Παρασκευή, Αυγούστου 31, 2007

Το χαμόγελο κι η δύσκολη αυτή γλώσσα

Σκόρπιες σκέψεις των τελευταίων ημερών:
- Χθες βράδυ ένας σωλήνας της από πάνω έχει σπάσει και στάζει νερά στην από δίπλα. Σχεδόν όλη η πολυκατοικία έχει βγει έξω και κοιτάζει να δει τι θα κάνει. Μένω μέσα. Ούτε η από πάνω είμαι ούτε η από δίπλα. Δεν έχω ευθύνη για τη ζημιά και δεν υφίσταμαι τη ζημιά, άρα ούτε μ' αγγίζει ούτε μ' ενδιαφέρει η ζημιά. Το βασίλειο του διαμερίσματός μου, με φως, νερό, τηλέφωνο, παραμένει ανέπαφο. Μέχρι τότε θα μένω ανέπαφος κι εγώ, γράφοντας ποστάκια για την αδιαφορία όσων η φωτιά δεν έχει φτάσει στο δικό τους χωριό, για τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού και για την δημιουργία ενός νέου ιστού μέσα από το web.
- Ο κόσμος μαζεύτηκε πια, αλλά πήρα και πάλι αυτοκίνητο για να έρθω Αθήνα. Αθλιότατος ο ουρανός σήμερα, θύμιζε Πεκίνο. Xθες κάναμε και ρεκόρ όζοντος. Από βδομάδα και πάλι μετρό για την Αθήνα, όχι για το όζον (η θέα του είναι ευκρινέστερη άλλωστε από το αυτοκίνητο), αλλά γιατί δεν συμφέρει σε χρόνους και παρκάρισμα.
- Το να κατηγορείς τον εαυτό σου είναι κι αυτό μια πόζα. Τουλάχιστον τον κατηγορώ συγκεκριμένα και όχι γενικόλογα.
- Αρχές καλοκαιριού, Κυριακή απόγευμα, στην παραλία του Μαραθώνα ένα μαύρο τζιπ στο αντίθετο ρεύμα σταματάει ευγενικά να περάσω, γιατί με τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα δεν χωράω κι εγώ κι αυτός. Πλησιάζοντας συνειδητοποιώ ότι ο οδηγός που έχει σταθεί είναι ο Καραμανλής. Ένα έξυπνο υπομειδίαμα στο πρόσωπό του δείχνει ότι περιμένει να δει πότε θα τον καταλάβω και θα εκπλαγώ. Του γνέφω αιφνιδιασμένος. Έστω και μακρινή η επαφή, προλαβαίνει όμως να με κερδίσει και να μου φανεί συμπαθής.
- Συγκρίνω την εικόνα των αρχών του καλοκαιριού με αυτήν του τέλους της: ενώπιον της κρίσης, τη στιγμή που η χώρα χρειαζόταν ηγέτη, ο Καραμανλής έδειξε ότι τριάμιση χρόνια δεν κρυβόταν μόνο από βαρεμάρα, αλλά γιατί τελικά ήταν κι αυτός μόνο επιφάνεια, μόνο επικοινωνία, μόνο είδωλο. Όλα όσα δηλαδή τον ενδιέφεραν να διατηρήσει πάση θυσία και την ώρα που καίγονταν άνθρωποι, ζώα, νομοί κι αγάλματα.
- Και φαίνεται ότι τελικά το κόλπο έπιασε. Αφενός επειδή με όσους έχω μιλήσει, είναι όλοι τους πεπεισμένοι ότι κάτι ακαθόριστα μυστηριώδες κρύβεται πίσω από τις φωτιές και αφετέρου επειδή ο Γιώργος Παπανδρέου φαίνεται ανίκανος να κερδίσει τον κόσμο, ακόμη κι αν αύριο χωριστεί η Ελλάδα σε δύο μικρότερα κράτη, τη Δημοκρατία του Βόρειου Φούρλα και τη Δημοκρατία του Νότιου Κόη. Ο Γιώργος φαίνεται να είναι παγίως κάπου αλλού, φαίνεται ικανός πάντα για την πιο λανθασμένη αντίδραση, ακόμη και στην πιο ευνοϊκή για αυτόν συγκυρία. Έχεις τη αίσθηση ότι αν χάσει τους εκλογές θα στεναχωρηθεί λιγότερο από όλους τους πασόκους, θα παραμείνει ζεν, τρισμακάριος και τζογκίστας.
- Αλλά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών πείθουν ότι είναι δύσκολο να είναι πιο λίγος από τον Καραμανλή, πείθουν ότι είναι απλώς η εικόνα τους που διαφέρει, οι χειρονομίες, η θεατρικότητα του λόγου, εν τέλει τα ελληνικά, η «δύσκολη αυτή γλώσσα». Από την άλλη πατάς το rewind και θυμάσαι πώς τον παρουσίασαν τα μίντια, όταν κατά κατάλυση κάθε έννοιας εσωκομματικής δημοκρατίας ο Σημίτης τον έστεψε (οικειοθελώς ή μη) διάδοχο, θυμάσαι τη θηριώδη προπαγάνδα εκείνων των ημερών και έχεις μια ακόμη εξήγηση για την αποστροφή που δημιούργησε το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» σε μεγάλη μερίδα του κόσμου, αποστροφή που κάνει τον κόσμο επιφυλακτικό ακόμη και μετά από μια εθνική καταστροφή με σαφείς κυβερνητικές ευθύνες και ανεπάρκειες και με ακόμη θηριωδέστερη προπαγάνδα, γιατί εδώ η προπαγάνδα μιλά για εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς και μάλιστα πείθει.
- Πείθει γιατί είναι σε μεγάλο βαθμό και ίδιον της ανθρώπινης φύσης. Όπως θα έλεγε κι ο Έκο «Δεν είναι ντροπή να υποκύπτεις μπροστά σε μια κοσμική συνωμοσία». Όταν όμως μεταξύ των εκδοχών οργανωμένου σχεδίου είναι και αυτή των Αμερικανών που τιμωρούν τον πουτινόφιλο Καραμανλή, είναι τραγελαφικό να απουσιάζει σχεδόν παντελώς από την προεκλογική ατζέντα μια κατά όλα τα φαινόμενα αληθινή αμερικανογενής συνωμοσία, εκείνη των υποκλοπών. Ο επαναστατισμός μας και ο αντιαμερικανισμός μας κατάπιε και ξεπέρασε πολύ εύκολα τις υποκλοπές, όπως ίσως θα ξεπεράσουμε και το κάψιμο της Ολυμπίας, με συμπτωματικό πρωταγωνιστή στα επικοινωνιακά πικ και των δύο περιπτώσεων τον Γιώργο Βουλγαράκη, αφενός να μην έχει καταλάβει στη κοινή συνέντευξη τύπου τι του γίνεται και να τον διορθώνει ο Ρουσόπουλος και αφετέρου να λέει ότι η Ολυμπία έμεινε ανέπαφη, να το λέει μάλλον όχι από δόλο, αλλά επειδή η βλακεία και η εξουσία δεν αλληλοαποκλείονται.
- Θα αντικρούσει βέβαια κανείς στα περί έλλειψης αποφασιστικότητας Καραμανλή, το ότι εκ των υστέρων, γραφειοκρατικά και αποζημιωτικά, το κράτος κινήθηκε γρήγορα. Ίσως η κοινωνία μας έχει δομηθεί πλέον τόσο πολύ ως μια κοινωνία ανθρώπων που κάθονται πίσω από ένα γραφείο, ώστε να μπορούμε να λειτουργούμε μόνο σε επίπεδο υπηρεσιών, πελαγώνοντας σε επίπεδο φυσικών καταστροφών. Αν δεν μπορούμε να τιθασεύσουμε τη φύση, μπορούμε να τιθασεύσουμε τη γραφειοκρατία. Αν δεν μπορούμε να σβήσουμε τη φωτιά, μπορούμε να δίνουμε λεφτά. Όλα διορθώνονται. Τα δάση κηρύσσονται αυτομάτως αναδασωτέα, οι αποζημιώσεις είναι εξπρές, τα σπίτια θα ξαναχτιστούν, τελικά κακό δεν έγινε κανένα, τελικά λόγος για πένθος δεν υπάρχει, οι επιταγές εξορίζουν το πένθος, εξαγοράζουν το πένθος, το πένθος δεν ταιριάζει στον καταναλωτισμό, το πένθος δεν ταιριάζει στην προπαγάνδα, το πένθος δεν μπορεί να σταθεί, να κατακάτσει και να αναπνευσθεί σαν τη στάχτη του περασμένου σαββατοκύριακου πάνω από τον αττικό ουρανό, το πένθος είναι προσωρινό, το πένθος θα καταναλωθεί κι αυτό με τη σειρά του, θα στεναχωρηθούμε σήμερα και αύριο θα περάσουμε σε άλλα εξίσου συγκλονιστικά, εξίσου δραματικά, θα ξανάρθει ο Ζορμπάς, θα ξανάρθει ο Πρινιωτάκης, το πανελλήνιο πένθος έγινε συντρίμμια τρακάροντας κατά μέτωπο με το μεταδημοσκοπικό, αυτάρεσκο, θριαμβευτικό, κληρονομικό χαμόγελο της Ντόρας Μπακογιάννη, το πιθανότατα πιο αντιπαθητικό χαμόγελο από καταβολής χαμογέλων.
- Μέσα σε όλα αυτά, πρωτοσέλιδες διαμαρτυρίες διαδικτυακής πρωτοβουλίας, σφοδρή ήττα του δικομματισμού σε επίπεδο ποστ και αυριανός θρίαμβος (;) του σε επίπεδο κάλπης, βιντεάκια ανθρώπων που ελπίζουν ότι με ένα μπλογκ μπορείς να κάνεις τα πάντα και ως γενική εικόνα κάτι που φαίνεται να κινείται και να αλλάζει, πιθανότατα γιατί τα πράγματα πρέπει πάντα να αλλάζουν προκειμένου να μένουν πάντα ίδια.

14 Comments:

At 8/31/2007 07:44:00 μ.μ., Blogger gay super hero said...

Eγώ προσωπικά είμαι πολύ διχασμένος δεν ξέρω τι να κάνω...από τη μία είναι καλό να φάει ένα χαστούκι ο δικομματισμός και ειδικά το ΠΑΣΟΚ που πάντα απουσιάζει από τις μάχες που θα έπρεπε να δώσει - που δεν τολμάει να πολεμήσει τους παπάδες, τους αγρότες των επιδοτήσεων, τους κυνηγούς, τους φοιτητο-συνδικαλιστές, τους καταπατητές, τους πατριδοκάπηλους, τους καναλάρχες, όλους αυτούς, γιατί είναι κόμμα εξουσίας και προσπαθεί να είναι όσο πιο ανώδυνο γίνεται μην και χάσει καμια ψήφο... Από την άλλη όταν μια κυβέρνηση αποδεικνύεται τόσο εγκληματικά ανεπαρκής πρέπει οπωσδήποτε να πάει σπίτι της, αλλιώς θα ζούμε για πάντα σε μια κοινωνία χωρίς ευθύνη, μια παιδική χαρά αιωνίων εφήβων...

 
At 9/01/2007 12:47:00 π.μ., Blogger Rodia said...

Να φέρουμε ένα γιαπωνέζο να μας στρώσει λέω καλύτερα, όπως κάναν οι απόγονοι των ΕΛ στη Λατινική Αμερική.
(δεν μπορώ και να χαμογελάσω)

 
At 9/01/2007 02:38:00 π.μ., Blogger arammos said...

Κανα κομισάριο από την ευρωπαϊκή ένωση ας πούμε...

 
At 9/01/2007 03:07:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

πριν τον ιαπονα και τον κομισαριο...μαλλον να φυγουμε εμεις απο τον τοπο και μαλλον απ τον πλανητη....

 
At 9/01/2007 02:23:00 μ.μ., Blogger holidays in the sun said...

ξεχασες να προσθεσεις οτι αφου ξεπερασε τη γραφειοκρατια,τα ξανακανε μπαχαλο μοιραζοντας αφειδως 3χιλιαρα χωρις μια στοιχειωδη διαδικασια προς αγραν ψηφων

 
At 9/01/2007 03:05:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Βλέπω ο καθένας διαμαρτύρεται για κάτι, κάτι του φταίει τέλος πάντων, δεν βλέπω όμως να ενδιαφέρεται παραγματικά κανείς πολιτικός, blogger, απλός πολίτης (μαλλον ούτε και γω σοβαρά) για την επόμενη μέρα.

Όχι απαραίτητα για το πως θα ανακουφιστούν οι πληγέντες αλλά για το αν θα θεσπίσουμε επιτέλους νόμους και θα οργανωθούμε έτσι ώστε να μην ξανακινδυνεύσουμε ποτέ σε ανάλογο βαθμό. Και φυσικά όλοι προσπερνάμε το γεγονός πως οι πληγησαις περιοχές πρέπει όχι απλώς να ξαναφτιαχθουν αλλά να αποτελέσουν πρότυπο για το μέλλον.

Και που φαίνεται αυτό. Αφενός κολλάμε σε κάποια πράγματα απλώς για να γκρινιάξουμε, μου φαίνεται (με συγχωρείς holidays in the sun αλλά να μην μπαίνουμε στην τηλεοπτική λογική. Αν έδινε τα χρήματα με περισσότερες διαδικασίες όλοι πάλι θα γκρίνιαζαν πως του εξευτελίζουν να τρέχουν να βρίσκουν χαρτιά στην κατάσταση που βρίσκονται. Τώρα κάποιοι αληταράδες συμπολίτες μας χωρίς κανένα σεβασμό σε αυτούς τους ανθρώπους πάνε να εκμεταλευτούν την κατάσταση. Η ξυβέρνηση φταίει τώρα ή πρέπει να της βρούμε κάτι).

Αφετέρου επειδή όλοι λένε ποτέ ξανά, βάζουμε banners στα blogs μας κατεβαίνουμε στην πορεία φορώντας μαύρα, κανείς όμως δεν προτείνει, να πει έστω τι πρέπει να γίνει. Μια πρόταση. Μόνο διαμαρτυρία. Τα περιμένουμε όλα από τους ειδικούς (βλέπε κυβερνήσεις και κόμματα της βουλής). Ε αυτό είναι αντιφατικό αφού τους απαξιώνουμε σύμφωνα με τα λεγομενά μας (γιατί με τις πράξεις μας άλλο κάνει ο καθένας).

Και το αστείο είναι ότι οι ευθύνες πέφτουν γενικά στο κράτος. Κάποιοι λίγοι,όπως ο οικοδεσπότης oldboy, μιλάνε και για τις δικές τους ευθύνες. Ποιά είναι όμως η πραγματικότητα.Πως όλοι θέλουμε εξωχικά, άρα κάποια δάση θα πρέπει να καούν για να γίνουν. Όλοι σχεδόν χρησιμοποιούμε κλιματιστικά. Οι περισσότεροι από μας έχουμε τουλάχιστον ένα αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού και όσοι ζούμε στα προάστεια είναι τζιπ, δεν κλείνουμε ποτέ τις ηλεκτρικές συσκευές στο σπίτι τηλεόραση, υπολογιστές, φώτα (κάνουμε και ανά κάποιους μήνες μια τεχνική 10λεπτη συσκότιση για να διαμαρτυρηθουμε. Σε ποιόν άραγε;, ενώ έχουμε γεμίσει τα πάντα αποτσίγαρα.

Αλλά ξέρω. Φταίει η κυνέρνηση, ο Κόης, ο Φούρλας, εμείς εδώ που διαβάζουμε τον oldboy δεν κάνουμε τίποτε από τα παραπάνω και είμαστε όλοι ήσυχοι στις συνηδήσεις μας.

Μπράβο μας

 
At 9/01/2007 03:35:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Οπως παντα. ΠΡΙΝ απο εκλογες βριζουμε και ΞΕΘΥΜΑΙΝΟΥΜΕ και ΜΕΤΑ παλι τα ΙΔΙΑ. Παλια ξεθυμαιναμε στα καφενεια και στα ταξι. Τωρα εχουμε πιο πολλες βαλβιδες. Π.χ τα blogs (Πολυ καλο το αρθρο). {Ποτε εχουμε προσυγκεντρωση για τις συγκεντρωσεις;}

 
At 9/01/2007 08:02:00 μ.μ., Blogger Γκλαμ Αιμορροιδα said...

Με την γκρίνια δεν λύθηκε ποτέ τίποτα. Η μόνη λύση είναι η επανάσταση. Η ιστορία έχει δείξει ότι οι Ελληνες κάνουν επανάσταση μετά από 400 χρόνια τουρκοκρατίας συν 400 χρόνια φραγκοκρατίας.

Υπομονή λοιπόν και σε 600 χρόνια βλέπουμε...

 
At 9/02/2007 12:18:00 π.μ., Blogger candyblue said...

Γυρνώντας πίσω

βρήκα τον θάνατο,

να ποτίζει τον κήπο του.

Και ο κήπος του ήταν η δική μου χώρα!

 
At 9/02/2007 11:31:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Καλά τα είπες...στο τηλέφωνο...

 
At 9/02/2007 04:05:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Holidays in the sun, δεν έχεις άδικο βέβαια, αλλά φοβάμαι ότι αν από την άλλη ακολουθούνταν οι τύποι πάλι θα τους κατηγορούσαν για καθυστερήσεις, αναλγησία, ψεύτικες υποσχέσεις κλπ
Γκλαμ Αιμορροϊδα, ή να έχεις ψευδώνυμο ή να μην έχεις :)
Μanos S., θενκς.

 
At 9/02/2007 09:00:00 μ.μ., Blogger ggl said...

Ο μόνος τρόπος να αλλάξουν τα πράγματα είναι με κάθε κεφάλι πολιτικού να δίνεται από τον Ηλεκτρόβολο μια πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα και με κάθε κεφάλι δημοσιογράφου να παίρνεις άτοκο δάνειο των 10000 ευρώ. Μετά να γυρίσει ο Χομεϊνόδουλος από την Αμερική κηρύσσοντας την Ορθόδοξη επανάσταση, να εγκλειστούμε όλοι σε μοναστήρια από όπου θα γράφουμε ποστ μετανοίας. ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΙΝΤΕΡΝΕΤ .

 
At 9/03/2007 03:23:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

...Έχουμε μπλέξει άσχημα ή μου φαίνεται ;
gs

 
At 9/10/2007 10:45:00 μ.μ., Blogger ΜΑΥΡΗ @ ΤΡΥΠΑ said...

@ggl
Ντροπη σου.Ο ανθρωπος παλευει με τον θανατο. Και μην μου πει το λαικιστικο οτι και αλλοι παλευουν...
Κτυπα τον οταν ειναι ΟΡΘΙΟΣ

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home