Mια κατσαρίδα που ανιά
«Η Σημερινή Μέρα»
του Αλέξη Τραϊανού
Φύλακας Ερειπίων, Τα ποιήματα, Πλέθρον, Αθήνα 1991.
Η σημερινή μέρα κατρακύλησε μέσα στα γράμματα
Στις άγονες παραγράφους
Τις πρεσβυωπικές υποσημειώσεις και παραπομπές
Εγκαθίδρυσε την οδύνη της με την ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Γευμάτισε πλουσιοπάροχα στην 103η σελίδα
Επένδυσε τις στιγμές της σε 14 ΚΕΦΑΛΑΙΑ
ΜΕΡΗ ΤΡΙΑ
Κι όταν κουράστηκε δίπλωσε τα φτερά της
Κι έγινε μια κατσαρίδα που ανιά
Πάνω στο γκρίζο μωσαϊκό
Στην έρημη βραδινή κουζίνα.
posted by Old Boy @ 6:19 μ.μ.
5 comments
5 Comments:
Aπαραίτητη διευκρίνιση: υπάρχουν δυο δυνατότητες για να ποστάρει κανείς. Είτε μόνον για πράγματα που γνωρίζει καλά και σε βάθος, είτε για ό,τι του κάνει εντύπωση. Έχω επιλέξει τη δεύτερη. Όταν, ας πούμε, αντιγράφω, όπως εδώ, ένα ποίημα, το μόνο που θέλω να πω είναι πως πρόκειται για ένα ποίημα που μ' αγγίζει. Δεν υπονοώ ότι έχω διαβάσει το έργο του ποιητή και ότι έχω επιλέξει αυτό ως το αγαπημένο μου.
Αλλά ας μην τρώω άλλο τον χώρο του οικοδεσπότη του μπλογκ :)
Τώρα θα μας κομπλάρεις! Δεν κάνει! Με τη λογική σου πρέπει να πάω να βάλω λουκέτο στη λοκάντα αμέσως!
(Δηλαδή: μπορεί να υπάρχει μόνο μία δυνατότητα για να ποστάρει κανείς: για να μοιραστεί. Ότι γνωρίζει, ότι του κάνει εντύπωση, ότι θέλει).
Εμένα αυτό που σου έκανε εντύπωση με στέλνει στο βιβλιοπωλείο, πάντως, να ξες.
Όχι, προς Θεού, να μείνει η λοκάντα ανοιχτή, παρακαλώ.
:-)
Αυτός ο Αλέξης λογιώτατος είναι. Και την Λογιωσύνη του την έκανε ποίηση. Όχι βέβαια την ίδια. Αλλά την καθημερινότητά της. Είναι από εκείνους τους ανθρώπους που, επειδή έχουνε πάθος με την τέχνη τους, ξεχνάνε να ζήσουνε τα μικρά πράγματα που τους περιτριγυρίζουνε. Όταν τα ανακαλύπτουνε τελικά, θέλουνε να μιλήσουν γι αυτά με τρόπο που αρμόζει στην τέχνη τους.
Ε, αυτός τα έκανε ποιήματα.
Τη μέρα, που χωρίς λογιωσύνη του κάθεται στο σβέρκο.
Μια συνάδελφό του, που ποτέ δεν την κοίταξε όπως την άξιζε.
Μια κοπέλα που αγάπησε και τον στοίχιωσε.
Εν τέλει, τη ζωή του την ίδια, που πέρασε και δεν ακούμπησε.
Αυτά για τους ποιητάς.
Εσύ, παλιόπαιδο, καλά κάνει και γράφεις για ότι σε κεντρίζει τις αισθήσεις και τα συναισθήματα.
Κι εσύ, χάνισσα, ούτε στο βιβλιοπωλείο να πας, ούτε το χάνι να κλείσεις.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home