Τρίτη, Οκτωβρίου 02, 2007

Του ναύτη δωσ' του στη στεριά

Στα μονίμως εξαιρετικά «Πρόσωπα» της Ρίτσας Μασούρα, μια φράση της επίσης εξαιρετικής Ιωάννας Καρυστιάνη: «Δεν είναι οι ναυτικοί άνθρωποι που σε κάθε λιμάνι ευτελίζουν τη ζωή τους σε ξένα κρεββάτια και αγοραίους έρωτες», μια φράση που όμως δεν κάθεται καλά, εν αντιθέσει με το σωρό από τις πουτάνες που κάθονται (καλά ή κακά, πάντως κάθονται) στα λιμάνια, γιατί στα λιμάνια τα μόνα κρεβάτια που μπορείς να βρεις είναι τα ξένα και ο μόνος έρωτας που μπορείς να βρεις ο αγοραίος, γιατί το τι ευτελίζει τη ζωή καθενός είναι μεγάλη κουβέντα, εξαρτώμενη σε μεγάλο βαθμό από το πώς εισπράττει ο ίδιος την εκάστοτε συμπεριφορά του, πάντως σίγουρα δεν ευτελίζεται εξ ορισμού και άνευ ετέρου η ζωή του ναυτικού από τη συναναστροφή του με τις πόρνες, αφού ο ναυτικός τυγχάνει άντρας και ο άντρας τυγχάνει να έχει ορμονικές ανάγκες, οι οποίες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πρέπει να εκτονωθούν, οπότε αυτό που οδηγεί τους ναυτικούς στα μπουρδέλα του κόσμου δεν είναι κάποιο ταπεινό τους ένστικτο, αλλά το ένστικτο εξαιτίας του οποίου ζούμε, και εν πάση περιπτώσει, αν η θρησκεία θεωρεί το σεξ βρώμικο, είναι δυσάρεστο να το θεωρούν και οι λογοτέχνες (έστω κι αν ο αθέλητα καταγγελτικός τους λόγος περιορίζεται στο εκτός αγαπησιάρικης σχέσης σεξ), αυτοί δηλαδή που κατεξοχήν θα έπρεπε να διακρίνονται από την αρετή της συναίσθησης, και συναίσθηση στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι το πως εισπράττεις ως γυναίκα την εικόνα κάποιου που έχει πάει με εκατό πουτάνες, αλλά το να προσπαθείς να σκεφτείς πώς είναι άραγε να ταξιδεύεις μήνες, έχοντας πουλί που λειτουργεί και καμιά γυναικεία αγκαλιά δίπλα σου.

30 Comments:

At 10/02/2007 05:53:00 μ.μ., Blogger gerasimos said...

Oι δεσποινίδες της Αβινιόν τι λένε για ολ' αυτά;

 
At 10/02/2007 05:54:00 μ.μ., Blogger mao tse tung said...

του λιμανιού απέναντι, πείτε του πως θα πάω

 
At 10/02/2007 05:55:00 μ.μ., Blogger Jason said...

Θαυμάζω 25 γραμμές κειμένου χωρίς καμία ενδιάμεση τελεία.

 
At 10/02/2007 05:57:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Γεράσιμε, το αστείο είναι ότι οι δεσποινίδες ήταν στην ίδια σελίδα της Καθημερινής, στο αμέσως αποπάνω άρθρο. ΄

 
At 10/02/2007 06:22:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

"Ξέρω πως μέσα σου σ’ έτρωγε η σύγκριση με τις σαρκωμένες βραζιλιάνες, πως λαχτάριζες με την ιδέα ότι κάποια κρεολή στην Καραϊβική μπορεί να μού ’χε πάρει κάποτε τα μυαλά. Δεν καταδέχτηκα να σου πω το παραμικρό. Εκείνες ήταν άλλο κομμάτι της ζωής μου και μας έσωζαν από τον μοναχικό έρωτα και τις ονειρώξεις που κόντευαν να μας τρελάνουν και να φέρουν όλο το πλήρωμα στα χέρια. Δεν είναι οι άνθρωποι φαγητό να συγκρίνεις το πιο νόστιμο και το πιο πικάντικο. Πετράδια είναι που το καθένα έχει τα δικά του κοψίματα, τη λάμψη και κάποτε και τις ρωγμές που διαθλούν αλλιώς το φως."

Από ένα κείμενο που έγραψα για ένα φίλο πρώην ναυτικό. Αυτός είναι ο δικός μου τρόπος, αν και δανεικός.

 
At 10/02/2007 08:33:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ΠΕΤΡΑΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ ΕΧΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ....
τι ωραία λόγια!!

 
At 10/02/2007 08:57:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ξεκίνησα να γράψω για τη δυνατότητα ύπαρξης παραβολής στο κείμενό σου, σχετιζόμενη με το αυριανό σίγουρο, αλλά διαβάζοντας το σχόλιο της doratsirka, απλά σταματώ και χειροκροτώ.

 
At 10/02/2007 09:24:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

"...θέλω γυναίκες γύρω μου πολλές και....", συνεχώς και ακατάπαυστα -διάλειμμα μόνο για φαί κλπ και ύπνο, περίπου 7 ώρες. Δεν χρειάζεται κανείς να είναι "ναυ/ησ-τικός" - νορμάλ κατάσταση. Αφού το γράμμα πάει και μάλιστα πάρα πολύ, στη κυρία συγγραφέα θα μείνουμε και σε όσα λέει? επιτέλους!

 
At 10/02/2007 09:28:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

σωστός , για να μη ξεχνάμε κι αυτές που μένουν πίσω χωρίς το πουλί που λειτουργεί αλλά με πολλές πρόθυμες αντρικές αγκαλιές δίπλα τους (και μερικά πουλιά bonus)

δεν ξέρω για σας αλλά εγώ με τις πουτάνες είμαι

 
At 10/03/2007 02:04:00 π.μ., Blogger gatti said...

Τίποτα δεν ευτελίζεται αν δεν το έχουμε ευτελίσει μέσα μας. Η συναναστροφή του ναυτικού με τις πόρνες στα διάφορα λιμάνια είναι μια απλή βιολογική ανάγκη. Κι όταν παύει να είναι βιολογική ανάγκη, γίνεται ανάγκη συντροφιάς, ανάγκη παρουσίας, ανάλογη κατά κάποιο τρόπο μ΄ αυτή που ωθεί τον άνθρωπο να ζευγαρώνει σε περιόδους μεγάλου κινδύνου και καταστροφών. Είναι ο δικός του τρόπος για να "ξορκίσει" το κακό που το έχει συναντήσει κατάματα άπειρες φορές μέσα στο απέραντο μπλε της θάλασσας. Με τον έρωτα (έστω και τον αγοραίο) νικάει τον θάνατο.

ΥΓ. Το κείμενό σου χωρίς ενδιάμεση τελεία όπως είπε ο jason μου θύμισε Ζοσέ Σαραμάγκου :-)

 
At 10/03/2007 02:42:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Yπό μίαν έννοια, [και υπό προϋποθέσεις ελεύθερης βούλησης και επαγγελματικής ευσυνειδησίας της πόρνης και αμοιβαίας ανθρωπιάς πελάτη-πόρνης], η πληρωμένη συνουσία είναι η πιο έντιμη και ειλικρινής, γι' αυτό και η πιο ξένοιαστη, γι' αυτό και πιο απολαυστική μορφή Έρωτος.

Υπαρξιακώς, η πληρωμένη συνουσία (μπορεί να) είναι ένα συναινετικώς οριοθετημένο "κουκλόσπιτο", ένθα απέδρα πάσα θλίψη, οδύνη και οδυρμός (και μέριμνα για την αύριον). Μια μικρή κατά παραγγελία εικονική πραγματικότητα που κάθεται πάνω στην Πραγματικότητα, χωρίς να φέρει το άχθος της τελευταίας.

Ένα "κουκλόσπιτο" όπου ενήλικες οικειοθελώς παίζουν "άντρα και γυναίκα" με την ξενοιασιά παιδιών . (Δεν είναι πάντως ο μόνος πιθανός τρόπος).

 
At 10/03/2007 02:53:00 π.μ., Blogger Jason said...

gatti, εγώ δεν είπα τέτοιο πράγμα. :)
Εμένα μου θύμισε κάτι κεφάλαια σε βιβλία του Κούντερα, που σε ολόκληρη σελίδα έβρισκες 3 τελείες. Εστίαζε έτσι στη ροή των σκέψεων, έκανε ψυχανάλυση στους χαρακτήρες του.
Αλλά δεν το είπα, θα έβαζε τα γέλια αυτός, είναι περίεργο παλληκάρι.

 
At 10/03/2007 03:11:00 π.μ., Blogger gatti said...

@jason: Για τον Σαραμάγκου έγραψα εγώ. Για την ενδιάμεση τελεία έγραψες εσύ. Σ΄ αυτή την παρατήρησή σου αναφέρθηκα. Στον καθένα μας θυμίζει κάτι διαφορετικό.

Είναι περίεργος ε; Πρέπει να προσέχω τι γράφω, λες;

 
At 10/03/2007 03:30:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Gatti, πρόσεχε γιατί δεν πάει καλά στα μυαλά του. Εγώ να δεις τι τραβάω μαζί του.
Doratsirka, όμορφα τα πετράδια.
Θείε, απλά καταπληκτικό.

 
At 10/03/2007 06:17:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Τι κακό είν αυτό με τη γυναικεία γραφή , τα τελευταία χρόνια;

Τι ακατάπαυστη φλυαρία, τι βολόδερμα μεταξύ αρλεκιν και παρυφών λογοτεχνίας;

Ελεος, κι εγώ γυναίκα είμαι αλλά όλη αυτή η κλαψομουνίαση...

Και μην τα βάζετε με τις πουτάνες, είναι αδικο

 
At 10/03/2007 08:57:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ναυτικοί και πουτάνες είναι κομμάτια στην τελετουργία της θάλασσας. Δεν περνάς την μύηση αν δεν συμμετέχεις. Ο καββαδίας τα έχει πει. Απλά αρέσει να επαναφέρονται τα δεδομένα για να γίνεται λόγος η ταπεινή μου άποψη

 
At 10/03/2007 11:35:00 π.μ., Blogger Lex_Luthor06 said...

Άραγε ποια είναι η θέση της Κυρίας Καρυστιάνη για την μαλακία;

(με καίει να μάθω άμεσα)

 
At 10/03/2007 04:44:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Θείε, πως διαπιστώνεται το συναινετικό, από πλευράς πόρνης βεβαίως, στοιχείο της συνουσίας; Κατά τ΄άλλα, συμφωνώ με Θείο.
Η Καρύστιανη μπορούμε να πούμε άφοβα ότι είναι η καλύτερη Ελληνίδα συγγραφέας της στιγμής. Αναρωτιέμαι εάν η ανώνυμη που μιλάει για κλαψομουνίαση έχει διαβάσει βιβλίο της. Ο Άγιος της Μοναξιάς ήταν κάπως βαρύς (άγιος είναι αυτός), αλλά η Μικρά Αγγλία και το Σουέλ, ω τι αριστουργηματική άμεση γραφή.
Old Boy, σύμφωνοι, αλλά μην ξεχνάς και τις ανάγκες της Πηνελόπης που περιμένει πολλές φορές χρόνια με πολλές πρόθυμες ανδρικές αγκαλιές γύρω της. Το πραγματεύεται και αυτό στο Σουέλ η Συγγραφέας.

Garine

 
At 10/03/2007 05:04:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Εξαιρετική η κα Καρυστιάνη ως προς τι; Ως προς τη μέτρια καριέρα της ως σκιτσογράφος που αποφάσισε σε ωριμότατη ηλικία να εγκαταλείψει και να στραφεί στη λογοτεχνία;

Εξαιρετική ως προς τη συγγραφή ενός πολυδιαφημισμένου έργου (βλ. Μικρά Αγγλία) που κατάφερε να γίνει best seller (πράγμα που δεν αποτελεί τεκμήριο καλλιτεχνικής αξίας. Και "ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα" έσκισε σε πωλήσεις) αλλά που δεν αποτελεί παρά ένα ευτελές έργο που ευχαρίστως θα διένειμα δωρεάν προς τους φίλους του book crossing για να κερδίσω χώρο στη βιβλιοθήκη μου.

Εξαιρετική ως προς του πλέον των κοινότοπων και βαρετών σεναρίων για τη μεγάλη οθόνη (βλ.Νύφες) που όμως
αποτελεί την πιο ακριβοπληρωμένη παραγωγή από γενέσεως του ελληνικού κιν/φου;

Εξαιρετική ως προς την επιλογή συντρόφου, ήτοι του Παντελή Βούλγαρη;
Ναι,το δεχόμεθα. Ήταν σοφή επιλογή όπως φαίνεται.

Εξαιρετικό επίσης φαντάζει το κινηματογραφικό σκαρίφημα του Αύγουστου Κορτώ με τίτλο "Τεστοστερόνη" που αποτελεί την κωμική εκδοχή της Μικράς Αγγλίας.

 
At 10/03/2007 05:06:00 μ.μ., Blogger MenieK said...

...Το βυσσινί του Τισιανού και του περμαγγανάτου,
και τα κρεβάτια ξέχασα τα σαραβαλιασμένα
με τα λερά σεντόνια τους τα πολυκαιριασμένα,
για το κορμί σου, που έδιωχνε το φόβο του θανάτου.

Το απάντησε, το αν ευτελίζουν τη ζωή τους ή αν ξορκίζουν τον θάνατο, ο (πολυαγαπημένος μου) ποιητής, με τέτοια πληρότητα :)

 
At 10/03/2007 05:50:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Eγώ μόνο τον «Άγιο της Μοναξιάς» έχω διαβάσει και μου άρεσε πολύ. Οι Νύφες ως σεναριακή ιδέα ήταν επίσης πολύ δυνατή. Σαν ταινία πάλι όχι, αλλά για αυτό φταίει ο Βούλγαρης. Επίσης όποτε διαβάζω συνέντευξή της λέει ενδιαφέροντα πράγματα.

 
At 10/03/2007 09:21:00 μ.μ., Blogger les_boi said...

έχει δίκιο η Καρυστιάνη αφου υπάρχουν κι άλλοι ναύτες στο πλοίο ;-)

 
At 10/03/2007 09:31:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ρε παράρτημα, άμα γράφεις καλύτερα γιατί δεν γίνεσαι συγγραφέας και να αφήσει τα κρόσια των βιβλίων ήσυχα;

 
At 10/03/2007 09:37:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πάντα θα με εντυπωσιάζει η πικρία των ανίκανων-αποτυχημένων έναντι των ικανών-πετυχημένων.

Αλήθεια, γι ανάλυσέ μας κυρ Πλάτωνα τι δεν σου άρεσε στη Μικρά Αγγλία, για να μιλάμε με επιχειρήματα δηλαδή. Και για να σε προλάβω, θα σου πω ότι εμένα μου άρεσε ο τρόπος γραφής, που κυλάει σαν ανοιξιάτικο ποτάμι, η πλοκή που ήταν πολύ καλά συναρμοσμένη και το ξαναζωντάνεμα μιας ολόκληρης περιόδου και περιοχής, που χρειάζεται σοβαρή λαογραφική καταγραφή και ανάλογη διάθεση για να γίνει. Με μια λέξη, ταλέντο.

Α, και κάτι άλλο: όταν θα μας πεις γιατί δεν σου άρεσε η Μικρά Αγγλία, ανάφερέ μας και τους αγαπημένους σου συγγραφείς για να μάθουμε κι εμείς.

 
At 10/03/2007 11:48:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Εκ του Χριστιανικού Παραρτήματος Ακαδημίας Πλάτωνος:
Με αφορμή ερωτήματα που ετέθησαν από το φιλο-μπλογκίζον κοινό, σπεύδουμε να καταστήσουμε σαφές πως αποτελεί αρχή μας να μην απαντούμε σε groupies του ιδιοκτήτη του παρόντος ιστολογίου. Με άλλα λόγια, αδίκως διατυπώνετε ερωτήματα. Δεν απαντούμε εις θαμώνας.

 
At 10/04/2007 01:21:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Δεν είναι γκρούπι ο Γκαρίν. Σε Ντρούπι μάλλον φέρνει.

 
At 10/04/2007 02:33:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Γαρίνε, η συναίνεση της πόρνης, πέραν του (ευτελούς) τεκμηρίου των χρημάτων, έγκειται στο να μην έχει εξαναγκασθεί στην εκπόρνευση από σωματεμπόρους και να μην ανήκει στην εσχάτη κατηγορία του επαγγέλματος, αλλά λίγο πιο πάνω, οπότε δεν παίρνει εντελώς όποιον να είναι.

- - - - - - - - - - - - - - -

Κατά τα λοιπά, στέκω με Δέος απέναντι στον γυναικείο / μητρικό μονογαμικό σταλινισμό, όπως τον εξέφρασε η κυρία Καρυστιάνη, την οποία είναι πολύ άδικο να μειώνουν κάποιοι που διαφωνούν μαζί της.

Οι γυναίκες ποτέ δεν θα [θελήσουν να] κατανοήσουν και "συγχωρήσουν" την φυσική (προανθρώπινη) ανδρική πολυγαμική τάση.

Οι άνδρες πάλι, μισούν τις γυναίκες (από κτηνωδώς έως ελάχιστα, ανάλογα με την αυτογνωσία τους, αλλά ποτέ καθόλου) αφού αυτές δίδονται μόνον στον Εκλεκτό ("το στεριανό, το γητευτή, τον απελάτη"), με κριτήριο την α-σφάλεια, υπείκουσες στις προσταγές της πατριαρχικής ακριβώς κοινωνίας - τι ειρωνία. Κι έτσι δημιουργείται η σπάνις συνουσίας και η στέρηση.

Ως αρσενικό κι εγώ, με σεβασμό πάντως προς τη Γυναίκα και Λογοτέχνιδα, καταθέτω ως απάντηση, τρυφερά στα πόδια της -με Δέος επαναλαμβάνω- το αρσενικό Μίσος και την Καύλα μου.

 
At 10/04/2007 04:15:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

θείε, αυτό που διερωτήθηκα είναι πως είναι δυνατόν ο πελάτης να διαπιστώσει τη συναίνεση και να μην αποτελέσει και αυτός νερό στο μύλο του human trafficking.
Νομίζω ότι πρόκειται για probatio diabolica.

Garine

 
At 10/06/2007 09:22:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Garine:
Με τα μάτια του, τα αυτιά του, το δέρμα του, την ψυχή και το μυαλό του.

 
At 3/19/2014 07:23:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Όλοι οι ναυτικοί πηγαίνουν με πουτανες;;;;;;η υπάρχουν κ εξαιρέσεις;;;;

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home