Mπεκ

Αρκετό κρασί απόψε. Λευκό. Ο εγκέφαλος -δηλαδή εγώ- αρχίζει να κινείται στους ρυθμούς του. Σαν μούδιασμα. Αν ο κόσμος είναι έξω από το κεφάλι μου, γιατί μουδιάζει μαζί του;

Μετά στο αυτοκίνητο. Θέλει επιτέλους σέρβις. Επιστρέφουμε σπίτι. Μην φοβάσαι. Νοτ δατ ντρανκ. Φανάρι. Μα τι επιγραφή είναι αυτή; Να φωτογραφηθεί.

Καθαρισμός - Μπεκ - Καρμπυρατέρ. Τι σημαίνει μπεκ; Έναν Τζεφ Μπεκ ήξερα. Τον Μπλεκ ήξερα. Το Μπεκ δεν το ξέρω και δεν το αναγνωρίζω. Κι ας το αναγνωρίζουν όλοι οι άλλοι. Σαν τα Σκόπια ένα πράγμα.

Συνεχίζουμε. Ομόνοια. Κοίτα - κοίτα, τα πρεζόνια. Να φωτογραφηθούν.

Ουσίες αυτοί - οινοπνεύματα εγώ: η διαφορά ανάμεσα στο να φεύγεις ανεξέλεγκτα και στο να φεύγεις ντεμέκ - λίγο - ελεγχόμενα - να φεύγεις κι όλο εδώ να είσαι.
Πού θα πάει όμως; Σε μερικές δεκαετίες το αργότερο θα φύγεις για τα καλά.
Και μέχρι τότε θα γράφεις ό,τι σου ρχεται στο μεθυσμένο ή ξεμέθυστο κεφάλι σου, έχοντας ένα και μόνο κανόνα: να είσαι όσο το δυνατόν λιγότερο σοβαροφανής και όσο το δυνατόν περισσότερο εκτεθειμένος.
Αλλά αν τη σοβαροφάνεια ποτέ δεν την είχες, το κρύψιμο πάντα το είχες, οπότε το πρώτο σου 'ρχεται πιο εύκολα απ΄το δεύτερο.
Τελικά όμως σημασία έχει να διαψεύσεις αυτόν που θα σου πει ότι η ζωή περνά από δίπλα σου και χάνεται.
Δεν χάνεται.
Σώζεται, κατάλαβέ το.