Πέμπτη, Ιουνίου 11, 2009

Cleansed

Συνεχίζοντας αυτήν την άτυπη σειρά των βαρυσήμαντων μετεκλογικών αναλύσεων (τίποτα πιο ερεθιστικό άλλωστε, μέσα στο καλοκαίρι που άρχισε να βράζει, από θεωρητικολογία για εκλογές, οι οποίες επιβεβαίωσαν το έντονο ενδιαφέρον του κόσμου για την πολιτική περισσότερο κι από την πρωτιά του μαγειρικοριάλιτι επί των δελτίων ειδήσεων), θα προχωρήσουμε τώρα φίλε αναγνώστη σε μια κατάβαση στα σκοτεινά λαγούμια της ανθρώπινης φύσης. Προσδέσου γιατί θα ακουστούν πολύ τρομακτικές και πρωτάκουστες αλήθειες.
Σκηνή πρώτη, τις προάλλες στην παιδική χαρά: το παιδάκι έχει σφιχταγκαλιάσει την μπάλα του και δεν την δίνει με τίποτα για λίγο στο δικό μου που το κοιτάζει σαν ξεροσταλιασμένος χάνος, παρά τις παρακλήσεις, παραινέσεις, προτροπές του πατέρα του. Ο πατέρας του φερόταν ως σωστός αριστερός, το παιδάκι του όμως ως σωστός δεξιός, αποδείκνυε για μυριοστή φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας πως όχι, η έννοια «ατομική ιδιοκτησία» κάθε άλλο παρά τεχνητή κατασκευή είναι. Ένας πόντος στον Πάσχο.
Σκηνή δεύτερη, τις -ίδιες ακριβώς- προάλλες στην -ίδια ακριβώς- παιδική χαρά (χιλιόμετρα μακριά από τον Άγιο Παντελεήμονα, αφού να φανταστείς έχει και γκαζόν): απασχολημένος με τον μικρό, αντιλαμβάνομαι μόλις την τελευταία στιγμή δίπλα μου ένα οχτάχρονο να ορμά σε ένα άλλο, που μόλις το είχε μπουγελώσει. Όσο αστείο κι αν ακούγεται, είχα καιρό να σοκαριστώ τόσο πολύ με μια εικόνα βίας. Δεν είναι τόσο το τι του έκανε, τίποτα δεν του έκανε, τον κοπάνησε απλώς στην πλάτη και στο χέρι, αφού ο άλλος πρόλαβε να γυρίσει για να προστατευθεί. Είναι η μανία με την οποία του όρμησε, το κρυστάλλινο μίσος με το οποίο του όρμησε, είναι το μάτι του εκείνη την ώρα που ενώ τον χτυπούσε καθρέφτιζε την βαθιά του επιθυμία να τον πονέσει, να του κάνει κακό. Τα δυο αυτά παιδιά ήταν είτε φίλοι είτε συγγενείς και πιθανότατα μετά από λίγο να ήταν πάλι αγκαλιασμένοι, αλλά πάντως αν τα γονίδιά μας γράφουν πως είμαστε ιδιοκτήτες άλλο τόσο γράφουν πως είμαστε βίαιοι. Μετά έρχεται ο πολιτισμός, οι ιδεολογίες κι όλα τα συναφή και μας λένε π.χ. πως η βία είναι κακό πράγμα και μας μαθαίνουν να την θάβουμε και να την μετατρέπουμε σε ταμπού, ενώ η ιδιοκτησία είναι καλό πράγμα το οποίο άριστα κάνουμε που το επιδιώκουμε. Ένας πόντος σε μένα.
Σκήνη τρίτη, στο τραίνο: στριμώχνομαι με τον μετανάστη (παλιά τους λέγαμε σκέτους μετανάστες, τώρα έχουμε βάλει και το «λαθρό» μπροστά για να τους κατηγορούμε γλωσσικά με το καλημέρα). Δυσφορώ από μέσα μου. Αμέσως με λογοκρίνω από μέσα μου. Και τώρα μπορείς να πεις πως εγώ είμαι ρατσιστής και προσπαθώ να γενικεύσω τη δικιά μου αρρώστια, νομίζω όμως πως εκτός από ιδιοκτήτες και βίαιοι, γεννιόμαστε και ρατσιστές. Κι είναι μετά πάλι θέμα πολιτισμού και ιδεολογιών το πώς το εγγενές μας ξίνισμα με τον εξωτερικά διαφορετικό από εμάς θα φιλτραριστεί, αποσιωπηθεί, πάψει. Αν μη τι άλλο πιστεύω πως ο μέσα μας ρατσιστής πολεμιέται πολύ πιο εύκολα από τον μέσα μας ιδιοκτήτη ή τον μέσα μας βίαιο. Μα το τρομακτικότερο με την κάθε λογής ακροδεξιά είναι αυτό ακριβώς: πως δεν χρειάζεται να μας πείσει για περίπλοκα θεωρητικά σχήματα, αλλά ότι απευθύνεται σε φυσικά μας ένστικτα και είναι πολύ εύκολο να απελευθερώσει τον χειρότερό μας εαυτό. Κι αν το πέρας των εκλογών των 2007 σηματοδότησε την αθρόα τηλεοπτική εκπροσώπηση του ΛΑΟΣ, χθες το βράδυ στον αγλαό Άρη Σπίνο, ο Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής μας διαπαιδαγωγούσε επί δίωρο. Άντε, ο Σπίνος ας είναι μόνο η αρχή. Άντε, ας αποενοχοποιήσουμε τώρα και την Χρυσή Αυγή, φυσικά κατακεραυνώνοντάς την, φυσικά λέγοντάς την έντονα στους εκπροσώπους της. Δημοκρατία δεν έχουμε άλλωστε; Τι φοβόμαστε; Τον αντίθετο λόγο;
Σκηνή τέταρτη (ή μάλλον περισσότερο σκηνικό παρά σκηνή): στον ΣΥΡΙΖΑ τα μαχαίρια φαίνεται πως άρχισαν να αστράφτουν, καθώς όπως μάθαμε πολύ καλά εμείς οι Παναθηναϊκοί τα τελευταία χρόνια, κανένας πόλεμος δεν είναι πιο άγριος από τον εμφύλιο και κανένας εχθρός πιο μισητός από τον εσωτερικό: αν είμαστε από φύση ρατσιστές γιατί ο άλλος είναι αλλιώς, τίποτα πιο αφόρητο από το να είναι ο άλλος ταυτόχρονα δικός μας και αλλιώς.
Ιδεολογική καθαρότητα, να φύγουν οι πουλημένοι να πάνε στο ΠΑΣΟΚ, είμαστε λίγοι και καλοί, για να γίνουμε πολλοί πρέπει να μείνουμε λίγοι και πάνω απ' όλα καθαροί.

26 Comments:

At 6/11/2009 09:33:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Παρομοιάζοντας τα του ΣΥΡΙΖΑ με του ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ εννοείς ότι

ο ΚΥΡΚΟΣ, που χαρακτήρισε "ταπεινωτικό" το 4,75% του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ όταν ήταν αυτός αρχηγός το κόμμα του έπαιρνε από 1,25% έως 2,50% ...

... μπορεί να παρομοιαστεί με τον ΒΑΣΙΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ που πρόπερσι λοιδωρούσε τον ΠΑΟ για την 3η θέση στο πρωτάθλημα κι έριχνε βαριές ευθύνες στον ΓΚΑΛΙΝΟΒΙΤΣ, ενώ στα 5 χρόνια που ήταν αυτός πρώτος τερματοφύλακας η ομάδα τερμάτισε από 4η έως και 6η;

 
At 6/11/2009 09:50:00 μ.μ., Blogger Unknown said...

Η έννοια «ατομική ιδιοκτησία» δεν είναι αυτό ακριβώς που εκδήλωσε το παιδάκι με τη μπάλα. Η ΜΙΑ μπάλα δεν μοιράζεται σε δύο παιδάκια. Έμφυτη αντίληψη της «ατομικής ιδιοκτησίας» θα είχαμε ΔΥΟ μπάλες και το ένα παιδάκι ήθελε και τις δύο - άσε που ακόμη και σ' αυτήν την τρυφερή ηλικία τα παιδιά αναπαράγουν συμπεριφορές που βλέπουν. Μείον ο πόντος από τον Πάσχο που το βάθος των αναλύσεών δεν πάει παραπέρα από το μυαλό του μικρού παιδιού με την μπάλα.

Κατά τα λοιπά νομίζω ότι κανείς δεν αμφισβητεί ότι πολιτισμός είναι να συμπεριφερόμαστε σύμφωνα με τις εντολές του μυαλού κι όχι μ' αυτές του νωτιαίου μυελού.

 
At 6/11/2009 09:55:00 μ.μ., Anonymous Ευγένιος Ραμίρεζ said...

Πάντως εμένα τις προάλλες, δηλαδή περί τον Ιανουάριο ε.ε., με επισκέφτηκε ένα ζεύγος μεσηλίκων και κατά τη διάρκεια της συζητήσεώς μας για την κατάσταση της σημερινής νεολαίας διαπίστωσα – με ρίγη καθ’ όλο το μήκος της πλάτης ν’ ανεβοκατεβαίνουν ωσάν τα ποσοστά της έρευνάς σας – ότι δεν μπορούσα να καταλάβω αν οι άνθρωποι αυτοί ήσαν με το ΛΑΟΣ ή με το ΚΚΕ.

Ήταν φυσικό να ανησυχήσω, διότι σκεφτείτε να καλεί ΚΑΙ ΤΟ ΚΚΕ βουλευτές της ΝΔ σε αποστασία; Πόσοι θα απομέναμε τότε στην ΤΕ του Αγίου Παντελεήμονα;

Νυκτερινός εφιάλτης με διευκόλυνε ωστόσο στη χώνεψη του συμβάντος: έφταιγε η εμμονή του ζεύγος με την ευταξία.

Μόλις όμως συνειδητοποίησα ένα ακόμα πρόσφατο συμβάν, όπου πιθανολογείται να είμαι βραδύνος.

Μήπως είμαι εντέλει εύστροφος μόνον όταν κρατώ ένα χειριστήριο V-Torso670 (προσοχή στις κινέζικες απομιμήσεις!) με “πειραγμένα” RFlex-Woosers (εγώ προτιμώ την ανθρακί απόχρωση σταθερά);

 
At 6/11/2009 10:55:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αναρωτήθηκες ποτέ πως θα ήταν η ζωή μας αν δεν υπήρχαν τα κόμματα?
ΑΝ απλά οι ιδεολογίες δεν ήταν οι ταμπέλες που καθορίζουν την ψήφο μας και το μόνο μας κριτήριο ήταν η ποιότητα των ανθρώπων που θέλουμε να μας εκπροσωπούν...

 
At 6/11/2009 11:06:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ΧΑ! Φοβερό φινάλε, Old Boy!


Thrass

 
At 6/12/2009 12:29:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Vrennus, κι όμως θα μπορούσε, όπως του λεγε κι ο μπαμπάς του, να δανείσει λίγο την μπάλα και μετά να την ξαναπάρει πίσω. Τέλος πάντων, δεκτή η ένταση για τις δύο μπάλλες, θα την εξετάσω έμπρακτως σε μελλοντικά ανθρωπολογικά πειράματα ;)

 
At 6/12/2009 12:30:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Tζόνι, κι αυτό, αλλά όχι μόνο αυτό. Μια άλλη αντιστοιχία είναι αυτή των εσωτερικών εχθρών: από μια στιγμή και ύστερα για όλα έφταιγε ο Μπασινάς. Μετά ο Μπασινάς έφυγε αλλά εξακολούθησε να φταίει καμιά διετία ακόμα. Ή το θέμα δεν είναι αν η Ανανεωτική Πτέρυγα (ή όπως ακριβώς την λένε) ταιριάζει ή δεν ταιριάζει ιδεολογικά, αλλά αν τα στελέχη της είναι έτοιμα να μηδίσουν προς το ΠΑΣΟΚ κι άρα αν είναι στην τελική μικρότερης ηθικής καθαρότητας, όπως ο Παπαδόπουλος το θέμα δεν ήταν αν ήταν επαρκής αλλά αν ήταν κουμπάρος του Νικοπολίδη κι έχανε τα πέναλτι επίτηδες.

 
At 6/12/2009 12:36:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

hail.oreotato to arthro sou(ginetai allios?),alla liigo tha diaforopoihtho:
stis 2 protes skines,anaferesai stin epithetiki sumperifora ton paidion.ta opoia profanos paidakia megalonoun se mia poli opos i athina..tipota kako gia tin athina,oxi diladi perissotero apo oti tis aksizei,alla milontas gia mia poli,me tis sumperifores pou vlepoun,tin perireousa atmosfaira,genika OLO auto to sustima pou dieisduei mesa tous(kai mesa mas),e nai,telika DEN uperisxuei o politismos pou theloume kai antilamvanomaste..
zontas epi xronia stin eparxia,kai ontas atomo pou psixologei kai goustarei na paratirei sumperifores,vlepo pos genikos,oi poleis(se megalo vathmo,kai me proti tin proteuousa) einai entelos fakd up meri gia na megaloseis ena paidi.krinontas paidia tis genia mou me antistoixa ton poleon,vlepo xasma!se vathmo pou na aporo giati einai toso apathi,ageni,kai genikos..axroma.to na anafero poso gamata kai woh einai ta pramata stin eparxia einai akuro,alla frono pos stis perissoteres poleis,exei xathei to paixnidi..o opoiosdipote taksideuontas tha exei katalavei polla.
sikonei polu kouventa to thema,alla stin teliki anthropos apokomenos apo ti fisi,xanei ton mpousoula.pera apo auta pou einai sxetika kai diaferoun apo perioxi se perioxi,exo dei para polla atoma,pou apo mikri ilikia,den tin paleuoun mia sto lekanopedio..kai den anaferomai stin poli mas sugekrimena,i gia tis poleis genika,ALLA GIA TIS DIKES MAS!(patra,argos,thiva,kai alles 20).
mia orea tainia,(nai,kali itan)ksekina me ton filtato Jack na parathetei pos 'den thelo na eimai ena proin tou perivallontos mou,thelo to perivallon na einai ena proin diko mou'.exo tin aisthisi pos anthropos einai topos,kai topos einai anthropos..pou kateliksa re gamoto mou?? G R

 
At 6/12/2009 12:50:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Ανώνυμε, ο Τζακ με την ατάκα αυτή πάντως προσπαθούσε να εξωραϊσει τα κίνητρα μιας ζωής στο έγκλημα ;)
Πολύ ενδιαφέρον το σχόλιό σου και είμαι πρόθυμος να δεχθώ πολλά από όσα λες για τις πόλεις σε σχέση με την ανατροφή των παιδιών.
Αλλά θα επιμείνω στην -ούτως ή άλλως στον αέρα στηριζόμενη- θέση μου πως αυτή είναι η φύση όλων μας και πως ο πολιτισμός έρχεται στη συνέχεια να την μακιγιάρει.

 
At 6/12/2009 01:58:00 π.μ., Blogger talos said...

Τζώνι η αναλογία σου είναι πολύ καλή για να είναι αληθινή. Για κάποιο λόγο αρνούμαι να πιστέψω πως δεν έχω δει τον Βασίλη Κωνσταντίνου να κατακτά πρωτάθλημα, είσαι βέβαιος; (αν κάνω λάθος η παρομοίωση θα χρησιμοποιηθεί εσωκομματικά φυσικά, γενικά το ποστ θα γίνει σημείο αναφοράς στην εσωκομματική συζήτηση που διεξάγεται στον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ οπότε θα κληθείτε σε κάποια ΚΠΕ να τοποθετηθείτε αμφότεροι).
Θυμάμαι όμως την απέραντη πηγαία χαρά (και το μπετονάρισμά μου ως παναθηναϊκού) πιτσιρικάς όταν ο Βασίλης Κωνσταντίνου κυνηγούσε να σκοτώσει τον Συνετόπουλο μέσα στο γήπεδο, ίσως επειδή η βία είναι εγγενής στα μικρά παιδιά όπως λέει ο Old Boy.

 
At 6/12/2009 02:11:00 π.μ., Blogger talos said...

Ναι ρε συ, το έλεγα ότι αποκλείεται, το 77 ήταν βασικός. Ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό.

 
At 6/12/2009 02:23:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

θα το παίρναμε και το 76 αλλά γεννήθηκε ο Μπασινάς εκείνο το χρόνο ;)

 
At 6/12/2009 02:43:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Θα σταθώ σε ένα άλλο σημείο του εξαιρετικού σου κειμένου:

Ας δεχθούμε οτι "δικαίως" ξύνισες με τον μετανάστη δίπλα σου - και αυτό όχι γιατί είναι άλλου χρώματος, αλλά γιατί κουβαλάει μια "υπανάπτυξη", μυρίζει, φτύνει ή ξέρω γω, κάτι κάνει, που σου θυμίζει αυτό από το οποίο "έχουμε ξεφύγει". Θεωρητικά θα μπορούσε να συμβεί σε όλους.

Αν λοιπόν κάποιος "τσινάει" στο υπανάπτυκτο δίπλα του, ΠΩΣ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ "τσιμπάει" με τον Καρατζαφέρη και τους ομοίους του; Δεν τον βλέπει οτι είναι πιο υπανάπτυκτος κι από Βαλκάνιο μπράβο;

Ή μήπως όταν είσαι, ούτως ή άλλως υπανάπτυκτος, ψάχνεις να βρεις έναν διαφορετικού χρώματος, για να του επιτεθείς;

Ένας φίλος

 
At 6/12/2009 03:00:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Όχι, φυσικά δεν ισχυρίζομαι ότι ξύνισα «δικαίως». Ίσως προσπαθώ να ισχυριστώ ότι ξύνισα «φυσικά» μεν, αδίκως δε. Και σίγουρα, ναι, αν ήταν κουστουμαρισμένος, μοδάτος, πλούσιος, μπορεί να ξύνιζα πολύ λιγότερο.
Μιλώντας για αμφιέσεις, ο Καρατζαφέρης (που πάντως όπως έχω γράψει και στο παρελθόν τον θεωρώ καιροσκόπο και όχι ιδεολόγο) όσο κι αν προσπαθεί να πείσει ότι έχει ανέβει επίπεδο και κατηγορία, η κατηγορία στην οποία πραγματικά ανήκει εξακολουθεί να προδίδεται από την αισθητική των κουστουμιών του, των γραφείων του, του περιβάλλοντός του.

 
At 6/12/2009 10:49:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτος ο πιτσιρικας μηπως ηταν ο γιος του καραγκουνη??Στα σοβαρα τωρα,μεγαλωνοντας ανακαλυψα οτι η παρεες μου τωρα πλεον ειναι ατομα που τους φωναζες παλια πασα,και σου λεγανε -Πασα? τι ειναι Πασα-Ενω με αυτους που επαιζα το ενα-δυο στις αλανες ξεκοψα.Καταλαβα τελικα οτι οι πασες τις νιοτης στην ουσια ειναι αχριστες,αυτες που μετρανε ειναι αυτες που κανουμε μεγαλονοντας. Υ.Γ στα στριπτιζαδικα υπαρχει ρατσισμος?

 
At 6/12/2009 12:12:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Σχετικά με το post , ναι σε όλα.
Θα ήθελα όμως να ζητήσω μια μεγάλη χάρη,
από όλους τους αναγνώστες αυτού του post.
Τη Τετάρτη 10-6-09 στην ΕΤ3 , στις 23.10
προβλήθηκε η εκπομπή Ανιχνεύσεις, του
δημοσιογράφου Παντελή Σαββίδη, με θέμα
Εξέλιξη η Δημιουργία.
Πόσοι από τους αναγνώστες αυτού του post
παρακολούθησαν έστω και πέντε ( 5 ) λεπτά
αυτή την εκπομπή;
Το ερώτημα το θέτω από επαγγελματική διαστροφή,
γιατί η έρευνα δείχνει ότι υπήρξαν πολλά πεντάλεπτα που
η ακροαματικότητα ήταν μηδέν ( 0 ), ενώ στην απέναντι
εκπομπή ( την ίδια ώρα ) Η Χαρά Αγνοείται ,δίνει πολύ
μεγάλη ακροαματικότητα.
Από τις απαντήσεις επίσης , θα μπορέσω να καταλάβω,
αν η κατανόηση αυτού του post ( κατανόηση και όχι ναι
σε όλα η όχι σε όλα η τους συνδυασμούς τους ) είναι
εφικτή η Αγνοείται.

 
At 6/12/2009 12:51:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Καλησπέρα,
Σας διαβάζω αρκετό καιρό αλλά δεν έχω σχολιάσει ποτέ, αν και πολλές φορές τα γραφόμενά σας με έχουν συγκινήσει.Σήμερα όμως, εκφράσατε (άριστα κατ'εμέ) εγγράφως και δικές μου σκέψεις και αγωνίες.Έτσι πέρασα απλώς να πω ένα "γεια χαρά".

Λία-Θεσσαλονίκη

 
At 6/12/2009 01:57:00 μ.μ., Blogger Arkin said...

Εγώ πάντως πιστεύω ότι και 2 μπάλες να είχε το παιδάκι, πιθανότατα δεν θα έδινε καμμία.

 
At 6/12/2009 03:10:00 μ.μ., Blogger costinho said...

"[...]νομίζω όμως πως εκτός από ιδιοκτήτες και βίαιοι, γεννιόμαστε και ρατσιστές. Κι είναι μετά πάλι θέμα πολιτισμού και ιδεολογιών το πώς το εγγενές μας ξίνισμα με τον εξωτερικά διαφορετικό από εμάς θα φιλτραριστεί, αποσιωπηθεί, πάψει."

Ακριβώς το αντίθετο θα διάβαζα εγώ: πως δεν γεννιόμαστε ούτε ρατστιστές ούτε βίαιοι ούτε τίποτα. Η δυνατότητα της βίας, χάρη και στη συνειδητοποίησης της σωματικής ικανότητας και της μυϊκής δύναμης, υπάρχει πάντα. Όπως και η δυνατότητα στο μίσος, εφ'όσον κάποια στάνταρ αισθήματα και συναισθήματα τα καλλιεργούμε ως αντίδραση σε οποιοδήποτε ερέθισμα. Είναι ΑΚΡΙΒΩΣ θέμα του πολιτισμού μας, του πολιτισμού που έχουμε διαμορφώσει και μας διαμορφώνει -και διαμορφώνει και τα παιδιά μας- να καθοδηγεί αυτά τα ανακλαστικά και να υποδεικνύει ποια ερεθίσματα θα τροφοδοτήσουν την καλλιέργεια μίσους και εκδίκησης.

Υπάρχουν παιδιά που στο μπουγέλωμα, απαντούν με μπουγέλωμα, επιστρατεύοντας απλώς όση πονηριά ή ευφυία κατέχουν, προκειμένου να πιάσουν τον "αντίπαλο" στον ύπνο και να προσφέρουν μια όσο γίνεται πιο απολαυστική (και μόνο) "εκδίκηση" που δεν ζητάει κάτι παραπάνω από αυτό που την είχε προκαλέσει. Κοινώς, δεν επιδιώκει μεγαλύτερο κακό, αλλά το ίδιο. Κανένας πόντος στον Πάσχο.

Υπάρχουν παιδιά που δίνουν την μπάλα, όπως υπάρχουν και παιδιά που τη δίνουν ανεξάρτητα αν το άλλο παιδάκι που τη ζητάει είναι μαύρο, κίτρινο, αριστερό, δεξιό, παιδί χρυσαυγίτη, χριστιανάκι, μουσουλμανάκι. Όλες αυτές είναι επίκτητες ιδιότητες, είναι ΑΚΡΙΒΩΣ θέμα και αποτέλεσμα του πολιτισμού μας, και κατά συνέπεια, όλες οι συμπεριφορές και οι συνήθειες που εξάγονται από αυτές χρεώνονται ως κατάκτηση του πολιτισμού μας και του αξιακού συστήματος του καθενός.

Η οπτική σου έχει βάση και ουσία, αλλά αισθάνομαι πως αγγίζει μια καρικατούρα κοινωνικού μοντέλου και μόνο: είναι τα παιδιά που μεγαλώνει ο Πάσχος. Ή όσα εντυπωσιάζονται από όσα λέει ο Πάσχος και θεωρούν κοινωνικό χρέος τους να αναπαράγουν. Είναι τα παιδιά του Φουκουγιάμα. Ευτυχώς υπάρχουν και
τα παιδιά που "δεν έχουν μνήμη
τους προγόνους τους πουλούν
και οτι αρπάξουν δεν θα μείνει
γιατι ευθύς μελαγχολούν"...

 
At 6/12/2009 07:14:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Φορτίζουμε την φύση με την ιδεολογική μας στάση. Αυτή, όμως, δεν υποχωρεί πολύ εύκολα -πράγμα που έχουμε εκπαιδευτεί να παραβλέπουμε με ύποπτη ευκολία. Ίσως να τελούμε υπό την επήρεια της ψευδαίσθησης του πολιτισμού...

Όλα τα βρέφη (χωρίς καμμία απολύτως εξαίρεση!) είναι απολύτως εγωιστικά όντα. Σωστές μηχανές επιβίωσης και συμφέροντος. Κάποιες φορές και σκληρότατης βίας. Αυτό διατάζει το ένστικτο. Είναι μια μακρόχρονη πορεία -υπό τις συνεχείς παροτρύνσεις των μεγαλύτερων και την επίδραση των συνομήλικων- η πορεία της κοινωνικοποίησης.

Όταν οι κηδεμόνες έχουν το νου, την τάση και την ικανότητα να καλλιεργήσουν τα καλύτερα χαρακτηριστικά -και ανάλογα με την προσωπικότητα του παιδιού, στοιχείο που συχνά αποσιωπάται- το βοηθούν να βρει το δρόμο προς την ανθρωπότητα.

[Υπογείως, πλανάται και το ερώτημα: μήπως οι ευγενέστεροι και οι πιο σκεπτόμενοι μεγαλώνουν losers; Άβυσσος η ψυχολογία και η πολυπλοκότητα των κοινωνικών δομών!]

 
At 6/12/2009 10:35:00 μ.μ., Anonymous Ευγένιος Ραμίρεζ said...

Εγώ έχω ένα να πω (κυρίως). Μόλις λύσομε το λαθρομεταναστευτικόν, θα περνάμε τέ-λει-α!

Ήδη ονειρεύομαι την αναπαλαίωση του πρώην Εφετείου της Σωκράτους και, κυρίως, την αποκατάσταση της αρχικής ονομασίας και λειτουργίας του: HOTEL AMBASSADOR. Προτείνω μάλιστα να φιλοξενεί μόνο πρέσβεις και ειδικώς εκείνους που θα χρειασθούν πολυήμερη ανάπαυση στο υπέροχο περιβάλλον της ανανεωμένης μετα-λαθρομέτ Ομονοίας, έπειτα από την κοπιώδη προσήλωσή τους στην διακρατική και διεθνή επίλυση του προβλήματος.

Ειδικότερα, το συντριβάνι της εισόδου προτείνω να φωτίζεται καθ’ όλη τη νύχτα με πολύχρωμους εναλλασσόμενους φωτισμούς.

Στο ισόγειο θα υπάρχει ειδική πίστα Turbulent Convertors για τους ρέκτες! Ήδη παίρνω αριθμό προτεραιότητας!

Όλοι μας θα θέλομε τότε να ζήσομε στην περιοχή αυτή. Ίσως μάλιστα σκεφτώ κι εγώ να εγκαταλείψω την Αχαρνών και να μετοικήσω στη Σωκράτους ή περί αυτήν. Θα είναι ωραία. Θα ξαναγίνουμε όλοι φίλοι, όπως παλιά. Θα ακούμε μόνον ελληνικές συνομιλίες στις οδούς. Θα είμαστε ήρεμοι. Θα κοιμόμαστε όπως πριν ελάχιστα χρόνια, με ανοικτές τις μπαλκονόπορτες και το κλειδί ξεχασμένο έξω από την πόρτα.

Μεθαύριο θα καταθέσω (τελοσπάντων το σκέφτομαι) πληρέστερη έκθεση επ’ αυτής της προοπτικής στην μελαγχολική (εσχάτως) ΤΕ της ΝΔ Αγίου Παντελεήμονα.

 
At 6/13/2009 12:09:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Costinho, μπορεί κάλλιστα να έχεις δίκιο. Τα όσα γράφω, στηριζόμενα σε δυο παρατηρήσεις ενός απογεύματος, προφανώς και δεν διεκδικούν να διατυπώσουν πανανθρώπινες αλήθειες. Σκέψεις δικές μου γράφω, κι αν νιώθω ελεύθερος να τις γράφω είναι ακριβώς επειδή δεν φοράνε κανένα μανδύα κύρους ή επιστημοσύνης :)

 
At 6/13/2009 12:10:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Λία, ευχαριστώ πάρα πολύ.
Σωτήρη, εγώ την είδα ελάχιστα την εκπομπή ανάμεσα στο ζάπινγκ.

 
At 6/13/2009 10:21:00 π.μ., Anonymous Dark Angel said...

Old boy, my boy, εξαιρετικό ποστ και εξαιρετική καταγραφή των ενστίκτων που πρωτοστάτησαν και χόρεψαν σε αυτές τις εκλογές.

 
At 6/14/2009 07:22:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Eίχα πολύ καιρό να διαβάσω ποστάκιον σας. Μπράβο!!!
πρεσβύωψ

ψηφοφόρος Συ.ρι.ζα

 
At 6/15/2009 07:03:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Το παιδάκι με τη μπάλλα = Άριστα έπραξε.
Ο κάθε άλλος που τα 'χει (οποιαδήποτε) μεγαλύτερα = τι κάνει?
Κωστάκης Παπαβασιλείου

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home