1
Yπάρχουν οι πιγκουίνοι.Τραβάνε μια γραμμή στο χιόνι και την ακολουθούν.
Μπορούν να πάνε λίγο πιο δεξιά ή λίγο πιο αριστερά· έχει τόση άπλα.
Αλλά δεν έχει άπλα το μυαλό τους.
Εξ ορισμού εξορισμένοι από το νόημα, άρα εξ ορισμού αθώοι της ανοησίας.
Το θαύμα της ζωής ή ίσως το κωμικοτραγικό θέαμα της έλλειψης ευφυίας.
Ευφυίας με ποιά κριτήρια όμως;
Ίσως όπως κοροϊδεύω την γραμμή των πιγκουίνων στο χιόνι, ένας εξωγήινος γυρίζει ταινία με μια ανθρώπινη γραμμή σε μια εφορία και γράφει για την δική του ευφυία, αγνοώντας ότι την ίδια ώρα τον τραβούν ταινία από έναν άλλο πλανήτη φιλοσοφώντας για το ολίγον του πνεύματός του.
Όπως και να 'χει όμως, υπάρχουν οι πιγκουίνοι.
posted by Old Boy @ 12:54 π.μ.
2 comments
2 Comments:
«μέσ στο μυαλό σου έχεις μια γραμμή
πάτα σ αυτή
πάτα σ αυτή, μη ξεστρατίζεις
μέσ στο μυαλό σου υπάρχει η γραμμή
κι ας μη τη ξεχωρίζεις»
«σε γενικές γραμμές»
«παίρνω γραμμή»
«πας γραμμή για το χασάπη»
«το πάει το γράμμα;»
«αγραμματοσύνη που μας δέρνει»
«πόσες γραμμές τραβήξατε σήμερα;»
«σαν το γραμμόφωνο μιλούν»
«γράμμησέ τα»
Α, σε παρακαλώ, μη μου κακοχαρακτηρίζεις τους πιγκουίνους!
Το "Εξ ορισμού εξορισμένοι από το νόημα, άρα εξ ορισμού αθώοι της ανοησίας" καλύπτει τους πιγκουίνους άνετα, (και νομίζω πως καλύπτει κι εσένα για τους λόγους της συγγραφής αυτού του άρθρου,) δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να μιλάς για "κωμικοτραγικό θέαμα της έλλειψης ευφυίας".
Κατά πάσα πιθανότητα έχουν τους λόγους τους και περπατάνε σε μία γραμμή. Σπανίως απαντάται στο ζωϊκό βασίλειο κάτι που φαίνεται σαν ευταξία χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος. Τα αποδημητικά πουλιά, για παράδειγμα, που πετάνε σε σχηματισμούς, το κάνουν γιατί έτσι εκμεταλλεύονται το ένα τους στροβιλισμούς που αφήνουν τα φτερά του άλλου. Ίσως οι πιγκουίνοι να περπατάνε σε μία γραμμή για λόγους ευκολίας ή ασφάλειας. Όχι συνειδητά, βέβαια, όμως κατά πάσα πιθανότητα σκόπιμα, αφού σε κάτι μάλλον εξυπηρετεί αυτή η συμπεριφορά που επιβάλλει ο γονιδιακός προγραμματισμός τους, ο οποίος με τη σειρά του έχει επιλεγεί εξελικτικά.
Κι εμείς οι άνθρωποι, νομίζω πως γενικά έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, και αποδίδουμε μεγάλο μέρος της συμπεριφοράς μας στη χρήση της λογικής, ενώ στην πραγματικότητα για πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού ο γονιδιακός προγραμματισμός έχει ως επί το πλείστο τον έλεγχο.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home