Πέμπτη, Μαΐου 03, 2007

Kλειστόν λόγω αυστηρής λογοκρισίας


«Φαντάσου ότι είσαι ένας νέος 25 χρονών που μένεις σε μια χώρα, η οποία συστηματικά καταπιέζει την ελευθερία της έκφρασης. Οι περισσότερες ιστοσελιδες με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα “μπλοκάρονται” από ένα εθνικό φίλτρο και δεν εμφανίζονται ποτέ στην οθόνη σου. Θέλεις να επικοινωνείς με ανθρώπους από όλο τον κόσμο κι έτσι χρησιμοποιείς το PalTalk, ένα chat room που αν και η έδρα του είναι στην Νεά Υόρκη αλλά πολλοί χρήστες του μιλάνε τη γλώσσα σου. Στην ουσία είναι το παράθυρο του απομονωμένου κόσμου σου.
Μια μέρα που έχετε μαζευτεί στο σπίτι σου με φίλους και μιλάτε με άλλους χρήστες στο chat room, εισβάλλουν ξαφνικά στις τρεις το πρωί 50 αστυνομικοί, σας χτυπάνε και σε φυλακίζουν σε πλήρη απομόνωση για 9 ολόκληρους μήνες χωρίς ποτέ να σου απαγγελθούν κατηγορίες.
Περνάνε αυτοί οι μήνες και αφήνεσαι «ελεύθερος». Δε φοβάσαι να κατακρίνεις δημόσια την κυβέρνηση και υποστηρίζεις την αναγκαιότητα ειρηνικής αλλαγής της πολιτικής κατάστασης (στη χώρα σου είναι νόμιμο μόνο ένα πολιτικό κόμμα). Περίπου έξι βδομάδες μετά όμως, εκεί που κάθεσαι σε ίντερνετ-καφέ παρέα με τον αδερφό σου και διαβάζεις τα email σου και ειδησεογραφικά sites, σε πλησιάζουν άντρες της Ασφάλειας, σου φοράνε χειροπέδες και σε αναγκάζουν να τους οδηγήσεις σπίτι σου, όπου βρίσκουν και κατάσχουν, μία κάμερα, ένα κασετόφωνο, 2 CD και ένα βιβλίο που για κακή σου τύχη είναι απαγορευμένο επειδή υποστηρίζει την αναγκαιότητα δημοψηφίσματος για πολυκομματισμό στη χώρα.
Αν σε έλεγαν Truong Quoc Tuan και έμενες στο Βιετνάμ, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;
Θα ήσουν σε ένα κελί σε πλήρη απομόνωση χωρίς καμιά επαφή με δικηγόρους ή συγγενικά πρόσωπα. Θα σε κατηγορούσαν για προπαγάνδα εναντίον του κράτους και θα αναρωτιόσουν, στα αλήθεια για ποιο λόγο και για πόσα κλικ του ποντικιού σου αντιμετωπίζεις 20 χρόνια κάθειρξη…
Ή φαντάσου να δουλεύεις ως δημοσιογράφος σε κινέζικη εφημερίδα.
Τις παραμονές της 15ης επετείου από τη σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν, σε συνάντηση του προσωπικού της εφημερίδας, σάς δείχνουν ένα μέμο από το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας για το πώς θα πρέπει να καλύψετε τις επετειακές εκδηλώσεις. Σε αυτό δίνονται οδηγίες στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να «κατευθύνουν σωστά την κοινή γνώμη», να «μην δημοσιεύουν ποτέ απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με την επίσημη πολιτική» και να καταδίδουν στις αρχές τυχόν υποψίες που έχουν για συναδέλφους τους που επικοινωνούν με δημοκρατικά στοιχεία στο εξωτερικό.
Εσύ κρατάς σημειώσεις από αυτό το μέμο και το στέλνεις με email από τον προσωπικό σου yahoo! λογαριασμό σε κάποιον γνωστό σου στην Αμερική που διαχειρίζεται ένα πολύ γνωστό κινέζικο website, το Δημοκρατικό Φόρουμ. Το email δημοσιεύεται την ίδια μέρα με το ψευδώνυμο “198964” στα ανεξάρτητα κινεζόφωνα websites του εξωτερικού που έτσι κι αλλιώς είναι απαγορευμένα στη χώρα.
Σε συλλαμβάνουν μερικούς μήνες αργότερα. Η εταιρία Yahoo! θα έχει πολύ απλά δώσει τα στοιχεία του λογαριασμού της ηλεκτρονικής σου διεύθυνσης και την ακριβή τοποθεσία από την οποία στάλθηκε το επίμαχο email.
Αν το όνομά σου ήταν Shi Tao και έμενες στην Κίνα, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;
Θα καταδικαζόσουν με την κατηγορία της προδοσίας κρατικών μυστικών σε 10ετή κάθειρξη. Η γυναίκα σου θα ανακρινόταν καθημερινά από τις αρχές και η δουλειά θα της πίεζε να σε χωρίσει, πράγμα που τελικά θα έκανε. Θα είχες ελάχιστη επαφή με την οικογένειά σου. Θα μεταφερόσουν σε φυλακές υψίστης ασφάλειας και θα σου απαγόρευαν γράφεις ή να διαβάζεις. Η Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων θα σου απένειμε το Διεθνές Βραβείο Τύπου για την Ελευθερία, το οποίο φυσικά δε θα μπορούσες να παραλάβεις.
Φαντάσου να μπορούσες να απελευθερώσεις τον Truong Quoc Tuan και τον Shi Tao. Μπορείς!
Μπες στο http://www.amnesty.org.gr/ και πάρε μέρος στην εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για την ελευθερία της έκφρασης στο ίντερνετ!».
(Παγκόσμια Ημέρα της Ελευθεροτυπίας σήμερα και το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας ανεβάζει το παραπάνω κείμενο στα μπλογκ).

6 Comments:

At 5/03/2007 10:37:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

φαντασου να εισαι ο Τανέρ Ακσάμ
Πιασμένος στον θανάσιμο ιστό του Ιντερνετ

(ή "Καληνύχτα Κεμάλ, αυτή η χώρα δεν θα αλλάξει ποτέ")

 
At 5/03/2007 04:58:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Όσο και εάν η δυτική μας αντίληψη περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων προσβάλλεται βάναυσα όταν καταστρατηγούνται δικαιώματα, που στην Εσπερία θεωρούνται κατοχυρωμένα, όπως αυτό της ελεύθερης έκφρασης, της ελευθεροτυπίας κ.α., νομίζω ότι είναι ανάγκη να καταλάβουμε ότι μία χώρα έναμισι δισ. ψυχών δεν μπορεί να κυβερνηθεί με το γάντι. Πόσο μάλλον όταν τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, από το Ελσίνκι και μετά, το επιχείρημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει καταστεί ένα ισχυρότατο όπλο στα χέρια δυτικών δυνάμεων, προκειμένου να πετύχουν στόχους αλλότριους με το αντικείμενο. Λόγου χάρη, εάν η Κίνα ανακοινώσει ότι θα αγοράσει 40 Airbus, οι διάφορες μη ΜΚΟ θα αρχίσουν να καταγγέλουν την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Θιβέτ, στην Εσωτερική Μογγολία κλπ. Εάν την επομένη ο Υπουργός Μεταφορών της Λαϊκής Δημοκρατίας ανακοινώσει ότι θα αγοράσει 40 Boeing, οι οργανώσεις ξεχνούν τα γιακ και τα υψίπεδα της Λάσα.
Αυτό είναι το ένα σημείο, η ιδιοποίηση δηλαδή του καθ' όλα επιβεβλημένου αγώνα της κοινωνίας των πολιτών για τη διασφάλιση των στοιχειωδών ελευθεριών από τις πολυεθνικές.
Το άλλο είναι ότι έχουμε την τάση να κρίνουμε τα αλλότρια εξ ιδίων. Το γεγονός ότι η δημοκρατία ως πολίτευμα και οι κοινωνικές της προεκτάσεις στοιχειοθετήθηκαν και θεμελιώθηκαν στην ηπειρό μας, μαρτυράει από μόνο του κάτι. Και αυτό είναι ότι η Ασία είναι διαφορετική, και κάθε προσπάθεια να της επιβάλλουμε τα δικά μας πρότυπα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, εάν προηγουμένως δεν έχουμε κατανοήσει τις δομές των κοινωνιών αυτών. Δηλαδή μπορεί να είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου να είναι ομοφυλόφιλος, αλλά η δημόσια διεκδίκηση αυτού του αυτονόητου δικαιώματος, style gay pride, μπορεί να προσβάλει αρχές που, σύμφωνα με τον εκεί αξιακό κώδικα, είναι ανώτερες απο το διακυβευόμενο αγαθό.

 
At 5/03/2007 05:47:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Syriana, το σχόλιο σου σχετίζεται και με την συζήτηση στο ποστ για την Τουρκία. Δεν ξέρω αν στις ΜΚΟ που μνημονεύεις ως όργανα συμπεριλαμβάνεις και τη Διεθνή Αμνηστία, είτε την συμπεριλαμβάνεις πάντως είτε όχι καλό είναι να το γράψεις ευθέως γιατί αυτό εδώ είναι μήνυμα της Διεθνούς Αμνηστίας. Κατά τα άλλα συμφωνώ μεν στο ότι υπάρχουν δυσκολίες στην εγκαθίδρυση ενός και μόνο τύπου πολιτεύματος παγκοσμίως, καθώς και ότι υπάρχουν πολιτιστικές διαφορές από ήπειρο σε ήπειρο, δεν συμφωνώ όμως στο ότι λ.χ. το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης ταιριάζει περισσότερο στον δυτικό άνθρωπο από ότι στον Κινέζο και στο ότι ο Κινέζος που φυλακίζεται επειδή λέει τη γνώμη του καλώς φυλακίζεται γιατί «μία χώρα έναμισι δισ. ψυχών δεν μπορεί να κυβερνηθεί με το γάντι».

 
At 5/03/2007 05:53:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Divebomb, αν δεν κάνω λάθος και ο Παμούκ έχει αυτοεξοριστεί γιατί φοβάται για τη ζωή του. Η Τουρκία είναι έτοιμη να μπει στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια και το μόνο που την εμποδίζει είναι η μαντήλα της κυρίας Γκιουλ.

 
At 5/03/2007 11:49:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Για τη Διεθνή Αμνηστία δεν ξέρω. Μιλάω γενικά για τις NON NGOS ή κατά το προσφιλέστερο στη διεθνή jargon, GO(vernment) NGOs.
Δεν είπα καλώς φυλακίζεται. Είπα ότι είναι εύκολο να κάνουμε κριτική από το σπίτι μας στην Αθήνα ή στο Παρίσι, αλλά όταν είσαι μέσα στο Ζhongnanhai σκέφτεσαι διαφορετικά. Εχω απεριόριστο θαυμασμό για τους ανθρώπους που τολμάνε να υψώσουν το ανάστημά τους μπροστά σ' ένα τανκ, και ας μη μάθει ποτέ κανείς το ονομά τους. Ωστόσο, πιστεύω ότι όλα εξαρτώνται από την οπτική γωνία που βλέπεις τα πράγματα.

 
At 5/05/2007 02:08:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

DAKTILODIKTUMENOS

PREPEI NA GINEI KANONAS DIE8NOUS PERIOPIS I PROSTASIA TOY TOY
ITOY ATOMOY ME PARALLILI IPERVASI T KOINOTIKOY ENANTI TOY
ETHNIKOY DIKAIOY
OI EKASTOTE KIVERNISEIS ANA TON KOSMO DEN DIKAIYNTAI NA PAIZOYN ME TIN AKSIOPREPEIA KAI TIN ALITHIA..

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home