Μπράβο Τροπικάνα
Στην παραλία Paradise, θα βρείτε το Tropicana Beach Bar, ένα μέρος όπου το κέφι, η διασκέδαση και η απόλαυση κυριαρχούν. Το βράδυ την σπέσιαλ περιποίησή σας αναλαμβάνουν ο παρκαδόρος και ο πορτιέρης μας. Το πτυσσόμενο μεταλλικό γκλομπ του δεύτερου θα σας μείνει αξέχαστο.
Το επόμενο πρωί έχουμε νέες εκπλήξεις, αλλά φοβούμαστε όχι για σας. Εσείς είστε ήδη κλινικά νεκρός.
posted by Old Boy @ 12:22 π.μ.
14 comments
14 Comments:
Είναι ο θυμός τέτοιος που πνίγει κάθε σχόλιο...
Συνυπεύθυνοι είναι όλοι αυτοί οι κάγκουρες που συντηρούν αυτά τα μαγαζιά. Προσωπικά αρνούμαι να καταθέσω τον οβολό μου σε μαγαζί που έχει πορτιέρη.
Συνυπεύθυνοι είμαστε όλοι μας.Τους αφήνουμε να υπάρχουν και να λυμαίνονται διάφορα κομμάτια της ζωής μας όπως ο τουρισμός,το εμπόριο,η διασκέδαση κλπ κλπ.Βλέπουμε τη διαπλοκή στη Siemens ή στα Ζωνιανά αλλά δεν τη βλέπουμε σε περιστατικά όπως αυτό.Γιατί προφανώς δεν υπάρχει εμπλοκή κάποιου πολύ μεγάλου ονόματος.Αν το ψάξουμε όμως θ΄ανακαλύψουμε πχ ότι ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου μαγαζιού είναι ξάδερφος του μπατζανάκη,του ανηψιού,της θείας ενός τοπικού μεγαλοονόματος.Και όλη αυτή η σειρά συγγενών συναινεί και προωθεί την ύπαρξη και λειτουργία ενός τέτοιου μαγαζιού.Μόλις το μάθουμε αυτό σηκώνουμε τους ώμους:"Έτσι γίνεται συνήθως".Όταν όμως συμβεί το απευκταίο μας καταλαμβάνει μήνις εναντίον των "ανεγκέφαλων".Μα ακριβώς επειδή είναι ανεγκέφαλοι δεν βρέθηκαν μόνοι τους εκεί-καποιος τους έφερε-ούτε δράσαν από μόνοι τους-κάποιος τους δίδαξε-:η ανοχή μας.
Ο πατέρας του 20χρονου μας ξαναθύμισε την άλλη πλευρά της ζωής που μοιάζουμε να ξεχνάμε:την αξιοπρέπεια!
Συγχωρείστε μου το οργισμένο-πικρό ύφος αλλά -όπως έγραψα και σε άλλο ποστ:http://karvouna.wordpress.com/2008/07/31/mykonos/#comment-1161-ο Βάρναλης το είχε πει μια χαρά:
"Δειλοί,μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα
προσμένουμε,ίσως,κάποιο θάμα".
Σελιτσάνος
~~Οχι και συνυπεύθυνοι κ. Σελιτσάνε.
Παλιότερα, ανήκα και 'γώ σε αυτή τη συνομοταξία, αυτών που μοιράζουν εξίσου τις ευθύνες. Σήμερα, έχω αναθεωρήσει. Πώς γίνεται, με ποιο τρόπο, να ευθύνεται για παρόμοια γεγονότα ένας πολίτης έντιμος, ένας ολιγαρκής, ένας αδύναμος, ένας μισθωτός, ένας συνταξιούχος;
Δηλώνω πως μου είναι αδύνατο να αλλάξω αυτά τα πράγματα. Θλίβομαι, αγανακτώ, αλλά πείτε, τι να κάνω ως προς την ευθύνη που γράφετε ότι μου αναλογεί;
(το μόνο όπλο που έχω είναι μια ψήφος κάθε 4 χρόνια -περίπου)
Εσείς, έχετε κάτι αποτελεσματικότερο;
Χθες σκεφτόμουν ότι πουθενα δεν είχα δει το όνομα του μαγαζιού. Τουλάχιστον όχι στα δελτία ειδήσεων.
Πρέπει να απαιτουμε να λένε οι ειδήσεις τους υπευθύνους με το όνομά τους.
Γιατί δεν αρκεί να λέμε ένας Αυστραλός, ένας μπράβος και ένα μαγαζί, γιατί στο τέλος οι ειδήσεις (θα) θυμίζουν ανέκδοτο.
για rodia: δεν είναι αδύνατον να αλλάξουν "αυτά τα πράγματα", όπως τα λες. Συμβαίνουν πολλά στην καθημερινότητά μας, για τα οποία αγανακτούμε μεν, δεν κάνουμε τίποτα δε. Όσο και όπου περνάει το χέρι μας, εάν κάναμε, κάτι θα είχαμε αλλάξει. Ένα παράδειγμα: "Προσωπικά αρνούμαι να καταθέσω τον οβολό μου σε μαγαζί που έχει πορτιέρη.", λέει ο ανώνυμος των 2.44. Εάν γίνεσαι κοινωνός και δεν αντιδράς, αν λες "ωχ αδερφέ, εγώ θα λύσω το πρόβλημα;" ή " δε βαριέσαι, και που θα πω εγώ την άποψή μου, θα αλλάξει κάτι;" γίνεσαι συνυπεύθυνος.
~~lapsus memoriae, "ένας πολίτης έντιμος, ένας ολιγαρκής, ένας αδύναμος, ένας μισθωτός, ένας συνταξιούχος" νομίζω ότι δεν έχουν τη διάθεση (ούτε τη δυνατότητα) να περάσουν ούτε απέξω από ενα τέτοιο μαγαζί. Αρα; Αρα, γνωρίζουμε καλά ποιοι είναι οι υπεύθυνοι, ποιους στηρίζουν οι υπεύθυνοι και ποιοι στηρίζονται από τους υπεύθυνους, παρόλο που δηλώνουν ανεύθυνοι.
Θέλω να επισημάνω (και να στηλιτεύσω) τη μόδα που επικρατεί τα τελευταία χρόνια (και βολεύει!) να μεταβιβάζονται ευθύνες σε αδύναμους (και άσχετους) ώμους -και όχι μόνο για παρόμοια ζητήματα, αλλά και για τα άλλα, τα Μεγάλα, όπως π.χ. τρύπα του όζοντος, μόλυνση ατμόσφαιρας, κλπ. Δεν συμφωνείς στην αποτροπή αυτής της γενίκευσης;
Χρησιμοποίησα απλώς ένα παράδειγμα. Συμφωνώ μαζίσου, σε όλα όσα γράφεις πιο πάνω, αλλά διαφωνώ στο ότι δεν έχουμε ευθύνη, ο καθένας στο ποσοστό που του αναλογεί. Δεν είμαστε αδύναμοι και άσχετοι, σε ό,τι αφορά την καθημερινότητά μας, είμαστε ανεύθυνοι ή αδιάφοροι. Ξέρω πολλούς συνταξιούχους που κάθονται σε ένα καφενείο σχολιάζοντας τα κακώς κείμενα, ενώ κάποιοι συνομίληκοί τους βγαίνουν στο δρόμο για τα δέκα δένδρα που πρόκειται να κοπούν για να ανοίξει ο δρόμος. Κι αν δεν βγει κάτι, αρκεί που πιστεύουν πως έκαναν αυτό που έπρεπε, ό,τι πέρναγε από το χέρι τους.
Το όνομα του μαγαζιού δεν έχει γίνει και πολύ γνωστό. Εγώ το άκουσα μόνο στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ. Κυκλοφορήστε το παντού, στα ελληνικά και στα αγγλικά. Να μαθευτεί παντού. Να μην ξαναπατήσει εκεί ούτε γάτα! ΤΡΟΠΙΚΑΝΑ ΜΥΚΟΝΟΣ TROPICANA MYKONOS DEATH. Να μείνουν άνεργες οι ντουλάπες...
Ας μην γενικεύουμε (μισθωτός, συνταξιούχος, Ζωνιανά, τρύπα του όζοντος). Ένας τσόγλανος ήταν ο πορτιέρης, από αυτούς που υπάρχουν σε κάθε εποχή και χώρα. Ας φροντίσει η δικαιοσύνη να φάει ισόβια, και όταν ψοφήσει στην φυλακή να πάμε και να φτύσουμε στον τάφο του.
Αν ο πορτιέρης ήταν ένας σκέτος τσόγλανος όντως δεν θα υπήρχε θέμα. Είχε όμως προσληφθεί για να κάνει αυτή τη δουλειά. Όχι βέβαια να σκοτώνει. Αλλά τη δουλειά την τσαμπουκαλίδικη, την εκφοβιστική, την πορτίσια.
Όπως όταν έχεις άγρια σκυλιά να σου φυλάνε το σπίτι και αυτά πηδήξουν έξω από το σπίτι και φάνε έναν περαστικό έχεις ευθύνη, έτσι κατά τη γνώμη μου και εδώ από τη στιγμή που χοντροκονομάς λεφτά έχοντας στην υπηρεσία σου και επαγγελματίες τσαμπουκαλήδες, όταν αυτοί βγαίνουν εκτός ελέγχου, λυσάνε και σκοτώνουν, έχεις και εσύ ευθύνη.
Κι όμως όχι μόνο μέχρι στιγμής τέτοια ευθύνη δεν βλέπουμε να καταλογίζεται, αλλά δεν λένε καν τ όνομα του μαγαζιού, μην τυχόν και το δυσφημήσουν.
Το θέατρο του παραλόγου.
έναν αναστεναγμό θα αφήσω μόνο και θα σε παραπέμψω στο δικό μου μπλογκ για το σχετικό σχόλιο.
καλό υπόλοιπο καλοκαίρι Ολντμπόη!
με ή χωρίς μπράβους, με ή χωρίς μπράβο
(κι όσο για μένα, ελπίζω σίγουρα χωρίς Μπράβο. Ραούλ Μπράβο.)
Δεν προσπαθώ να αθωώσω τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς μεταφέροντας τις ευθύνες σε αδύναμες πλάτες.Απλά δεν θεωρώ ότι το συγκεκριμένο γεγονός ήταν μια απλή στρέβλωση της καθημερινότητάς μας.Γιατί αν είναι έτσι τότε να τιμωρηθούν οι αυτουργοί και όλα θα επιστρέψουν σε μια καθημερινότητα όπου όλα παν καλά.Αναρωτιέμαι όμως : ο δράστης ήταν απλώς μια ψυχοπαθητική προσωπικότητα-όπως ο ίδιος έσπευσε να δηλώσει-ή αποκύημα μιας ασθενούσης κοινωνίας;Κι αν ισχύει το πρώτο πώς βρέθηκε να κάνει αυτή τη δουλειά;Αναλογιστείτε πόσες στρεβλωσεις του καθημερινού μας βίου υφιστάμεθα , αντιμετωπίζοντας τες με απλό και άδολο μιθριδατισμό:από την παράνομη είσπραξη "εξόδων συναλλαγών" των τραπεζών μέχρι τον τύπο που πετά από το παράθυρο του αυτοκινήτου του το τσιγάρο και τα σκουπίδια του ή αυτόν που ζητά δουλειά από τον βουλευτή του-κι όχι από τον ΟΑΕΔ βέβαια...
Για όλ' αυτά μπορούμε να κάνουμε πράγματα.Και για να κάνουμε χρειάζεται ν' αλλάξουμε νοοτροπία:η αντίληψη του ανήμπορου πολίτη μ΄αφήνει παγερά αδιάφορο.Γιατί δηλαδή πρέπει να υπάρχουν και εργολάβοι δικαιωμάτων;Δεν ζητώ περισσότερο κράτος ή αστυνόμευση,ζητώ περισσότερη αυτοσυνείδηση ως πολίτες και σαν συνέπειά της δράση.Μόνον τότε παρόμοια περιστατικά θα δικαιούμαστε να τα αντιμετωπίζουμε σαν ξεκομμένα απ'τον κοινωνικό ιστό.
Τέλος να σημειώσω ότι όταν μιλάμε για συνταξιούχους στη χώρα μας δεν πρέπει να έρχεται στο μυαλό μας ο ανήμπορος 80άρης χωρικός:έχουμε πλημμυρίσει από υπερδραστήριους 55άρηδες και 60άρηδες συνταξιούχους(και πολλοί απ' αυτούς είναι και εκλεγμένοι εκπρόσωποί μας!).
Σελιτσάνος.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home