28 δισ. μετά
28 δισεκατομμύρια ευρώ είναι κοντά 10 τρισεκατομμύρια δραχμές. Η ΝΔ δεν θα παραστεί αύριο στη βουλή, σήμερα όμως παρέστη και κατέθεσε νομοσχέδιο για να πάρουν οι τράπεζες 28 δισεκατομμύρια ευρώ. Εννοείται βέβαια ότι δεν είναι θέμα ΝΔ, αλλά θέμα παγκόσμιο ή έστω πρωτοκοσμικό. Επίσης όμως εννοείται, ότι αφού εδώ ζω, θα κρίνω αυτά στα οποία θεωρητικά τουλάχιστον μου αναλογεί κάποιος λόγος.Όντας λοιπόν εντελώς άσχετος από οικονομικά δεν ξέρω αν πρέπει ή δεν πρέπει να «ενισχυθεί η ρευστότητα της οικονομίας» (η πολιτική σήμερα: μια ατελείωτη παρέλαση ευφημισμών και αλλαγής του νοήματος των λέξεων).
Εκείνο που ξέρω όμως είναι ότι μέχρι πριν λίγες εβδομάδες οι ελληνικές τράπεζες δεν εμφάνιζαν απλώς υπερκέρδη (τα οποία άραγε πια δεν έχουν και δεν μπορούν να αντλήσουν την ρευστότητά τους από αυτά;), δεν επέβαλαν απλώς ετσιθελικά καταχρηστικούς όρους συναλλαγών, δεν ήταν απλά οι κυρίαρχοι του διαφημιστικού τοπίου, πιπιλώντας μας ακατάπαυστα το μυαλό και διαμορφώνοντας παράλληλα τον αισθητικό μέσο όρο της μιντιακής καθημερινότητας,
αλλά όλα μα όλα αυτά τα έκαναν εξ ονόματος ενός δόγματος που ήταν ύβρις να την αμφισβητήσεις, σε ένα παιχνίδι με αδιαμφισβήτητες αλήθειες και αδιαπραγμάτευτους προκαθορισμένους όρους.
Όπως όμως φαίνεται οι αλήθειες παραμένουν αδιαμφισβήτητες και οι όροι αδιαπραγμάτευτοι όταν αφορούν τους άλλους: «Στον «αέρα» βρίσκονται η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία (όμιλος Λαναρά) και οι 1.200 εργαζόμενοι, μετά την ενέργεια του Γ. Αλογοσκούφη να αποσύρει την τροπολογία, που είχε δεσμευτεί ότι θα καταθέσει στη Βουλή, για την ενίσχυση του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας, καταγγέλλει η ΓΣΕΕ. Ο υφυπουργός Οικονομίας Γιάννης Παπαθανασίου είπε χθες στη Βουλή ότι η απόσυρση γίνεται για περαιτέρω διαβουλεύσεις καθώς η Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ε.Ε. έστειλε επιστολή και ζητεί περισσότερες πληροφορίες. Ωστόσο η ΓΣΕΕ αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν να θεωρείται παράνομη κάθε βοήθεια προς χειμαζόμενους κλάδους της ελληνικής οικονομίας και να θεωρείται νόμιμη η ενίσχυση των τραπεζών με 28 δισ. ευρώ».
Ίσως επειδή νόμος είναι το δίκιο του μπανκάτη.
Με τι όρους, τι διασφαλίσεις, τι ανταλλάγματα και τι ποινές θα δοθούν τα 28 δισ. ευρώ;
Γιατί 28 και όχι 128, σαν το φιατάκι;
Το μέχρι τώρα γενικό νταβατζηλίκι που είχαν επιβάλλει στην κοινωνία οι τράπεζες γινόταν στο όνομα της λειτουργίας ενός συστήματος, που ήταν και η νομιμοποιητική του βάση: έτσι λειτουργεί η αγορά, όποιος μπορεί - μπορεί, όποιος δεν μπορεί - δεν μπορεί, μπόρεσα, επιβλήθηκα, με έχεις ανάγκη, αυτοί είναι οι όροι μου, you can take them or leave them.
Αν το σύστημα καταρρέει, αν ο νταβατζής δεν μπορεί να σου προσφέρει αυτό που υποτίθεται ότι σου προσφέρει, δηλαδή ασφάλεια, με ποια λογική αντί να σταματήσεις να εκδίδεσαι με τους όρους που εκδιδόσουν και να του πεις «στοπ, όλα παγώνουν, τώρα θα αναδιαπραγματευθούμε από την αρχή την μεταξύ μας σχέση», να τον στηρίζεις με τεράστια πακέτα χρημάτων;
Αν οι τράπεζες δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα χωρίς τα λεφτά των φορολογουμένων, δεκτόν, αλλά όλο μα όλο το παιχνίδι πρέπει να ξαναστηθεί αν όχι από τα θεμέλιά του, πάντως από κάπου εκεί κοντά τους.
Και κάπου εδώ γελάνε. Με άλλα λόγια γνωρίζω πως καμία μα καμία σημασία και επίδραση δεν έχουν όσα γράφω τώρα, γνωρίζω όμως ακόμα πως αυτό το ποστ (όπως και διάφορα άλλα στο παρελθόν) έχει μια παρηγορητική αξία για εμένα τον ίδιο: όταν ο κόσμος άλλαζε μπροστά στα μάτια μου τουλάχιστον το είδα και απόρησα και το κατέγραψα. Κι ας μην αντέδρασα άλλο.
Παραιτημένος δηλαδή ναι, παντελώς μαλάκας όχι.
posted by Old Boy @ 5:31 μ.μ.
21 comments
21 Comments:
Αν και κατανοώ το πνεύμα σου, θα κάνω λίγο τον συνήγορο του διαβόλου:
α) Από τα 28 δις των τραπεζών, μόνο τα 5 είναι μετρητό. Τα υπόλοιπα 23 είναι εγγυήσεις, που σημαίνει ότι (αν πάνε καλά τα πράγματα) δεν θα βγουν ποτέ από τον κουμπαρά. Αν δεν πάνε καλά τα πράγματα, πιθανόν αυτά τα 23 δις να είναι το τελευταίο που θα μας απασχολήσει.
β) Ομολογώ κι εγώ την παντελή ασχετοσύνη μου περί τα οικονομικά, ωστόσο έχω την εντύπωση ότι τα τεράστια υπερκέρδη των τραπεζών οφείλονταν κατά ένα σεβαστό μέρος στην αύξηση της αξίας των χαρτοφυλακίων τους. Η οποία τον τελευταίο καιρό γίνεται καπνός, μέρα με τη μέρα (αν κάνω λάθος, δέχομαι κάθε διόρθωση).
γ) Όχι, να μην δοθούν ενισχύσεις στον χειμαζόμενο Λαναρά και στους άλλους χειμαζόμενους κλωστοϋφαντουργούς, διότι έχω την υποψία ότι θα καταλήξουν μισές στις τσέπες τους και οι άλλες μισές σε φασονάδικα στην Βουλγαρία ή στην Κίνα, όπως έχει ξαναγίνει. Αν τα ίδια λεφτά τα δίναμε στους ίδιους τους 1.200 εργαζομένους να ανοίξουν ψιλικατζίδικα ή προποτζίδικα, πιο πολύ τόπο θα πιάνανε, για να μην πω ότι θα ήταν πιο τίμιο να μας πουν ότι "ανά πέντε φορολογούμενοι θα αναλάβετε να ταΐζετε έναν εργαζόμενο του Λαναρά για δύο χρόνια". Δηλαδή, ΟΚ, αλλά η κοροϊδία της ΓΣΕΕ δεν είναι ποιοτικώς καλύτερη από την κοροϊδία του Αλογοσκούφη.
Τούτων λεχθέντων, δεν μπορώ να μην συμφωνήσω με τη διαπίστωση ότι "όλο το παιχνίδι πρέπει να ξαναστηθεί από την αρχή".
...γνωρίζω όμως ακόμα πως αυτό το ποστ (όπως και διάφορα άλλα στο παρελθόν) έχει μια παρηγορητική αξία για εμένα τον ίδιο: όταν ο κόσμος άλλαζε μπροστά στα μάτια μου τουλάχιστον το είδα και απόρησα και το κατέγραψα. Κι ας μην αντέδρασα άλλο.
Την όποια αξία κάποιων τέτοιων ποστ όσον αφορά εμένα και δικά μου ποστ, θα την έλεγα περισσότερο εκτονωτική. Δηλαδή εκτονώνομαι ανεβάζοντας ένα ποστ το οποίο θα δουν κάποιοι εν μέσω του ιντερνετικού τους ζάπινγκ και θα ξεχάσουν μέχρι να ρίξουν την επόμενη δαγκωνιά στο σάντουιτς που μασουλάνε αντί να κάνω κάτι άλλο, όπως να πάρω τηλέφωνο ένα φίλο να τα κουβεντιάσουμε τα πράγματα, να βγω μια βόλτα να δω τις αντιδράσεις των ανθρώπων ζωγραφισμένες στα πρόσωπά τους, να καθίσω να γράψω μια επιστολή διαμαρτυρίας στην τάδε ή δείνα εφημερίδα ή στον τάδε ή δείνα βουλευτή και πολλά άλλα...
Γεράσιμε, δυο ενστάσεις: κατ' αρχήν υπάρχει η ποσοτική διαφορά. Εδώ θα μάθουν περισσότεροι τι σκέφτομαι απ΄ό,τι αν τα πω σε ένα φίλο μου «για να ξεσπάσω». Ακόμη λοιπόν κι αν απλώς ξεσπάω, ξεσπάω σε ώτα περισσότερων ακουόντων. Θα μου πεις σε επιστολή εφημερίδας θα ήταν ακόμη περισσότεροι οι ακούοντες -εξαιρούνται βέβαια κρατικά επιδοτούμενες εφημερίδες, τύπου «Χώρα» ;)-, αλλά οι επιστολογράφοι των εφημερίδων μού έδιναν πάντα μια αίσθηση γραφικότητας, την οποια προφανώς θα έπρεπε να έχω και για το μπλόγκιν, ωστόσο άλλοτε την έχω και άλλοτε όχι.
Η δεύτερη ένσταση είναι (γενικά μιλώντας και απεξαρτώντας το από τα δικά μου ποστ) ότι όταν οι ιδέες κυκλοφορούν έχουν μια υπόγεια δύναμη και επιπτώσεις πιθανόν αόρατες ή μακροχρόνιες.
Για να το πω αλλιώς, το τελικό στάδιο της παραίτησης είναι να παραιτηθούμε κι απ' το να γράφουμε.
Από αυτό δόξα τω θεώ απέχω ακόμη.
Xασοδίκη, στα δυο πρώτα σκέλη του σχολίου σου, θα επιμείνω σε όσα λέω στο ποστ: αφού τώρα πια χρειάζονται κρατικά λεφτά για να τα βγάλουν πέρα, τίποτα σε σχέση με την λειτουργία τους δεν μπορεί να θεωρείται πια αυτονόητο.
Στο τρίτο σκέλος πιθανότατα να είναι έτσι όπως τα λες, αλλά πρέπει να δεχθούμε ότι έτσι ακριβώς είναι πολύ πιθανό να γίνει και με σεβαστό μέρος των χρημάτων που θα δοθούν στις τράπεζες. Δηλαδή αν οι τράπεζες δεν έχουν τσέπες, έχουν πάντως τα μεγαλοστελέχη τους, οι μεγαλομέτοχοί τους και οι χρηματιστηριακοί γύπες
...όταν οι ιδέες κυκλοφορούν έχουν μια υπόγεια δύναμη και επιπτώσεις πιθανόν αόρατες ή μακροχρόνιες.
Άχου, βλέπω ότι της ίδιας μεταφυσικής (αυτής των υπογείως συγκλονιστικών ιδεών) είμαστε δέσμιοι, οπότε το πρώτο μου σχόλιο δέστο όπως ήταν: ως μια αυτοκριτική μου.;-)
*'Δες το' και όχι δέστο ήθελα να πω πριν για το σχόλιό μου, αλλά μάλλον κι αυτό όπως κι εγώ είμαστε για δέσιμο. :-P
@ old boy
''Δηλαδή αν οι τράπεζες δεν έχουν τσέπες, έχουν πάντως τα μεγαλοστελέχη τους, οι μεγαλομέτοχοί τους και οι χρηματιστηριακοί γύπες.''
Τώρα κάνεις χιούμορ ε.
Θα μιλάμε ρεαλιστικά και με οικονομικούς όρους ή με την προσωπική μας άποψη περί ηθικής και δικαιοσύνης στα οικονομικά συστήματα;
@xasodikis έτσι και με υπογράμμιση σε κάποια σημεία ακόμα.
Ο υπουργός αυτός λίγες μέρες πριν δεν έβλεπε το σημερινό πρόβλημα στην χώρα. Και ένα ανέκδοτο για να ευθυμήσει κανείς με την προεξώφληση του μέλλοντος, πόσο αποτιμούνται σήμερα οι επενδύσεις των ασφαλιστικών ταμείων; Φαντάζομαι γελώντας ότι και εκεί κάνεις τους δεν βλέπει πρόβλημα.
Όχι, δεν έκανα χιούμορ.
Μια επισήμανση στον φιλόξενο χώρο σου, που διέφυγε της συνολικής προσοχής όλων δυστυχώς των οικονομολόγων και λοιπών ασχολουμένων αναλυτών και ειδικών, σε σημείο που δεν μπορώ να το πιστέψω, και που την θεωρώ πρωτεύουσας σημασίας εξ όλων, ως το κλειδί της εξήγησης όλης αυτής της περίεργης ανθεκτικής ελληνικής κατάστασης, σε αυτή την παγκόσμια οικονομική κρίση, και συμφωνώντας βέβαια με την άποψη που διατυπώνεις.
΄΄ Γιατί η κρίση δεν άγγιξε τις ελληνικές τράπεζες ΄΄;; καθόλου μάλιστα.!
Γιατί τα κέρδη τους και τα αποθεματικά τους, είναι μυθικά και πέραν κάθε έννοιας κέρδους, κάτι που δεν μπορούν να έχουν οι άλλες τράπεζες του παγκόσμιου χώρου. Ο πραγματικός παράδεισος της πανελεύθερης αγοράς, υπάρχει εδώ και μόνο, στον τόπο μας. Αυτά δεν γίνονται πουθενά έξω.
Αυτό είναι το θλιβερό εθνικό μυστικό μας. Γιατί η χώρα βρίσκεται σε μόνιμη κρίση.
Ευχαριστώ.
Η οικονομία θα χρειαστεί, με την έννοια ότι θα την οργανώσουμε με σκοπό να εξυπηρετεί την επιβίωση. Θα πάψει να είναι παιχνίδι και θα γίνει χρήσιμο εργαλείο. Μετά την Επανάσταση.
Συγκρίνεται πάλι ο oldboy με το χαρτονόμισμα και την ανόητη ιδέα πόχει περί τράπεζας. Αυτά τα φασιστικά τα συνεχίζει. Σκέψη νιλ, μηδενισμός πολύς και κακοήθεια μπόλικη: τα ΜΜΕ, η τράπεζα, το ποσό των, δόγματα, εξ ονόματος, ετσιθελικά, φήμες της ανθυπόστασης, ό,τι σέρνεται σαν διανόηση στην κοινωνία - βαρετά πράγματα, ανύπαρκτα, αζώητα.
Εδώ η ουσία είναι ότι αργά πολύ αργά αρχίζει η ανθρωπότητα να καταλαβαίνει τι βαρβαρότητα το να επιτρέπει σε κάθε είδους και απογοήτευσης φασίστα να παίρνει αποφάσεις γι' αυτήν. Αυτή την τάση επιθυμεί να συσκοτίσει η προπαγάνδα: "Αν το σύστημα καταρρέει, αν ο νταβατζής δεν μπορεί να σου προσφέρει αυτό που υποτίθεται ότι σου προσφέρει, δηλαδή ασφάλεια, με ποια λογική αντί να σταματήσεις να εκδίδεσαι με τους όρους που εκδιδόσουν και να του πεις «στοπ, όλα παγώνουν, τώρα θα αναδιαπραγματευθούμε από την αρχή την μεταξύ μας σχέση», να τον στηρίζεις με τεράστια πακέτα χρημάτων;"
Διαφωνούμε. Ο καπιταλιστής προσφέρει ανασφάλεια, δηλαδή, για να μιλάμε σοβαρά, άγχος. Το κατασκευάζει και το πουλάει, ώστε να μπορεί να με χρησιμοποιήσει αλογίκευτο για να με ανταλλάξει στο παιχνίδι με τους φίλους του (=καπιταλισμός). Θα τον ισοπεδώσω. Μηδέ σχέση θα διαπραγματευτώ μηδέ την ελευθερία μου, ως ζητάει ο κερκόπορτας να πράξω. Το πιόνι μόνον υπαινίσσεται γκρέμισμα πως δεν μπορούμε εμείς να κάνουμε.
@eisai paidi wraio
ontas o oldboy mhdenistis, den borei na katastrafei ws blogger apo enan vandalisth sxoliasth :D
boreis na vandaliseis auto pu den yparxei?
mparmpoutsala
...με ποια λογική αντί να σταματήσεις να εκδίδεσαι με τους όρους που εκδιδόσουν και να του πεις «στοπ, όλα παγώνουν, τώρα θα αναδιαπραγματευθούμε από την αρχή την μεταξύ μας σχέση», να τον στηρίζεις με τεράστια πακέτα χρημάτων;
Με καμία λογική! Αποκλείεται να γουστέρνουν, βρε παιδί μου, το νταβά;! :)
2η εκδοχή: με την ίδια λογική που καρατομήθηκε ο υιός του ταχυδρόμου.
3η εκδοχή: με την ίδια λογική που διαφεύγουν οι περισσότερο ανακατεμένοι στα σκάνδαλα, οι πιο μάνγκες.
4η εκδοχή: κλπ κλπ (βαριέμαι να γράφω, υπάρχουν πολλές)
Old boy, με τη λογική της ΓΣΕΕ μπορούμε επίσης να πούμε ότι και οι τράπεζες ενισχύονται για να μην κλείσουν και βρεθούν στο δρόμο μερικές χιλιάδες εργαζόμενοι.
Στην πραγματικότητα βέβαια δεν είναι αυτός ο λόγος. Αυτή θα είναι παράπλευρη ωφέλεια, ο βασικός λόγος είναι ότι αν κλείσουν οι τράπεζες (και όχι όλες, 3-4 μεγάλες αρκούν) θα παγώσει ολόκληρη η οικονομία της χώρας. Από την άλλη αν κλείσει ο Λαναράς δεν θα το καταλάβει κανείς, γιατί στην ουσία έχει ήδη κλείσει εδώ και χρόνια.
Θα μου πεις, και οι 1.200 εργαζόμενοι; Μα αυτό λέω κι εγώ: ας ενισχυθούν απευθείας οι εργαζόμενοι, ας επιδοτηθεί η μετεκπαίδευσή τους, η ασφάλισή τους, η επιχειρηματικότητά τους ενδεχομένως, παρά να επιδοτηθεί ο εργοδότης για να μας κάνει τη χάρη να τους κρατάει στη δούλεψή του για κανένα εξάμηνο ακόμα (γιατί μετά θα ξαναπέσει έξω η επιχείρηση). Αμάν πια με τα άρθρα 44, τις δήθεν εξυγιάνσεις, τις ρυθμίσεις ληξιπροθέσμων και τα θαλασσοδάνεια.
Ξαναλέω ότι με την κεντρική ιδέα του ποστ, να επαναδιαπραγματευτούμε τους όρους του παιχνιδιού, συμφωνώ. Και επαυξάνω: αρκετά μας ζαλίσαν το συκώτι με τη θεολογία της ελεύθερης αγοράς και της αυτορρύθμισης, αρκετά μας παραμύθιασαν ότι οι επιτυχίες της αγοράς οφείλονται στα εγγενή πλεονεκτήματα του συστήματος και οι αποτυχίες στο κακό κράτος. Μέχρι εκεί όμως -μην φτάσουμε να πούμε ότι κοντά στα τραπεζικά λαμόγια, ας δικαιωθούν και όλα τα υπόλοιπα λαμόγια. Η ΓΣΕΕ, δυστυχώς, αυτό μας λέει.
ΥΓ: Λυπάμαι που εγκαταλείπω την κουβέντα στη μέση, αλλά σήμερα αναχωρώ για διήμερο. Θα χαρώ όμως να διαβάσω τη συνέχεια τη Δευτέρα...
Επί του πιεστηρίου, είδα και αυτό.
«Αμάν πια με τα άρθρα 44, τις δήθεν εξυγιάνσεις, τις ρυθμίσεις ληξιπροθέσμων και τα θαλασσοδάνεια».
Το οποίο βέβαια μπορεί να ισχύει κατεξοχήν και για τα 28 δισ :)
Όσο για την Εμπορική δικιά μας παραμένει, αφού κι ο Σαρκοζί δικό μας παιδί είναι.
Καποια στιγμή, ακουσα ότι η στηριξη αυτή προυποθέτει και κάποιου είδους ελεγχο από τη μεριά του κράτους στους μισθούς και στα bonus των μεγαλοστελεχων.
Ε, είπα μέσα μου, να και κάτι στη σωστή κατεύθυνση.
Απ το μεσημέρι και μετά αυτή η είδηση, δεν ξέρω σαν να εξαφανίστηκε!!!!!!!
Εσεις, που είστε μεσα στα πράγματα πληροφορείστε με, τελικά τι θα παιχτεί;
Ο καριόλης, ο φυτευτός, ο τάχα μου σύμβουλος στην Τράπεζά μου, θα συνεχίσει να τσεπώνει όλο και περισσότερα; ( Δε σου λέω ποσό για να μη σε ταράξω)
"...με ποια λογική αντί να σταματήσεις να εκδίδεσαι με τους όρους που εκδιδόσουν και να του πεις «στοπ, όλα παγώνουν, τώρα θα αναδιαπραγματευθούμε από την αρχή την μεταξύ μας σχέση»"
νομίζω οτι η λογική είναι απλώς οτι δεν ξέρεις πώς να λειτουργήσεις χωρίς να εκδίδεσαι.
Δηλαδή, ακόμα και στην ιδεατή περίπτωση κατά την οποία κυβέρνηση και πολιτική ηγεσία γενικώς δεν ήταν ένα μάτσο γραφικά ανίκανοι, κανάγιες, κοτσαμπάσηδες αλλά αντίθετα είχαν την διάθεση και την ικανότητα να ρυθμίσουν μια πιο υγειή σχέση ανάμεσα στο κράτος και το τραπεζικό σύστημα, ακόμα και σ'αυτή την ιδεατή περίπτωση, δεν θα υπήρχε το knowhow για μια ρεαλιστική ρύθμιση.
Αλλιώς ειπωμένο, αν δεν κατόρθωσαν να αποφύγουν το νταβατζιλίκι οι Ελβετοί (πρόσφατα η UBS χρειάστηκε κρατική παρέμβαση για να σωθεί - και για να δώσω ένα στίγμα του μεγέθους της, όσο διαρκούσαν οι συζητήσεις, μέσα σε ένα μήνα, καταθέτες απέσυραν 800 δις δολλάρια χωρίς αυτό να συνιστά το μεγαλύτερο πρόβλημα της εν λόγω τράπεζας), τί πιθανότητες δίνεις να το αποφύγουν οι ΄Ελληνες;
Πάντως στο Βέλγιο (όπου σώσανε πρόσφατα την KBC) ανακοινώθηκε επίσημα πάγωμα όλων των μπόνους στελεχών για το 2008 (για το 2009 δεν ανακοινώθηκε τίποτα) :)
ΤΟ ΠΟΝΗΡΟ ΨΕΜΜΑ ΟΤΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΙΝΕΙ ΛΕΦΤΑ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΛΑΟ – ή τα όρια της γελοιότητας ενός συστήματος παραπληροφόρησης από κανάλια και εφημερίδες
Προφανώς ο κόσμος δεν έχει καταλάβει ότι τα 28 δις ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΘΟΥΝ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ (στους ιδιοκτήτες / μετόχους τους) ΑΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, ιδιώτες ή επιχειρήσεις. Να τα πούμε απλά λοιπόν:
ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΧΕΙ:
(1)ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΛΕΦΤΑ, που είναι ιδιοκτησία των μετόχων της. Με αυτά τα λεφτά πληρώνει το προσωπικό της, τα ενοίκια, τους λογαριασμούς, κλπ. και όλο το λειτουργικό της κόστος.
(2)ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΩΝ ΠΕΛΑΤΩΝ ΤΗΣ, που τα παίρνει από όσους δεν τα χρειάζονται άμεσα (καταθέτες, στους οποίους υπόσχεται εξασφάλιση και ένα μικρό τόκο) και τα δίνει σε όσους τα χρειάζονται (ιδιώτες, επιχειρήσεις) και η τράπεζα κερδίζει τη διαφορά του επιτοκίου που είναι και το κέρδος της.
Στην προκείμενη περίπτωση το κράτος ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΛΕΦΤΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ (1) καμμίας τράπεζας, ΜΟΝΟ ΠΡΟΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟ ΤΩΝ ΠΕΛΑΤΩΝ (2) όποιας τράπεζας έχει υποψήφιους δανειολήπτες αλλά δεν έχει η ίδια λεφτά να τους δανείσει.
Το Δημόσιο το κάνει μάλιστα επ'εφωλεία του γιατί από τη δανειοδότηση προς την τράπεζα θα εισπράξει 10% ετήσια, πολύ υψηλότερα από την απόδοση των ομολόγων του.
ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΧΑΡΙΣΕΙΣ ΛΕΦΤΑ ΣΤΟ ΧΑΣΑΠΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΣΕΙΣ ΛΕΦΤΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΟΥ.
Και το τελευταίο είναι το πιό σημαντικό, γιατί χωρίς δάνεια δεν μπορούν να δουλέψουν οι περισσότερες επιχειρήσεις, που εάν πέσουν έξω το οικονομικό και κοινωνικό κόστος θα είναι πολύ μεγάλο και θα κρατήσει χρόνια. Όταν μία επιχείρηση κλείσει δύσκολα ξανανοίγει.
Να μην αναπαράγουμε λοιπόν τις μπαρούφες που λένε τα κανάλια, ο εύκολος λαικισμός δεν πρέπει να χαρακτηρίζει όσους θεωρούν τον εαυτό τους σοβαρό.
Άς αφήσουμε το ρόλο του μπαρουφολόγου στα λογής λογής ρεμάλια της τηλεόρασης, τον Αυτιά, τον Οικονομέα, τον Καμπουράκη, τον Παπαδάκη, το Βαρεμένο, τη Μακρή και λοιπούς κομπάρσους τους συστήματος.
Η πλάκα, μάλιστα, είναι ότι μερικοί, όπως πχ ο Καμπουράκης, είναι οικονομολόγοι, αλλά κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται, για να ειπράττουν τον παχυλό μισθό από τα καναλο-αφεντικά τους).
Ο ορισμός της ξεφτίλας!
Με τον Giorgakis τα οικονομικά μας θα ήταν πολύ καλύτερα.
Οι νέοι θα είχαν όλοι καλοπληρωμένες δουλειές στο αντικείμενο που είχαν σπουδάσει, οι συνταξιούχοι θα έπαιρναν σύνταξη 1200 ευρώ τουλάχιστον, τα πανεπιστήμιά μας θα έκαναν τόση έρευνα που δεν θα είχαν χρόνο για πορείες και καφετέριες, οι έμποροι θα τα κονομούσαν από το άφθονο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών, οι εταιρίες δεν θα φοροδιέφευγαν διότι δεν θα ήταν διεφθαρμένοι οι εφοριακοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι θα έπαιρναν αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό (λόγω υψηλής παραγωγικότητας), οι τιμές στο supermarket θα ήταν χαμηλές, λόγω του υγειούς ανταγωνισμού και οι Λαμπρακο-Μπομπολο-Κοντομηνέοι θα γκρίνιαζαν για ακόμη καλύτερες μέρες, διότι, ως γνωστόν, είναι πάντα με το λαό.
Καλό έ;
Όπως και τα προηγούμενα 20 πράσινα χρόνια.
Dear Bravogiorgos, δυστυχώς για σένα και τα αφεντικά σου, θυμόμαστε.
Εάν κάνοντας παρθενοραφή νομίζεις ότι θα ξεχάσουμε ότι δούλευες σε οίκο ανοχής, κάνεις λάθος χαζούλη.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home