Εικόνα σου είμαι Αμερική και σου μοιάζω.

(Προειδοποίηση: Η κοινοτοπία βλάπτει σοβαρά την υγεία και μπορεί να προκαλέσει ανικανότητα. Διαβάστε υπ' ευθύνη σας).

«You can't see the whole complete act yet. But when this is done... when it's finished...it's gonna be... People will barely be able to comprehend. But they won't be able to deny».

Όταν πριν πέντε χρόνια έβλεπα στην τηλεόραση αυτές τις σκηνές, μου ήρθε στο μυαλό η παραπάνω ατάκα από μια αμερικάνικη ταινία. Δεν είναι βέβαια κάτι που μου συμβαίνει σπάνια. Το μυαλό μου είναι γεμάτο από αμερικάνικες ταινίες. Έτσι και η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, είτε δώσει κανείς βάση στις θεωρίες συνωμοσίας είτε όχι, είναι μια αμερικάνικη επίθεση, ακριβώς γιατί το μυαλό αυτών που την σχεδίασαν ήταν επίσης γεμάτο από αμερικάνικες ταινίες. Οι άνθρωποι που σχεδίασαν τις επιθέσεις, είτε είχαν τον Αλλάχ στο κεφάλι τους είτε όχι, είχαν από παιδιά καταναλώσει χιλιάδες ανθρωποώρες παρακολουθώντας αμερικάνικες εικόνες εκρήξεων και καταστροφών. Η καταστροφή είναι θεαματική, αυτό είναι το θεμελιωδέστερο δόγμα του σινεμά των μπλοκμπάστερ και η διαρκής εξέλιξη των ειδικών εφέ (προκειμένου να προσφερθούν ακόμη πιο εντυπωσιακές εικόνες ισοπεδώσεων πόλεων), βαίνει παράλληλα με τη διαρκή εξέλιξη των οπλικών συστημάτων (προκειμένου να επιτευχθούν ακόμη πιο αποτελεσματικές ισοπεδώσεις πόλεων).

Η εικόνα του αεροπλάνου προς τον δεύτερο πύργο, η εικόνα των φλεγόμενων πύργων, η εικόνα των καταρρέοντων πύργων είναι εικόνες γέννημα θρέμμα αμερικάνικες, εικόνες για τις οποίες η Αμερική πρέπει να είναι κατά βάθος υπερήφανη.

Η εικόνα των δίδυμων πύργων είναι το μεγάλο αμερικάνικο αριστούργημα.