Famiglie

(Ο Τζώνυ Σακ στον γάμο της κόρης του)

«Νομιμοποίηση εσόδων από τις εγκληματικές δραστηριότητες (ξέπλυμα χρήματος), που προβλέπονται στο άρθρο 3, αποτελούν οι ακόλουθες πράξεις: α) Η μετατροπή ή η μεταβίβαση περιουσίας εν γνώσει του γεγονότος ότι προέρχεται από εγκληματικές δραστηριότητες ή από πράξη συμμετοχής σε τέτοιες δραστηριότητες, με σκοπό την απόκρυψη ή τη συγκάλυψη της παράνομης προέλευσής της ή την παροχή συνδρομής σε οποιονδήποτε εμπλέκεται στις δραστηριότητες αυτές, προκειμένου να αποφύγει τις έννομες συνέπειες των πράξεών του. β) Η απόκρυψη ή η συγκάλυψη της αλήθειας με οποιοδήποτε μέσο ή τρόπο, όσον αφορά στη φύση, προέλευση, διάθεση, διακίνηση ή χρήση περιουσίας ή στον τόπο όπου αυτή αποκτήθηκε ή ευρίσκεται ή την κυριότητα επί περιουσίας ή σχετικών με αυτή δικαιωμάτων, εν γνώσει του γεγονότος ότι η περιουσία αυτή προέρχεται από εγκληματικές δραστηριότητες ή από πράξη συμμετοχής σε τέτοιες δραστηριότητες. γ) Η απόκτηση, κατοχή, διαχείριση ή χρήση περιουσίας, εν γνώσει κατά το χρόνο της κτήσης ή της διαχείρισης, του γεγονότος ότι η περιουσία προέρχεται από εγκληματικές δραστηριότητες ή από πράξη συμμετοχής σε τέτοιες δραστηριότητες. δ) Η χρησιμοποίηση του χρηματοπιστωτικού τομέα με την τοποθέτηση σε αυτόν ή τη διακίνηση μέσω αυτού εσόδων που προέρχονται από εγκληματικές δραστηριότητες, με σκοπό να προσδοθεί νομιμοφάνεια στα εν λόγω έσοδα. ε) Η σύσταση οργάνωσης ή ομάδας δύο τουλάχιστον ατόμων για τη διάπραξη μιας ή περισσότερων από τις πράξεις που αναφέρονται στα παραπάνω στοιχεία α' έως δ' και η συμμετοχή σε τέτοια οργάνωση ή ομάδα».

Κατεξοχήν τέτοια ομάδα αποτελεί και η οικογένεια (ή στα ιταλικά φαμίλια).

Η ελληνική δικαιοσύνη αποφασίζει επιτέλους να ανατινάξει

το «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια»

ποινικοποιώντας τη συμμετοχή σε οργανώσεις οικογενείας.

Μετά τις εικοσοδυάχρονες κόρες

που δεν έσπευσαν να καταδώσουν τον μπαμπά στην αστυνομία

ή που ενδεχομένως όταν ο πατέρας τους τους μεταβίβαζε περιουσιακά στοιχεία

εξακολουθούσαν να πιστεύουν πως δεν είναι απατεώνας

(γιατί πώς θα μπορούσε ποτέ ο δικός τους ο μπαμπάς να είναι απατεώνας;),

επίκειται σειρά συλλήψεων

και σε μέλη των υπολοίπων δύο πατρογονικών θεσμών,

καθώς εντάλματα έχουν εκδοθεί κατά παπάδων και πατριωτών.

Από την άλλη θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς

ότι όταν η δικαιοσύνη είναι σοφτ την κατηγορούμε πως κάνει τα στραβά μάτια

και πως όταν αποφασίζει να σκληρύνει την κατηγορούμε για αναλγησία.

Ο αντίλογος θα μπορούσε να είναι

ότι δεν πρέπει να είναι

ούτε μαλακή ούτε σκληρή

αλλά απλά ικανή.

Ο περαιτέρω αντίλογος όμως είναι

ότι σε μια υπόθεση αυτού του βεληνεκούς

με αυτόν τον όγκο δουλειάς και αυτήν την περιπλοκή των γεγονότων,

όπου είναι κάτι παραπάνω από σαφές

ότι οι πανάκριβοι ποινικολόγοι

θα στήσουν όλο το πάρτυ τους

στην επακριβή τήρηση του τύπου και των διαδικασιών,

ακριβώς επειδή η ουσία μπάζει αγρίως,

ακριβώς επειδή είναι η ουσία εκείνη

που έχει επιτρέψει να προσληφθούν αυτοί

και όχι άλλοι,

η υπόθεση δεν είναι δυνατόν να ανατίθεται μόνο σε έναν άνθρωπο

που μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί

-προς έκπληξη ή όχι των ανωτέρων του- ανεπαρκής.

Υπόθεση Siemens δεν θα υπήρχε ποτέ στην Ελλάδα

αν δεν είχε αποκαλυφεί στη Γερμανία.

Δεν την θέλαμε βρε αδελφέ, εδώ,

γι' αυτό την θάβουμε και την ξεθάβουμε κατά το δοκούν.

Παρακαλετό μουνί - ξυνό γαμήσι.

Αλλά αν οι Γερμανοί έδιναν οι Έλληνες έπαιρναν.

Κι αυτοί που έπαιρναν δεν είναι μόνο όσοι

φυγοδικούν ή κρατούνται,

αλλά και όσοι μονοπωλούν μεταπολιτευτικά την εξουσία,

επειδή 35 χρόνια τώρα τους ψηφίζουμε,

από πατέρα σε κόρη κι από παππού σε εγγονό,

γεγονός που μας κάνει μάλλον αισιόδοξους,

πως ο θεσμός της οικογένειας μπορεί να έχει μπει

στο στόχαστρο των δικαστών,

αλλά θα αντισταθεί αναβαπτιζόμενος

στην ψήφο του κυρίαρχου λαού.