Εδώ ο κόσμος καίγεται
Πατάω το page down κατεβαίνοντας τα ποστ των τελευταίων ημερών.
Διαγγέλματα, καταγγελίες, κλισέ.
Απόηχος βαβούρας.
Εκεί που θα 'πρεπε να υπάρχει σιωπή ή πέντε λέξεις με σημασία· και τρόπο.
Ναι, ο τρόπος θα έπρεπε να διασώζεται ακόμη και σε τέτοιες περιστάσεις.
'Ισως ιδίως σε τέτοιες περιστάσεις, ιδίως όταν ο κόσμος καίγεται, θα έπρεπε η θλίψη κι η οργή πριν γίνουν σκέψη και η σκέψη πριν γίνει γραπτός λόγος να χτενίζονται.
Απόηχος βαβούρας.
Εκεί που θα 'πρεπε να υπάρχει σιωπή ή πέντε λέξεις με σημασία· και τρόπο.
Ναι, ο τρόπος θα έπρεπε να διασώζεται ακόμη και σε τέτοιες περιστάσεις.
'Ισως ιδίως σε τέτοιες περιστάσεις, ιδίως όταν ο κόσμος καίγεται, θα έπρεπε η θλίψη κι η οργή πριν γίνουν σκέψη και η σκέψη πριν γίνει γραπτός λόγος να χτενίζονται.
Γίνομαι αυτά που σιχαινόμουν.
17 Comments:
Δεν είναι εύκολο να χτενίσεις την οργή, old boy.
Θα έπρεπε να είναι πιο εύκολο να σωπαίνω όμως.
Όπως στις κηδείες πιο γοερά κλαίνε όσοι εν ζωή έφτυναν το μακαρίτη, έτσι κι εδώ, πιο πολύ φωνάξαμε όσοι δεν κάναμε ποτέ όσα έπρεπε γι' αυτό, που ξέρουμε μέσα μας ότι είναι το σωστό.
Συμπάσχω... Η περισυλλογή ελπίζω να φέρει αποτέλεσμα αυτή τη φορά.
Μη χτενίζεσαι, μόνο η γριά χτενίζεται όταν ο κόσμος χάνεται. Έχω αρχίσει πλέον να θυμώνω ακόμη και με τις σιωπηρές διαμαρτυρίες, ήλθε η ώρα για κάτι εκκωφαντικό. Οι εκλογές πλησιάζουν και μας προσφέρουν μια ευκαιρία για αυτό, αν τη χάσουμε, είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Όχι ΠΑΣΟΚ, όχι ΝΔ, όχι άκυρα/λευκά/αποχές, όχι σκουπίδια σε θάλασσα και ακτές, ψηφίζουμε μικρά κόμματα
"Θα έπρεπε να είναι πιο εύκολο να σωπαίνω όμως"
πόσο μεγάλη η σημασία της σιωπής, η ανάγκη περισυλλογής, ιδιαίτερα τέτοιες ώρες, όπου είμαστε έτοιμοι να πετάξουμε τη μία ανοησία μετά την άλλη
κρύβει σοφία αυτή σου η φράση
χαίρομαι που την καταθέτεις
πραγματικά
θέλει πολύ θάρρος η αυτοκριτική
σωστή η παρατήρηση σου oldboy και καλή η αυτοκριτική, αλλά πιθανά περιμένεις από τα κείμενα ή τη σκέψη περισσότερα απ αυτό που είναι.
το εναρκτήριο λάκτισμα δηλαδή για κάτι που πάει πιο πέρα.
για δράση.
κατά τ άλλα εγώ σε διαβάζω ανελιπώς αυτές τις μέρες γιατί χρειάζομαι το είδος της δικής σου σκέψης για να καταπιώ τι έχει σύμβει.
μια σκέψη δηλαδή που δεν καθοδηγείται από συμφέροντα μεγαλοεκδοτών ή μεγαλοκαναλαρχών.
στα νηφάλια και σε φάσεις πικρόχολα και οργισμένα σχόλια σου βρήκα αυτό που εγώ βλέπω σε όλο αυτό το φαινόμενο του καψίματος της χώρας και που ΕΣΥ έβαλες τόσο καλά σε λέξεις.
σε ευχαριστώ!
Εδώ ο κόσμος καίγεται και η τηλεόραση που κατά την άποψή μου έζησε κάποιες καλές στιγμές με την κάλυψη των πυρκαγιών επέστρεψε στις δοκιμασμένες συνταγές: το MEGA επανήλθε στην σφαιρική ροή προγράμματος (βλέπε ποδόσφαιρο μέχρι τελικής πτώσεως), ο ALPHA έδειχνε Μπακογιάννη και Βενιζέλο να τριχολογούν περί προεκλογικών ποσοστών σα να μην τρέχει τίποτα, ο ΑΝΤ1 κότσαρε την ελληνική σημαία πάνω δεξιά στην οθόνη να υπενθυμίζει ότι οι γιαγιάδες-τρομοκράτες που βράζουν κόλυβα στα χωράφια καραδοκούν, στο ALTER ο Χαρδαβέλλας περιμένει τους εξωγήινους να προσεδαφιστούν στις καμμένες περιοχές, τα κρατικά κανάλια με στίβο και Ρουσόπουλο με το γνωστό συγκρατημένα τσαντισμένο υφάκι να κοιτά αφ' υψηλού όχι μόνο τους δημοσιογράφους του press room αλλά και την Ελλάδα ολόκληρη.
γίνεσαι old boy;
αν γίνεσαι επιτρέπεται the sound of silence. επιτρέπεται και η κάθε άλλη θεματολογία ή το μηδέν ως σημείο αναφοράς.
περιπατώντας αυτά που και εσύ βλέπεις, αναλογίζομαι πως η χώρα διχοτομείται σε ανήθικους και ηθικούς Έλληνες με τόσο μεγάλη ευκολία. ο περιούσιος Έλληνας, που αναλύοντας κατέχει το αλάθητο κριτήριο εξέτασης των γεγονότων και των αιτιών, αυτός ο ορθολογιστής και ταυτόχρονα συναισθηματικά εξελιγμένος άνθρωπος, μάλλον είναι μια προβολή αυτού που κάποιος έχει ζωγραφίσει ότι θα ήθελε να είναι ή ακόμα χειρότερα ότι θα ήθελαν οι άλλοι να είναι. πιθανά το μόνο που είναι αληθινό είναι ο φόβος απέναντι στην απώλεια του ελέγχου, την αποσύνθεση του κόσμου και την βεβαιότητα ότι κάτι θεμελιώδες που δεν πάει καλά έχει δείξει την ανεπίστρεπτη του παρουσία.
μάλλον η σιωπή είναι πιο σοφή.
γι' αυτό σε διαβάζω όλντ μπόυ. γιατί δεν φοβάσαι τον καθρέφτη. κι ας είναι αδυσώπητος ενίοτε.
Υπομονή.
Μέχρι την Παρασκευή που θα δούμε τα τελευταία γκάλοπ με ερωτήσεις του στυλ :
- Ποιοί θεωρείτε ότι έβαλαν τις φωτιές;
- Ποιοί είναι υπεύθυνοι για την αναποτελεσματικότητα της κρατικής μηχανής;
- Εάν ήταν το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση πιστεύετε ότι η κρατική μηχανή θα λειτουργούσε καλύτερα;
- Ποιόν πολιτικό αρχηγό θεωρείτε καταλληλότερο για τη διαχείρηση της κρίσης;
- Ποιός πολιτικός πολώνει τα πράγματα καπηλευόμενος τους θανάτους;
- Οι πυρκαγίες θα επηρεάσουν την ψήφο σας;
Εν αναμονεί των πολύ σπουδαίων δημοσκοπήσεων
Ευτυχώς το κατάλαβες.
old boy, συγκινημένος πλέον από το πέρας των posts σου σε ένα τόσο ειλικρινές ξέσπασμα ως μια άνευ προηγουμένου εξομολόγηση, θεωρώ πως πρέπει να θέλουμε να βάλουμε τα δυνατά μας, να έχουν έστω τα 5 κόμματα, καθένα ποσοστό ψηφοφόρων της τάξεως του 20%. Με αυτόν τον τρόπο θα αντιμετωπιστούν όλα τα κακά που ταλανίζουν την επικράτεια, κι επιτέλους, εσύ ίσως, μπορεί να πάψεις να γκρινιάζεις λες και είσαι αδικοκαμμένη κωλόγρια.
μη μου πεις πως σου κάηκε και το σκάφος; δε θα τ'αντέξω ..
δίχως να έχω τέτοια ενημέρωση, η περίπτωση επεισοδίων είναι μια ακόμη θλιβερή παράμετρος. Αν και οι bloggers είναι μια νέα αφορμή "εκκίνησης" και "συγκάλυψης" επεισοδίων στο όνομα λογής ιδανικών και διαμαρτυριών - πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχουν αφορμές που να τους αφορούν άμεσα - ε, τότε, ας οριστούν κάποιες μέρες το χρόνο να εκκενώνεται το κέντρο, να πηγαίνουν όσοι κάνουν κέφι με πανό και όποια σύμβολά τους να συμμετέχουν στην ιστορία τους (καθ'όλα λογικό, να γίνονται παραλληλισμοί με τους συνταξιούχους και όσους διαδηλώνουν για βελτίωση των συνθηκών της ζωής τους και τα δικαιώματά τους!). Σοβαρότης ζενίθ φίλτατοι.
υγ: αναζωογονείται βεβαίως η αγορά του κέντρου, τα cafe και τα ταχυφαγεία, δεν έχω αντίρρηση ..
«μη μου πεις πως σου κάηκε και το σκάφος; δε θα τ'αντέξω ..»
Το μικρό μόνο. Τα δύο μεγάλα είναι ανέπαφα.
βρε μπουζουζίνο, τρία σκάφη και δεν έχεις κεράσει μια βόλτα στο Σαρωνικό; δεν ξέρω τι μουσική ακούτε οι φίλτατοι, πάντως το da rosa mel apibus των White Magic φυσάει.Δε σας ανακατεύω με Tiger Lillies καθ'ότι σκέτη τρομοκρατία.
Νομίζω ότι είναι δικαιολογημένη η οργή και η έκφρασή της. Συμφωνώ πάντως ότι κάποια όρια τα ξεπεράσαμε.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home