Παρασκευή, Δεκεμβρίου 21, 2007

Είχαν κανένα συμφέρον;

Το συναίσθημα της απόγνωσης,
το συναίσθημα της ντροπής,
το συναίσθημα της ενοχής,
στο βαθμό που να οδηγήσουν στο «δεν αντέχω άλλο»,
στο βαθμό που να οδηγήσουν στην πτώση,
δεν το ένιωσε ούτε ένας δημόσιος λειτουργός αυτό το καλοκαίρι.
Ούτε ένας δεν ένιωσε τόσο απεγνωσμένος,
ούτε ένας δεν ένιωσε τόσο ντροπιασμένος,
ούτε ένας δεν ένιωσε τόσο ένοχος,
ώστε να μην αντέχει να ζει την επόμενη μέρα.
Τόσοι μα τόσοι άνθρωποι,
η Αρχαία Ολυμπία,
τόσα μα τόσα δάση,
τόσα μα τόσα σπίτια,
τόσα μα τόσα ζώα,
αλλά ούτε ένας δεν ένιωσε,
ότι δεν θα μπορούσε να αντέξει την ντροπή.
Στην αδυναμία προστασίας του δημοσίου συμφέροντος
γιατί να νιώθουν ενοχές;
Εκεί οι ευθύνες ήταν μόνο πολιτικές.
Όχι άλλου είδους.
Εκεί υπήρχε μόνο αμέλεια κι ανικανότητα.
Όχι δόλος.
Δεν είναι ότι δεν στεναχωρήθηκαν.
Στεναχωρήθηκαν.
Ίσως και να βούρκωσαν.
Αλλά τι έφταιγαν αυτοί;
Είχαν κανένα συμφέρον να συμβεί η εθνική καταστροφή;
Κανένα απολύτως.
Στην Ελλάδα, ιδιωτική ντροπή και ιδιωτική απόγνωση χωρούν μόνο επί ιδιωτικών συμφερόντων, μόνο επί προσωπικού.

27 Comments:

At 12/21/2007 10:23:00 π.μ., Blogger Sraosha said...

"πουτάνα ευσυνειδησία έφαγες τα καλύτερα παιδιά"

 
At 12/21/2007 12:05:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

τι εγινε ρε παιδιά με το ζαχόπουλο?
τι του κανανε του παλλικαριού? βοηθήστε με, γιατι το μονο που κατάλαβα ειναι οτι εκανε "απόπειρα". Γιατι?

 
At 12/21/2007 02:04:00 μ.μ., Blogger η ψυχη μου το ξερει said...

old boy,στη μία περίπτωση υπάρχει χάος ευθυνών κι είναι πολύ ευκολο να ρίξεις τις ευθύνες σε κάποιον άλλον,σε κάτι άλλο,στο ίδιο το σύστημα τέλος τέλος.Οπότε εκ των πραγμάτων δεν μπορείς να βιώσεις όλα αυτά τα συναισθήματα που ανέφερες ώστε να σε οδηγήσουν στο σάλτο μορτάλε.
Όταν όμως τα πράγματα γίνονται ξεκάθαρα και δεν υπάρχει περίπτωση μεταφοράς ευθυνών,τότε ναι, η λύση είναι μία!

 
At 12/21/2007 02:10:00 μ.μ., Blogger philos said...

Αυτές ήταν και οι δικές μου πρώτες σκέψεις οταν άκουσα την είδηση.
Στην Ελλάδα ντρεπόμαστε μόνο όταν δείχνουν το πουλί μας. Αλλά ποτέ οταν φαίνονται τα αποτελέσματα των σεξουαλικών μας πράξεων ... και όχι μόνο.

 
At 12/21/2007 02:47:00 μ.μ., Blogger 0comments said...

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!& ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Να ΄σαι καλά ρε old!

 
At 12/21/2007 05:30:00 μ.μ., Blogger η ψυχη μου το ξερει said...

Old boy,λύσε μου μια απορία,σε παρακαλώ..Αυτή η έλλειψη διαλόγου από την πλευρά σου πού οφείλεται;

 
At 12/21/2007 06:29:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ψυχή η ιδιοσυγκρασία του κάθε ανθρώπου διαφέρει,όπως και οι λόγοι που τον κάνουν να γράφει να σχολιάζει ή απλώς να παρακολουθεί σιωπηλά και ο πολύς διάλογος γίνεται κουραστικός ξέρεις καμιά φορά..

 
At 12/21/2007 06:36:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

το παραπάνω σχόλιο ήθελα να το υπογράψω ως πιτσικούλι από λάθος βγήκε ανώνυμο

 
At 12/21/2007 06:36:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

το παραπάνω σχόλιο ήθελα να το υπογράψω ως πιτσικούλι από λάθος βγήκε ανώνυμο

 
At 12/21/2007 06:36:00 μ.μ., Blogger η ψυχη μου το ξερει said...

Συμφωνώ...ανώνυμε!Πίσω όμως από κάθε λόγο,υπάρχει ένας κοινός:η επικοινωνία!Κι όταν η γλώσσα του σώματος απουσιάζει,κι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας είναι η γραφή,τότε γινόμαστε λίγο πιο "ανοιχτοχέρηδες" στο διάλογο..Όταν σε ενδιαφέρει η άποψη των άλλων,ε τότε,κάνεις μια θυσία..για χάρη της επικοινωνίας!
Νομίζω πως η γραφή,όπως και κάθε τέχνη και κάθε μέσο έκφρασης είναι πάντα αμφίδρομα..
Φυσικά,θα προτιμούσα να μου απαντούσε..ο old boy..αλλά μάλλον έχει πιο σημαντικά πράγματα να κάνει:)
Όπως και να 'χει σ'ευχαριστώ...

 
At 12/21/2007 06:45:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Ψυχή, καλώς ή κακώς (κακώς το πιθανότερο), αν δεν διαφωνώ με μια άποψη συνήθως δεν τη σχολιάζω. Όσο για το μπλόγκιν είναι πράγματι αμφίδρομο. Η γραφή όμως δεν είναι αμφίδρομη. Και δεν μιλάω για τέτοιου είδους ποστ. Σε άλλου είδους ποστ όμως, σε ποστ μη επικαιρικά, ο διάλογος και οι επεξηγήσεις μπορεί και να αποβαίνουν εις βάρος του κειμένου. Δηλαδή εγώ μπορεί γράφοντας το κείμενο να εννοώ ένα πράγμα. Εσύ μπορεί να καταλαβαίνεις ένα άλλο. Τι να πω; Ότι κακώς κατάλαβες; Καλώς θα έχεις καταλάβει, αν το ίδιο το κείμενο επιτρέπει μια άλλη ερμηνεία.

 
At 12/21/2007 06:47:00 μ.μ., Blogger η ψυχη μου το ξερει said...

Σ'ευχαριστώ :)

 
At 12/21/2007 07:06:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Όσοι γράφουν δεν συνεπάγεται πως εξ ορισμού πρέπει να μπουν σε διάλογο με τους αναγνώστες τους.Σαφώς υπόκεινται στην κρίση τους ,αυτονόητο είναι πως τους ενδιαφέρει να αρέσουν τα γραπτά τους, αλλά δεν αντιλαμβάνομαι το:" Όταν σε ενδιαφέρει η άποψη των άλλων,ε τότε,κάνεις μια θυσία..για χάρη της επικοινωνίας".Κανείς δεν χρωστά τίποτα σε κανένα.Η ανάγκη της γραφής μπορεί να υπερτερεί αυτής της επικοινωνίας ή και αντίστροφα.
Μερικές φορές η υπερανάλυση πάνω σε ένα ποστ αφαιρεί από τη μαγεία του,και σε διαβεβαιώ κουράζει κάποιους άλλους αναγνώστες κάνοντας τους να νιώθουν ξανά μαθητές στην τάξη των νέων ελληνικών.

 
At 12/21/2007 07:50:00 μ.μ., Blogger η ψυχη μου το ξερει said...

Φυσικά και δεν εννοώ να πιάσουμε τα ανάκλιντρα και να στρωθούμε σε αναλύσεις επί αναλύσεων για κάθε ποστ...Νομίζω,ότι αποφεύγεις να με καταλάβεις!Αυτό που λέω,είναι πως όταν κάποιος μέσα από το σχόλιο που κάνει αναζητά μια επεξήγηση παραπάνω ή θέλει την επιβεβαίωσή σου ότι αντιλήφθηκε ορθά αυτό που ήθελες να πεις,ε τότε δεν είναι ανάλυση να πεις μια κουβέντα παραπάνω!
Σαφώς και δεν είναι υποχρεωμένος κανείς σε κανέναν.Και αλίμονο αν ό,τι κάναμε σ'αυτή τη ζωή το κάναμε από υποχρέωση!Λεώ να το κάνεις από γεναιοδωρία ψυχής!Γι' αυτό μιλάω για "θυσία".Γιατί όταν δε βγαίνει από μόνο του,τότε το κάνεις για χάρη αυτών που "ζωντανεύουν" τη γραφή σου..Άλλωστε,δε νομίζω να κινδυνεύει η ποιότητα αυτών που γράφεις αν πεις μια κουβέντα παραπάνω...Βλέπεις τώρα,εγώ πήρα κάτι παραπάνω από σένα!Γιατί το είχα ανάγκη..Ίσως έγινε "εκβιαστικά" και ζητώ συγγνώμη γι'αυτό..Αλλά πίσω από τις λέξεις κρύβονται άνθρωποι,που για μένα αυτοί είναι πιο σημαντικοί,επειδή έχουν να σου πουν πάντα κάτι περισσότερο απ'αυτό που έχουν πει πάνω σε μια κολλα χαρτί...
Συγγνώμη αν σε κούρασα :)

 
At 12/21/2007 08:47:00 μ.μ., Blogger gaidara said...

Ότι ισχύει για καθέναν από μας ισχύει και για τα δημόσια πρόσωπα τα οποία εμείς κάνουμε δημόσια...
Έτσι όπως εγώ δεν ντρέπομαι που πάω και χτίζω μέσα στο δάσος... φτύνοντας έτσι στα μούτρα τους συμπολίτες μου και τους νόμους κάτω από τους οποίους όλοι είμαστε ίδιοι (ευθυμήσαμε και πάλι), αλλά ντρέπομαι μόνο όταν με πιάσουν και ΑΝ... όταν δεν ντρέπομαι για το ότι καθημερινά περνάω τα φανάρια με κόκκινο φτύνοντας έτσι στα μούτρα τον κοκ και το αυτονόητο, αλλά ντρέπομαι όταν με πιάσουν και ΑΝ... όταν δεν ντρέπομαι που βάζω το φακελάκι στα χέρια του γιατρού φτύνοντας έτσι κατάμουτρα πολλά ράντσα και αγωνίες ,αλλά ντρέπομαι όταν θα με πιάσουν και ΑΝ... πως έχω την απαίτηση να ντραπούν αυτοί?

 
At 12/22/2007 01:09:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ψυχή, όλοι μας πολλές φορές άλλα γράφουμε άλλα καταλαβαίνουν οι άλλοι.. όμως πόσες φορές δεν γράψαμε ότι το blog είναι σαν "message in a bottle"? Το γράφεις, το πετάς, και από εκεί και πέρα ..όποιος το δει και ό,τι δει:)
Άσε που τελικά νομίζω πως πάντα αυτό που θέλουμε βλέπουμε (ασχέτως blogs αυτό).

 
At 12/22/2007 01:24:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Ψυχή, πιθανότατα η συμπεριφορά μου είναι κάπως σνομπ. Λάθος μου και ζητάω εγώ συγγνώμη.

 
At 12/22/2007 10:14:00 π.μ., Blogger η ψυχη μου το ξερει said...

Ο σνομπισμός λένε είναι...άμυνα!!Σε τι άραγε;;; Πιστεύω ότι οι προθέσεις μας και οι διαθέσεις μας εδώ μέσα είτε το θέλουμε είτε όχι γίνονται αντιληπτές..Σ'ευχαρισστώ που μου μίλησες και το εκτιμώ αφάνταστα!

Να 'σαι καλά και να έχεις μια υπέροχη-και λιγότερο σνομπ ;)-ημέρα!!

 
At 12/22/2007 10:28:00 π.μ., Blogger ritsmas said...

Ευχές από εμένα. Και να ξεκουραστείτε λίγο, οπως ελπιζουμε να κάνουμε και εμείς
ριτς

 
At 12/22/2007 01:33:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

gaidara έχεις απόλυτο δίκιο, να προσθέσω ότι και οι υπόλοιποι κοιτάνε αυτούς που ανέφερες με απάθεια χωρίς να φαίνεται ότι ενοχλούνται. Γιατι λοιπόν να ενοχληθούν για τους κυβερνόντες; Έτσι λοιπόν με το νέο χρόνο όλα αυτά θα φαίνονται πολύ μακρυνά όσπου να παρουσιασθεί κάτι καινούργιο για να μας απασχολήσει για καμιά δεκαριά μέρες...

 
At 12/22/2007 06:05:00 μ.μ., Blogger island said...

Τα εν οίκω μη εν δήμω λέγαν κάποιοι που τους λέμε αρχαίους...Όμως έρχεται να προστεθεί και ένα ακόμα...ξεχνάμε πολύ γρήγορα αδερφέ και αυτό είναι το πιο άσχημο...

 
At 12/22/2007 06:56:00 μ.μ., Blogger Thrass said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
At 12/22/2007 06:59:00 μ.μ., Blogger Thrass said...

Δε θα ξεχάσω ποτέ το Ζαχόπουλο ή όπως τονε λένε να προσπαθεί να δικαιολογήσει τον εαυτούλη του τη στιγμή που πίσω του καιγόταν η Ολυμπία. Ποιός Ιούδας και μαλακίες, αυτό δεν το συγχωρώ με τίποτα. Έδειξε ότι είχε πάψει πια να είναι φυσιολογικός άνθρωπος, είχε μεταλλαχτεί παντελώς σε "δημόσιο πρόσωπο".


ΥΓ. Το προηγούμενο σχόλιό μου το έσβησα, διότι ευτυχώς οι Δελφοί έμειναν απείραχτοι :)

 
At 12/22/2007 09:16:00 μ.μ., Blogger Niemandsrose said...

[Και τι δεν είναι άμυνα; Αφού επιτίθεμαι και μου λένε αμύνεσαι, ψυχή. ]

Η αυτοκτονία ενέχει την συνειδητοποίηση της τραγικότητας. Δυσκολεύτηκα πολύ να αναγνωρίσω στοιχεία τραγικότητας στην ιστορία των ημερών.

Παρόλαυτα δε συμφωνώ με την ποσοτικοποίηση του θέματος. Φέρτε Ιοκάστες με τη σέσουλα; Δεν παίζει.

Όποιος, όποτε, και όπως. Αλλά θα είναι ένας και θα είναι σπάνιο.

Άλλο θέμα η λαμογιά και άλλο η τραγικότητα.

 
At 12/23/2007 12:24:00 π.μ., Blogger Λωτοφάγος said...

Προσωπικά, έναν δασάρχη θυμάμαι να έχει παραιτηθεί από ευθιξία! Όλοι οι άλλοι είχαν χεσμένη τη φωλιά τους και η βρόμα είχε φτάσει μέχρι τη θάλασσα!
Κι ο Ζαχόπουλος 3,5 χρόνια τώρα, έχει λερώσει πάρα πολύ τη φωλιά του και λυπάμαι που επιχείρησε να αυτοκτονήσει μόνο γιατί τον εκβίαζαν! Δηλαδή όλα τα άλλα που έκανε ή άφησε να γίνουν ως γραμματέας του Υπουργείου Απολιτισμού δεν συνιστούν κατά τη γνώμη του λόγο για χαρακίρι;

Παρεμπιπτόντως, όλντμπόι, η λέξη "απεγνωσμένος" δεν είναι επίθετο για ζώντες οργανισμούς, αλλά μόνο για άψυχα: "απεγνωσμένες ενέργειες". Επειδή το καθιέρωσαν κάποιοι αγράμματοι δημοσιογραφίσκοι της τηλεόρασης, δεν υπάρχει λόγος να το υιοθετήσουμε κι εμείς!

 
At 12/23/2007 04:46:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Λωτοφάγε, ομολογώ ότι δεν το έχω ξανακούσει αυτό που λες για τη λέξη «απεγνωσμένος».

 
At 12/27/2007 05:17:00 π.μ., Blogger δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα said...

ποιες ευθυνες..;
μια χαρα εγινε η δουλεια..

με τους νομους που περασαν
αλλαζουν και τον τοπο
γενικοτερα,να χωρεσουν οι αλλαγες
του εκσυγχρονισμου μας...
οι λεγομενες μεταρρυθμισεις,
ξερουν οι ψηφοφοροι..

ποια ντροπη;
μικροαστικη ζωη δν θελετε;

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home