανορθογραφίες
1. Όταν σε ένα μπλογκ που δημιουργήθηκε για την "δημοσιοποίηση της τυχόν νομικής ή πολιτικής αρθρογραφίας του δικηγόρου" και την "δημοσίευση αποσπασμάτων από δικαστικές αποφάσεις, εφόσον έχουν κι ένα γενικότερο ενδιαφέρον", υπάρχουν καταχωρίσεις (αμιγώς διαφημιστικές)του δικηγορικού γραφείου που ανήκει στον διαχειριστή του μπλογκ (με σχολιασμό μάλιστα αποφάσεων στις οποίες ο ίδιος έχει παρασταθεί ως πληρεξούσιος δικηγόρος), τότε νομίζω πως υπάρχει διαφήμιση.
Μερικά λινκς για να δεις τι εννοώ:
http://elawyer.blogspot.com/2009/06/facebook_13.html
http://elawyer.blogspot.com/2009/02/facebook.html
http://elawyer.blogspot.com/2009/03/facebook.html
http://elawyer.blogspot.com/2009/02/blog-post_531.html
http://elawyer.blogspot.com/2009/02/facebook.html
http://elawyer.blogspot.com/2009/03/blog.html
http://elawyer.blogspot.com/2009/03/blogger.html
Επίσης όταν ο σχολιασμός θεμάτων επικαιρότητας έχει ως προφανή στόχο την άγρα πελατών, νομίζω πως και αυτό πρέπει να θεωρηθεί διαφήμιση.
Δες εδώ: http://elawyer.blogspot.com/2008/10/blog-post_28.html
Στην συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα, η πελάτισσα έπεσε σαν ώριμο φρούτο στην αγκαλιά του δικηγόρου με τα γνωστά αποτελέσματα.
Ανώνυμε -εάν απευθύνεσαι στο προηγούμενο σχόλιο μου, δεν μπορώ να σε καταλάβω -συγγνώμη. Προσωπικά, δεν με αφορούν οιεσδήποτε ανώνυμες καταχωρίσεις ή έστω προωθήσεις επώνυμων διαδικτυακών καταχωρήσεων.
Κατά τα δικά μου ήθη, διάλογος μπορεί να γίνει μόνο μεταξύ ατόμων που προσφέρουν την δυνατότητα μιας υπόστασης πραγματικής / προσδιορίσιμης- να μπορείς να γνωρίζεις με ποιον μιλάς, με άλλα λόγια.
Αναφορικά με τις λοιπές καταχωρήσεις των οποίων κάνεις μνεία, βεβαίως και δεν με αφορούν -ωστόσο όμως δεν νομίζω ότι δύνανται αντικειμενικά να θεωρηθούν ότι αποτελούν διαφήμιση -μπράβο στον όποιον/-α θέλει και ασχολείται σχετικά!
Από τα λίγα που κατάλαβα, μου κάνεις μούτρα λόγω ανωνυμίας.
Αυτό που ΔΕΝ κατάλαβα όμως, είναι γιατί που απευθύνθηκες για στοιχεία in the first place!
Άβυσσος...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home