Πες στην Μαρφίν, ακόμα την ψάχνω

Κυριακή 15 Ιουλίου («Καθημερινή»): «Η Ελλάδα μπαίνει σε μια νέα εποχή. Το εκδοτικό και επιχειρηματικό κατεστημένο αυτοπροστατεύθηκε για χρόνια αλλά τώρα ήλθε η ώρα να δει αν μπορεί να επιβιώσει ή αν θα γίνει το ακριβό παιχνίδι ενός εφοπλιστή ή παράρτημα μιας πολυεθνικής. Ενα κομμάτι του συνεχίζει να φέρεται με την αλαζονεία της δύναμης που κάποτε είχε αλλά μοιάζει τόσο μα τόσο πολύ με τη βρετανική αυτοκρατορία μετά τον πόλεμο... Τέλος εποχής, πραγματικό τέλος όμως αυτή τη φορά».

Κυριακή 22 Ιουλίου («Βήμα»): «Ο κ. Δασκαλόπουλος, ο μέχρι πρότινος κήρυκας της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, ο υπέρμαχος της παραγωγής, των επενδύσεων και της παραγωγικότητας, «λύγισε» μόλις ένιωσε την αύρα των εκατοντάδων εκατ. ευρώ του πρώτου δυναμικού private equity fund που έκανε την εμφάνισή του στην ελληνική επιχειρηματική αγορά.
Οι διαπραγματεύσεις κράτησαν μόλις μιάμιση ημέρα και μάλιστα δεν ήσαν συνεχείς. Την Παρασκευή 13 Ιουλίου, λίγο μετά το μεσημέρι, το μέγα «ντιλ» ανακοινώθηκε και μια κατεστημένη επιχειρηματική δύναμη της χώρας, ένας ιστορικός παραγωγικός όμιλος, με δεσμούς και σχέσεις δεκαετιών με πλήθος μικρών παραγωγών αλλά και εκατομμύρια καταναλωτών, παρέδιδε σώμα και πνεύμα στις εκφράσεις του «νέου καπιταλισμού» που έρχονται να κυριαρχήσουν και σε τίποτε δεν μοιάζουν με τα παλιά τζάκια.

Ο συμβολισμός της πράξης του κ. Δασκαλόπουλου είναι μέγας. Οταν το σήμα έρχεται από τον πρόεδρο του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, όλοι αντιλαμβάνονται ότι η συντελούμενη αλλαγή είναι μεγάλη και θα επηρεάσει πολλαπλώς την οικονομική, την πολιτική και την κοινωνική ζωή της χώρας. Ηδη η «αυλή» του κ. Βγενόπουλου έχει μεταβληθεί σε πασαρέλα για εγχώριους επιχειρηματίες που πουλάνε την πραμάτειά τους. Απειρες φήμες διατρέχουν τις τελευταίες ημέρες την επιχειρηματική και χρηματιστηριακή αγορά. Πολλοί αναμένουν ότι ως το τέλος Ιουλίου θα ανακοινωθεί και νέα εξαγορά. Στη διαχεόμενη λίστα αναφέρονται ο όμιλος Μυτιληναίου, η Intralot και η Altec»

Σάββατο 28 Ιουλίου («Ελευθεροτυπία»): «Ρόλο στην εταιρεία που δημιούργησε από κοινού με τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο φαίνεται ότι αναζητά πλέον ο διευθύνων σύμβουλος της Vivartia Σπύρος Θεοδωρόπουλος.

Ο πολύπειρος επιχειρηματίας, που δημιούργησε από το μηδέν την εταιρεία κρουασάν Chipita, η όποια συγχωνεύτηκε πριν από ένα χρόνο με την ΔΕΛΤΑ, αιφνιδιάστηκε όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές από τη συμφωνία Βγενόπουλου-Δασκαλόπουλου και τώρα προσπαθεί να μαντέψει τα επόμενα βήματα της νέας ιδιοκτησίας, αφού ο ίδιος κατέχει πλέον το 1,3% των μετοχών της Vivartia.

Πηγές μέσα στην εταιρεία λένε ότι ο λόγος της δυσφορίας του ήταν ότι ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος δεν του είπε λέξη για την επικείμενη συμφωνία. «Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι ο Σπ. Θεωδορόπουλος πούλησε 4 ημέρες πριν από την οριστικοποίηση της συμφωνίας 240.000 μετοχές στην τιμή των 17 ευρώ. Αν τις κρατούσε θα κέρδιζε επιπλέον 1,9 εκατ. ευρώ», λένε οι ίδιες πηγές. Εκτιμάται μάλιστα ότι δεν είχε ιδέα και για την δημόσια προσφορά της MIG».

Εν τω μεταξύ.

Δευτέρα 16 Ιουλίου («Νέα»): «Ποινικές ευθύνες για το κακούργημα της εκβίασης σε βάρος των υπευθύνων τεσσάρων γαλακτοβιομηχανιών εντόπισε ο εισαγγελέας, ο οποίος διενήργησε αυτεπάγγελτη έρευνα για το καρτέλ στην αγορά του γάλακτος. Ο εισαγγελέας Εφετών Ισίδωρος Ντογιάκος, μετά τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, ζητά να ασκηθεί ποινική δίωξη για εκβίαση κατ΄ εξακολούθηση, κατ΄ επάγγελμα και κατά συνήθεια σε βάρος των νομίμων εκπροσώπων των εταιρειών VΙVΑRΤΙΑ ΑΒΕΕ, ΑΓΝΟ Βιομηχανία Γάλακτος Α.Ε., ΦΑΓΕ Βιομηχανία Επεξεργασίας Γάλακτος Α.Ε. και Μακεδονική Βιομηχανία Γάλακτος- ΜΕΒΓΑΛ Α.Ε.»

Κυριακή 28 Ιουλίου («Παρόν»): «Η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού, στην εισήγησή της, διαπιστώνει την ύπαρξη δύο διαφορετικών καρτέλ: το πρώτο αφορά τις συνεννοήσεις των εταιρειών για την αγορά γάλακτος από τους παραγωγούς σε τεχνητά μειωμένες τιμές και το δεύτερο τις συμφωνίες μεταξύ βιομηχανιών και σούπερ μάρκετ για τη διατήρηση τεχνητά υψηλών τελικών τιμών. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες του «Π», η ολομέλεια θα είναι καταπέλτης για τις εταιρείες, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το καρτέλ για την «αφαίμαξη» των παραγωγών: τα πρόστιμα που θα επιβληθούν θα εξαντλούν τα όρια αυστηρότητας της νομοθεσίας και θα ανέλθουν σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.

Ωστόσο, όπως μεταδίδουν καλά πληροφορημένοι κύκλοι, τα πρόστιμα θα έχουν ελάχιστη πραγματική επίπτωση στη λειτουργία της αγοράς, γι' αυτό και χαρακτηρίζονται ήδη ως προεκλογικό πυροτέχνημα. Ήδη η Vivartia έχει προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και έχει εξασφαλίσει θετική εισήγηση επί της προσφυγής της, εκμεταλλευόμενη ένα παιδαριώδες, γι' αυτό και ύποπτο, τυπικό σφάλμα στο οποίο παρέσυρε τον υπουργό Ανάπτυξης ο κ. Ζησιμόπουλος.

Η Vivartia υποστηρίζει, εύλογα από τυπική άποψη, ότι η έρευνα για τα καρτέλ στο γάλα πρέπει να ακυρωθεί, αφού κατά τη διάρκειά της, τον περασμένο Δεκέμβριο, τροποποιήθηκε ο κανονισμός λειτουργίας της επιτροπής. Η εισηγήτρια του Γ' Τμήματος του ΣτΕ κυρία Παναγιώτα Καρλή έχει πειστεί από την επιχειρηματολογία της Vivartia και προτείνει τη διαγραφή των όποιων προστίμων τυχόν επιβληθούν στις βιομηχανίες, αφού είναι σοβαρό τυπικό ολίσθημα η αλλαγή του κανονισμού λειτουργίας, η οποία επηρεάζει ουσιωδώς μια εν εξελίξει έρευνα.

Στο μεταξύ, οι εταιρείες συνεχίζουν ανεπηρέαστες από το δήθεν «ανελέητο» κυνήγι τους από τον κ. Ζησιμόπουλο να «στραγγαλίζουν» τους εγχώριους παραγωγούς γάλακτος, με τελικό στόχο να συμπιέσουν την παραγωγή και να ανοίξει ο δρόμος για την αύξηση των εισαγωγών από τη Βουλγαρία, που είναι πλέον μέλος της ΕΕ και προσφέρει νωπό γάλα στο ένα τρίτο του εγχώριου κόστους. Παραγωγοί καταγγέλλουν ότι η προσφερόμενη ενιαία τιμή του καρτέλ έχει πέσει από τα 30 στα 26 λεπτά του ευρώ, με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε οικονομικό μαρασμό…»

Kαι τέλος

Κυριακή 28 Ιουλίου («Bήμα»): Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, παραχωρεί συνέντευξη, στην οποία μεταξύ άλλων ομολογεί πως είναι απογοητευμένος από το ελληνικό κράτος - Λεβιάθαν, το οποίο υποθάλπει τη διαφθορά, δηλώνει ότι ο ΣΕΒ, ως θεσμικός και βασικός κοινωνικός εταίρος, έχει "πολιτικές" φιλοδοξίες, προσβλέποντας σε ένα μέλλον εθνικής ανάπτυξης και κοινωνικής προόδου και θέλοντας να παίξει ενεργό ρόλο σε αυτό, ενώ ζητά εκλογές, αλλά ως πολίτης, όχι ως επιχειρηματίας, «αφού η επιχειρηματική ζωή ευτυχώς εκτυλίσσεται πια ανεξάρτητα από τις πολιτικές εξελίξεις» .

Βαρετά δεν είναι όλα αυτά καλοκαιριάτικα όμως;

Βαρετά και ανούσια.

Να μιλήσουμε για κάτι ενδιαφέρον καλύτερα.

Τί να λέμε τώρα, ότι το ψάρι «Chipita» που έφαγε τους ανταγωνιστές του στα κρουασάν, θα το φάει το ψάρι «Δέλτα», που θα το φάει το ψάρι «Marfin», που θα το φάει κάποιο άλλο μεγαλύτερο, μέχρι να μείνουν πέντε τεράστια ψάρια παγκοσμίως, που θα τους ανήκουν τα πάντα, της ζωής σου συμπεριλαμβανομένης;

Γραφικότητες.

Γι' αυτό προφανώς και δεν τις συζητούν στα παράθυρα των ειδήσεων.

Εκεί είναι έγκυροι επώνυμοι επαγγελματίες της ενημέρωσης - εδώ είμαστε άκυροι ψευδώνυμοι χομπίστες του μπλόγκιν.

Το παρήγορο είναι ότι, τουλάχιστον, σε ένα καθεστώς ελεύθερης αγοράς ο ανταγωνισμός ρίχνει τις τιμές, άρα ευνοεί εμένα κι εσένα ζώον, το παρήγορο είναι ότι τα περί καρτέλ είναι μυθεύματα και ότι «από τη δική μας πλευρά έχουμε στοιχειοθετήσει με απόλυτη καθαρότητα ότι "καρτέλ γάλακτος" δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει. Οι συνθήκες της ελληνικής αγοράς καθιστούν ανέφικτο κάτι τέτοιο».

Η αιώνια ελληνική καθυστέρηση.

Άμποτε οι συνθήκες της ελληνικής αγοράς να το καταστήσουν εφικτό, είτε με την επικράτηση ενός μονοπωλίου, είτε με τη λήξη του μπλεξίματος στα πόδια μας του κράτους Λεβιάθαν, ώστε να μην χρειάζεται να πληρώνουμε δικηγόρους για να εντοπίζουν διαδικαστικές ανωμαλίες που θα οδηγούν στο ευνοϊκό για μας αποτέλεσμα, χωρίς η υπόθεση να μπει στην ουσία της.

Γιατί αυτό είναι όλο και όλο το κόστος: οικονομικό.

Κόστος δικηγορικό ή -ω μη γένοιτο- κόστος πληρωμής προστίμων ή εξαγοράς ποινών.

Ηθικό κόστος δεν υπάρχει και κανείς δεν μας μέμφεται, κανείς δεν λέει δημόσια ότι μπορεί και να έχουμε ευθύνη εμείς, προσωπικά, ως Δημήτρης Δασκαλόπουλος.

Αυτά δεν παίζουν.

Ακόμη κι αν υπάρχει καρτέλ, αυτόματα γεννήθηκε, από την αγορά.

Όχι και με δική μας ευθύνη.

Εμείς έχουμε εξαιρεθεί των ηθικών κρίσεων.

Αυτές είναι για το πολιτικό παιχνιδάκι και προς άγραν ψηφοφόρων.

Eμάς δεν μας ψηφίζει κι άρα δεν μας ελέγχει κανείς.

Εμείς δεν παντρευτήκαμε τον Καίσαρα για να φαινόμαστε τίμιοι.

Εμείς αγοράσαμε τον Καίσαρα σετάκι με την Αρχαία Ρώμη, μέσω ενός εξαιρετικά επιθετικού Private Equity Fund, το οποίο αφού αγόρασε τα πάντα στο παρόν αναζητεί επενδυτικές ευκαιρίες στο παρελθόν.