Κυριακή, Απριλίου 29, 2007

Αντικειμενικότητα κι Ουδετερότητα

Eίχα δυο ώρες για σκότωμα χθες το απόγευμα και πήγα μ΄έναν φίλο στο τελευταίο παιχνίδι μπάσκετ πριν το φάιναλ φορ. Στα κάγκελα πίσω από τον πάγκο της ομάδας οπαδοί είχαν κρεμάσει ένα μεγάλο πανό με την φωτογραφία ενός νέου που χαμογελούσε μαργιόλικα και φορούσε καπέλο. Ρώτησα και μου είπαν ότι ήταν ο νεκρός της Λαυρίου, ο Μιχάλης Φιλόπουλος. Όσο κοιτούσα το πανό τόσο περισσότερο με ενοχλούσε, αφενός γιατί ήταν ένας νεκρός και αφετέρου γιατί στη δική μου συνείδηση ο Μιχάλης Φιλόπουλος δεν είναι ούτε ήρωας ούτε μάρτυρας της παναθηναϊκοφροσύνης, αλλά ένας χούλιγκαν που σκοτώθηκε για το τίποτα το ίδιο. Από την άλλη δεν θα αρνηθώ ότι ήταν ένας άνθρωπος θαρραλέος, διαθέτοντας ένα θάρρος που εγώ δεν έχω, αλλά ένα θάρρος ολότελα καταστροφικό και αυτοκαταστροφικό συνάμα, ένα θάρρος άσκοπο, χαραμισμένο και εν τέλει απεχθές.
Πάει αυτό. Επειδή τώρα αντικειμενικότητα στον Τύπο δεν σημαίνει ουδετερότητα, αλλά επιμερισμός των ευθυνών αν και όπου ανήκουν, το γεγονός παραμένει ότι μερικοί από τους υπόπτους βρέθηκαν να δουλεύουν στην ΠΑΕ Ολυμπιακός (μέχρι και ως σεκιουριτάδες) και στην Ιντρακόμ και όχι στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός και στην Μότορ Όιλ. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ολυμπιακοί είναι οι κακοί του έργου της Παιανίας και οι παναθηναϊκοί οι καλοί· στο έργο αυτό όλοι κακοί και ηλίθιοι ήταν. Αυτό σημαίνει όμως ότι η ευθύνη της εταιρίας «Ολυμπιακός» και των φυσικών προσώπων που τους ανήκει και που την διοικούν είναι πολύ μεγαλύτερη από την ευθύνη της εταιρίας «Παναθηναϊκός» και των φυσικών προσώπων που τους ανήκει και που την διοικούν. Αυτά μπορεί να ενοχλούν, αλλά καλό είναι να λέγονται που και που κι από καμιά εφημερίδα, γιατί το φαινόμενο μετράει ορισμένα χρόνια και δεν ξεφύτρωσε από το πουθενά. Καλό είναι να λέμε δηλαδή -για να μην μιλήσουμε για τη Ριζούπολη- ότι όταν πριν δυο χρόνια ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε με αφαίρεση βαθμών εξαιτίας επεισοδίων πριν τον αγώνα Πανιώνιος - Ολυμπιακός, μόνο επανάσταση δεν έγινε, καθώς δίπλα στον Σωκράτη Κόκκαλη μαζεύτηκαν σε συνέντευξη Tύπου Δήμαρχοι, Βουλευτές και λοιποί παρατρεχάμενοι Πειραιάρχες προκειμένου να μην αδικηθεί η ομάδα. Η ομάδα δεν αδικήθηκε, οι βαθμοί επέστρεψαν, το πρωτάθλημα κερδήθηκε, όλα καλά.
Τέλος, επειδή ο νόμος για τα προσωπικά δεδομένα με την απολυτότητά του οδηγεί αναπόφευκτα στην πράξη σε σόλοικες και παράδοξες λύσεις, διαβάζουμε και ακούμε ότι εξετάστηκε ως ύποπτος ηθικής αυτουργίας των επεισοδίων της Λαυρίου ένα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΑΕ Ολυμπιακός, χωρίς όμως να μαθαίνουμε το ονοματεπώνυμό του. Άρα ύποπτος ηθικής αυτουργίας των επεισοδίων της Λαυρίου που οδήγησαν στη δολοφονία ενός ανθρώπου είναι ένας από τους ακόλουθους:
Σωκράτης Κόκκαλης, Πρόεδρος και Δ/νων Σύμβουλος
Γεώργιος Λούβαρης, A' Αντιπρόεδρος
Πέτρος Κόκκαλης, B' Αντιπρόεδρος
Σάββας Θεοδωρίδης, Σύμβουλος
Λεωνίδας Θεοδωρακάκης, Σύμβουλος
Κωνσταντίνος Τσουβελεκάκης, Σύμβουλος
Αιμίλιος Παπαθανασίου, Σύμβουλος
Μιχάλης Κουντούρης, Σύμβουλος
Κωνσταντίνος Μπαρμπής, Σύμβουλος.

21 Comments:

At 4/29/2007 08:33:00 μ.μ., Blogger Jason said...

Ποιος να τα πει αυτά Old boy;
Ο Συρίγος άνοιξε πόλεμο με τον Κόκκαλη και παραλίγο να βρεθεί νεκρός. Όχι τόσο για τιμωρία, βέβαια, όσο για παραδειγματισμό.
Άκουγα δημοσιογράφο του ραδιοφώνου να λέει ότι δεν έχει καμία όρεξη να μιλήσει για το θέμα γιατί έχει γυναίκα και παιδιά.
Ποιος να βγει να πει κάτι με ονοματεπώνυμο, χωρίς να φοβάται;

 
At 4/29/2007 09:51:00 μ.μ., Blogger switters said...

Εγώ ποντάρω στον προτελευταίο.

Επίσης θα είχε ενδιαφέρον να μας πούνε που ακριβώς δουλεύει αυτή τη στιγμή, ο αστυνομικός διευθυντής που διηύθυνε(;) μαεστρικά το παιχνίδι της Ριζούπολης…
Old boy είναι μεγαλη ιστορια η λογοκρισια και η αυτολογοκρισια των αθλητικων συντακτων.

 
At 4/29/2007 10:53:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

switters right on!

Ο αστυνομικος Δ/ντης της Ριζουπηλης δουλευει φυσικα στην ΠΑΕ ΟΣΦΠ,οπως νομιζω κι ο παρατηρητης εκινου του αγωνα.

Old boy πολυ σωστο και ζυγισμενο το ποστ σου.Εχω την υποψια οτι πρεπει να διαρρευσει ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ που αφορα τις σκοτεινες σχεσεις ηγεσιας του Ολυμπιακου και οπαδικου παρακρατους,για να ανοιξουν μερικα στοματα.Ετσι οπως εχει το πραγμα παει για κουκουλωμα.Μαλιστα υπερασπιση καποιου/ων απ τους κατηγορουμενους εχει αναλαβει ο "αδικημενος"απ το κυκλωμα Κουγιας...

 
At 4/29/2007 10:54:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

sorry,εκεινου..

 
At 4/29/2007 10:56:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Mια απ'τα ίδια.
Αμάν πια, δε βαρεθήκατε;
Tίποτε άλλο δεν υπάρχει στον ελληνικό αθλητισμό;
Mόνο Ολυμπιακός Παναθηναϊκός;
Το παιχνίδι στη Ριζούπολη;
Τίποτε άλλο δεν έχει συμβεί στο ποδόσφαιρο, εκτός από εκείνο το παιχνίδι;
Ήμαρτον πια.
Πότε θα κάνουμε έστω κι ένα βηματάκι μπροστά;

 
At 4/30/2007 12:24:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

«Ανώνυμε από φόβο», προχθές απολογήθηκε το μέλος του ΔΣ της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Δεν πρόκειται για περσινά ξινά σταφύλια. Το θέμα είναι όπως και να το κάνουμε πρωτόγνωρο. Και τα βηματάκια μπροστά θα τα κάνουμε όταν επιτέλους αρχίσουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να καταλογίζουμε ευθύνες. Όταν λέμε γενικά και αόριστα ότι «όλοι έχουν τις ευθύνες τους» δεν κάνουμε βηματάκια μπροστά αλλά πίσω.
Jason, o Συρίγος είναι αντιπαθητικός ως τύπος αλλά είναι από τους ελάχιστους που δεν κωλώνει να μιλήσει και να γράψει. Σχεδόν τον σκότωσαν. Κι αυτός τότε όμως, προφανώς και δικαίως φοβήθηκε και βγήκε και είπε μετά το χτύπημα ότι είχε τρία θέματα ανοιχτά, ένα του Ολυμπιακού, ένα της ντόπας κι ένα της Αγγελοπούλου, λες και ήταν πιθανό να τον χτύπησαν απεσταλμένοι της Γιάννας ή του Κεντέρη. Και ο Νικολακόπουλος έχει χτυπηθεί, ο δημοσιογράφος του Ολυμπιακού. Έχει καεί το μαγαζί του αδελφού ενός επόπτη ή διαιτητή που αδίκησε τον Ολυμπιακό, ονόματι Μπλάθρα αν δεν κάνω λάθος.
Η Λαυρίου δεν ξεφύτρωσε.

 
At 4/30/2007 02:36:00 π.μ., Blogger Chaca-Khan said...

πολύ με άρεσε..

 
At 4/30/2007 02:54:00 π.μ., Blogger Jason said...

Εμένα μου λες ρε Old Boy; Φυσικά και δεν ξεφύτρωσε.
Γι' αυτό ξεκίνησα τα blogging... εν βρασμώ ψυχής, μετά τα επεισόδια πέρυσι στο "Ιεράπετρα" μετά τον τελικό του κυπέλλου, επειδή με έπιανε απελπισία με τις μαλακίες που άκουγα από δημοσιογράφους που δεν είχαν τα κότσια να πουν δυο πράγματα με το όνομά τους.
Και το κείμενό σου αυτό το διάβασα, όταν ήδη έγραφα το επόμενό μου post για τους δημοσιογραφίσκους, κυρίως γι' αυτούς τους μάκηδες που αυτοπλασάρονται ως δονκιχώτες της ηθικής, και κατά τ' άλλα τρέμουνε μην πατήσουμε στα βαθιά και πέσουμε σε καμιά τρύπα. Κατανοητό είναι να φοβούνται να μιλήσουν όλοι, το εμετικό είναι πως έχουν αναχθεί σε εκφραστές της κοινωνικής μας συνείδησης οι απλοί εκβιαστές. Απλοί, γιατί ξέρουν να εκβιάζουν ίσα-ίσα ως εκεί που τους παίρνει. Εκεί που αναλαμβάνουν οι αληθινοί εκβιαστές, οι μάκηδες μόκο.
Γι' αυτό είναι άντρας ο Συρίγος, γιατί μπορεί να είναι όντως αντιπαθής και κατά τη γνώμη μου και άχρηστος ως αθλητικός δημοσιογράφος, αλλά δεν κωλώνει να πει κάποια πράγματα. Και τι να πει μετά ρε Old boy, ότι του έστειλε ο Κόκκαλης μπράβους; Με τι στοιχεία θα σύρει ο Συρίγος τον Κόκκαλη στα δικαστήρια; Ο Συρίγος ξέρει ποιος τον χτύπησε, όπως και όλοι όσοι παρακολούθησαν την υπόθεση. Είπε αυτό που μπορούσε να πει και όποιος κατάλαβε κατάλαβε.
Στο κάτω-κάτω, στ΄ αρχίδια του και το παρακράτος του Κόκκαλη, άμα είναι να πεθάνει.
Και καθόμαστε και ασχολούμαστε με τη Μαριέττα και τον Τσιτουρίδη, λες και αυτοί κυβερνάνε. Όλη η Ελλάδα τον βρίζει τον Τσιτουρίδη, αλλά κανέναν δεν τον πλάκωσαν μπράβοι.

 
At 4/30/2007 03:01:00 π.μ., Blogger Man on the moon said...

και εγω πονταρω στον προτελευταιο (με την κοτσιδα; )...

σε ολα τα αλλα με καλυψατε.

 
At 4/30/2007 03:19:00 μ.μ., Blogger costinho said...

Old Boy, με ξέρεις ως γάβρο με συνείδηση (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι, οι οποίοι μάλιστα είναι και πολύ αντιπαθείς στους κανονικούς γάβρους). Για άλλη μια φορά, όμως, σε post ποδοσφαρικού περιεχομένου, διακρίνω από τη μεριά σου μια -κάπως συγκαλυμμένη αυτή τη φορά- οπαδική τοποθέτηση. Το να πούμε "τα πράγματα με τ'όνομα τους" έτσι όπως το θέτεις αναφορικά με τη διάκριση ευθυνών, μου θυμίζει την εποχή που ήμασταν (όλοι φαντάζομαι κάποτε) μικρά παιδιά και όταν ένα έκανε μια ζημιά όσο έλειπε η μαμά, και η οποία για να μην πολυασχοληθεί (αλλά και για παραδειγματισμό) απένειμε τυφλή δικαοσύνη τιμωρώντας όσα παιδιά της οικογένειας βρίσκονταν στο δωμάτιο, εμείς τότε μπαίναμε στη διαδικασία να αλληλοκαρφωθούμε για να γλιτώσουμε το κεφάλι μας. Η περίπτωση της οπαδικής καφρίλας -της επί πολλά χρόνια στηριζόμενης και χρηματοδοτούμενης από τις ΠΑΕ, δηλαδή από το κράτος...- είναι ΚΑΤ'ΕΞΟΧΗΝ ζήτημα συλλογικής ευθύνης. Και αν για σένα το ζήτημα επιμερίζεται στην απόδοση ευθυνών, τότε ΝΑΙ, ΑΣΦΑΛΩΣ το Νο.1 στη λίστα των παραγόντων που θρέφουν τη βία είναι η πειραϊκή παρέα που κόβει μισθό σε κάτι λιγδιάρηδες τλειωμένους που κάνουν εκπομπή στο TV Magic. Δεν είναι, όμως, απαραίτητο να φτάσει σε τέτοια εξειδίκευση το θέμα, αν πραγματικά όλοι θέλουν να λυθεί (η περίφημη πολιτική βούληση). Να διακοπεί με νόμο και οριστικά η σύνδεση ΠΑΕ και συνδέσμων. ΟΛΩΝ των ΠΑΕ και ΟΛΩΝ των συνδέσμων. Να σταματήσουν τα νομοθετικά καραγκιοζιλίκια της "ρύθμισης χρεών", που δεν είναι άλλο παρά μια εναλλακτική ορολογία για την "κρατική επιχορήγηση" (και το λέω όντας οπαδός της πρώτης και καλύτερης κρατικής ΠΑΕ).

Όσο καθόμαστε και το ψειρίζουμε, ποιος έχει περισσότερη ή λιγότερη ευθύνη, ποιος είναι περισσότερο ή λιγότερο κάφρος, αφήνουμε ανοιχτό το παραθυράκι να βγει και κάποιος λάδι από την υπόθεση. Όταν λέμε "φταίνε όλοι" και μόνο αυτό, πράγματι κάνουμε βήματα πίσω. Όταν λέμε όμως "φταίνε όλοι και γι αυτό θα την πληρώσουν όλοι" και την επόμενη μέρα κιόλας ΟΛΟΙ την πληρώνουν, τότε έχουμε λύση στο πρόβλημα. Είναι κρίμα να κατευθύνεται η κριτική που ασκούμε στο θέμα, ανάλογα με την οπαδική ταυτότητα του νεκρού. Δηλαδή, αν για λόγους καθαρής (ή και βρώμικης) τύχης, ο νεκρός είχε κόκκινο κασκόλ, τι συμπέρασμα θα έβγαινε; Θα σου καθόταν εξίσου καλά η ανάλυση του θέματος; Ή, ακόμα χειρότερα, αν δεν είχαμε νεκρό, δεν θα το συζητούσαμε το θέμα;

Όντως, τίποτα δεν ξεφύτρωσε τώρα. Και ο Βαρδινογιάννης κάποτε κατέβαινε με όπλο στο γήπεδο, αν θες να θυμηθώ κι εγώ με τη λογική οπαδού. Αλλά και πάλι, μέσα στα τόσα αρχίδια που έχουν παρελάσει (και δεν διστάζω να αναφέρω και τον μακαρίτη τον Κανελλάκη σ'αυτούς, έναν από τους χειρότερους μάλιστα), μου είναι αδύνατο να κάνω διάκριση στην παραγοντική ευθύνη.

Και αυτό που αναγνωρίζεις ως "θάρρος" στον οπαδό (έστω και αυτοκαταστροφικό), μπορεί να είναι απλώς η εκτόνωση της απελπισίας και της κενότητας. Της παραίτησης, της αμορφωσιάς, της απουσίας συνείδησης. Θάρρος όμως σημαίνει κάτι άλλο...

 
At 4/30/2007 03:27:00 μ.μ., Blogger Rodia said...

Τα παλιά τα χρόνια που αγωνιζόντουσαν οι ομάδες "για τη φανέλα", οι καλοί παίκτες λαβαίναν ως "αμοιβή" κανα μαγαζάκι ή καμιά θεσούλα ή καμιά άδεια περιπτέρου ή ταξί.
Κατόπιν, όταν πρωτομπήκε ο "επαγγελματισμός" στο ποδόσφαιρο, λέγαμε «εντάξει, να παίρνουν κανα φραγκάκι τα παιδιά, χάνουν το χρόνο τους να γυμνάζονται για να δίνουν θέαμα» και όλα φαινόντουσαν οκ.
Στη πορεία, δημιουργήθηκαν οι ΠΑΕ με τους διευθυντάδες και τα συμβούλια και τους παρατρεχάμενους, έγιναν εξουσία συν τω χρόνω, αγοράζαν και πουλάγαν ανθρώπινα μέλη (πόδια δλδ) -όλα ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΜΑ.
Σήμερα, φτάσαμε να σκοτώνουν κιόλας για το θέαμα; Να το βράσω τέτοιο θέαμα, σκέτο σπλάτερ. ΣΚΑΤΑ λεμε.
..και.. σιγά τη περηφάνεια για ένα μετάλλιο ματωμενο με βρώμιο αίμα του Δράκουλα.
(ήμουν Ολυμπιακός, αλλά δεν αξίζει πλέον να υποστηρίζω τπτ, ούτε την εθνική ομαδα, αν δεν καθαρίσει ο τόπος)

 
At 4/30/2007 03:33:00 μ.μ., Blogger Jason said...

Προσυπογράφω κι εγώ το παραπάνω comment του costinho, όσον αφορά στην ουσία του.
Διαφωνώ ότι εδώ ο Old Boy έχει οπαδική τοποθέτηση. Το συνηθίζει, συγκεκαλυμμένα ή μη, αλλά αυτή τη φορά νομίζω τα λέει όντως με το όνομά τους. Και δε θα είχε πρόβλημα να τα πει, αν ήταν και αντίστροφα τα πράγματα.

Αυτό που ήθελα να συμπληρώσω, για όποιον ενδιαφέρεται, είναι ότι μπορεί κανείς να δει εδώ τα μέτρα της Θάτσερ για την μπάλα, που έκαναν τους Άγγλους αρνάκια (στη χώρα τους, γιατί όταν βγαίνουν έξω τα κάνουν λίμπα):

http://www.opsi.gov.uk/acts/acts1989/Ukpga_19890037_en_1.htm

 
At 4/30/2007 05:34:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ένα ασήμαντο σχόλιο-παρένθεση από έναν ημιμαθή της γλώσσας: όπου "χαλαλισμένο" βάλε καλύτερα "χαραμισμένο". Και οι δύο αραβικής προέλευσης λέξεις, θρησκευτικού κατ'αρχάς περιεχομένου και αντίθετης σημασίας.

 
At 4/30/2007 05:58:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Jason, δεν λέω ότι έβαλε ο Κόκκαλης μπράβους να χτυπήσουν τον Συρίγο. Λέω όμως ότι κατά 99,9% ήταν χούλιγκαν του Ολυμπιακού αυτοί που παραλίγο να τον σκοτώσουν και ότι κατά 98,8% τα άτομα που τον χτύπησαν είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο και στα επεισόδια της Παιανίας. Από εκεί και πέρα έχεις δίκιο ότι ο Συρίγος παραλίγο να πληρώσει με τη ζωή του την παρρησία του, οπότε κάθε εκ μέρους μου κριτική είναι κριτική εκ του ασφαλούς.
Γράφεις ακόμα για τον Τσιτουρίδη και συμπτωματικά σκεφτόμουν χθες αυτό: ότι (δικαίως) είχε λυσσάξει όλος ο δημοσιογραφικός κόσμος για την αποπομπή Τσιτουρίδη. Έχεις ακούσει να γίνεται χαμός που είναι ακόμα μέλος του ΔΣ της ΠΑΕ ο συγκεκριμένος εκπρόσωπος της Θύρας 7; Εκεί οι ευαισθησίες μας γιατί κωφεύουν; Στηρίζει η ΠΑΕ Ολυμπιακός και ο Σωκράτης Κόκκαλης το άτομο αυτό; Περιμένει να δει αν θα ασκηθεί ποινική δίωξη; Περιμένει να δει αν θα καταδικαστεί; Περιμένει να δει αν θα καταδικαστεί αμετάκλητα; Πρέπει η συγκεκριμένη θύρα 7 να εκπροσωπείται στο ΔΣ της ΠΑΕ;
Οπότε, φίλε Costinho, ερχόμαστε και στην ουσία του θέματος που δεν είναι αν είμαι εγώ οπαδός. Είμαι, είμαι φανατικός οπαδός, το έχω γράψει δεκάδες φορές και ασφαλώς ο φανατισμός θολώνει την ευθυκρισία. Αλλά πιστεύω ακόμα ότι οκ, μπορεί ως οπαδός να βλέπω αλλιώς ένα πέναλτι υπέρ κι ένα πέναλτι κατά, μπορεί ως οπαδός να έχω και μια εμπάθεια αν θες κατά του Κόκκαλη, αλλά το συγκεκριμένο ποστ θεωρώ ότι στηρίζεται στην πραγματικότητα και όχι στον τρόπο που αντιλαμβάνομαι εγώ την πραγματικότητα. Μιλάω για συγκεκριμένες ευθύνες συγκεκριμένων προσώπων που εξέθρεψαν ένα καθεστώς προστασίας προς τους χουλιγκάνους και τους κατέστησαν σώμα της ΠΑΕ. Αυτό δεν έχει να κάνει με τον μέσο οπαδό του Ολυμπιακού όπως δεν θα είχε να κάνει με τον μέσο οπαδό του Παναθηναϊκού αν είχαν κάνει κάτι αντίστοιχο οι Βαρδινογιανναίοι. Δεν ψειρίζω ποιός είναι περισσότερο κάφρος. Όλοι το ίδιο κάφροι είναι. Εκείνο που ψειρίζω είναι τι θεσμική κάλυψη και ασπίδα έχει η καφρίλα των μεν και η καφρίλα των δε. Και βέβαια ο Γιώργος Βαρδινογιάννης έμπαινε με την κουμπούρα στο γήπεδο αλλά ο Βαρδινογιάννης συγκρούστηκε και διέλυσε τη ΝΟΠΟ και ήταν σε πόλεμο με τους οργανωμένους. Όπως θα ήταν άδικο να πω ότι ο Τζίγγερ έχει την ίδια συμπεριφορά απέναντι στους χουλιγκάνους με τον Ντέμη (άδικο γιατί ο Ντέμης έδειξε έμπρακτα τι σημαίνει τα βάζω με «τον λαό» της ομάδας μου), εξίσου άδικο θα ήταν να πω ότι ο Τζίγγερ έχει την ίδια συμπεριφορά απέναντι στους χουλιγκάνους με τον Κόκκαλη.
Τα βάζα τα σπάνε οι οπαδοί όλων των χρωμάτων και το ότι ο νεκρός ήταν Παναθηναϊκός μπορεί κάλλιστα να είναι συμπτωματικό και ο νεκρός να ήταν Ολυμπιακός.
Το ποστ δεν λέει ποιός φταίει που σπάνε τα βάζε.
Το ποστ λέει ότι κάποιοι σπάνε τα βάζα από μόνοι τους και κάποιοι άλλοι σπάνε πάλι τα βάζα από μόνοι τους βιοπορίζονται όμως από την τσέπη του Σωκράτη Κόκκαλη (ως υπάλληλοι στις εταιρίες του) και εκπροσωπούν επίσημα την ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Αυτό θα έπρεπε πρώτα απ΄όλα να ενοχλεί εσένα και κάθε υγιή Ολυμπιακό.
Τέλος, όσο για το θάρρος, μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά από την άλλη δεν θέλω όσα δεν φτάνω να τα κάνω κρεμαστάρια και καλώς ή κακώς δεν έχουμε φτάσει ακόμη σε τέτοιο βαθμό πολιτιστικής εξέλιξης που να μην κοιτάμε με ένα βαθμό δέους όσους δεν φοβούνται να πλακωθούν ανά πάσα ώρα και στιγμή.

 
At 4/30/2007 05:59:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Σωστός, Κρυστάλλη. Το έκανα.

 
At 4/30/2007 06:31:00 μ.μ., Blogger Jason said...

Όταν λέω ότι τον Συρίγο τον έδειραν μπράβοι του Κόκκαλη, δεν εννοώ ντε και καλά ότι ο Σωκράτης πήρε τηλέφωνο κάποιους ιδιωτικούς αστυνομικούς και τους υποσχέθηκε πληρωμή για να σκοτώσουν το Συρίγο.
Εννοώ ότι για κάτι τέτοιους λόγους συντηρεί και προωθεί με κάθε τρόπο ο Κόκκαλης και ο κάθε Κόκκαλης το χουλιγκανισμό. Για να έχει τον προσωπικό του στρατό. Τους προσωπικούς του ιδιωτικούς μισθοφόρους, αφού, όπως λες κι εσύ, ο Κόκκαλης φροντίζει να τους πληρώνει (και συμπληρώνω ότι αν άνοιγαν κάποιοι λογαριασμοί, θα βλέπαμε ίσως και από ποιες εταιρίες καταλήγουν πολλά λεφτά σε συνδέσμους, οι οποίοι με τη σειρά τους ξέρουν τη δουλειά τους).
Και να που έχει αποτέλεσμα όλο αυτό, αφού, όπως λες, για τον Τσιτουρίδη νιώθει ελεύθερα να λυσσάει ο καθένας, για τον Κόκκαλη και τους παρακειμένους του μόκο.

Και σε όλα αυτά να συμπληρώσω και για τον costinho ότι εγώ είμαι γαύρος.

 
At 4/30/2007 08:16:00 μ.μ., Blogger Rodia said...

Ενα post που μου άρεσε επίσης:

ΩΔΗ ΣΤΗΝ οπαδική ΒΙΑ: ‘Give ‘em Hell’ .. !

 
At 4/30/2007 11:12:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

μ'αρεσει που δεν κανει εντυπωση σε κανενα οτι ενας "δημοσιογραφος"λεει φορα-παρτιδα οτι δε μιλω για αυτο το θεμα(που εχει ενα νεκρο,μην ξεχνιομαστε...)γιατι εχω οικογενεια..

Δηλαδη αν ειχαμε χουντα τι θα εκανε?θα εδειχνε με την κουκουλα?
δηλαδη,αν πει 2 λογια και ο Α και ο Β δημοσιογραφος,ο "προσωπικος στρατος" του Κ. θα τους σκοτωσει ολους και κανεις δεν προκειται να τους προστατεψει?εκει εχουμε φτασει και δεν το εχω καταλαβει?
ή μηπως λεγοντας αυτο,σπερνουμε εναν αστηριχτο φοβο που αποθαρρυνει αυτους που πραγματικα σκοπευουν να ψαξουν το θεμα?

αν ειναι ετσι αγορι μου,μην κανεις το δημοσιογραφο-περιορισου στα εφημερευοντα φαρμακεια και στα σινεμα!ειναι σα να λεει ο γιατρος την ωρα που του φερνουν το ματωμενο τραυματια "δε μπορω να ασχοληθω,γιατι μπορει να εχει ηπατιτιδα και εχω οικογενεια".
Θα σου αρεσε αν ησουν εσυ αυτος ο τραυματιας?
Δουλεια ΣΟΥ ειναι να ψαξεις να βρεις πηγες και πληροφοριες,και αν θεωρεις οτι κινδυνευεις να τις διοχετευσεις με τροπο που να ελαχιστοποιει τον κινδυνο για σενα,κ."δημοσιογραφε".

 
At 4/30/2007 11:38:00 μ.μ., Blogger Jason said...

Αγαπητέ τετράγωνε, δεν είναι δουλειά του κάθε δημοσιογράφου να ξεσκεπάζει απάτες.
Δουλειά του αθλητικού δημοσιογράφου είναι να κάνει ρεπορτάζ ή εκπομπή για τα αθλητικά παιχνίδια και γεγονότα.
Δημοσιογράφος είναι, δεν είναι εισαγγελέας. Το ότι έχουμε φτάσει να θεωρούμε ότι χρέος του δημοσιογράφου είναι η απονομή δικαιοσύνης, είναι κατάντια. Και ότι χλευάζουμε αυτούς που περιορίζονται στα δημοσιογραφικά τους καθήκοντα.

Εμένα απλώς μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι με αυτούς τους δημοσιογράφους που το παίζουν εισαγγελείς και δικαστές, πουλάνε αυτού του είδους την ψευτομαγκιά, αλλά κωλώνουν να ασχοληθούν με τα πραγματικά μεγάλα θέματα, όπως ετούτο.

 
At 5/01/2007 12:39:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

συμφωνω μαζι σου τζεισον

αλλα στηλιτευω τη νοοτροπια 'ξερω κατι που δεν ξερετε,αλλα δεν το λεω για να μη φαω το κεφαλι μου"

Σεβαστος ο φοβος,αλλα
α)υπαρχουν πολλοι τροποι να διαρρευσει η πληροφορια χωρις να εκτεθει ο δημοσιογραφος
β)αν εκαναν ολοι ετσι,ακομα χουντα θα ειχαμε(πχ.)

και κατα τα αλλα βεβαια εχεις δικιο ,μολις μυριστουν ευκολο θεμα/θυμα οπου μπορουν να κανουν επιδειξη λαικισμου,θα το κανουν κανιβαλιζοντας.

 
At 5/02/2007 05:56:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Squarelogic, πέραν και ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη υπόθεση πολύ σωστά το λες: ο φόβος είναι η πρώτη ύλη κάθε παράνομης εξουσίας. Δεν είναι τα μέσα που χρησιμοποιεί. Είναι ο φόβος του καθενός από εμάς. Υποτασσόμαστε φοβούμενοι. Κάθε παράνομη εξουσία στηρίζεται στον εκφοβισμό των πολλών. Οι παράνομες εξουσίες φοβούνται τη δύναμη των πολλών και για αυτό προλαβαίνουν και τους εκφοβίζουν πρώτες, ώστε οι πολλοί να μην συνειδητοποιούν τη δύναμή τους και να τρομάζουν να αντιδράσουν.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home