Leaving Las Vegas

O Mπεν είχε μια καλή δουλειά, μια καλή γυναίκα κι ένα καλό παιδί. Εδώ και καιρό η γυναίκα του πήρε το παιδί τους και τον άφησαν μόνο. Ο Μπεν δεν θυμάται πια αν η οικογένειά του τον παράτησε επειδή είχε αρχίσει να γράφει πολύ ή αν άρχισε να γράφει πολύ επειδή τον παράτησε η οικογένειά του. Σήμερα τον φώναξε στο γραφείο το αφεντικό του. Έχει σε έναν φάκελο την αποζημίωσή του. Τον απολύει. Ο Μπεν απορούσε που δεν είχε απολυθεί νωρίτερα. Ούτως ή άλλως το θέμα είχε πάψει πια να τον απασχολεί στο παραμικρό. «Λυπάμαι ειλκρινά, Μπεν. Φοβάμαι ότι δεν θα έπρεπε να γράφεις τόσο πολύ». «Ίσως δεν θα έπρεπε να αναπνέω τόσο πολύ», του απαντά χαμογελώντας. Ο Μπεν επιστρέφει σπίτι, μαζεύει φωτογραφίες κι ό,τι τον συνδέει με το παρελθόν του, τα βάζει σε σακκούλες και τα καίει στο πεζοδρόμιο. Παίρνει μια βαλίτσα με ρούχα, το λάπτοπ του, εφεδρικές μπαταρίες, σκοτώνει στο ενεχυροδανειστήριο ό,τι απέμενε να σκοτωθεί και ξεκινάει με το αυτοκίνητό του για το Λας Βέγκας. Στο δρόμο κάνει κάθε τόσο στάσεις και γράφει. Μετά αφήνει το λάπτοπ ανοικτό και όποτε μπαίνει σε πόλεις, κάτι πληκτρολογεί στα φανάρια. Όταν φτάνει στο Λας Βέγκας πιάνει δωμάτιο σε ένα φτηνό μοτέλ και γράφει για ώρες. Μετά κοιμάται για λίγο και τη νύχτα βγαίνει βόλτα με το αυτοκίνητο. Παραλίγο να πατήσει τη Σέρα. Η Σέρα είναι πόρνη. Του αρέσει και της ζητά να έρθει στο δωμάτιό του. Μπαίνοντας στο δωμάτιο πιάνουν κουβέντα. «Τι σε φέρνει στο Λας Βέγκας, Μπεν; Τζόγος; Κάποιο συνέδριο;». «Όχι, ήρθα εδώ για να γράψω μέχρι θανάτου. Πούλησα ό,τι έχω και δεν έχω κι αύριο θα πουλήσω και το αυτοκίνητο. Στην πόλη μου έπρεπε θεωρητικά να κάνω κάτι άλλο κι όταν έγραφα είχα την αίσθηση ότι έκλεβα. Εδώ κανείς δεν ασχολείται μαζί σου, η πόλη είναι ξύπνια 24 ώρες το 24ώρο και μπορώ να γράφω συνέχεια, χωρίς κανείς να μου δίνει σημασία. Εδώ επιτέλους το μυαλό μου μπορεί να είναι στο γράψιμο και πουθενά αλλού. Τίποτε άλλο δεν ήθελα - τίποτε άλλο δεν θέλω. Συγγνώμη όμως, δώσε μου μισό λεπτό, γιατί μόλις μου ήρθε μια ιδέα». Ο Μπεν ξεχνά τη Σέρα κι αρχίζει να γράφει μανιωδώς στο κομπιούτερ μέχρι που αποκοιμιέται. Την επόμενη μέρα την ξαναβρίσκει και της ζητάει να πάνε να φάνε κάπου. Θα την πληρώσει για το χρόνο της. Εκείνη δέχεται δωρεάν. Σαν σε ραντεβού. Στο τραπέζι η Σέρα τον ρωτά: «Γιατί το κάνεις αυτό; Γιατί σκοτώνεις έτσι τον εαυτό σου;». «Ενδιαφέρουσα επιλογή λέξεων. Δεν θυμάμαι. Απλώς ξέρω ότι το θέλω». «Λες δηλαδή ότι το να γράφεις δεν είναι παρά ένα μέσο για να χάσεις τη ζωή σου;». «Ή ότι το να χάνω τη ζωή μου δεν είναι παρά ένα μέσο για να γράφω». Τελειώνουν το δείπνο και περπατούν δίπλα - δίπλα. Η Σέρα του ζητά να ξαναβγούν. Σταματά και την κοιτά στα μάτια: «Σέρα, αυτό που πρέπει να καταλάβεις είναι ότι δεν θέλω ποτέ -ποτέ όμως- να μου ζητήσεις να σταματήσω να γράφω. Το καταλαβαίνεις αυτό;». Η Σέρα λέει ότι τον καταλαβαίνει. Το δείχνει κιόλας. Την άλλη μέρα τού ζητά να πάρει το λάπτοπ και να έρθει να μείνει σπίτι της. Δέχεται. Τις επόμενες βδομάδες ο Μπεν γράφει ασταμάτητα και στα διαλείμματα τής δείχνει την αγάπη του με κάθε άλλο τρόπο εκτός από σεξ: δεν έχει δύναμη, όλη του τη ζωτικότητα την ρουφάει το πάθος του. Εν τω μεταξύ οι συνέπειες του γραψίματος αρχίζουν και γίνονται ολοένα και πιο εμφανείς: έχουν επηρεαστεί οι εγκεφαλικές του λειτουργίες και μπερδεύει τα λόγια του στον -ανάπηρο πια- προφορικό του λόγο, έχει χάσει πολλά κιλά και λιποθυμά συνεχώς από εξάντληση. Η Σέρα του ζητά να δει κάποιον γιατρό. «Σέρα, δεν θα δω κανένα γιατρό. Ίσως ήρθε η ώρα να ξαναγυρίσω στο μοτέλ». «Και να κάνεις τί εκεί; Να σαπίσεις μόνος σου; Τελείωσε, δεν το ξανασυζητάμε. Σεβάστηκα τη θέλησή σου και σου ζήτησα να κάνεις μόνο αυτό για μένα. Aυτό και μόνο. Πρέπει να πάω στη δουλειά τώρα». Η Σέρα δεν του ξανακάνει κουβέντα για γιατρό και του φέρνει ένα δώρο. Ο Μπεν το ανοίγει. Είναι ένα καινούριο λάπτοπ. Λίγες μέρες μετά ο Μπεν θα πεθάνει. Πριν πεθάνει, κατορθώνει και κάνουν για πρώτη και τελευταία φορά έρωτα.

Το δωμάτιο είναι ολοσκότεινο και η μόνη λάμψη που φωτίζει την αγκαλιά του αποστεωμένου κορμιού του Μπεν με το πολυχρησιμοποιημένο κορμί της Σέρα έρχεται απ΄την οθόνη του ανοικτού λάπτοπ.