Τετάρτη, Αυγούστου 22, 2007

Τα τρία παρήγορα

Τρεις παρήγορες διαπιστώσεις, μια ειρωνική, μια κυριολεκτική και μια που ούτε η ίδια ξέρει τι είναι (τις βάζω ανακατεμένα για να σε μπερδέψω):
1) Σε μια εποχή που σημαδεύτηκε από το παραδικαστικό κύκλωμα των επίορκων δικαστών, σε μια εποχή επίσης που ο μόλις απελθών πρόεδρος του Αρείου Πάγου μόνο θετικές εντυπώσεις δεν άφησε, ειδικά ως προς τη δικαιολόγηση των υπέρογκων εισοδημάτων του γιού του, είναι τουλάχιστον παρήγορο να βλέπεις τον Γιώργο Ζορμπά, που στην αρχή της τετραετίας ήταν κόκκινο πανί για το ΠΑΣΟΚ, να γίνεται στο τέλος της περίπου κόκκινο πανί για τη ΝΔ και να φημολογείται ότι ένας βασικός λόγος επίσπευσης των εκλογών ήταν το πόρισμά του. Αν και προφανέστατα δεξιός, ο Ζορμπάς έδειξε ότι δεν είναι όργανο κανενός, ύψωσε ανάστημα και περισσότερο ή λιγότερο ικανός, περισσότερο ή λιγότερο κολλημένος, φάνηκε αν μη τι άλλο τίμιος. Και η τιμιότητα είναι μια λέξη όμορφη, μια λέξη πολύτιμη, μια λέξη που χρειάζεται να τη νοιώθουμε που και που παρούσα στην αληθινή ζωή.
2) Βλέποντας την εμβληματικότερη φιγούρα του εκχυδαϊσμού του δημόσιου λόγου στην σύγχρονη Ελλάδα, βλέποντας τον Νίκο Κακαουνάκη να προπαγανδίζει φανατικά υπέρ του ΠΑΣΟΚ, αναρωτιέσαι πώς γίνεται ένας φαινομενικά τόσο κυνικός και αμοραλιστής άνθρωπος να παθιάζεται τόσο πολύ για την εκλογή ενός κόμματος. Μήπως τελικά ο Νίκος πιστεύει ακόμα σε κάτι έξω από αυτόν;
3) Παλιά, όταν η πολιτική ήταν ακόμα κυρίαρχος, στις ειδήσεις έλεγαν ειδήσεις. Μετά ήρθε το νεανικό δελτίο του «Star» και στις ειδήσεις σταμάτησαν να λένε ειδήσεις. Η πολιτική έφευγε, το κουτσομπολιό ερχόταν. Οι ειδήσεις ήταν μόνο η αρχή. Σύντομα η λαίλαπα θα εξαπλωνόταν και η πολιτική θα υποχωρούσε από παντού. Σύντομα στις εκλογές αντί για ψηφοδέλτια θα ρίχναμε σιντί της Έφης Θώδη και γάζες από την πλαστική της Άντζελας Δημητρίου. Το κακό έπρεπε να χτυπηθεί στη ρίζα του. Και χτυπήθηκε. Με μια ακόμη ιδιοφυή επιλογή του, ο Γιώργος Παπανδρέου ανέτρεψε την ολέθρια αυτή τάση επιστρέφοντας στην πολιτική την χαμένη της τιμή, εντάσσοντας στις τάξεις της και αποσπώντας από τις τάξεις του εχθρού το προς τα έξω πρόσωπό του, τον άνκορμαν που παρουσίασε αγόγγυστα και χαμογελαστότατα τις περισσότερες παπαριές από καταβολής ελληνικής τηλεόρασης. Τυχόν καταψήφιση Λιάγκα θα σημάνει επιστροφή του στην εκφώνηση ειδήσεων για διαγωνισμούς πορτοκαλί κανίς και για την μεγαλύτερη μακαρονάδα που βράστηκε ποτέ από κλειτοριδική μαγείρισσα, τυχόν καταψήφιση Λιάγκα θα σημάνει το επαναθέριευμα του ρεύματος που θα οδηγήσει την πολιτική στο τέλος της.
Αν αγαπάς την δημοκρατία, αν δεν θες τα βυζιά της Μπεζεντάκου στην διδακτέα ύλη της Ιστορίας της Έκτης, βάλε τον Λιάγκα στη Βουλή.

9 Comments:

At 8/22/2007 09:20:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Επειδή μου αρέσουν οι γρίφοι:
1- κυριολεκτικότατη για την φύση της εντιμότητας που δεν έχει χρώμα, ηλικία, ονοματεπώνυμο (μάλλον αυτό το έχει και δυστυχώς θα ακούγεται για λίγο ακόμη)
3- Ειρωνικότατη. Θα ήμασταν άραγε λαϊκιστές αν λέγαμε ότι το 99,9% αυτής της χώρας ΔΕΝ είναι δικηγόριι, γιατροί, μοντέλα, ηθοποιοί και η αντιπροσώπευση των δικών τους αναγκών και αιτημάτων θα γίνει από ανθρώπους ξένους στον κόσμο τους;
2- Αγγίζει τη μεταφυσική. Η δική μου θέση:ΔΦ/ΔΑ. Ίσως επειδή έχει παρέλθει, ή θέλω να ελπίζω, ο καιρός που μια γραφίδα επηρεάζει το συλλογικό φαντασιακό και απευθύνεται περισσότερο στο μαζικό (ποιοτική η διαφορά). Προσωπικά δεν καταλαβαίνω τι θέση έχουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βγαίνουν και φωνάζουν στα τηλεπαράθυρα και δεν θεωρώ ότι με αντιπροσωπεύουν. Διαβάζοντας δε τα μπλογκς αρχίζω να έχω ελπίδα ότι το ίδιο σκέφτονται και νιώθουν ολοένα και περισσότεροι. Ίσως να υπάρξει μια ελπίδα για κάποια μελλοντική αλλαγή της ηθικής μας στάσης ως πολιτών και αυτή σίγουρα η ελπίδα κατοικοεδρεύει στα νεφελώδη διαμερίσματα της μεταφυσικής. Καλημέρα, λοιπόν, συμπολίτες, καλημέρα.

 
At 8/22/2007 11:02:00 π.μ., Blogger drunk tank said...

1 - φωτεινα παραδείγματα πάντοτε υπήρχαν σε αυτόν τον έρημο τόπο. ένα από αυτά φαίνεται ότι πράγματι είναι ο κύριος Ζορμπάς. δυστυχώς όμως ακόμα και αυτόν προσπαθούνε να τον εκμεταλευτούνε με τον χείριστο τρόπο. τρανό παράδειγμα η κυρία Στάη (και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί) με τις δηλώσεις της πριν από 3 μέρες. ας αφήσουμε επιτέλους ήσυχους μερικούς ανθρώπους να κάνουν το καθήκον τους.

2,3 - ο εκχυδαϊσμός των δελτίων ειδήσεων από τον Λιάγκα και τον Κακαουνάκη (τον Τράγκα και άλλους) αποτυπώνει την κατάντια της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής. αυτό είναι κάτι που το ξέρουμε όλοι μας. απλώς οι "βασιλείς" πάντοτε γουστάρανε και τους κόλακες και τους γελωτοποιούς.

το μεγάο πρόβλημα της σύγχρονης δημοκρατίας μας είναι (κατ εμέ) ότι φθάσαμε στο σημείο η εκπρόσωπηση να γίνεται ανάλογα με την αναγνωρισιμότητα και την οικονομική επιφάνεια των υποψηφίων. Γι'αυτό και είχαμε υφυπουργό παιδείας τον χόχο και βουλευτές μοντέλα, ηθοποιούς και αγράμματους δημοσιογραφίσκους.

 
At 8/22/2007 11:31:00 π.μ., Blogger gasireu said...

ο Λιάγκας πρέπει να μπει στη βουλή.
δουλεύει από 18 χρονών στη πολιτική, όντας από τα σοβαρά στελέχη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ τα πρώτα χρόνια στο ΕΜΠ, μέχρι να τον 'παραγκωνίσουν' τα έξωθεν συμφέροντα και η υπαρξιακή αγωνία αλλαγής καριέρας, που λειτούργησε σαν αποκούμπι του καταπιεσμένου σκεπτόμενου διανοητή που ασφυκτιούσε μέσα του. του ανήκει η ιστορική φράση ''σημασία δεν έχει το πηγάδι αλλά ο κουβάς''. μάλλον θα έπρεπε αυτή η υποψηφιότητα να εξεταστεί με την αρμόζουσα σοβαρότητα και διαύγεια πνεύματος. το ψιλοειρωνικό ύφος μεταμοντέρνας αποδόμησης είναι εκ του πονηρού.
''κλειτοριδική μαγείρισσα'' είναι αυτή που οργάζει μόνο εκ του προαναφερόμενου οργάνου ή είναι κάποιος νεωτερικός χαρακτηρισμός;

 
At 8/22/2007 12:48:00 μ.μ., Blogger Ναυαγός said...

:)

Η πολιτική μας κρίση εξαρτάται άμεσα από τους έμμεσους χορηγούς της ενημέρωσής μας.

Κάποιος που διαβάζει Κακαουνάκη (sic) δεν μπορεί παρά να ταχθεί στο πλευρό του Ζορμπα, να γίνει ένα Ζορμπόπουλο, μέχρι βέβαια να ερευνήσει ο Ζορμπάς τον Κακαουνάκη.

Κάποιος που διαβάζει Τράγκα (πιο sic) θα πρέπει αναφανδόν να ταχθεί εναντίον όσων διατυμπανίζουν ότι το πόρισμα περιέχει κάτι διαφορετικό από συνταγές μακαρονάδας.

Κάποιος που διαβάζει πολύ γρήγορα τα πάντα (sick) θα μπορούσε να πει πως η τεράστια προσωπικότητα του Κακαουνάκη φώτισε το δρόμο του Τράγκα σε ένα σπαγκέτι πορνό γουέστερν, με τιμητή των πάντων τον σερίφη Ζορμπά.

Μετανοείτε! Ο μεταμοντερνισμός θα μας κάψει...

 
At 8/22/2007 02:56:00 μ.μ., Blogger Haris said...

Όλα είναι ανθηρά που έλεγε και ένας φίλος. Με τέτοιες απότομες στροφές που κάνουν όλοι αυτοί μπορεί να πάθουν και τίποτα.

 
At 8/23/2007 12:58:00 π.μ., Blogger squarelogic said...

Εγραψες παλι!
Ο χαρης εχει δικιο: στην 3ετια Μητσοτακη(μπρρρ) τα πραγματα ηταν αντιθετα-ο Κακαουνακης ο φανατικοτερος υποστηρικτης του και ο Τραγκας ο χειροτερος πολεμιος του.Οταν 'γυρισαν το φυλλο" τσιμπιομουν να δω αν ειμαι ξυπνιος!

Και οχι,ο Κακαουνας δεν πιστευει σε κατι εξω απ'αυτον-πιστευει στο χρημα και την ισχυ που θα εχει αν βγει αυτος που υποστηριζει.

 
At 8/23/2007 05:30:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Δεν θυμάμαι πού το διάβασα, πιθανώς στο σοβαρό (αγκχμ) Βήμα, αλλά το βρίσκω ευρηματικό, ουσιώδες, βαθύ και αρκούντως ξεσηκωτικό σύνθημα για προσεχείς προεκλογικές συγκεντρώσεις: “φοράω τάνγκα/ψηφίζω Λιάγκα”. Ως χοστ (γουίδ δε μοστ, που θα έλεγε και η Μαλβίνα), φρονώ ότι ίσως πρέπει να εξετάσετε την ανάλυσή του, σημειολογικώς ειπείν.

Ο κ. Κακαουνάκης --για τον οποίο τα στερνά καθόλου δεν τιμούν τα πρώτα, σιγά την πρωτοτυπία, αλλά λέω-- πάντοτε προωθεί τον εκδημοκρατισμό του δημοσίου διαλόγου, από τότε που ρευόταν από αέρος του Flash. Δε νομίζω ότι νομίζει πως υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από Αυτόν.

 
At 8/23/2007 05:44:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Υστεριόγραφον. Δεν βάζω και στοίχημα, αλλά ο κ. Ζορμπάς μοιάζει να θέτει υποψηφιότητα για να αναλάβει πρόεδρος της Δημοκρατίας, βραχυμεσοπρόθεσμα. Αντίπαλη υποψηφιότητα θα είναι αυτή της κ. Γιάννας, και ο νικητής θα κριθεί μετά από αγώνα διαρροών στα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης μέχρι τελικής πτώσεως (μας).

 
At 8/24/2007 01:04:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Θα προτιμούσα το σύνθημα «Φοράω Λιάγκα - Ψηφίζω τάγκα».

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home