Τρίτη, Απριλίου 17, 2007

Το 41ο Κύμα

Πέρασε από σαράντα κύματα.
Tα κατάφερε όμως.
Τότε ακριβώς ήρθε και τον κουκούλωσε το τεσσαρακοστό πρώτο.
Κατάλαβε ότι πνιγόταν.
Πιάστηκε από τα μαλλιά του.
Φορούσε περούκα.
Πνίγηκε.
Η περούκα διεσώθη.
Ξεβράστηκε μετά από μέρες στην ακτή.
Την βρήκε ένας φαλακρός.
Την δοκίμασε.
Του πήγαινε.
Με το ανανεωμένο του λουκ άρχισε να γκομενίζει.
Αλλά τα καινούρια του μαλλιά μύριζαν ψαρίλα.
Έτσι του 'λεγαν.
Μπορεί και να του το έλεγαν για να τον ξεφορτωθούν.
Έτσι σκέφτηκε.
Απογοητευμένος πέταξε την περούκα στο δρόμο.
Η περούκα έμεινε στην άσφαλτο για λίγες μέρες.
Σιγά σιγά άρχισε να φυτρώνει από κάτω της κεφάλι.
Πιο μετά και σώμα.
Όταν σχηματίστηκε ολόκληρος, ο περουκάνθρωπος ήταν φτυστός ο πνιγμένος.
Μόλις βρέθηκε απέναντι σε καθρέφτη το αντελήφθη και ο ίδιος.
Όσο να ΄ναι παραξενεύτηκε.

3 Comments:

At 4/17/2007 02:08:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

κι εσύ που ξέρεις ότι παραξενεύτηκα ;)

 
At 4/17/2007 03:46:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ

 
At 4/17/2007 09:28:00 π.μ., Blogger vampiria said...

Το παρελθόν εισβάλλει συνεχώς και αδιακρίτως στο παρόν και όλοι κρύβουμε έσα μας ιστορίες επί ιστοριών "κλεμμένες" από μια προηγούμενη κατάσταση (ζωή/παρελθόν/κάτι που ζήσαμε)...
Άκυρο;

Φιλιά και καλημέρες...

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home