Η νοθευμένη ομοιογένεια
Η ερμηνεία της τόσο μικρής συμμετοχής των ευρωπαίων ψηφοφόρων στις ευρωεκλογές μόνο ως πολιτικού φαινομένου,με εξηγήσεις όπως ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η λειτουργία, η οργάνωση, η λογική και οι θεσμοί της ήταν, είναι και παραμένουν ακατανόητοι, αποξενωμένοι και σε μεγάλο βαθμό ανομιμοποίητοι από τους πολίτες από τους οποίους υποτίθεται πως αντλούν τη νομιμοποίησή της
(και που πάντως την αντλούν δεν την αντλούν, τη δική τους ζωή ορίζουν, συχνότατα δε ασφυκτικά),
είναι μια ερμηνεία η οποία παρουσιάζει υψηλό ποσοστό αποχής από την πλήρη κατανόηση της αποχής.
Πίσω από την πολιτική επιφάνεια υπάρχει το πολιτιστικό βάθος, το οποίο δείχνει έναν ανθρωπότυπο που πείθεται ολοένα και περισσότερο ότι όλο αυτό δεν τον αφορά· και «όλο αυτό» δεν είναι μόνο οι εκπρόσωποί του στο μυστηριωδών αρμοδιοτήτων ευρωκοινοβούλιο - αυτοί είναι η πιο κραυγαλέα περίπτωση, λόγω της κυριολεκτικής και μεταφορικής απόστασής τους· περισσότερο από ένα μοντέλο αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας που το βάρος του γέρνει στο επίθετο αντί στο ουσιαστικό, «όλο αυτό» είναι η πολιτική εν γένει, η συμμετοχή στα κοινά εν γένει.
Και η πεποίθηση ότι η συμμετοχή στα κοινά δεν μας αφορά, δεν μαρτυρά τόσο την αδιαφορία για τα κοινά, όσο την πεποίθηση πως τα κοινά ρυθμίζονται από μόνα τους, από μηχανισμούς που επέχουν θέση αυτονόητων νομοτελειών και για αυτό αδιαπραγμάτευτων νόμων.
Κι όλη αυτή η πεποίθηση της αυτορρύθμισης των κοινών είναι τόσο έντονα σφηνωμένη στον εγκέφαλό μας, που ακόμα κι όταν η παγκόσμια οικονομική κρίση φέρνει τα πάνω κάτω ανατρέποντας με τον πιο πανηγυρικό τρόπο δόγματα και ιδεοληψίες, το μόνο που κάνουμε ως πολίτες είναι να δούμε αν το σύστημα θα αντέξει.
Όσο αντέχει και μας επιτρέπει να αντέχουμε ως καταναλωτές τόσο θα απέχουμε ως πολίτες.
Όσο αντέχει το οικονομικό αυτό μοντέλο θα συνεχίσει να παίρνει την ψήφο ή την αποχή εμπιστοσύνης μας: same difference.
Κι αν το οικονομικό μοντέλο αντέχει προς το παρόν τους εκλογικούς κλυδωνισμούς, το μεταναστευτικό μοντέλο παρουσιάζει αξιοσημείωτες επιπλοκές: ο καταναλωτής ξαναγίνεται πολίτης προκειμένου να δηλώσει ότι ο παράδεισος είναι κλειστό κλαμπ κι ότι δεν χωράμε όλοι σε αυτό, πολύ περισσότερο δεν χωράνε αλλόγλωσσοι, αλλόθρησκοι, αλλόχρωμοι, αλλοντυμένοι, αλλιώτικοι.
Όλοι αυτοί είναι αναγκαίοι για τις κακοπληρωμένες ευτελείς εργασίες που θα επιτρέπουν την ομαλή λειτουργία του κλαμπ, αλλά ως εκεί.
Από εκεί κι ύστερα ο φόβος.
Πάνω που ομογενοποιήσαμε το μοντέλο μας, τις επιθυμίες μας, τα αυτονόητά μας, ήρθαν και το ζήλεψαν οι απ' έξω, που τώρα παραέγιναν πολλοί κι απαιτητικοί και μας χαλάνε και την ομοιογένεια.
Ο πολίτης - καταναλωτής ανησυχεί για τον μη πολίτη - εγκληματία.
posted by Old Boy @ 4:44 μ.μ.
32 comments
32 Comments:
Ωραία, δύο βασικά θέματα έχεις (αν κατάλαβα σωστά), την αποχή και την άνοδο της ακροδεξιάς. Είναι πράγματι τα πιο εντυπωσιακά φαινόμενα που παρατήρησα στις ελληνικές ευρωεκλογές (στις ευρωπαϊκές, θα εστίαζα στο θριαμβευτικό αποτέλεσμα του σουηδικού κόμματος των Πειρατών, αυτοί οι Σουηδοί είναι πολύ μπροστά τελικά).
Για την αποχή:
Την ονομάζεις "αποχή εμπιστοσύνης". Πολύ έξυπνη φράση, αλλά -ως μόνιμος απέχων- μου πέφτει κομματάκι προσβλητική. Διανύουμε εποχή εξειδίκευσης, δεν μπορούμε να περιμένουμε από τον κάθε μη πολιτικό (πχ, από ένα θετικό επιστήμονα, καλλιτέχνη ή αθλητή) να έχει εμπεριστατωμένη άποψη για το πώς μπορεί να βελτιωθεί η ζωή σε έναν τόπο με πολιτικό τρόπο.
Ας πούμε, από τα λίγα που γνωρίζω για το θέμα, τους Έλληνες πολιτικούς μπορώ να τούς χωρίσω σε τρεις κατηγορίες: α) σε μαλάκες, β) σε ανθρώπους που το περιβάλλον τους αποτελείται από μαλάκες, και γ) σε υπόπτους. Οι μόνοι στους οποίους μπορώ να εναποθέσω μια ελπίδα είναι οι τελευταίοι, αλλά για να τούς ψάξω καλύτερα, θα έπρεπε να παρατήσω οτιδήποτε άλλο κάνω και να αφοσιωθώ στο συγκεκριμένο. Not a chance. Δεν έχουμε όλοι την πολιτική ως πρώτη μας προτεραιότητα. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι τούς εμπιστεύομαι, σημαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Για την ακροδεξιά:
Με τους ακροδεξιούς γενικά διαφωνώ, αλλά με πληγώνουν γενικά τα εξής:
1) Οι τού ΛΑΟΣ είναι σχεδόν οι μόνοι (εκ των βουλευτικών κομμάτων) που ο λόγος τους βγάζει κάποιο νόημα όταν μιλάνε. Δεν αντιφάσκουν (το ότι διαφωνώ μαζί τους είναι άσχετο, καθώς απλώς έχουμε άλλες αρχές), είναι δραστήριοι και δε χρησιμοποιούν ξύλινο λόγο. Αυτό δείχνει το επίπεδο κατάντιας όλων των υπολοίπων.
2) Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη οφείλεται εμφανώς στην αδυναμία λύσης του (όποιου) μεταναστευτικού προβλήματος από τούς μη ακροδεξιούς.
ΥΓ. Από ό,τι βλέπω στο προηγούμενο ποστ, ο τζούνιορ έχει ομορφύνει επικίνδυνα. Κλειδώστε τα κοριτσόπουλα!
Ο κόσμος εχέστηκε για ένα πολιτικό σύστημα πάνω στο οποίο δεν μπορεί να έχει την παραμικρή πια επίδραση με κανένα απολύτως τρόπο.
Η αποχή θα φτάσει και σε ψηλότερα επίπεδα κατά το αμερικάνικο πρότυπο που έτσι κι αλλιώς ακολουθούν (και) οι ευρωπαϊκές κοινωνίες σε χίλια δυο άλλα πράγματα.
Το μέλλον ειναι, επομένως, ζοφερό. Ας το χωνέψουμε χωρίς αυταπάτες ότι κάτι θ' αλλάξει, μπας και κάνουμε κάτι.
Έτσι.
Θίγεις ένα θέμα ουσίας για τις ευρωεκλογές. Την βαθιά και ουσιαστική άγνοια των πολιτών για τον ρόλο, τις αρμοδιότητες και το γίγνεσθαι του ευρωκοινοβούλιου. Σκέφτομαι μάλιστα πως υπάρχει και εγγενής αδυναμία στην εξάλειψη αυτής της άγνοιας, εξαιτίας της ασάφειας της (παν)ευρωπαϊκής πολιτικής και στόχευσης του συγκεκριμένου οργάνου. Εννοώ, θέλουμε - ως Ευρώπη - να προχωρούσουμε σε πολιτική ένωση πέραν της οικονομικής ή όχι; Και αν ναι, πως θα ήταν εφικτό κάτι τέτοιο, με ποιους μηχανισμούς κλπ κλπ..
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι δε μπήκαμε στο κόπο να διαβάσουμε τι είναι και τι ορίζει το σύμφωνο της Λισσαβώνας κι όλα αυτά. Κι ούτε τελικά γνωρίζουμε πως όλα αυτά επηρεάζουν τη ζωή μας.
Σε ότι αφορά τη μετανάστευση, δε νομίζω κανένας εδω μέσα δέχεται το να μπαίνουν ανεξέλεγκτοι λαθρομετανάστες στη χώρα μας. Ανεξέλεγκτοι ως προς το πλήθος τους ανεξέλεγκτοι και ως προς τη κατάσταση υγείας τους. Δε ξέρω ποια προοδευτική λογική το επιτρέπει αυτό πάντως όχι η κοινή λογική. Κι επειδή η αριστερά δεν δίνει σαφή απάντηση στο ζήτημα αυτό, παρά μόνο φωνασκεί για τα δικαιώματα αυτών που παράνομα εισήλθαν στη χώρα (το μόνο πράγμα ουσιαστικά που ξέρει να κάνει) πολύς κόσμος προτιμά τη θέση του ΛΑΟΣ και της δεξιάς γενικότερα(και είναι στη πραγματικότητα πολύ περισσότεροι από αυτούς που ψηφίσαν ΛΑΟΣ και πέραν της δεξιάς παράταξης)
«Και η πεποίθηση ότι η συμμετοχή στα κοινά δεν μας αφορά, δεν μαρτυρά τόσο την αδιαφορία για τα κοινά, όσο την πεποίθηση πως τα κοινά ρυθμίζονται από μόνα τους, από μηχανισμούς που επέχουν θέση αυτονόητων νομοτελειών και για αυτό αδιαπραγμάτευτων νόμων. [...]»
Εὔστοχη σκέψις. Καὶ μὲ πολλὲς προεκτάσεις. (Ἀπὸ τὸ «ἀόρατο χέρι τῆς ἀγορᾶς» σὲ πολιτικὸ ἐπίπεδο, μέχρι τὸν «τεχνοφασισμὸ» τῆς ἐπιστημονικῆς φαντασίας.) (Thrass, ἐμπιστοσύνη (ἢ μᾶλλον, μοιρολατρική, αὐτονόητη ἀποδοχή), ὄχι στοὺς πολιτικούς· στὸ σύστημα, στὴν πορεία τῶν πραγμάτων.)
Τώρα, ἐὰν ἡ «ἀκροδεξιὰ» (ἐντὸς ἢ ἐκτὸς εἰσαγωγικῶν) μποροῦσε νὰ γίνῃ ὄντως ἐπικίνδυνη, αὐτό, ἐκτὸς ἀπὸ ἐπίφοβον ἴσως, θὰ ἦταν καὶ ἐλπιδοφόρον! Θὰ ἐσήμαινε ὅτι τὸ κατεστημένο μπορεῖ νὰ ἀνατραπῇ! Ἀλλὰ φοβοῦμαι ὅτι τὸ ἀντίθετο εἶναι πιθανότερον· τὸ σύστημα τῆς παρακμῆς (ἀκμάζον τὸ ἴδιο) ἔχει τὴν δύναμι νὰ ἀπορροφᾷ καὶ νὰ ἐξουδετερώνῃ κάθε ἐπίφοβον γιὰ αὐτὸ πυρῆνα ἀντιστάσεως, ἐνσωματώνοντάς τον, ὅταν δὲν χρειάζεται νὰ τὸν ἐξαφανίσῃ.
Μπορεῖ βεβαίως νὰ συμβαίνουν καὶ τὰ δύο συγχρόνως. Κάθε χίλια χρόνια, ἕνα σπουργίτι χτυπᾷ μὲ τὸ ράμφος του τὸ γρανιτένιο βουνὸ τοῦ κατεστημένου. Καὶ αὐτό, ἐλπιδοφόρον εἶναι.
Poli efstoxo to post sou Old.Vasika nomizw oti i epiroi mas ws kivernisi, oxi ws polites stin EOK, einai paraplisia me aftin pou exei ena 5xrono se mia oikogeneia...Oute epidoma thermansis den mporei na dwsei xwris adeia pia, kalws i kakws...
Arage ola afta peri EOK pou tha mas odigisoun? Proswpika nomizw kapou kalitera apo ekei pou tha pigainame monoi mas, alla anyway tha deixei i istoria...
Καλλίμαχε,
Ναι, το κατάλαβα, ίσως δεν ήμουν αρκετά ξεκάθαρος πάνω σε αυτό. Δεν κάνει όμως διαφορά για την οπτική γωνία που περιέγραψα (την οπτική γωνία τής συνειδητής αδιαφορίας λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης και άλλων προτεραιοτήτων).
Σ' ευχαριστώ για την επισήμανση, πάντως.
Thrass
Thrass, την αποκαλώ «αποχή εμπιστοσύνης» ως προς το πρακτικό της αποτέλεσμα. Ως προς τα κίνητρα του κάθε ένα που απέχει, έχεις δίκιο και μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικά.
Για την εξειδίκευση που λες, φυσικά διαφωνώ, αλίμονο, αν ψηφίζουν μόνο οι «ειδικοί» (που θα είναι ποιοί;).
Για την ακροδεξιά, θα συμφωνήσω στο 2.
Τέλος αναφορικά με το ΥΓ, τα έχουμε κλειδώσει ;)
Λεωνίδα, δεν μπορεί να έχει την παραμικρή επίδραση, ακριβώς επειδή χέστηκε όμως. Αν έπαυε να χεζόταν μπορεί και να είχε διαφόρων ειδών επιδράσεις.
Καλλίμαχε, αν είναι να ανατρέψει το κατεστημένο η ακροδεξιά, θα προτιμήσω το κατεστημένο.
ενημερώθηκα από το ypes.gr για τα αποτελέσματα εντός ελληνικών συνόρων και από το BBC για αυτά στις χώρες της Ε.Ε.. Απ' όσο διαπίστωσα οι συντηρητικοί διατηρούν σημαντικό προβάδισμα εντός Ε.Ε., ενώ η αριστερά, το ΠΑ.Σο.Κ. συγκεκριμένα έλαβε σημαντική άνοδο στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων. Σημαντικό το αντιπροσωπευτικό δείγμα και για τις βουλευτικές εκλογές, χαίρομαι γι'αυτό, ιδίως για τις περιοχές στις οποίες ανέκαθεν το σοσιαλιστικό κόμμα διατηρεί προβάδισμα στις προτιμήσεις των πολιτών. Αν και απομακρύνομαι οριστικά απ' ο,τιδήποτε συνιστά πολιτική κατά οποιαδήποτε έννοια όπως και αυτήν της ψήφου, οποιοδήποτε πολιτικό σύστημα και κόμμα δουλεύει αποτελεσματικά για τις μανάδες, τους πατεράδες και τα παιδιά τους δεν μπορεί παρά να με βρίσκει σύμφωνο. Η όση σπουδαιότητα πολιτικής ιδεολογίας και απόδοσης με αφήνει πια αδιάφορο. Θυμήθηκα προάλλες στην παραλία το "τρία πουλάκια κάθονταν" στην έννοια της εικόνας και μειδίασα καθώς τα πτηνά στηρίζονται στα πόδια τους όποτε ξαποσταίνουν, δεν κάθονται. Προφανώς δεν πρόκειται να μάθω περαιτέρω ιστορία, μου άρεσε προς βαθμοθηρία ως μαθητής, την εύρισκα εύκολη. Στην μεταφορική, δηλαδή κυριολεκτική έννοια "είδα" εμένα με μια νουβελίτσα, καφέ και τσιγάρo, αλατιασμένο. That's nice.
Ακόμη μια εξαιρετικη αναρτηση!
Η αποχή είναι όπως ο αόρατος άνθρωπος.
Μπορεί να αλλάξει το πολιτικό τοπίο ακριβώς όσον ένας αόρατος άνθρωπος.
Ο αόρατος άνθρωπος μπορεί να έχει χωρίς να τα έχει όλα τα χρώματα, μπλε, πράσινος, κόκκινος, μαύρος ή
να μην έχει κανένα! Μπορεί να αλλάζει χρώματα όπως ο χαμαιλέων· ή ακόμα και να αλλάζει τα χρώματα ο ίδιος διά της προσμίξεώς του ή της ενσωματώσεώς του σε αυτά -ως προς τούτο του
βγάζω το καπέλο, ο αόρατος άνθρωπος μπορεί να είναι ένας ιδανικός αόμματος ηδονοβλεψίας.
...................................
Σε αυτές τις εκλογές η αποχή ήταν μεγάλη. Εξέφρασε την αδιαφορία για την Ευρωπαϊκή Ενωση (κατά ένα μεγάλο μέρος), την αποστροφή για το εγχώριο πολιτικό σύστημα (κατά ένα μεγάλο επίσης μέρος) και την αποδοκιμασία πολλών πολιτών στα ίδια τους τα κόμματα (κατά το υπόλοιπο μέρος) -χώρια αυτοί που δεν θα πήγαιναν στις κάλπες έτσι κι αλλιώς, είτε πήγαιναν παραλία είτε όχι...
Η αποχή έφθασε το 47,37%! Το ερώτημα είναι με πόσο τέτοιο ποσοστό κλονίζεται η Βαστίλλη;
Στη Σουηδία η αποχή έφθασε στο 65%, στη Γερμανία το 57% και στη Γαλλία το 59,5%
στη Ρουμανία το 76%, στην Πολωνία το 71,6%, στην Πορτογαλία το 63,5% και στην πρωτοπόρο Σλοβακία το ηρωικό 80,4% όμως ούτε σε αυτές τις
χώρες ούτε πουθενά αλλού στην Ενωση οι σεισμολόγοι παρατήρησαν τίποτε ασυνήθιστες δονήσεις και παράξενους παλμούς που να δείχνουν ότι η Βαστίλλη σείεται, κλονίζεται και πέφτει.
Κι έτσι το ερώτημα παραμένει στέρεο: στα πόσα ντεσιμπέλ αποχής το σύστημα καταρρέει σαν «απόπληκτος μπαμπάς»; Ελα ντε! Και πότε συνέβη κάτι τέτοιο στην ιστορία;
Για την ώρα όμως φαίνεται να μπαίνουμε (και η Ενωση και η Ελλάδα) στον καλόν εκείνο δρόμο που οδηγεί στο προηγούμενο των ΗΠΑ: το 20% του εκλογικού σώματος να εκλέγει και το 100% να κυβερνιέται.
Δεν είναι άσχημο σχήμα, μάλλον δε ίσως να είναι και άκρως δημοκρατικό, μη σας πω κι «αριστερό». Ετσι εξηγείται άλλωστε και το γεγονός ότι μια δημοσιογραφική ελίτ φίλα προσκείμενη στην αριστερά (έστω έτσι όπως την εννοεί η ίδια) προέτρεπε προεκλογικώς τους πολίτες (κι όχι ακριβώς τον «χοντρό λαό», αυτόν άσ' τον να ψηφίζει ΛΑΟΣ και να βολοδέρνει γενικώς) να απέχουν και να πάνε παραλία
από αδιαφορία, διαμαρτυρία, τιμωρία -τέλειο! Η ιδιώτευση (βλακώδης παρά τοις αρχαίοις -αλλά, τι δουλειά έχουμε εμείς με δαύτους, μη γινόμεθα κι αρχαιολάγνοι) προτείνεται ως πολίτευμα σε αριστερούς κι αυτοί το χάφτουν.
Κι έτσι τώρα διακρίνω κι εγώ στον αόρατο άνθρωπο της αποχής και της εποχής (της αποχής), ασώματον έναν φίλο, απροσδιόριστον έναν γνωστό, ρευστόν ένα σύντροφο -ρε να 'ναι αυτός, να μην είναι; κι εκεί που πάω να δω καλύτερα, κάποιος
με σπρώχνει, πέφτω κάτω κι ύστερα με κατηγορεί που έπεσα. Ο αόρατος άνθρωπος -του βγάζω το καπέλο! έχει πάντα δίκιο, αν όχι στα γκάλοπ, πάντως όταν εν τέλει τα διαμορφώνει σε αποτέλεσμα...
Εδώ είμαστε.
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 9.VI.2009
"Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη οφείλεται εμφανώς στην αδυναμία λύσης του (όποιου) μεταναστευτικού προβλήματος από τούς μη ακροδεξιούς"
Για το ρατσισμό φταίνε οι ρατσιστές, όχι τα θύματά του. Από τη στιγμή που αποδέχεσαι ότι υπάρχει πρόβλημα, παίζεις το παιχνίδι της ακροδεξιάς.
Δηλαδή η μόνη διάσταση του ζητήματος, που το εξηγεί πλήρως είναι ο ρατσισμός;
για την αποχή : θεωρώ ότι όσοι απείχαν δεν δικαιούνται να γκρινιάζουν για το γεγονός ότι τους κλέβουν(οι πράσινοι και γαλαζιοι πολιτικοί)
είναι σαφές πλέον ότι είμαστε ένας λαός για τα μπάνια, και μας κυβερνάνε αυτοί που μας εκφράζουν και αυτοί που μας αξίζουν
και ειλικρινά δε μου καίγεται καρφί αν παρόμοια ήταν η συμπεριφορά π.χ. των Ολλανδών.
πέραν του γεγονότος ότι η καθημερινότητα τους είναι μακραν καλύτερη απ τη δικιά μας(αν εξαιρέσεις τον καιρό), από πλευράς υποδομών που οι πολιτικοί τους έχουν διαχρονικά δημιουργήσει, πέραν λοιπον ότι αυτοί δεν κυβερνιούνται από 2 οικογένειες τα τελευταία 50 χρόνια κλπ κλπ, τι μέ νοιάζει εμένα τι κάνουν οι άλλοι?
αδυνατώ να καταλάβω, πώς δεν ασκήθηκε ένα δικαίωμα που κάποιοι, κάποιες γενιές πρίν έφαγαν πολύ ξύλο για να κατακτηθεί, η γενιά των 700 ευρώ και οι συνταξιούχοι των 500 ευρώ, δε βρήκαν τη δύναμη να μαυρίσουν τους 2 μεγάλους(επιλέγοντας ένας από τους υπολοιπους 25 και ειλικρινά ειναι δευτερεύων το ποιόν) και να στείλουν ένα πραγματικό μύνημα για το τι πιστεύουν
καλά το θέτεις παλιό αγόρι, το έχει πει κι ο καστοριάδης μ άλλα λόγια.Υπάρχει ένα φαντασιακό που λέει "αυτοί ξέρουν".Το φαντασιακό είναι πιο έντονο απ ότι φαίνεται στους σημερινούς καιρούς, ενω ταυτόχρονα σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι ολοφάνερο ότι "αυτοί ΔΕΝ ξέρουν".Ανεξήγητη για μένα αντίφαση.
για το μεταναστατευτικό: είναι εξαιρετικά περίπλοκο θέμα και η μόνη προσέγγιση θα πρέπε να ναι επιστημονική.Οχι προς θεού πολιτική.
To oti den mporoume na simmetexoume stis apofaseis tis EOK gia mena den einai aparaititws kako, alla mia anagkaiotita pou prepei na anextoume.
Giati isws kaneis apo emas den mporei na exei oloklirwmeni apopsi gia to to ginetai se sfto to epipedo.
Epiplewn kaneis den mporei an amfisvitisei oti se epipedo Evropaikis Enwsis ekleipoun, toulaxiston pros to paron evmegethi skandala kai skopimotites, afou i EOK den egine gia na epofelithoun oi plousies xwres apo tis ftwxes.
Sinepws kathe koinotiki odigia, oso disnoiti kai dispepti mporei na einai, proswpika tha tin ipodextw poli efkolotera apo mia apofasi tis Ellinikis Kivernisis i tou ekestwte Dimou.
με αφορμή το σχόλιο του Σωτήρη στις 6/09/2009 12:27:00 μμ, αναρτώ εδώ ένα σχόλιο ως σκέψεις στο post "Δύσθυμοι, αδιάφοροι, απέχοντες" στο ιστολόγιο vlemma.wordpress.com, καθώς δεν μπορώ να αναρτήσω φανερά μηνύματα εκεί. Kε συντάκτη του post, έχω την αίσθηση πως ενώ έχετε πολλάκις αναδύσει μείζονα ζητήματα περί μετά-επικοινωνίας κάνοντας χρήση ποικίλων ερμηνευτικών εργαλείων, καταφεύγετε σε έναν αναχρονισμό οποίος έχει πια ξεφτίσει. Αναφέρεστε σε -θυμο ψηφοφόρο ενώ ήδη τα ερμηνευτικά εργαλεία έχουν μεταβεί στην snapsot εποχή προ πολλού.
Ο contempory netizen σχολιάζει στιγμιότυπα, στιγμιότυπα από εικόνες, στίχους, μουσική, κείμενα ανάκατα σε γραφή ή ομιλία στην οποία η αντίφαση, η αμφιθυμία, η αθυμία και λοιπές διαθέσεις ως αλληλοσυγκρουόμενα πεδία βούλησης - ως ψυχ. πρόβλημα όπως αναφέρει το Μείζον λεξικό - όχι μόνο στην κυριολεξία διαχέονται εξαλείφοντας κάθε ίχνος ερμηνευτικής δυνατότητας από τον τυχάρπαστο αναγνώστη, αλλά επιπλέον καθιστούν αδύνατο το αφουγκράζειν της λαϊκής ετυμηγορίας, είτε ως σύνολο, είτε ως άτομο από τον πολιτικό συντάκτη. Δεν συζητώ καν για αρχαιότητες σχέσεων σημαίνον-σημαίνοντος.
Αυτό κατ' εμού αποτελεί παραδοχή σε όλες τις κοινωνικο-οικονομικές τάξεις στις οποίες έχει διεισδύσει κάθε gadget, ενόσω το πολιτικό σύστημα αναπροσαρμόζεται στις ανάγκες ως τεχνολογικό και οικονομικό στην ουσία δίχως να λαμβάνει υπ'όψιν την όποια πολιτική ηγεσία, καθώς οι διαδικασίες, συγκεκριμένες, φροντίζουν για αυτήν την κατανομή. Σε εμένα φαίνεται και είναι αστεία η διεκδίκηση ελπίδος, αλλαγής, μάννα εξ ουρανού και λοιπών καθέκαστων από πολιτικό κόμμα βάσει ιδεολογίας, καθώς εγώ το μόνο το οποίο διακρίνω είναι περίσσεια εγχώριων πολιτικών κομμάτων με φιλοδοξίες στα μέλη τους οι οποίες δεν διαφέρουν π.χ. από τις θέσεις και προγραμματισμούς των δύο μεγάλων κομμάτων στην Ελλάδα, δίχως να αμφιβάλλω πως το ίδιο συμβαίνει στην Ε.Ε.
Εννοείται πως εγώ δεν προσεγγίζω την αποχή ως δημαγωγός και υποτιθέμενος αφυπνίζων - δεν είναι και η δουλειά αυτή, καθώς ακόμη και τα "Δεκεμβριανά", έτσι όπως τα βάφτισαν κάμποσοι στον κόσμο των media, πιστεύω πως έγκεινται στην ίδια διάχυση από την οποία τάχα υποφέρει το κείμενο και ο συντάκτης, ενώ δεν είναι τίποτε περισσότερο από το συλλογικό παραλήρημα σε δημόσια έκθεση, άνευ καλού ή κακού, με τα αίτια να διαφοροποιούνται πλέον όσο αφορά στα σημεία αναφοράς κι ερεθίσματα.
Αλήθεια, υπάρχει κανείς ο οποίος πιστεύει πως ήταν δικαιολογημένα τα ξεσπάσματα βίας λόγω κοινωνικής οργής; Προς ποιόν και γιατί; Προς τον τάδε ή δείνα πολιτικό ο οποίος θα μεταφέρει τα παράπονα στο νομισματικό ταμείο ή μήπως προς το πατρικό φάντασμα μπας και τυπώσει κανά χαρτονόμισμα παραπάνω και κατόπιν τα κατανείμει σύμφωνα με τη Θεία δικαιοσύνη καθώς αυτή ιδανική ιδεολογία υπεράνω τεχνο-οικομικών συστημάτων;
αναχρονισμός και μεταμοντερνισμός συνάμα, δεν..
υγ: εγώ συμπαθώ κάμποσο το αμερικανικό πρότυπο και τον Ομπάμα, όπως άλλωστε και τον τέως George.
J95,
Αν για μια στιγμή δεχτούμε ότι υπάρχει μεταναστευτικό πρόβλημα, αυτό που λες συνεπάγεται ότι η μόνη λύση είναι αυτή των ακροδεξιών. Αυτό προκύπτει από τη διατύπωσή σου (αν και δεν είμαι σίγουρος ότι πραγματικά εννοείς κάτι τέτοιο).
Τέλος πάντων, προσωπικά θέλω να ελπίζω ότι υπάρχουν κι άλλες λύσεις (πχ, κάποιο είδος οργάνωσης της εισροής των μεταναστών, βασισμένη σε οικονομικά μοντέλα), αλλά δεν είμαι σε θέση να προτείνω εγώ τις λύσεις. Ελπίζω να είναι σε θέση να τις προτείνουν οι μη ακροδεξιοί πολιτικοί, αυτή (θα έπρεπε να) είναι η δουλειά τους άλλωστε. Αν δεν μπορούν, τότε η ακροδεξιά θα μάς πάρει και θα μάς σηκώσει, και δε θα μάς φταίει και κανείς.
Όσο για το αν τελικά υπάρχει πρόβλημα ή όχι, προτιμώ να μην το βλέπω άσπρο-μαύρο: σαφώς και οι μετανάστες ΔΕΝ είναι ένα μάτσο κακοποιοί που ήρθαν για να μάς βιάσουνε. Όμως, το λογικό είναι να δεχτούμε ότι οι χωρίς σχέδιο και απότομες μεταβολές στον πληθυσμό μιάς οποιαδήποτε περιοχής δημιοργούν προβλήματα κοινωνικής οργάνωσης. Οπότε ναι, βλέπω ότι υπάρχει κάποιο θεματάκι με την "μπάτε σκύλοι αλέστε" πολιτική μας. Αν έχω άδικο σε αυτό, ας μοιράσουμε σε όλους την υπηκοότητα, να τελειώνουμε.
Thrass
Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί η λαθρομετανάστευση είναι η δημιουργία ενός μεγάλου Κέντρου Υποδοχής και εν συνεχεία ξεσκαρταρίσματος των λαθρομεταναστών (βλ. Ellis Island) και φυσικά η πάταξη όχι μόνο του δουλεμπόριου αλλά και όλων όσων παίρνουν στη δούλεψή τους (σκλάβους, για να το πούμε πιο λιτά) λαθρομετανάστες.
Αυτό προσκρούει στα εξής προς αντιμετώπιση θεματάκια:
1. Ως προς το τελευταίο, στη χώρα της απόλυτης αλληλοδιαπλοκής είναι εφικτό;
2. Ξεσκαρτάρισμα = όποιος δεν γίνει δεκτός, απελαύνεται ... αλλά πού, όταν η χώρα του είναι λ.χ. το εξωτικό κι εμπόλεμο Πακιστάν; Ακόμα κι αν μια φορά το μήνα μαζεύονται όλοι οι απορριφθέντες και φορτώνονται σε ένα C130 με προορισμό το γραφικό Καράτσι, ποιός λέει ότι οι πακιστανικές αρχές θα το αφήσουν να προσγειωθεί στη χώρα τους; Επομένως χρειάζεται να υπογραφούν διακρατικές συμφωνίες για κάτι τέτοιο. Ζήσε δηλαδή Μάη μου, να φας τριφύλλι.
3. Τι θα γίνεται με όσους επιχειρούν να μην περάσουν από το Κέντρο Υποδοχής; Θα τους βουλιάζουν τα δουλεμπορικά μεσοπέλαγα;
(συνέχεια από παραπάνω)
Αυτά θα πρέπει να μας τα κάνει λιανά πρώτος, ο μέγας ειδικός του λαθρομεταναστευτικού, κύριος Γιώργος Καρατζαφέρης.
εγω το πιστεύω οτι ηταν δικαιολογημένα anasthod τα επεισόδια του δεκεμβρίου.
εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις την αναγκαιότητά τους ,γιατι εισαι ελιτιστής τάχαμου, και γιατι δεν εμπίπτουν στα θεωρητικά σου κατασκευάσματα.
dirty old woman
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
εγω το πιστεύω οτι ηταν δικαιολογημένα anasthod τα επεισόδια του δεκεμβρίου.
εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις την αναγκαιότητά τους ,γιατι εισαι ελιτιστής τάχαμου, και γιατι δεν εμπίπτουν στα θεωρητικά σου κατασκευάσματα.
6/10/2009 11:44:00 πμ
ανώνυμε, δεν κατάλαβα την αναγκαιότητά τους εφόσον δεν πίστεψα και δεν πιστεύω στην αποτελεσματικότητά τους. Γι'αυτό και δεν συμμετείχα σε αυτά, πλούσιος σε λεφτά, χρήματα, δεν είμαι, ούτε παραβλέπω υπαρκτά κοινωνικής και οικονομικής φύσεως προβλήματα. Γνωρίζω ωστόσο πως τα βρήκαν πολλοί δικαιολογημένα στον δημοσιογραφικό χώρο και σε κάμποσους άρεσαν και παρότρυναν για επεισόδια μεγαλύτερης έντασης. Ωστόσο, είμαι σίγουρος πως οι ίδιοι, μεταξύ εσού, οι οποίοι τα βρήκαν δικαιολογημένα, δεν συμμετείχαν σε αυτά. Πιστεύω πως αυτοί φέρονται ως ανήκειν σε ελίτ, με δίψα για αιμοσταγές θέαμα και ευκατάστατη αυτή. Ανώνυμε, το ερώτημα ήταν ρητορικό, να 'σαι καλά να με κοροϊδεύεις, δεν αποκλείεται να εκπληρώσεις ό,τι πιθανά ζητάς από εμένα σε αυτό το ιστολόγιο ή οπουδήποτε αλλού. Συγνώμη αν σε ενόχλησα με το άνω σχόλιο, εμένα δεν με ενοχλεί καθόλου η τροπή στα πολιτικά δρώμενα να εξελιχθεί έτσι όπως εσύ ανώνυμε πράττεις βέλτιστα δίχως να θεωρείς.
Για να αποφύγω κάθε βίαιο ξέσπασμα, χρησιμοποιώ 2 με 3 την εβδομάδα το ηλεκτρονικό τραμπολίνο WyreT-Plex (ευτυχώς χωρίς τα dual core παρωχημένα vibe spinners, με τα οποία το πουλάει η εταιρεία - κάνω δικές μου αναβαθμίσεις!).
Στην ΤΕ της ΝΔ Αγίου Παντελεήμονα πάντως δεν εισακούστηκε η ανωτέρω δήλωσή μου, γι' αυτό και βλέπετε πού πάει η κατάσταση εκεί.
Ευχαριστώ για την υπομονή σας.
Εξαιρετικό κείμενο. Εύστοχες παρατηρήσεις και δημιουργική κουβέντα. Από αυτή τη διαπίστωση, εξάγω και τα εξής συμπεράσματα:
-το μπλόγκιν είναι χρήσιμο και ενίοτε απολαυστικό, όταν εκλίπουν δια παντός τα κάθε λογής τρολ και οι διάττοντες αστέρες της χωσιματικής.
-ένα εύστοχο κείμενο και, ακολούθως, οι εύστοχες τοποθετήσεις οδηγούν και καθορίζουν την ποιότητα του λόγου, και αναγκάζουν ακόμα και τους τελευταίους των εμπαθών να διατυπώσουν το σχόλιό τους μέσα σ'αυτό το context, με πάθος ίσως, αλλά και με ουσία.
-όταν υπάρχει πραγματικό υλικό, το οποίο χρήζει ουσιαστικής παρατήρησης και ανάλυσης, τότε μπορεί και να προκύψει ένα δυνατό ποστ (όχι, βέβαια, ανεξαρτήτως της ικανότητας και του ήθους του συγγραφέα). [Κοινώς, όσο κι αν συμφωνούσα -μαζί με κάποιους άλλους- με την οπτική και την ανάγνωση του παλιόπαιδου στο ξακουστό ποστ με το Ζαχαράτο, διαπιστώνω ότι ο λόγος που προέκυψε χώρος για ανούσιες και φαιδρές διαμάχες είχε να κάνει με το όι το ίδιο το θέμα του ποστ δεν είχ πραγματική ουσία ούτε αφορούσε κάτι αληθινά σημαντικό. Εξ ου και οι σχολιαστές σαν κι εμένα, λειτούργησαν τότε περισσότερο με υπερασπιστική διάθεση εν είδει συνηγόρου, παρά ανέπτυξαν κάποια σοβαρή θεση, παραπάνω από αυτή που ενέπνεε το ίδιο το ποστ].
Τελειώνοντας με τα ίσως άτοπα κα σίγουρα άκαιρα συμπεράσματά μου, δηλώνω περιπαιχτικά ότι ο λόγος του Καλλίμαχου μου θυμίζει έντονα εκείνον του Σαββόπουλου. Τόσο ως προς την εκφορά και το ύφος, όσο και ως προς την κρύφια συναινετικότητα του νοήματός του.
Καμμία δικαιολογία για τους απέχοντεΣ!
Αυτό που οι περισσότεροΙ έπραξαν έγινε συνειδητΑ!!!
Οι υπόλοιποΙ που προσπαθείτΕ να τους ερμηνεύσετΕ και να τους κρίνετΕ, απέχετΕ της πραγματικότητας μάλλον.
Τί επιφυλάσσεΙ το εγγύς μέλλοΝ ?
ΚαρτέρΑ και ΑγνάντευΕ!!!....οσονούπω τα μεγάλα!
ΚΠ
...αποχΉ και από τις (άμισθες) επιτροπές εφορευτικής των εκλογών....
Ο τομέας τούτος ανήκει στους αποφασισμένους εκλογείς και όχι στις ...παραλίες..
Επακολουθούν μηνύσεις!!!
αφού ούτε το κράτος ούτε οι πολίτες έχουν λεφτά και η οικονομία πάει κατά διαόλου, γιατί ρε πατέρα κοντράροντε όλοι αυτοί μεταξύ τους ?
αφού ούτε για τα νέα οικονομικά μέτρα κανείς δεν μας ρώτησε, γιατί πρέπει να επικοινωνήσουμε με τους χλιδάτους αυτούς?
έχουμε δημοκρατία άραγε?
μας αντιπροσωπεύουν αυτοί κάπου?
ΚΠ - ο ποινικολόγος!
Αρέσκονται στα πολυ-σύνθετα /σημαινόμενα ονόματα τελικά όσοι (-τους?) γουστάρουν οι κυβερνώντες.
Κάντε μια έρευνα και εσείς οι ίδιοι.
Εγώ τουλάχιστον και όσον αφορά το επίθετο μου σεμνύνομαι και κάθομαι βεβαίως στο στασίδι που πιο εύκολα μπορώ να βρώ [στο χωριό μου συνηθίζεται και παραχωρείται σε κάποιον από την οικογένεια μου μια κάποια θέση εκεί, ίσως λόγω σεβασμού και μόνον στους προγόνους... (γνωστοί άγνωστοι που αγνοούνται κατά τύχην...)].
Ακόμη και αυτό ρε καρατζαφέρ το κατάλαβες..γι΄αυτό και σε γουστάρω!
Ο ένοικος μιας μονοκατοικίας
ΚΠ
Ο ένοικος μονοκατοικίας - ΚΠ, που έχει κινητό 6944-690781, τυγχάνει πρώην διώκτης του παράνομου τζόγου και πάντα υπερασπιστής "αδίκων και αδυνάτων" με μετεκπαίδευση στο εξωτερικό μάλιστα!
Μήπως να αλλάξω κινητό? [για να με καλέσετε?]
Αγαπητέ παλιόφιλε - Διευκρίνιση [σημαντική]-.
Εδώ και καιρό, κυκλοφορούν κάποιοι που αναφέρονται σε κυρίαρχα θρησκευτικά/πολιτιστικά/πολιτικά κλπ σωτήρια σύμβολα/θέματα (π.χ. παναγία, μανώλης ή τοπική περιφ. κατάληξη κλπ (ας το δούμε πως μεταφράζεται και ευρωεκλογικώς).
Σε διαβεβαιώ ότι σχετικά με αυτά ο γράφων ουδεμίαν απολύτως σχέση έχει. Προσωπικά δεν κουβαλώ κανενός είδους σαμάρι...
Παραμένω συμμέτοχος στη διαφάνεια, στη ζωή και στον τζόγο!
Κώστας Παπαβασιλείου 69944690781
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home