Ακατάλληλοι Ανήλικοι.
Eιδήσεις στην ΕΤ1. Γονείς λένε τη γνώμη τους για τις απεργίες των δασκάλων. Στο κέντρο της οθόνης φαίνονται οι γονείς, ενώ δεξιά και αριστερά τους η εικόνα έχει φιλτραριστεί. Δεξιά και αριστερά των γονέων δεν βρίσκονται ούτε υπόδικοι ούτε τέρατα, δεξιά και αριστερά τους δεν διαδραματίζονται σκηνές σεξ ή βίας, δεξιά και αριστερά τους βρίσκονται παιδιά δημοτικού που τρέχουν, γελάνε και φωνάζουν, καθώς οι γονείς βρίσκονται σε σχολικές αυλές.
Γιατί όμως αποκρύπτονται τα παιδικά πρόσωπα; Γιατί δεν κάνει να δούμε στο φόντο πρόσωπα παιδιών δημοτικού; Κατηγορούνται για κανένα κακούργημα και τα προστατεύουμε; Έκαναν τίποτα κακό; Μήπως πάλι τα παιδιά που παίζουν είναι ένα αποκρουστικό θέαμα από το οποίο πρέπει ο τηλεθεατής να προστατευθεί; Ή μήπως αν τα δούνε θα τα σταμπάρουν οι παιδόφιλοι; Προς τι το φίλτρο; Πότε κατάντησε ταμπού το παιδικό πρόσωπο; Ποιό θα είναι το επόμενο βήμα της υστερίας; Να βγάζουν βόλτα οι γονείς τα παιδιά τους φορώντας τους παιδικές μπούρκες;
Κατά βάθος όμως, το φιλτράρισμα των παιδικών προσώπων δεν είναι θέμα μπούρκας, αλλά απλής, ατόφιας, ανόθευτης μπούρδας.
15 Comments:
Φαρισαϊσμός ως εκεί που δεν πάει. Μια υπερβολική μπούρδα που δηλητηριάζει πρώτα τη γλώσσα και μετά αρχίζει να διαχέεται μέσω αυτής σ' όλα τα του Λόγου. Το απόλυτο backstage pass στην αποστείρωση.
Μάλλον γενικό μέτρο που εφαρμόζεται για να προστατέψει ειδικές περιπτώσεις, παιδιά υπόδικων κλπ. Όπως και να 'χει δεν έχουν τα ίδια ευθύνη για το άτομό τους, οπότε ούτε και για την έκθεσή τους.
Ναι ούτε εμένα μ'αρέσουν τα πολύχρωμα pixel που καλύπτουν τα παιδάκια ωσάν εγκληματίες, αλλά σαφώς τα προτιμώ από κοντινά πλάνα σε παιδικά προσωπάκια, που μόνο στόχο έχουν την εκμετάλλευσή τους, τον ψυχαναγκασμό και τα νούμερα τηλεθέασης.
Αποστείρωση ακριβώς.
Συμβαίνει όμως και το εξής παράδοξο: όσο περισσότερο απωθείται κάτι, τόσο πιο έντονο γίνεται. Στην προκειμένη περίπτωση, τόσο καθαρότερα φαίνονται τα πρόσωπα των παιδιών που τρέχουν, παίζουν, γελάνε.
Καί θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα
Με το δριμύ του μαύρου του θανάτου.
Ίσως να φοβούνται.
Ελισάβετ, επαναλαμβάνω ότι επρόκειτο για συνήθεις σχολικές αυλές και όχι για παιδιά υποδίκων. Επίσης ήταν ειδήσεις όπου το θέμα ήταν οι απόψεις ορισμένων γονέων, άρα το θέαμα των παιδιών στο βάθος δεν θα προσέφερε ιδιαίτερα σε τηλεθέαση.
Ήταν γενικό και ίσως υπερβολικό το μέτρο απ'το ΕΣΡ για να μη βρίσκουν οι συντάκτες των ειδήσεων παράθυρο για την προβολή των παιδιών, ενώ δεν πρέπει.
Απ'την άλλη βέβαια, γιατί επιλεκτικά αυτός ο έλεγχος μόνο στα δελτία;
Πρόσφατα η Κορομηλά έκανε εκπομπή με θέμα ένα παιδάκι που είχε καεί στο πρόσωπο και το σώμα νομίζω και παρουσίαζε επί ώρες το δράμα του. Εκεί που ήταν το ΕΣΡ;
Κι εγω δεν εχω καταλάβει γιατι το κάνουν. Πιο παλια καλυπτανε τα προσωπα των μαθητων που καναν "καταγγελιες" για τον διευθυντη και αφηναν τα αλλα ακαλυπτα. Τουλαχιστο τωρα η υποκρισια εχει γενικη εφαρμογη.
Γιατί λέτε ανοησίες;
Η ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα ΜΜΕ δεν επιτρέπει να φαίνεται το πρόσωπο ΚΑΝΕΝΟΣ, σε φωτογραφίες, ή βίντεο, χωρίς τη συναίνεσή του, πλην εξαιρέσεων. Έτσι, αν π.χ. το ρεπορτάζ είναι για μια διαδήλωση, μπορείς να δείξεις πρόσωπα διαδηλωτών, αφού η διαδήλωσή τους είναι το θέμα. Αν όμως το θέμα είναι η ακρίβεια, δεν μπορείς να δείχνεις πρόσωπα πεζών έξω από βιτρίνες...
Πολλαπλασίασέ το αυτό επί του πόσο πιο προσεκτικά οφείλουν να είναι τα ΜΜΕ όταν αναφέρονται ή δείχνουν παιδιά, και θα καταλάβεις...
Anonymous, δεν λέω ανοησίες. Καμιά φορά ξέρεις υπάρχουν και ανόητοι νόμοι ή ανόητη εφαρμογή νόμων.
Αποστειρωμένο και το σχόλιο του ανώνυμου.
Γιατί λέτε ανοησίες;
Η ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα ΜΜΕ δεν επιτρέπει να φαίνεται το πρόσωπο ΚΑΝΕΝΟΣ, σε φωτογραφίες, ή βίντεο, χωρίς τη συναίνεσή του, πλην εξαιρέσεων. Έτσι, αν π.χ. το ρεπορτάζ είναι για μια διαδήλωση, μπορείς να δείξεις πρόσωπα διαδηλωτών, αφού η διαδήλωσή τους είναι το θέμα. Αν όμως το θέμα είναι η ακρίβεια, δεν μπορείς να δείχνεις πρόσωπα πεζών έξω από βιτρίνες...
Πολλαπλασίασέ το αυτό επί του πόσο πιο προσεκτικά οφείλουν να είναι τα ΜΜΕ όταν αναφέρονται ή δείχνουν παιδιά, και θα καταλάβεις...
Ανώνυμε, συμφωνώ 100%, έχω μόνο μερικές ενστάσεις:
1) Η ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν λέει πουθενά το παραπάνω που αναφέρεις. Μόνο για ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ (διαφήμιση κλπ) δεν μπορείς να δείξεις το πρόσωπο κάποιου χωρίς την συναίνεση του (υπογεγραμένο model release form κ.α). Για ειδησεογραφικούς σκοπούς δεν υπάρχει αυτός ο περιορισμός, εφόσον τα άτομα βρίσκονται σε δημόσιο χώρο (όχι ότι η τηλεόραση μας, πχ. ο Μάκης έχει ενδοιασμούς να εισβάλει και σε ιδιωτικό χώρο).
2) Τα ΜΜΕ δείχνουν χωρίς κανένα πρόβλημα πρόσωπα πεζών έξω από τις βιτρίνες, γενικά πλάνα με κόσμο κλπ.
3) Tα ΜΜΕ σε κάθε ευκαιρία (με την υπόθεση Άλεξ πχ.) έχουν δείξει πως δεν ενδιαφέρονται να είναι στο ελάχιστο προσεκτικά όταν έχουν να κάνουν με παιδιά.
Η απορία του boy παρεμένει...
Απλά ένα ακόμα καραγκιοζιλίκι. Το καραγκιοζιλίκι δεν είναι η έννοια που διέπει τους νόμους και την συμπεριφορά των ΜΜΕ;Ειδικά των τηλεοπτικών;
Δεν μου κάνει καμία εντύπωση .Ταιριάζει άψογα και είναι απόλυτα σενεπές στην καρακίτς αισθητική και την ανοησία των δελτίων.
Όλα ΟΚ!
Δεν είναι η ιδιότητα του παιδιου που επιβάλλει την απόκρυψη του προσώπου του. Είναι η προστασία της ταυτότητάς του, η διαφύλαξη της προσωπικότητας του σε μια φάση της ζωής του που αυτή τελεί υπό διαμόρφωση και που ακόμα και νομικά δεν λαμβάνεται ως ολοκληρωμένη. Δεν μπορείς να εκθέσεις δημόσια ένα παιδί και να αφήσεις την εικόνα του προσώπου του στον κάθε ένα (συνήθως κακόβουλο) που θέλει να κάνει αυθαίρετες συσχετισμούς και να βγάζει αυθαίρετα συμπεράσματα. Ειδικά στις κοινότητες όπου ζουν τα παιδιά και είναι αναγνωρίσιμα.
Αυτό είτε το λέει κάποιος γραπτός νόμος είτε όχι, το επιβάλλουν στοιχειώδεις ηθικοί κανόνες που πολύ λυπάμαι αν δεν είναι αυτόματα καταληπτοί. Ίσως αυτό ακριβώς είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα: Ότι έχουμε χάσει την αίσθηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που περικλείει ΚΑΙ την εικόνα μας, εκτός του εσωτερικού μας, διαρκώς διαμορφούμενου, εαυτού μας.
Συμφωνώ βέβαια ότι αυτό το φιλτράρισμα έγινε εκ του πονηρού και μόνο στο βαθμό που να μπορεί να υπηρετεί αυτό που καταδικάζει. Συμφωνώ ως προς το μέγεθος της υποκρισίας και το φαρισαϊσμό που κρύβεται πίσω από την κατα τα παραπάνω σωστή συγκάλυψη. Γιατί αυτή είναι η ατζέντα που κρύβεται πίσω από την δήθεν νομοταγή στάση των media: να υπηρετούν υπογείως αυτό που φανερά καταδικάζουν, γιατί αυτό είναι στο κάτω κάτω το φαγητό που τους τρέφει./
Αγαπητέ φίλε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σχόλιό σου, θα με βρεις να διαφωνώ ριζικά όμως. Αδυνατό να καταλάβω πώς μπορεί να προσβληθεί η αξιοπρέπεια ενός παιδιού δημοτικού αν φαίνεται στο βάθος να τρέχει και να παίζει στην αυλή του σχολείου του. Ούτε η ταυτότητά του, ούτε η προσωπικότητά του προβάλλονται. Αν ας πούμε είχαμε ένα εντελώς εξατομικευμένο περισταυτικό όπως αυτό του σχολείου της Εύβοιας, εκεί να καταλάβω το φίλτρο και για τους αμέτοχους συμμαθητές. Όταν όμως χάνεται το μέτρο και αναγορεύουμε σε προσβολή της προσωπικότητας ενός παιδιού το να το δούμε φευγαλέα σε μια άγνωστη αυλή ενός αγνώστου σχολείου να τρέχει, τότε κάτι πάει λάθος.
Έχεις δίκιο δεν μπορούμε να δαιμονοποιούμε τωρα και τα παιδιά. Η αλήθεια είναι ότι πράγματι είχα στο νου μου το λύκειο και όχι το δημοτικό όταν σου έγραφα.
Υπάρχει όμως τέτοια πολυσημία σε μια είδηση που από την ίδια της την παρουσίαση εμπεριέχει κάποια σκηνοθεσία που δεν μπορείς να ξέρεις ποιές αρχές και στόχοι καθορίζουν κάθε φορά τις επιλογές.
Ο κόσμος των media κρύβει κώδικες που δεν είναι γνωστοί στο κοινό και δεν φαίνεται να έχουν νόημα στα μάτια μας. Υπάρχουν ειδικοί "νόμοι" που επιβάλλουν την απόκρυψη της ταυτότητας συγκεκριμένων χώρων. Οι υπονοούμενες εξισώσεις είναι προβολή=τηλεοπτικός διάδοση+χρόνος=χρήμα=ευθύνη δημοσιοποίησης=προστασία σταθμού=νομικό πλαίσιο=δενξερωγωτιάλλο...
Φυσικά αυτό δεν μας εμποδίζει να κάνουμε κι εμείς τα σχόλια μας από την πλευρά μας, αλλά ο διάλογος μας με τα ΜΜΕ είναι πιο ουσιαστικός και λιγότερο ευάλωτος στην εκ μερους τους ενορχήστρωση, αν γνωρίζουμε τους εσωτερικούς τους όρους.
Σε κάθε περίπτωση, είναι πιθανό (και λογικό) να οδηγηθεί κανείς στο συμπερασμα ότι με το να καλύπτουν τα πρόσωπα παιδιών μεγιστοποιούν το πρόβλημα (που δεν αφορά αυτές τις ηλικίες) και το βγάζουν εκτός των πραγματικών του διαστάσεων. Και στο οτι αυτό το κάνουν σκοπίμως για να τρομάξουν τον κόσμο για το "που πανε τα παιδιά μας σήμερα και τι θα απογίνουμε" και να ενισχύσουν την ανασφάλεια της κοινής γνώμης, που έτσι αφήνεται ευπειθώς στα media να κατασκευάσουν την εικόνα της γύρω πραγματικότητας (αφού αυτοί ξέρουν καλύτερα)!
Έτσι, μπορεί π.χ. όλη η δήθεν νομοταγής συγκάλυψη να εξυπηρετεί στο στήσιμο ενός νόμιμου πλαισίου τάχα μέσα στο οποίο ό,τι άλλο ξεφουρνίζεται είναι απόλυτα αληθές.
Είναι τόσες οι υποθέσεις που μπορώ να κάνω που τελικά αυτό που θα επιθυμούσα σίγουρα είναι να μη δω το πρόσωπο αγαπημένων μου μικρών μέσα σε όλο αυτό το παιχνίδι. Ακριβώς επειδή όπως είπες
"Tα ΜΜΕ σε κάθε ευκαιρία (με την υπόθεση Άλεξ πχ.) έχουν δείξει πως δεν ενδιαφέρονται να είναι στο ελάχιστο προσεκτικά".
Μου αρέσει πολύ το κείμενό σου για τον τρόπο που διατυπώνεις αυτό που λες.
Βέβαια αυτή η εξιδανικευμένη εικόνα είναι μια μορφή τέχνης (πιο κλασσική) και δεν καλύπτει όλες τις ταινίες. Υπάρχουν και αυτές που έρχονται πιο κοντά στην πραγματικότητα, όπου οι ήρωες δεν συγχρονίζονται και πάντα κάποιος περισσεύει, ή οδηγείται στην καταστροφή κλπ.
Όμως έχει ενδιαφέρον αυτό που λες γιατί πράγματι όταν "σκηνοθετείται το ιδανικό της ελλείπουσας ερωτικής αρμονίας" η ταινία έχει πολλές πιθανότητες να σπάσει ταμεία ...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home