202
Ξεφυλλίζω το πόνημα της Εύης Τσέκου και νιώθω την ανάγκη να γράψω κάτι άμεσα, χωρίς να το διαβάσω λέξη - λέξη, χωρίς να προσπαθήσω πρώτα να καταλάβω κι ύστερα να εμβαθύνω, μολονότι ξέρω ότι είναι λάθος.Γιατί το κάνω αυτό το λάθος; Επειδή ζω (με την απόλυτα αρνητική του όρου έννοια*).
Ξεκινάω από την τελευταία σελίδα και το βιογραφικό σημείωμα, όπου διαβάζω ότι «η Εύη Τσέκου γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στους Δελφούς». Βλέπουμε λοιπόν ότι ακόμη και η ίδια η γυναίκα - ηλικία, ακόμη και μια γυναίκα που έγινε γνωστή στο πανελλήνιο ως «Tριανταεξάχρονη», επιλέγει να αποκρύψει την ηλικία της. Θα το θεωρούσα ως τρυφερή προσπάθεια ανάκτησης ενός χαμένου προσωπικού δεδομένου, αν δεν ήταν τόσο μα τόσο ειρωνικό. Αν στο «Vertigo» η Kιμ Νόβακ ζηλεύει τον ίδιο της τον εαυτό όταν ο Τζέιμς Στιούαρτ προσπαθεί να την μεταμορφώσει στην προηγούμενη εικόνα της, στο «202» η γυναίκα που την λένε τριανταεξάχρονη κρύβει την ηλικία της.
Και μετά από αυτά τα δύο -μισοσοβαρά μισοαστεία μεν, μισογυνικότατα δε- παραδείγματα της γυναικείας ψυχοσύνθεσης, παίρνω από καταφανή θέση οφσάιντ τα φεμινιστικά δίκαια, παρατηρώντας ότι είναι τουλάχιστον υπέροχο το γεγονός πως όπως ακριβώς το «Sex and the City» θεωρήθηκε από αρκετούς ως σύμβολο της τρέχουσας κουλτούρας με παρεμπίπτον φεμινιστικό πρόσημο, έτσι και στο «202» φυσάει ένας φεμινιστικός νοτιάς, καθώς στις σελίδες του αναλύεται με απόλυτη ενάργεια από μια παθούσα το τι ακριβώς σημαίνει σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους εργασίας.
Αν τα μελό μιας άλλης εποχής τιτλοφορούνταν «Αμάρτησα για το παιδί μου», το μελό της Εύης Τσέκου θα μπορούσε να έχει διευκρινιστικό υπότιτλο όχι «Αμάρτησα για το Δημόσιο» αλλά «Αμάρτησε για το Δημόσιο»· αμάρτησε εκείνος, όχι εγώ· ασθενής και συμβασιούχος αμαρτίαν ουκ έχει· εκείνος· ο Προϊστάμενος· που δεν με διόρισε· παρά την υπόσχεσή που μου έδωσε· παρότι εγώ του δόθηκα.
Μέσα στην υπόθεση Ζαχόπουλου βρίσκεται η πρώτη ύλη για ένα μεγάλο νεοελληνικό μυθιστόρημα, ένα μυθιστόρημα πολυδιάστατο και πολυκατοπτρικό.
Όλα είναι εκεί και τίποτα δεν λείπει, εκτός απ' τη θέληση και το ταλέντο.
Κάποιος να το γράψει.
posted by Old Boy @ 5:10 μ.μ.
56 comments
56 Comments:
Εαν είναι να βγει γραπτά στη φόρα το πραγματικά σοβαρότατο ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους της δουλειάς - και ειδικά της παρενόχλησης ταλαίπωρων υφισταμένων από καθήκια προϊσταμένους -, να βγει φίλε ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΤΣΙ!
Γιατί πρέπει να βγει στη φόρα!
Πρέπει να ειπωθεί ανοιχτά και συγκεκριμένα, όχι με αοριστίες και με γενικολογίες!
Είναι πολύ υπαρκτό, πραγματικό, θλιβερό και εξοργιστικό ζήτημα!
Και σίγουρα, η διάκριση πρέπει να είναι σαφής και κάθετη ως προς το ποιός είναι ο ΘΥΤΗΣ και ποιός το ΘΥΜΑ, φίλε, έστω κι αν το θύμα το ταλαίπωρο αποδείχνεται δειλό και κουτοπόνηρο - ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΥΜΑ, φίλε.
Το λέω, επειδή μου άφησες την αίσθηση - μπορεί να κάνω λάθος, να μη σ' έπιασα σωστά -, ότι αυτή τη διάκριση δεν την κάνεις κι ότι κάπου την ειρωνεύεσαι την ταλαίπωρη την Τσέκου ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ΤΟ ΘΥΜΑ στην ιστορία, από την αρχή της μέχρι το σημείο που βρίσκεται σήμερα.
Κοίταξε κάτι. Υπάρχουν μερικές γραμμές, που καλό είναι να μην τις θολώνουμε. Μια από αυτές είναι η ηθική γραμμή ανάμεσα στο θύμα και στο θύτη ...
... και μια άλλη, θεσμική τούτη τη φορά, που συχνότατα ταυτίζεται με την προηγούμενη, η γραμμή ανάμεσα στον ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟ, στο ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟ, στον ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ.
Δεν το λέω από καμιά "δογματίλα", άλλωστε το θέμα δεν είναι ... θεωρητικό και δεν προσφέρεται για "δόγματα" και "μη δόγματα". Είναι θέμα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ, ΘΕΣΜΙΚΟ ΚΑΙ ΗΘΙΚΟ συνάμα.
Δεν αθωώνω προκαταβολικά τον υφιστάμενο, τον υπάλληλο ή τον εργάτη. Ξέρω πολύ καλά τι κουφάλες υπάρχουν στις τάξεις τους. Τι κουτοπόνηρα καθηκάκια και τι ρουφιανάκια του αισχίστου είδους.
ΟΜΩΣ, φίλε, όπως και να το κάνουμε ο Προϊστάμενος, ο "πρώτος", δεν έχει μόνο περισσότερη εξουσία αλλά και ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΘΥΝΗ να τη χειριστεί αυτή την εξουσία σωστά, ανθρώπινα και δίκαια, με σεβασμό προς τον Υφιστάμενο.
Τελοσπάντων. Ας αρχίσει να βγαίνει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ το θέμα αυτό στη φόρα, έστω και έτσι.
Έλεος με τα άσχετα, ανώνυμε.
Old boy, για πολλοστή φορά κάνεις λάθος στο ουσιαστικότερο κομμάτι του συλλογισμού σου:
Το πανελλήνιο δεν την έμαθε ως 36χρονη, αλλά ως 34χρονη. Με την αλλαγή του έτους, αποφάσισαν τα κανάλια ότι το σωστό θα ήταν να την αποκαλούν πλέον 35χρονη. 36 δε γνωρίζω αν έχει γίνει ακόμα, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν έχεις δικαίωμα να διαστρεβλώνεις έτσι τη σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Μας διαβάζουν και παιδιά.
αν και τίθεται ως αφελής ο σχολιαστής οσάκις γραπτώς διαπράττει τοποθέτηση στο παρόν ιστολόγιο το οποίο αποτελεί μια ανεμοδούρα, δίνη, στρόβιλο, κι άλλοτε ένα φρεάτιο λέξεων, από σεβασμό στην τέχνη και στην ζωή σχετικά με το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης, δεν μπορώ παρά να εκφράσω τις αντιρρήσεις μου όσον αφορά οποιαδήποτε παρόμοια αναφορά - πόσο μάλλον προβολή - των ιδιωτικών στιγμών των όποιων από τα ειδησεο-γραφικά ΜΜΕ. Απορώ που κανείς καλλιτέχνης-ομάδα δεν έχει δώσει ανιδιοτελώς, αμιγώς καλλιτεχνική διάσταση στο εν λόγω ζήτημα(το disclosure το έχω ειρωνευτεί, δεν το θεωρώ άξιο αναφοράς κινηματογραφικό έργο), ενώ πιστεύω πως εργαζόμενος ο οποίος εκμεταλλεύεται σεξουαλικά προς αποκατάσταση έτερον που δεν αρέσει και μασάει στην συνέχεια της επιλογής κατά την όποια εξέλιξη, δεν μπορεί παρά να είναι αχαρακτήριστος. I'm sorry, αλλά το εν λόγω ζήτημα έχει καταστεί τόσο κακέκτυπο, κακεντρεχές, κακαίσθητο και τόσο χειρότερο ακόμη κι από την αντιγραφή ταινιών περασμένων δεκαετιών made in hollywood που έχω μέχρι κι εγώ, ένας αδιάφορος προς τα "παραδοσιακά ΜΜΕ", απηυδύσει δίχως να έχω διεισδύσει.
Γκρρρ, η δικιά μου η γνώμη είναι ότι η Τσέκου έγινε θύμα από τη στιγμή που η ελληνική δικαιοσύνη εξάντλησε την ευρηματικότητά της και την αυστηρότητά της προφυλακίζοντάς της. Και τη θεωρώ θύμα κυρίως συγκριτικά, συγκριτικά με την αντιμετώπιση που δεν είχαν άλλοι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση.
Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι πράγματι το ζήτημα της παρενόχλησης στους εργασιακούς χώρους είναι σοβαρότατο, ΩΣΤΟΣΟ ακριβώς το να το επικαλείται η Τσέκου το εξευτελίζει και το αναιρεί.
Δεν θεωρώ θύμα αλλά συνεργό μια γυναίκα που έκανε σχέση με τον προϊστάμενό της για να μονιμοποιηθεί, εάν δηλαδή τελικά αυτή είναι η περίπτωση της Τσέκου.
Jason, ποτέ άλλοτε δεν με έχουν αποστομώσει έτσι ;)
Ανώνυμε των 10:17, συγκλονιστική η αποκάλυψή σου. Πολύ δυνατό και το χωρίο με την κ. Βαλιανάτο. Εύγε.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Πιάνεις πολύ ενδιαφέρον θέμα, old boy.
Διαφωνώ με τον γκρρρ... και πάω τη δική σου άποψη πάρα πέρα: Η Τσέκου βεβαίως δεν ήταν θύμα. Έχω αξιόπιστες μαρτυρίες από φίλους, που την ήξεραν από τη δουλειά. Η τύπισα εκινείτο ως η "εξ απορρήτων" του "σημαντικού ανδρός" (τρομάρα του - αυτός ο ίδιος και η τοποθέτηση του είναι το σκάνδαλο)
Καμία σχέση δεν έχει το θέμα με "παρενόχληση". Όχι μόνο ήθελε την ανέλιξη και την εξουσία, αλλά όταν είδε οτι άρχισε να τη χάνει, προσπάθησε να σώσει την παρτίδα "έστω με μια μονιμοποίηση". Κι αφού ούτε κι αυτό της το παρείχε ο αηδιαστικός, τότε αποφάσισε να του κάνει έναν οργανωμένο , αηδιαστικότατο εκβιασμό, ενδεικτικό του ήθους, της αισθητικής και του χαρακτήρα της (που ήταν βεβαίως ανάλογα με του Ζαχόπουλου)...
Το μόνο που την καθιστά "θύμα" είναι οτι πράγαμτι πλήρωσε με προφυλάκιση (η μόνη μαζί με το Νικολουτσόπουλο)), τον εκφοβισμό που επιχείρησε η κυβέρνηση...
Ένας φίλος
Σχετικά με το θέμα, δεν έχω να παρατηρήσω και πολλά. Γενικά, η "παρενόχληση" και η επίκλησή της είναι μπερδεμένο πράγμα.
Σχετικά με τη μπαλκονόπτωση όμως, άκουσα προχτες την κ. Κανέλη να λέει ότι "τουλάχιστον υπάρχει ακόμα ντροπη" και συμφωνώ με το σχόλιο αυτό, μόνο που θα άλλαζα τη λέξη "ντροπή" σε "τσίπα", αν λάβουμε υπόψη τόσους και τόσους εμπλεκόμενους -σε σκάνδαλα ακόμα πιο σημαντικά- που κυκλοφορούν αρτιμελείς και ελεύθεροι.
Old Boy, λυπάμαι πολύ αλλά φαίνεται πως δεν καταλαβαίνεις την κοινωνική-θεσμική διάσταση του ζητήματος, που έθιξα και θεωρώ κεντρική και πέρα από κάθε "ψυχολογίστικη" παράμετρο (όπως π.χ. το ότι επρόκειτο περί "γυναίκας που έκανε σχέση με τον προϊστάμενό της για να μονιμοποιηθεί"), όσο αληθινή κι αν είναι αυτή ...
... πράγμα για το οποίο άλλωστε αμφιβάλλεις και εσύ όταν τελικά λες "εάν δηλαδή είναι αυτή η περίπτωση της Τσέκου", αυτοαναιρώντας τη βεβαιότητα με την οποία λίγες γραμμές πριν την κατακεραυνώνεις ("το να επικαλείται αυτή το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης, το εξευτελίζει")!
Ακόμα και αν ισχύει αυτό που ισχυρίζεσαι μετά ... αβεβαιότητος, δεν παύει να ισχύει (μετά βεβαιότητος τούτη τη φορά!) ότι ο προϊστάμενός της - που δεν έγινε προϊστάμενος με τίποτε αξιοκρατικά κριτήρια διάολε! -, εκμεταλλευόμενος τη δύναμη που του έδινε Η ΥΠΕΡΤΕΡΗ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΘΕΣΜΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ, έπαιξε μαζί της για το κέφι του.
Λοιπόν, απλά και καθαρά: ο θεσμικά και κοινωνικά Ισχυρός ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να εκμεταλλεύεται τον Ανίσχυρο - ειδεμή δεν έχουμε Κοινωνία αλλά "ζούγκλα". Τελεία και παύλα σε αυτό.
Κι όταν λέμε "απαγορεύεται να εκμεταλλεύεται", εννοούμε ότι απαγορεύεται να εκμεταλλεύεται όχι απλά και μόνο την "εργατική δύναμη" τού λιγότερο ισχυρού αλλά ούτε τη βλακεία, την κουτοπονηριά, ακόμα και τη μικρότητά του (π.χ. την έφεση του λιγότερο ισχυρού να ανέλθει ιεραρχικά "πουλώντας" το κορμί του στον ισχυρότερο). Απαγορεύεται βρε φίλε, πώς να το κάνουμε; Γιατί αλλιώς, είπαμε, δεν έχουμε Κοινωνία.
Ρόλος του Ισχυρότερου λοιπόν, εάν θέλουμε να έχουμε Κοινωνία (και αν το θέλουμε, τότε ΑΥΤΗ τη διάσταση οφείλουμε να αναδείχνουμε!), δεν είναι απλά να δίνει διαταγές και να απολαμβάνει προνόμια ... Είναι να διαθέτει την Ισχύ του με τρόπο τέτοιο που θα ΒΕΛΤΙΩΝΕΙ τον θεσμικά υποδεέστερο.
Και μη μου πεις, ότι αυτά είναι ευχολόγια. Αυτά γίνονται ευχολόγια όταν τα εγκαταλείπουμε, εστιάζοντας σε δευτερεύουσες ή πιο γαργαλιστικές (άλλοι, όχι εσύ) όψεις της σχέσης Προϊσταμένου-Υφισταμένου, καταλήγοντας μάλιστα έτσι να ΕΞΙΣΩΝΟΥΜΕ τις ευθύνες και να ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΜΕ το ζήτημα.
Αυτά.
Αγαπητέ/ή Γκρρρ...
Φοβάμαι οτι εξακολουθείς να αγνοείς πληροφορίες και στοιχεία - και "πιάνεις" εντελώς λάθος το θέμα:
Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία παρενόχλησης. Η τύπισα "προσκολλήθηκε" ωραιότατα στον ισχυρό, για να απολαύσει τα οφέλη. Ήθελε την ανέλιξη, έγινε με ευχαρίστηση το Νο2 του, καμάρωνε και απολάμβανε την εξουσία.
Δεν "πήγε" μαζί του γιατί "υποχρεώθηκε", για να σώσει τη δουλίστα της. Ήταν του ιδίου ιδεολογικού και αισθητικού επιπέδου με αυτόν - και βρήκε την ευκαιρία, έπιασε "την καλή", που λώντας το κορμί της. Όταν η εξουσία άρχισε να χάνεται, τότε εκτροχιάστηκε τελείως - και εξεμάνη που την "κορόιδεψε" ο "απατεώνας"....
Ένας φίλος
Τον έχεις όμως τον Αρανίτση όπως το μια πρέζα αλάτι στους τσελεμεντέδες.
Βαριέμαι σου λέω. Καλύτερα να έγραφες αυτό το μυθιστόρημα δηλαδή που ο Αντένα θα το έκανε ευχαρίστως σήριαλ. Από ό,τι έχω ακούσει η Λάμψη τελείωσε. Επομένως...
Μα γιατί δεν γράφεις και το όνομα του εξηνταπεντάχρονου;
Διότι ο συγγραφέας, όπως διδάσκουν οι θεωρίες του κειμένου και η ψυχανάλυση, για να μη μιλήσουμε και για τον μυστικισμό και χαλάσουμε εντελώς το πρωινό ορισμένων ήδη κακοδιάθετων αναγνωστών, πρέπει «να γράφει από τη θέση του νεκρού» ώστε να έχει τις ναρκισσιστικές παράνοιες και προβολές του εγώ του υπό έλεγχο, διαφορετικά θα προσχωρήσει στο στρατόπεδο του κ. Ουμπέρτο Εκο, όπου η ζωτικότητα της νέας σεζόν ακολουθεί τις τιμές της αγοράς. Οχι, ο Γραφέας αντιπροσωπεύει το ακραίο σημείο της μοίρας εκείνου που αποφασίζει ότι δεν θα ζήσει (π.χ. όπως ένα μωρό ή ένα ζώο ή ο Εκο), αλλά θα υπάρξει μέσω των συμβολικών αναπαραστάσεων. Αντίο ακροαματικότητα!
Αγαπητέ "Ένας φίλος",
μού λες: "Φοβάμαι οτι εξακολουθείς να αγνοείς πληροφορίες και στοιχεία - και 'πιάνεις' εντελώς λάθος το θέμα".
"Πληροφορίες και στοιχεία" του τύπου που μάς παρέθεσες στο προηγούμενο σχόλιό σου ("Έχω αξιόπιστες μαρτυρίες από φίλους, που την ήξεραν από τη δουλειά"), ΑΣΦΑΛΩΣ και θα τις αγνοώ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ - για να μην πω καμιά βαριά κουβέντα και χαλάσω την ωραία ατμόσφαιρα του χλάπα-χλούπα οι μυστριές καταπάνω στην ταλαίπωρη.
Έλεος δηλαδή με τα ανανωνυμονεφελώδη "μου είπαν να σας πω ότι τους είπαν, κ.τ.τ." ... πάντοτε από "αξιόπιστες πηγές" βεβαίως-βεβαίως.
Άλλωστε, δεν ενδιαφέρει καθόλου εάν ήταν του ίδιου φυράματος με τον Προϊστάμενό της ΟΣΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ αυτός μεν ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ, αυτή δε ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΤΟΥ, δηλαδή εφόσον (επί όσο καιρό) μεταξύ τους υπάρχει ΘΕΣΜΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΚΗ ΣΧΕΣΗ με τον ένα σε ανώτερη θέση και τον άλλο σε κατώτερη.
Διότι, αγαπητέ, σε αυτή τη σχέση ο από πάνω δεν έχει ανάγκη να πουλήσει ή να "πουλήσει" τίποτα προκειμένου, αν και όποτε θέλει, να ταπεινώνει τον από κάτω: έχει με το μέρος του ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΚΗ ΔΟΜΗ και του αρκεί (το συνηθέστερο) απλώς να υπαινιχθεί απειλή - μετάθεσης, δυσμένειας, κ.ο.κ.
Μού κάνει πολύ κακή εντύπωση, αγαπητέ, ότι αυτό το αίσχος του θύτη δεν το βλέπεις καθόλου και αντ' αυτού προβάλεις μεγεθυντικά την ηθική κατάπτωση του θύματος.
Όσο για την "προσκόληση στον ισχυρό", ασφαλώς και προκαλεί θλίψη αλλά επαναλαμβάνω: μην ξεχνάμε ποτέ ότι ο ένας έχει πίσω του μια ολόκληρη ΔΟΜΗ ενώ ο άλλος βασικά τίποτα (άντε το πολύ-πολύ το κορμί της).
Και κλείνω: η ευθύνη των ΙΣΧΥΡΩΝ του κόσμου στην κατάπτωση είναι πάντοτε ΑΠΕΙΡΩΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ από αυτή των ανίσχυρων.
χαίρετε
Γνωμοδότη, απλώς προστάτευσα τα προσωπικά δεδομένα του κ. Έκο (όχι εκείνου του Lost, του άλλου) από την άδικη στοχοποίησή του ;)
Niemandsrose, ναι, αυτό ακριβώς εννοούσα. Ένα μυθιστόρημα για τον ΑΝΤ1. Χαίρομαι που με βλέπεις ως μεταφώσκολο. Πάντως μπανάλ δεν είναι ποτέ η πραγματικότητα, μπανάλ είναι η ματιά μας σε αυτή. Αν λοιπόν η δική σου ματιά στο συγκεκριμένο θέμα ταυτίζεται με την ματιά των ΜΜΕ, πιθανόν δεν είναι το θέμα που φταίει, αλλά η φαντασία σου.
Aγαπητέ Γκρρρ, ενώ μέμφεσαι κι εμένα και τον Φίλο ότι οδηγούμαστε σε αναπόδεικτα συμπεράσματα, έχω την εντύπωση ότι δεν κάνεις κάτι διαφορετικό εσύ γράφοντας π.χ. «Ακόμα και αν ισχύει αυτό που ισχυρίζεσαι μετά ... αβεβαιότητος, δεν παύει να ισχύει (μετά βεβαιότητος τούτη τη φορά!) ότι ο προϊστάμενός της - που δεν έγινε προϊστάμενος με τίποτε αξιοκρατικά κριτήρια διάολε! -, εκμεταλλευόμενος τη δύναμη που του έδινε Η ΥΠΕΡΤΕΡΗ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΘΕΣΜΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ, έπαιξε μαζί της για το κέφι του».
Εν πάση περιπτώσει τα όσα γράφω τα έγραψα και έχοντας παρακολουθήσει το θέμα όταν ξέσπασε και κυρίως διαβάζοντας διαγωνίως το βιβλιαράκι της Τσέκου, στο οποίο η ίδια η Τσέκου γράφει τη θέση της.
Πραγματικά δεν ξέρω αν ο Ζαχόπουλος την ερωτεύτηκε, αν εκείνη τον ερωτεύτηκε, αν ο Ζαχόπουλος ήθελε να παίξει μαζί της, εκείνη ήθελε να τον εκμεταλλευτεί ή αν συνέβησαν πολλά από αυτά μαζί, ξεκίνησαν έτσι και κατέληξαν αλλιώς.
Σε εκείνο όμως που δεν χωράει αμφιβολία είναι ότι είτε έτσι αλλιώς, αν όχι από την αρχή κάποια στιγμή, τέθηκε και το ζήτημα να μονιμοποιηθεί. Δεν χωράει επίσης αμφιβολία ότι όταν δεν μονιμοποιήθηκε προσπάθησε να την τακτοποιήσει εργασιακώς αλλιώς. Εν συνεχεία αυτή περιέφερε ένα dvd, οι περαιτέρω λεπτομέρειες δεν μας αφορούν αυτή τη στιγμή, πάντως το περιέφερε. Και πάλι μπορεί η ματαίωσή της να ήταν και ερωτικής φύσεως. Αυτό όντως δεν το ξέρω. Ξέρω ότι απ' όσα γράφει και αφήνουν να εννοηθεί στο βιβλίο θεωρεί ότι την κορόιδεψε που δεν τήρησε την υπόσχεσή του να τη μονιμοποιήσει.
Τώρα, λυπάμαι, αλλά αυτή η γυναίκα -είτε ισχύουν όσα γράφει ο Φίλος είτε όχι- ΔΕΝ είναι παράδειγμα του τι σημαίνει παρενόχληση και σχέση εξουσιαστή - εξουσιαζόμενου ΑΛΛΑ αντιπαράδειγμα.
Το γενικό ζήτημα είναι ασφαλώς όπως το θέτεις, αλλά κάθε περίπτωση δεν είναι η ίδια.
Ο ρατσισμός και δη ο αστυνομικός ρατσισμός στις ΗΠΑ δεν είναι μύθος αλλά πραγματικότητα. Πάνω σε αυτήν την πραγματικότητα όμως ο O.J Simpson αθωώθηκε ΕΠΕΙΔΗ υπήρχε ρατσισμός ΜΟΛΟΝΟΤΙ τα στοιχεία εις βάρος του ήταν συντριπτικά. Επικαλούμενος και εκμεταλλευόμενος τον υπαρκτό ρατσισμό ο Σίμπσον ταυτόχρονα κατούρησε πάνω του.
Νομίζω ότι κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την επίκληση της παρενόχλησης στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Μου φαίνεται ότι στην καλή σου πρόθεση τυφλώνεσαι από τις έννοιες ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ - ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΣ και δεν βλέπεις ότι η περίπτωση για την οποία μιλάμε είναι ιδιάζουσα.
Αγαπητέ/η Γκρρρ..
Φυσικά και βλέπω το αίσχος του "θύτη". Δεν υπάρχει αμφιβολία οτι το ίδιο το σκάνδαλο είναι ο Ζαχόπουλος και η τοποθέτηση του. Δηλαδή ο Καραμανλής, του οποίου ήταν γλύφτης - και τον τοποθέτησε. Περί αυτού δε υπάρχει αμφιβολία...
Λέω όμως: Μήπως εδώ δεν ήταν μια περίπτωση "παρενόχλησης", αλλά η εντελώς "ανάλογη" του που έσπευσε να εκμεταλευθεί την "αμετροέπεια" του όλου πράγματος; Από πού κι ως πού προκύπτει οτι η Τσέκου "παρενοχλήθηκε" και ότι έκανε, το έκανε για να σώσει "τη δουλίτσα" της; Από πού προκύπτει οτι η Τσέκου τα έκανε όλα αυτά για να μονιμοποιηθεί; Επειδή τα ισχυρίζεται η ίδια; Πολύ φοβάμαι οτι στα μάτια μου, μια γυναίκα (ή ένας άντρας) που καταφεύγει σ' έναν τέτοιο εκβιασμό (έστω και εναντίον ενός καθάρματος) δεν έχει καμία αξιοπιστία...
Αντιθέτως, οι πηγές μου είναι πολύ αξιόπιστες, σε διαβεβαιώ... Άλλο αν δεν μπορώ να αποκαλύψω την ταυτότητα μου....
Ένας φίλος
Υ.Γ. Και μην τσαντίζεσαι.. Υπάρχουν πάντα διαφορετικές απόψεις από τις δικές μας...
όταν αποχωρεί η μαμά μου
μένει το δωμάτιο της ακάλυπτο
κι έρχεται ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
με τα θυμιατά του και τους όνυχες
και μαλακίζεται ολομόναχος μέσα στον άπειρο χώρο
της κατατζιτζικωμένης ησυχίας
τότε εγώ τραβάω τα καζανάκια του απόπατου ουρανού
και γεμίζει η νύχτα μάγια και γίνεται alter TV
το δωμάτιο της μαμάς μου
που μέσα του πεθαίνουν θυμιατά και όνυχες
οι θερμοφόρες των εραστών – όλων των εραστών –
και οι δικές μου ελπίδες όλες
Aπ΄τα καλύτερά σου.
Αγαπητέ γκρρρ...,
Και για να πειστείς, μια και είσαι (δικαιολογημένα) δύσπιστος/η, σου λέω οτι αυτά που σου περιγράφω πιο πάνω είναι common knowledge ανάμεσα στους δημοσιογράφους που κάλυπταν Υπουργείο Πολιτισμού, την εποχή Ζαχόπουλου. Βρες κάποιον και ρώτα...
Ένας φίλος
Δυστυχώς για μια ακόμη φορά επαληθεύτηκε το γεγονός πως όποιος κατέχει μια θέση που το δίνει την ευκαιρία να εξασκεί μια μορφή εξουσίας σε υφιστάμενους υπαλλήλους ή συνεργάτες αισθάνεται ότι μπορεί να απαιτεί και να έχει ό,τι επιθυμεί.Η Τσέκου υοπήρξε θύμα αυτοβούλως γιατί υπέθεσε ότι έαν έκανε μια σεξουαλική χάρη θα κέρδιζε μια θέση στο δημόσιο.Από την άλλη ο Ζαχόπουλος είναι διπλά ένοχος γιατί εφόσον δεν είχε καμιά πρόθεση να της προσφέρει αυτό που τόσο επιθυμούσε,παρόλα αυτά εκμεταλλεύτηκε τη θέση ισχύος που κατείχε για να την πείσει να συνεναίσει σ'αυτό που πραγματικά ήθελε μια "αρπαχτή"μαζί της και μετά απλά την "έτζασε" με συνοπτικές διαδικασίες μόνο που δεν είχε υπολογίσει το μετά.Και έτσι όμως όπως έγιναν τα πράγματα το μεγαλύτερο κόστος της υπόθεσης το υπέστει η Τσέκου,ενώ ο Ζαχόπουλος αναρρώνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και ουδείς δείχνει να ασχολείται μαζί του.Μαλιστά και η προοπτική να του απαγγελθούν όποιες κατηγορίες έχει μάλλον εκλείψει τελείως.
"Ένας φίλος",
έλα τώρα αγαπητέ! Λίγη καλή προαίρεση αρκεί για να καταλάβεις ότι δεν τσαντίστηκα με την άποψή σου (όχι ότι δεν υπάρχουν και απόψεις με τις οποίες, ευτυχώς, τσαντίζομαι κι ας μη παίρνω ... παράσημο "πολιτικής ορθότητος"), αλλά με τα "διαδρομιστικά" που κατέθεσες ("έχω αξιόπιστους φίλους μάρτυρες", κ.τ.τ.). Μη μου πεις ότι τα θεωρείς, αυτά, άποψη!
Κατανοητό μεν ότι δεν μπορείς να αποκαλύψεις την ταυτότητά σου, αλλά τότε έσο εξίσου φειδωλός και στα υπόλοιπα "στοιχεία" που η ταυτότητά σου σού επιτρέπει (όπως ισχυρίζεσαι) να γνωρίζεις: βάστα τα δηλαδή για σένα, αγαπητέ. Διότι δεν συνεισφέρουν παρά στο να προσδώσουν μια κουτσομπολίστικη (πες το και "διαδρομιστική" στο πιο ξεκάρφωτο) αύρα σε μια συζήτηση, που δεν θα έπρεπε να πέφτει σε τέτοια.
Old Boy,
δεν σε μέμφθηκα για αναπόδεικτα συμπεράσματα, ούτε και είπα πως η ταλαίπωρη είναι αθώα περιστερά και αγλάισμα ήθους. Αλλού θέλησα να εστιάσω.
Για μια εξευτελιστική σχέση μιλάμε έτσι κι αλλιώς. Που όμως δεν συνάφθηκε σε μια ξέγνοιαστη καλοκαιριάτικη παραλία, αλλά μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο άγριας ... ομορφιάς, στο οποίο η ταπείνωση κι ο (συχνά εκούσιος) εξευτελισμός της προσωπικότητας δεν αποτελούν την εξαίρεση αλλά τον κανόνα. Και ξέρεις; Τον τόνο και το ρυθμό, τον δίνουν πάντοτε οι ανώτεροι - είτε προς το καλύτερο, είτε προς το χειρότερο.
Αγαπητέ γκρρρ...
Βεβαίως τον τόνο τον δίνει πάντα ο ισχυρός. Υπάρχει όμως και η προωπική ευθύνη. Ξέρω πολλά κορίτσια που θα έκαναν πολλά, για μια μονιμότητα στο δημόσιο τομέα - όχι όμως πολλά που θα μπορούσαν να στήσουν εκβιασμό με κάμερα.
Σου παραθέτω την ιστορία, όπως "συντίθεται" από τις διάφορες πληροφορίες:
Η Τσέκου έρχεται με κάποιον τρόπο κοντά στον Ζαχόπουλο - και έιτε του "κουνιέται", είτε αυτός της "την πέφτει", το πιθανότερο η κατάσταση είναι αμοιβαία. Σε κάθε περίπτωση, αυτή συνειδητοποιεί οτι ξαφνικά της ανοίγεται η προοπτική να αποκτήσει ισχύ και προσβάσεις στην εξουσία, ως "παρατρεχάμενη" του "ισχυρού ανδρός". Δεν πηγαίνει μαζί του για να "σώσει τη δουλίτσα" της, αλλά γιατί της "ανοίγεται η ευκαιρία της ζωής της". Όταν αποκτά σχέσεις μαζί του, συνειδητοποιεί επίσης οτι μπορεί να "τον κάψει", είτε επικαλούμενη παρενόχληση, είτε σκεπτόμενη οτι πάντα θα μπορεί να τον εκβιάζει, αφού είναι προϊστάμενος της, πολιτικό πρόσωπο και παντρεμένος - άρα "τον έχει στο χέρι"...
Αυτός, που τόσα χρόνια ήταν ο "μπάτλερ" και ο "παρατρεχάμενος" του Καραμανλή και της Νατάσας, συνειδητοποιεί, οτι λόγω της ισχύος του (και παρά τα χάλια του), θα "του κάτσει" και καμιά γυναίκα - κάτι που τον κάνει, ως γλοιώδης άνθρωπος που είναι, να φτάνει στην αλαζονεία του "κοίτα ένα καυλί που στηρίζει τον Καραμανλή".
Η Τσέκου "καλομαθαίνει" στην εξουσία και αποκτά και άποψη για όλα τα διοικητικά θέματα του υπουργείου και τη διαχέιριση των κονδυλίων - αμετροεπής και με ελλιπή παιδεία, όπως και αυτός. Όταν συνειδητοποιεί οτι ο Ζαχόπουλος έχει και άλλες γκόμενες (γιατί εκμεταλλέυεται την ισχύ του) ή κατά μια άλλη ανάγνωση, όταν καταλαβαίνει οτι ο Ζαχό θέλει πλέον να απαλλαγεί από αυτήν, γιατί του έχει γίνει "τσιμπούρι", αποφασίζει οτι δεν θα "παραιτηθεί" τόσο εύκολα των "δικαιωμάτων" της - τουλάχιστον θα καταφέρει να κερδίσει μια μονιμοποίηση...
Όταν καταλαβαίνει οτι ούτε αυτό της "παραχωρεί" ο Ζαχό, αποφασίζει να τον εκδικηθεί, του στιλ "θα σου δείξω εγώ παλιοπούστη"...
Πιστεύεις πραγματικά οτι αυτή είναι μια ιστορία που έχει σχέση με την έννοια της παρενόχλησης?
Ενας φίλος
σταματήστε τον διά-γραφο!!!!
ο ζαχόπουλος εξ ανάγκης την βρήκε την τσίπα του!
Η Τσέκου, πως μου διέφυγε οτι έγραψε και τα απομνημονεύματά της, την ψάχνει ακόμη...
μια φίλη.
excellent choice of photo
"Ένας φίλος",
συνεχίζεις το στόρι των διαδρόμων...
Εφόσον όμως συμφωνείς μαζί μου, ότι τον τόνο τον δίνει ο [ιεραρχική θέσει] ισχυρός, να δώσω λοιπόν μια άλλη ανάγνωση στο στόρι που καταθέτεις και με τα στοιχεία που εσύ δίνεις:
- Κυκλοφορεί σε μια υπηρεσία ένας "γλοιώδης" και "αλαζόνας" (δικοί σου οι χαρακτηρισμοί) προϊστάμενος, που, επωφελούμενος από τη θέση του και τις πολύ-πολύ υψηλές διασυνδέσεις του ("μπάτλερ και παρατρεχάμενος του πρωθυπουργικού ζεύγους", συ είπας), αφήνει σαφώς να εννοηθεί στον περίγυρο - ως έχων "πολλές γκόμενες" (πάλι δικό σου τούτο 'δω) - πως όποια του κάτσει, θα έχει να λαμβάνει διάφορα ... ανταποδοτικά οφέλη (εδώ αφήνουμε ελεύθερη τη φαντασία των υφισταμένων να πλάσει τα δικά της)!
Πράγμα που επίσης αφήνει - διόλου απίθανο, έτσι; - στην ατμόσφαιρα και την αμυδρή αλλά ανησυχητική υποψία, ότι όποια δεν του κάτσει, ίσως και να περάσει κάπως δύσκολα ή τελοσπάντων ότι θα βρεθεί σε μειονεκτικότερη θέση από αυτήν που αξίζει. Στο κάτω-κάτω - αίσθηση βαριά και μυρουδιά φόβου γνωστή - μήπως κι ο ίδιος αυτός ο προϊστάμενος προσγειώθηκε εκεί με βάση την αξία του;
Πριν ξεράσω λοιπόν, σε ρωτώ:
- Πιστεύεις πραγματικά οτι αυτή είναι μια ιστορία που ΔΕΝ έχει σχέση με την έννοια της παρενόχλησης;
Ή μήπως θεωρείς ότι η παρενόχληση περιορίζεται στο να χουφτώσεις τον άλλον στο ασανσέρ, όπως καλή ώρα η φωτό;
πιστεύεις ότι είσαι ένας υγιής άνθρωπος old-boy μου;
Γιατί εξάπτεσαι; Γράψτο εσύ και θα το σκηνοθετήσει μετά ο Κουτσομύτης και να η καταξίωση που όλες περιμέναμε! Καλύτερη δηλαδή είναι η Διδώ Σωτηρίου, η Λιλή Ζωγράφου και ο Μουρσελάς από σένα;
Αγαπητε γκρρρ...
Ναι, πιστεύω οτι η ιστορία ξεφεύγει από το πλαίσιο "ιστορία παρενόχλησης", που έχεις στο μυαλό σου.
Το κρίσιμο είναι αυτό που υποθέτεις "οτι η Τσέκου κινδύνευε, αν δεν του καθόταν". Δεν παίζει αυτό, η Τσέκου ήταν μια απλή συμβασιούχος - έτσι κι αλλιώς η παραμονή της στο υπουργείο ήταν αμφίβολη...
Μιλάω τώρα με φίλο δικηγόρο. Και αυτό που μου εξηγεί είναι οτι ακόμα κι αν υπήρξε στο αρχικό στάδιο παρενόχληση, η εξέλιξη της ιστορίας, με την πρωταγωνίστρια να έχει σχέδιο (φάνηκε αό τη συνέχεια), το οποίο εξακολουθεί και προσαρμόζει σε κάθε φάση της ιστορίας, την κάνει να ξεφεύγει από την έννοια του "θύματος". Ξέρεις πολλά θύματα παρενόχλησης, που πάνε με δικηγόρο στο Μega και στο Θέμα - και ζητούν χιλιάδες ευρώ για να πουλήσουν μια "τσόντα", στην οποία πρωταγωνιστούν, με την πιθανότητα αυτή να βγεί στον αέρα (αφού έχουν σκηνοθετήσει με κρυφή κάμερα τη φάση);
Δεν λέω ιστορίες διαδρόμων, υπάρχουν και γεγονότα στην ιστορία - που δείχνουν πολλά...
Ένας φίλος
Πάντως 202 ευρώ είναι και το ποσό για τα τέλη κυκλοφορίας του αυτοκινήτου μου οπότε μπορώ να πω ότι κάπως την καταλαβαίνω...
"Ένας φίλος",
αυτό, το ότι μιλάς τώρα με φίλο σου δικηγόρο για την υπόθεση, τι το ήθελες;
Δεν πήγαινες καλύτερα να βρει παπά, για να ξορκίσει τη ... Δαιμονισμένη;
Ή σε κανένα αφρικάνο μάγο, να εξουδετερώσει τη ... Γυναίκα-Αράχνη;
:-p
Χαιρετώ
Εμένα μου αρέσει η γκρρρρ είναι πολύ μαχητική, αν είναι και όμορφη να ερθει να την παρενοχλήσω και θα φροντίσω να μονιμοποιηθεί στην ενωση σεναριογράφων χωρίς τσίνορα.
(Μα πλακα κανεις βρε γκρρρρ; Ειναι παρενοχληση η ιστορία τσεκοζαχο; Και πρέπει να εχουμε πληροφορίες για να δουμε οτι δεν ειναι; Γενικά στη θεωρία που ανεπτυξες δε θα σε αμφισβητήσει κανείς περι ιεραρχικής σχέσης κλπ κλπ, ειδικά αν αριστεροφέρνει κιόλας, προφανώς ετσςι οπως τα λες είναι. Αλλα εδώ η ιστορία κραυγάζει πια. Ακομα και το βιβλίο κραυγή είναι. Ασε τώρα με τσατισες, να μη σου πω για δεκάδες μουνίτσες στη δικιά μου δουλειά που κανουν κρα να προχωρήσουν με το πουλάκι του προισταμένου τους γιατι αξία δεν εχουν. Αναλογικά με τους εκβιαστές προισταμένους, τις κόβω σχεδόν 10 προς 1)
ΥΓ. Χαιρετισμούς στον αυριανό σεναριογραφο
:Ρ
υγ του υγ, το υγ ηταν για τον ολντ μπού<===επιμένω, ο τόνος εκεί.
Αγαπητή γκρρρ,
Λυπάμαι, έχουμε διαφορετική άποψη. Παρά την ειρωνία σου, σου απαντώ οτι δεν έχω πρόθεση να δαιμονοποιήσω κανέναν. Το οτι ρωτάω ένα νομικό για τη νομική διάσταση του θέματος, δε νομίζω οτι μπορεί να θεωρείται αρνητικό - από οποιονδήποτε καλοπροάιρετο...
Τελικά νομίζω οτι δεν συζητάς - ούτε θέλεις να ακούσεις μια δαφορετική οπτική. Έχεις τη συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό σου ή έχεις "πειστεί" από την προσπάθεια υπεράσπισης που επιχειρεί (θεμιτά) η ίδια η Τσέκου...
Ακόμα χειρότερα, είσαι δεδομένα "με τη γυναίκα", no matter what..
Γενικώς, να ταχθώ κι εγώ με τον "ανίσχυρο" - όχι όμως χωρίς να εξετάσω σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά τι έπραξε αυτός ο "ανίσχυρος"..
Ο Ζαχό είναι δεδομένα το κάθαρμα στην ιστορία - και σε πολιτικό και σε προσωπικό επίπεδο. Το ερώτημα είναι αν εξίσου κάθαρμα (σε προσωπικό επίπεδο) είναι και η Τσέκου. Και η απάντηση φοβάμαι πως είναι "ναι" - και μάλιστα, σε αντίθεση με τον Ζαχό, από αυτά τα "αφελή", "χωρίς ιδεολογία", ανερμάστιστα καθάρματα, της σχολής του αλήστου μνήμης Μαστοράκη, αν τον πρόλαβες και ξέρεις για ποιόν μιλάω...
Ένας φίλος
.."ανερμάτιστα" διορθώνω - και θα προσέθετα ακόμα καλύτερα τον χαρακτηρισμό του απόλυτου "απολιτίκ" αρριβίστα, αν θυμηθούμε και τη πολιτική της προέλευση...
Ένας φίλος
Και για να στο πω ακόμα πιο "λιανά"... :-)
"Παρενόχληση της μαφιόζας" δεν υπάρχει. Και η Τσέκου δείχνει με όλες της τις πράξεις οτι ανήκει στην ίδια κατηγορία με τον Ζαχό, αυτή του μαφιόζου. Εδώ επιβεβαιώνεται το "όμοιος ομοίω αεί πελάζει"...
Ας τερματίσουμε την κουβέντα όμως εδώ...
Ένας φίλος
nomad μου;
θα έπρεπε αξία να έχουν;
πρέπει να γράψουμε και μεις (εγώ) κανένα βιβλίο μπας και πουλήσουμε - κονομήσουμε για τις ώρες που χάσαμε ατελέσφορα διαβάζοντας όλα και τα παραπάνω ? άει συχτήρη..
.....last but not least -για την αποφυγή δημιουργίας εσφαλμένων εντυπώσεων, το άει συχτήρη προφανώς και δεν αφορά στους παραπάνω σχολιαστές, συναναγνώστες ως και τον κάτοχο αυτού του μπλογκ.
άντε ρε. εσείς όλοι μαζί-μαζύ δούλοι είστε. σας απεχθαίρει θαρρώ ο διονύσιος κόμης σολωμός.
Δουλεία = βιοπάλη = κάρτες, δάνεια, ψωμί.
ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΣ
"Nomad",
είπες : "να μη σου πω για δεκάδες μουνίτσες στη δικιά μου δουλειά".
Πού δουλεύεις μεγάλε; Δεκάδες μουνίτσες; Γουάου! Για ρίξε μια ματιά, αν δεις και ποτάμια με μέλι και βουνά από ρύζι, είσαι στον παράδεισο!
:-) :-ppppp
"Ένας φίλος",
λες: "Ο Ζαχό είναι δεδομένα το κάθαρμα στην ιστορία - και σε πολιτικό και σε προσωπικό επίπεδο. Το ερώτημα είναι αν εξίσου κάθαρμα (σε προσωπικό επίπεδο) είναι και η Τσέκου."
Λοιπόν, όχι, για μένα δεν είναι ΑΥΤΟ το ερώτημα! Αυτό το έχω απαντημένο.
Νομίζω ότι έχεις φάει κόλλημα και δεν θες να καταλάβεις ότι δεν υπερασπίζομαι την Τσέκου και (το είπα, το ξανάπα και το ματαξανάπα) δεν την θεωρώ καθόλου αθώα και αμέμπτου ηθικής!
Για τελευταία φορά λοιπόν, γιατί έχουμε και δουλειές:
Το θέμα που έβαλα ευθύς εξαρχής, είναι αυτό των ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΡΟΛΩΝ και όχι των "ψυχολογικών προτρέτων". Διότι από ψυχολογικά πορτρέτα γκώσαμε, που λένε. Και του ενός και της άλλης. Με τις ανάλογες, κατά προτίμηση, θρηνωδίες και κραυγές. Ξεχνώντας έτσι (συνηθισμένο σε κάθε τηλεδημοκρατία αυτό!) τη ΘΕΣΜΙΚΗ προσέγγιση.
Έτσι και το ζήτημα "σεξουαλική παρενόχληση" μέσα από αυτό το πρίσμα το έθιξα. Όχι από προσεγγίσεις τηλεδημοκρατικής έμπνευσης (και αντίστοιχου, προς το Τραγκέ, λεξιλόγιου) , όπως αυτή του εν Παραδείσω εργαζομένου Νομάδα.
Επιμένω λοιπόν στη συμβουλή μου (είναι δωρεάν): ψάξε για παπά ή για αφρικάνο μάγο, έτσι όπως προσεγγίζεις το θέμα.
:-ppp
Τσίου εβριμπάντι
Αγαπητή γκρρρρ,
Μόνο που για τη "θεσμική προσέγγιση" που λες, πήρες αφορμή από τη "λάθος ιστορία"...
Νομίζω οτι και οι αντιρρήσεις και άλλων σχολιαστών εδώ δείχνουν οτι μάλλον δεν έχω εγώ το "κόλλημα"... :-)
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς,
Ένας φίλος
στην πραγματικότητα το μόνο σοβαρό πραγματάκι είναι το ατύχημα του χοντρού ανθρώπου. και, βεβαίως, ο άνθρωπος πολύ δύσκολα θα καταλάβει ότι δεν έπρεπε να πηδήξει με το σκοπό της αυτοκτονίας και θα δυστυχήσει αν επιμείνει στην αποχή από τους ανθρώπους και στη μοναχική σύλληψη και συλλογή της ανθρωπότητας.
τα υπόλοιπα που συζητάτε οι δούλοι μικροαστοί μιλούν απλώς για τις δικές σας αδιαφορίες και αδυναμίες στην υποχρεωσή σας να συλλάβετε τι είναι σημαντικό και τι όχι.
δηλαδή, με το αρχικό ποστ της δεσποινίς ολντμπόυ πολύ γρήγορα τελειώνεις: ο μικρός φασίστας δεν παραλείπει να περιλάβει και τον εαυτό του μέσα στη φασισιστική σύγκριση της τηλεθέασης ή της φήμης από το γύρω κοινωνικό φαινόμενο και ζητά από σένα να κάνεις το ίδιο. αν δεν το κάνεις αυτό το πράγμα το συμπέρασμα για σένα θα γίνει ότι εσύ δεν είσαι ένας καλός άνθρωπος. γνωστά.
και ότι ποτέ κανένας υγιής άνθρωπος δεν θα εφαρμόσει πάνω του τις συγκρίσεις του μικρού φασίστα για να γράψει το υπέρτατο νεοελληνικό μυθιστόρημα, κάτι φανερώνει.
τώρα, βεβαίως, ίσως ο μικρός φασίστας να θέλει να πει με αυτή την τελευταία εικόνα ότι ή να θέλει να καταδείξει πόσο ασήμαντη είναι η εδική του βιωματική εμπειρία με αφορμή τη συγκεκριμένη υπόθεση. ίσως να θέλει να μας ενημερώσει πόσο ασήμαντη είναι η συγκεκριμένη υπόθεση σε σχέση με την τρισχιλιόχρονη ελληνική γλόσσα. πράγματα γνωστά και γι' αυτό αποκλεισμένα.
ο μ/φ εννοεί ότι πολύ ευτυχισμένος θα πιστεύει πως είναι αν εξαρπαχτεί ιματικά το μυαλό του με αφορμή οτιδήποτε. ψάχνει λοιπόν εκεί που δεν υπάρχει τίποτα. επειδή με απόφαση δική του μηδενίζεται και γίνεται τίποτα.
και είναι σφάλμα με έναν ανίκανο να πάρει αποφάσεις να συζητήσεις την απόφαση-γαμήσι ανάμεσα σε δύο κομματικούς ή την απόφαση-αυτοκτονία κάποιου χαμένου μέσα στη ζωή. ο μ/φ απωλεσμένος πιότερο είν'.gr
γαμημένε λαμπράκη
Γκρρρρρρ,
λοιπόν, μεγάλη, ακου να μαθαίνεις.
Εαν σε ενδιέφερε το λεξιλογιο του "γουαου μεγάλου νομαντ", θα είχες κάνει τον στοιχειώδη κόπο να το ελέγξεις στην πηγή του.
Αυτό που σε ενδιαφέρει, όπως ο "μεγάλος" το κόβει, είναι να σε ενδιαφερει να πλασάρεις για ουσιαστική την ξύλινη γλώσσα που έχω κουραστεί να ακούω απο τον καιρό που νταραβεριζόμουν με ρηγίτισσες. Μηπως ησουν; Ωραίες εποχες συντρόφισσα! Εχεις αραγε κι εσύ κρεμάσει την κοκκινη σημαία πανω απ το τζάκι; Εγω έχω παει ενα ωραίο μπιμπελο που εικονίζει ενα τρύπιο παπούτσι (πορσελάνη βοημίας) και τοχω αποθέσει εκεί πλάι στο χομ σινεμα να δείχνω την καταγωγή μου. Εχω το ιδιο χομ σίνεμα με τον Τσίπρα, ξεχασα να σου πω.
Υπονοώ ότι οι αναφορες σε θεσμικούς ρόλους είτε απευθύνονται σε νορβηγούς είτε αγνοούν την πραγματικότητα της χώρας που ζεις, είτε εσύ ζεις στη χώρα του ποτέ και είσαι η Τινκερμπελ -αν ναι, σε παρακαλώ κανε κατι να ξεκολήσει η κορη μου απ τον σφουγγαράκξη τίνκι μου κι εγω ό,τι θες.
Αφου ρωτάς παντως, δουλεύω κάπου οπου συνολικά εργάζονται χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι εκ των οποίων γυναίκες, εκ των οποίων πολλές οι μουνίτσες, όπως ακριβως στις περιγράφω. Με την αξία του κώλου προχωράνε αυτής της περίπτωσης οι νεαρές. Εαν θες το πιστευεις, εαν δε θες συνέχισε να μας κηρύττεις το αυτονόητο ως σημαντική θεωρία. Οσα λες είναι σωστά αλλα τόσο στοιχειώδη για κάθε μη κοπανημένο άνθρωπο που η αχρείαστη επαναληψη τους τα καθιστά ανενεργά. Σε διασώζει οτι τα λες με σωστά ελληνικά, αλλά μιλάω για την ουσία τους. Θα σου μιλήσω λοιπόν τώρα κι εγώ πολιτισμένα, στη γλωσσα που σου αρέσει, κλεμμένη απο τον Πετεφρή:
Χέσον με (λοιπόν και άρα )με τα "θεσμικά" και ταις "πνευματικαίς πορείες". Την σάρκα θα ακλουθείς, ποιές κέλλαις λέξεων κουρταλεί. Κι αυταίς θα καταγράφεις".
Κι αμα ακλουθείς τη σάρκα μεγάλη, θα βρεις δέκα μικρες ανάφτρες για κάθε θεσμικό κρετίνο.
Τσίου κι απο μένα συντρόφισσα.
παρεμεπαραμερα,
δεν ξέρω τι θάπρεπε, παντως καλό είναι ο ακροβάτης ναχει την "αξία" της ισορροπίας κι ο τιραμόλα της ελαστικότητας.
Λέγε με δεσποινίδα ολντμπόι,
λέγε με και μ/φ.
Μίλφ δεν θα με πεις;
Νo milf today?
Μα δεσποινίς δεν είσαι και σαν δεσποινίς δε γαμείς αν μεταχειρίζεσαι τον πόνο των ζωντανών για να ψυχαναλύσεις τα ΜΜΕ; Δηλαδή την εταιρία... Δες. Εγώ δέρνω. Και βυζιά και κώλους. Και εγώ καμιά φορά εάν αποθελήσω τότες χώνω μέσα στο μουνί μια γλόσσα και κρατιέμαι από τη μέση και δέρνω φτερουγισμένος μέσα στα έαρα. Πουστοκουβέντες εγώ δεν κάνω ρε μλκ. Για να τον καταπίνει αυτή μαστουρωμένη και καυλωμένη. Πώς θα φύγεις τη μοίρα ωσάν γίνει θανατηφόρος ο εναγκαλισμός της μούνας και της κωλοτρυπίδας σου, ω ανόητη ψωλαρπάχτρα της ιστολογήσεως. Το λέω γενικά και από στρωματσάδα ερχόμενος.
Νομάδα,
τς τς τς τς τς!
Πιπέρι στο στόμα!
:ppppppppp
Υπονοώ ότι οι αναφορες σε θεσμικούς ρόλους είτε απευθύνονται σε νορβηγούς είτε αγνοούν την πραγματικότητα της χώρας που ζεις, είτε εσύ ζεις στη χώρα του ποτέ και είσαι η Τινκερμπελ -αν ναι, σε παρακαλώ κανε κατι να ξεκολήσει η κορη μου απ τον σφουγγαράκξη τίνκι μου κι εγω ό,τι θες.
Αφου ρωτάς παντως, δουλεύω κάπου οπου συνολικά εργάζονται χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι εκ των οποίων γυναίκες, εκ των οποίων πολλές οι μουνίτσες, όπως ακριβως στις περιγράφω. Με την αξία του κώλου προχωράνε αυτής της περίπτωσης οι νεαρές.
Το πιάσαμε. Το έχουμε δεί και εμείς το έργο.
Και λέμε: το σύστημα και ο προϊστάμενος που τους επιτρέπει να προχωράνε με αυτή την αξία πταίνε (sic), όχι οι ίδιες.
Αυτό λέγει ο/η Γκρρρρρ.
Τα άλλα είναι ηθικολογίες --ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, ζήλια επειδή δεν διαθέτουμε και εμείς ωραία πυγή ώστε να προωθηθούμε ανάλογω τω τρόπω.
Γκρρρρρ,
οκ.
:)
Γνωμοδότη,
εγώ λεω ότι φταίει ο καθε μαλακας που εκμεταλεύεται τη θεση του για να (μπιπ, πιπερι, δε με αφήνει η γκρρ σορρι)
ΑΛΛΑ, επίσης ευθύνεται και το κάθε μπιπ πιπερι που δε διστάζει να χρησιμοποιήσει το μόνο που έχει, δηλαδή το μπιπ πιπερι για να μπιπ πιπερι και να ανελιχθεί.
Τεικς του του τανγκο συνήθως.
Τελος παντως, συννενοηθήκαμε μαλλον.
:)
Nomad,
είπες (προς Γνωμοδότη): "εγώ λεω ότι φταίει ο καθε μαλακας που εκμεταλεύεται τη θεση του για να (μπιπ, πιπερι, δε με αφήνει η γκρρ σορρι)ΑΛΛΑ, επίσης ευθύνεται και το κάθε μπιπ πιπερι που δε διστάζει να χρησιμοποιήσει το μόνο που έχει, δηλαδή το μπιπ πιπερι για να μπιπ πιπερι και να ανελιχθεί.".
Φυσικά ευθύνεται "επίσης" (δηλαδή δεν είναι άμοιρο ευθυνών, ούτε αθώα περιστερά, το πα το ξαναπα) το κάθε μπιπ που δε διστάζει κ.λπ., ΟΜΩΣ δεν ευθύνεται ΕΞΙΣΟΥ με δεδομένη την κατώτερη θεσμική θέση του στην ιεραρχία.
Δηλαδή, όπως είπα και προς τον "Ένα φίλο" (και συμφώνησε): τον τόνο τον δίνουν πάντοτε οι ισχυροί, για το καλύτερο ή το χειρότερο.
Πιο λαϊκά; Το ψάρι απ' το κεφάλι βρωμάει.
Να σου το πω αλλιώς; Είπες για τις δεκάδες ανάφτρες που (μεταξύ εκατοντάδων άλλης πάστας κοριστιών) σε περιτριγυρίζουν στην παραδεισένια (μπαγασάκο μου) δουλειά σου. ΟΚ. Το θέμα δεν είναι τι κάνουν αυτές. Το θέμα είναι ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ - εννοώ ειδικά όταν είσαι ιεραρχικά ανώτερος.
ΠΟΙΟ "ΜΗΝΥΜΑ" ΠΕΡΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ;
Γιατί για το "μήνυμα" αυτό - για το "μήνυμα" - υπεύθυνος (αυτό επαναλαμβάνω εξαρχής) είναι πάντοτε ο ιεραρχικά ΑΝΩΤΕΡΟΣ.
Περνάς το μήνυμα, "καθήστε μου και δεν θα χάσετε"; Ε, τότε ΕΧΕΙΣ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΟ ΘΕΣΜΟ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙΣ ΑΠΟ ΘΕΣΗ ΙΣΧΥΟΣ!!!
That's the point. Κι αυτό ακριβώς το point - το ΘΕΣΜΙΚΟ - παρακάμπτουν (για πολλούς λόγους) οι τηλεδημοκρατικές προσεγγίσεις, ανάγοντάς τα όλα στα "ψυχολογικά πορτρέτα" και σε τηλεδικαστικές πόζες.
Λες να συννενοηθήκαμε;
:-)
«Είπες για τις δεκάδες ανάφτρες που (μεταξύ εκατοντάδων άλλης πάστας κοριστιών) σε περιτριγυρίζουν στην παραδεισένια (μπαγασάκο μου) δουλειά σου. ΟΚ. Το θέμα δεν είναι τι κάνουν αυτές. Το θέμα είναι ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ - εννοώ ειδικά όταν είσαι ιεραρχικά ανώτερος».
1) Πάς στο Άγιο Όρος.
2) Την παίζεις κάθε βράδυ στη σκέψη τους.
3) Κάνεις το κόλπο του Γκάντι και σκοτώνεις τις επιθυμίες σου δια του διαλογισμού.
Θέλω να πω ότι αν φύγουμε από το γενικό πλαίσιο της κουβέντας και πάμε στο συγκεκριμένο παράδειγμα με τον τρόπο που το θέτεις, ε, νομίζω ότι βλέπεις το πράγμα πολύ μονόπλευρα.
Δηλαδή φύγαμε από την παρενόχληση και φτάσαμε στην υποχρέωση των προϊσταμένων να μην ανάβουν με τις ανάφτρες. Που δεν διαφωνώ ότι όντως υποχρέωσή τους είναι. Αλλά στην περίπτωση που συμβαίνει αυτό που περιγράφεται στο παράδειγμα, πρώτα φταίει αυτός που προκαλεί και μετά φταίει αυτός που ενδίδει.
Ε ναι βρε γκρρρ, νομίζω οτι συννενοηθήκαμε κι ας μην το παραδεχόμαστε μπας και μας πούνε συννενοημένους.
:Ρ
(Αμαν πια, αλλη μια φορά να μου γράψεις τη λεξη ΘΕΣΜΙΚΟΣ θα σε παρενοχλήσω με διάφορα μπιπια. Και δε μου λες βρε κοπέλα μου, αμα ερθεις εσύ και με γκαμπλώζειζ<===νατα... και μου κάνεις τα γλυκά ματάακια και μου τρίβεσαι κι εγώ είμαι προιστάμενος, παυω να είμαι αντρας; Οφείλω να σκεφτώ αααα ερχεται να μου τριφτεί για να επιτύχει ίδιον όφελος, αρα κάτσε κατ μητσο/ψηλέ/αμπουλάφια/περήφανε, όπως τον λεει ο κααθεενας τελος παντων; Κι ο εν λόγω εξεγερμένος θα μ ακουσει; Και ποιος σου είπε βρε γκρρρ οτι πρέπει εγω να γίνω γιόγκι επειδή μερικές (οντως μεταξύ πολλών περισσότερων απολύτως αξιοπρεπών) θελουν να κινουνται ετσι στη ζωή τους;
Γιαυτό σε ρωτησα αρχικά αν ζεις σε αλλη χώρα, διότι αυτα τα θεσμικά που λες μου μοιάζουν με το μαθημα στη σχολή ΜΜΕ πχ, όπου τους λενε τα παντα γ΄θυρω απ τη δημοσιογραφία εκτός απο αυτό που θα συναντήσουν στην πράξη.
Προφανώς το ψάρι βρωμάει απ το κεφάλι, αλλα εν προκειμένω μιλαμε για το κατω κεφάλι, οπότε μην κρίνεις τον προιστάμενο ως θεσμική εξουσία, αλλα τον άντρα ως φύση.
Πανε λοιπόν ερέθισε κάποιον τρελά και μετα πέστου να τον βάλει μεσα (αναθεμα τα μπιπ μου) για θεσμικούς λόγους. (Ασε που μερικές το κάνουν τόσο έντεχνα, ωστε ο προιστάμενος νομίζει οτι τον θένε για το...κορμί του)
Να δω που θα με τρέχεις να σε σώσω μετά (διότι εγω δεν θα σου κάτσω λεμε, εγω είμαι αγία γκαμήλα, μονο οι αλλοι τα κανουν αυτα τα αίσχη, ντροπή τους)
ΥΓ. Και σταματα να πιστεύεις ότι δουλευω στον παραδεισο γιατι με πιάνουν τα γέλια. Ασε που ο δικός μου παραδεισος είναι τίγκα στις πανες και τα μπιμπερα αυτή την εποχή και με πας πίσω και σκέφτομαι οτι γερασα και με πιανει η κρίση της μέσης ηλικίας και θα παθω τίποτα και θαχεις τύψεις
:ΡΡΡΡΡ
Old Boy,
οι τελευταίες απαντήσεις σου (1,2,3,...) δείχνουν ότι παραμένεις στην "ψυχολογική" ματιά. Το ίδιο δείχνει και η απορία του lost in the pamperland Nomad , "δηλαδή παύω να είμαι άντρας;".
Να το ξαναπώ: ξεχνάς/τε διαρκώς πως δεν μιλάμε για μια συνάντηση (με τα ανάμματά της) που έγινε σε μια καλοκαιριάτικη παραλία ή σε μια καφετέρια, δηλαδή ΕΛΕΥΘΕΡΑ, αλλά μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο (να μην το ξαναπώ και χάσουμε αδόκητα τον Νομάδα) και με τους άγριους "κανόνες" του.
Είναι επιτέλους άλλο πράγμα η συνάντηση και το όποιο φλερτ μεταξύ Άντρα και Γυναίκας, και άλλο η συνάντηση και το όποιο φλερτ μεταξύ Προϊσταμένου/ης και Υφιστάμενου/ης! ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ god damned it!
Πώς αλλιώς να το πω; Μπορείς/τε να πετάξετε για λίγο την "ψυχολογική" ματιά και να δείτε αυτό το πράγμα;
Φυσικά και οι περιγραφές της "ψυχολογικής" ματιάς ισχύουν, ασφαλώς και υπάρχει λχ δολιότητα, πουτανιά, κουφαλιά, κι όλα αυτά στα οποία επιμένετε (λες και τα αρνήθηκα τελείως!), ΟΜΩΣ όταν μιλάμε για συνάντηση προϊσταμένου-υφιστάμενου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ οι περιγραφές που προσδιορίζουν τα γεγονότα.
Το κουράσαμε όμως...
Ε, δεν χανόμαστε, σωστά;
:-)
«Εαν είναι να βγει γραπτά στη φόρα το πραγματικά σοβαρότατο ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους της δουλειάς, να βγει φίλε ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΤΣΙ!»
Εμένα ρε φίλε γιατί δεν με παρενοχλεί ποτέ καμμιά πεινασμένη σκύλα προϊσταμένη; Σε πηγάδι κατούρησα; Ή επειδή είμαι άντρας;
Ισότητα τώρα! Έχουμε και οι άντρες δικαίωμα να παρενοχλούμαστε σεξουαλικά!
Όπως φαίνεται κι από την απάντηση του "πεινασμένου υπαλλήλου", έστω κι αν είναι με χιουμοριστική διάθεση, όλους μας κολακεύει η σεξουαλική παρενόχληση. Πως να το κάνουμε... Ο έρωτας είναι πιο σημαντικός κι απο τη δουλειά κι απο τη δύναμη και το να αρέσουμε είναι ανθρώπινη αδυναμία είτε είμαστε υφιστάμενοι, είτε προϊστάμενοι. Οταν δε συνδιάζεται με τη δύναμη και την επιβίωση γίνεται εκρηκτικό κοκτέιλ.
Απλώς θα συμφωνήσω με τον "Γκρρρρρρρ " ότι οι άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης πρέπει να μπορούν να ελέγχουν καλύτερα τα πάθη τους. Οσο για τους πεινασμένους υπαλλήλους εκτός δουλειάς ο έρωτας είναι λιγότερο επικίνδυνος και πραγματικά απελευθερωτικός. Για μένα η μισθωτή εργασία είναι τελείως ξενέρωτο πράγμα και δεν έχει καμμία σχέση με τον έρωτα.
Εκτός απο τα παραπάνω υπάρχει και η πραγματική σεξουαλική παρενόχληση, όταν ο άλλος εκμεταλλεύεται συνειδητά τη δυναμή του απέναντι σε γυναίκες παμφτωχές και πραγματικά αδύναμες, όπως οι οικονομικές μετανάστριες. Τέτοιες περιπτώσεις δεν θα φτάσουν ποτέ στα δικαστήρια.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home