Oρισμοί
Ελληνική πολιτεία καλείται η πολιτεία στην οποία, όταν ολοκληρωθεί η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης των πολύμηνων, καθημερινών, πηχιαίων, πρωτοσέλιδων καταγγελιών μεγαλοεκδότη κατά μεγαλοεπιχειρηματία (του στυλ "50 ΤΡΙΣ ΕΚΛΕΨΕ ΑΠ' ΤΟΝ ΚΟΣΜΑΚΗ Ο ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ ΚΟΝΤΟΜΗΝΑΣ"), δεν πρόκειται να πάει φυλακή ούτε ο μεγαλοεπιχειρηματίας ούτε ο μεγαλοεκδότης.
Ελληνική κοινωνία καλείται η κοινωνία που θα της φανεί φυσικό το ότι δεν θα πάει φυλακή ούτε ο μεγαλοεπιχειρηματίας ούτε ο μεγαλοεκδότης.
posted by Old Boy @ 4:41 μ.μ.
14 comments
14 Comments:
έχω την εντύπωση πως αυτός ο ορισμός αφορά κι άλλες κοινωνίες εκτός από την ελληνική
Επίσης, θα τους κάνει πολύ καλό όλο αυτό, γιατί το κανάλι του μεν θα έχει τα πρωτοκλασάτα ονόματα (και μία πυρκαγιά - διαφήμιση) και η εφημερίδα του δε, θα πουλάει σαν τρελλή.
Μια εικονική πολίτης.
Kι όμως μανιφέστο, μπορεί άλλες κοινωνίες να είναι ακόμη πιο ευάλωτες στη διαφθορά, ωστόσο ξέρουν να τηρούν τα προσχήματα. Στα προσχήματα είμαστε πολύ μπόσικοι.
είχα την εντύπωση πως μίλαγες για την ουσία και όχι για τα προσχήματα ... πάντως και όσον αφορά στα προσχήματα νομίζω πως όλες οι σύγχρονες δυτικού τύπου πλουτοκρατίες είναι το ίδιο με την ελληνική ... με λίγα λόγια οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι μεγαλοεκδότες ΔΕΝ πάνε στη φυλακή
Νομίζω πως κάποιοι πάνε. Έστω και ως ξεκάρφωμα.
Μανιφέστο, μπορείς να αναφέρεις συγκεκριμένες πολιτείες π.χ. η τάδε χώρα, που να συμβαίνει αυτό;
Για ελάτε και κατά ανατολή μεριά να δείτε δίκια που έχει ο newmanifesto(s)...
παράδειγμα;
garine για να μη πάμε μακρυά USA πως σου φαίνεται για παράδειγμα?
To όνομα Μάρθα Στιούαρτ σου λέει τίποτα, Mανιφέστο; Επαναλαμβάνω ότι δεν υποστηρίζω πως είμαστε περισσότερο διεφθαρμένη κοινωνία από τις δυτικες και ότι η διαφορά είναι στην τήρηση των προσχημάτων.
Τώρα μιλάμε. Αν και πόρρω απέχω από το να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου φίλο του εκεί λειτουργούντος συστήματος, νομίζω ότι δεν μπορούμε παρά να παραδεχθούμε ότι στην κοινωνία αυτή δεν θα θεωρηθεί φυσιολογικό να μην πάει φυλακή ούτε ο ένας ούτε ό άλλος. Και αυτό διότι πρόκειται για ένα λαό εξαιρετικά δικομανή, όπως επισημαίνει ήδη στα τέλη του 18ου, ο Alexis de Tocquevile. Δεν είναι τυχαίο, ότι σε αυτή τη χώρα, και όχι σε κάποια ευρωπαϊκή, όπως θα ανέμενε κάποιος, εγκαινιάσθηκαν και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του δικαϊκού τους συστήματος, οι αποζημιώσεις, για ηθικές και σωματικές βλάβες, οι πραγματικές αποζημιώσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών, και όχι ψίχουλων, για μια απώλεια. Και στις δύο χώρες, αυτή της αστερόεσσας και αυτή της φαιδράς πορτοκαλέας, το ποσό θα το κατάβαλουν οι ασφαλιστικές εταιρείες, απλώς στο Νέο Κόσμο, οι δικαστές δεν θα διστάσουν να πάρουν ένα ψίχουλο από τον κύριο κεφάλαιο και να το προσφέρουν, εν είδει παρηγορίας, στον κύριο καθένα. Προ εικοσαετίας, φίλος έχασε τον πατέρα του σε εργατικό ατύχημα. Ο νόμος έδινε τη δυνατότητα στην οικογένεια του να ενάγει τον εργοδότη τόσο στην Ελλάδα όσο και στις ΗΠΑ. Ένας τίμιος ημεδαπός δικηγόρος (τότε υπήρχαν δύο-τρεις ακόμα, πριν το είδος εκλείψει ολοκληρωτικά εκεί στα τέλη του προηγούμενου αιώνα) συμβούλεψε την οικογένεια να διαλέξει την αμερικανική οδό. Η οικογένεια δικαιώθηκε, όπως θα συνέβαινε και εδώ, και πήρε μια αξιοπρεπής αποζημίωση, όπως δεν θα συνέβαινε και εδώ, κάτι που τους επέτρεψε στη μεν μητέρα να μεγάλωσει ανεμπόδιστα και ευπρεπώς τα παιδιά της, στα δε τέκνα να γίνουν ενεργοί σήμερα πολίτες, δηλαδή παιδευμένοι. Σύγκρινε τώρα αυτή την περίπτωση με μύριες όσες έχεις ακούσει. Η χώρα, λοιπόν, στην οποία, ένα πυρηνικό εργοστάσιο κλείνει ένα χρόνο μετά το θάνατο της Κάρεν Σίλκγουντ, και η οικογένεια της οποίας αποζημιώνεται με 1,3 εκ. δολ., έστω και μια δωδεκαετία μετά, είναι μια χώρα, όπου υπάρχει μία επίφαση έννομης τάξης. Στο όνομα της Μάρθας μπορούν να προστεθούν δεκάδες αλλά κουράσαμε ήδη.
οι CEO της ΕΝRON σου λένε τίποτα old boy? πήγε κανείς από αυτούς φυλακή ... για να μη μιλήσουμε για τους μεγαλοεκδότες.
επίφαση έννομης τάξης όπως το γεγονός ότι κάνουμε έναν πόλεμο βασισμένο σε ψευδή στοιχεία έγκλημα κατά πολύ μεγαλύτερο από οποιουδήποτε Κοντομηνά για το οποίο κανείς βέβαια δεν θα πάει σε καμιά φυλακή
αχ αυτές οι επιφάσεις
Υπάρχει η ουσία και ο τύπος. Συμφωνούμε ότι η ουσία είναι σημαντικότερη, ότι η καταπολέμηση της διαφθοράς έχει την μεγαλύτερη σπουδαιότητα. Από εκεί και πέρα όμως υπάρχει και ο τύπος, υπάρχει και ο σεβασμός προς τον νόμο, έστω και ο κατ΄επίφαση σεβασμός προς το νόμο. Όταν ο Κουρής βγαίνει και λέει απατεώνα και κλέφτη δισεκατομμυρίων τον Κοντομηνά ή ο Κοντομηνάς είναι κλέφτης ή ο Κουρής συκοφάντης. ΟΚ, υπάρχουν και πιο λεπτές διακρίσεις όπου θα μπορούσαν να μην θεωρηθούν ποινικά κολάσιμοι και οι δύο, αλλά δεν μιλάμε γι΄αυτές. Μιλάμε ότι υπάρχει μια άνευ προηγουμένου ατιμωρησία στην Ελλάδα και μια άνευα προηγουμένου περιφρόνηση προς κάθε έννοια νομιμότητας. Αν ο Κουρής πίστευε ότι υπάρχει περίπτωση να πάει φυλακή θα έγραφε τα ίδια πράγματα με τόση ευκολία; Ο Ψωμιάδης πάει φυλακή επειδή συκοφάντησε τον Λαλιώτη. Αν συκοφαντούσε εσένα δεν θα πήγαινε φυλακή. Επειδή όμως είναι ο Ψωμιάδης βγαίνει έξω ως φυματικός. Κατά του Κουρή απ' ότι ακούω -εκτός αν έχω καταλάβει λάθος- υπάρχουν ανεκτέλεστα εντάλματα σύλληψης γιατί δεν τον βρίσκουν. Όσο κι αν η ουσία είναι το μείζον, η συνεχής περιφρόνηση του τύπου καθίσταται κι αυτή ουσία.
Τώρα τα περί πολέμου είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο και εκτός θέματος, αλλά αν εννοείς ότι προτιμάς μια χύμα πολιτεία από μια οργανωμένη πολιτεία που σκορπάει τον όλεθρο, συμφωνώ. Θα προτιμούσα όμως να μην είναι τόσο χύμα.
Η σύγχυση εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, αλλά και η ταύτιση των επιλογών σε δύο διαφορετικούς τομείς είναι εύκολη. Η εγκληματική φύση της επίθεσης σε μια ανεξάρτητη χώρα δεν αναιρεί τα καλώς κείμενα, που, τυχόν, υπάρχουν στην Αμερική. Διαβάζοντας το σημερινό ποστ σου για τη βράβευση της Ιουδήθ, με πολλά κεφάλια στα χέρια της αυτή, αντί μόνο την κάρα του Οροφέρνη, το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, είναι εξαιρετικό, θεωρώ, ότι πλήττεται η θεμελιωμένη κριτική, εάν τα βάζουμε όλα σ' ένα καζάνι.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home