Κριτική δίχως λιπαρά και γεμάτη χολή
Διαβάζω στην μουσικοκριτική στήλη του κυρίου Γιώργου Ε. Παπαδάκη στη χθεσινή "Ελευθεροτυπία", ότι το τραγούδι της Ευσταθίας "Χωρίς Εσένα" που ήρθε τρίτο στον διαγωνισμό πρωτοεμφανιζομένων του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ήταν "ένα υβρίδιο που επεδίωκε να εντυπωσιάσει διά της αγοραίας ελευθεροστομίας, που ύστερα από τον τρόπο με τον οποίο το παρώδησε ο κ. Μητσικώστας στην εκπομπή του, κάθε σχόλιο περιττεύει".
Επειδή το τραγούδι το στηρίξαμε ως μπλογκ, επειδή εκ των υστέρων αποκαλύφθηκε ότι η Ευσταθία είναι ξαδέλφη του αγαπητού συντρόφου, συναδέλφου και συναγωνιστή Μαίανδρου και επειδή μέρες πυρετού με έχουν κάνει οξύθυμο, ας αναρωτηθώ:
Τι σημαίνει αγοραία ελευθεροστομία; Τα τραγούδια πρέπει να διέπονται από κλειστοστομία; Τα τραγούδια πρέπει να ασφυκτιούν μόνο στον κόσμο των αποδεκτά στιχουργούμενων λέξεων; Να μην αναπνέουν και στον κόσμο της καθημερινότητας;
Αγοραίος θα πει πρόστυχος. Ελευθεροστομία θα πει αθυροστομία.
Η μόνη λέξη του τραγουδιού που μπορεί να εκληφθεί ως "κακιά λέξη" είναι η λέξη "κώλος", που χρησιμοποιείται στο στίχο "ειδύλλια του κώλου". Α! Υπάρχει και η εξόχως χυδαία λέξη "ηλίθια" που χρησιμοποιείται στον στίχο "μια ηλίθια παράσταση".
Σε ένα κοινωνικό, πολιτικό και πολιτιστικό περιβάλλον όπου κυριαρχεί η αληθινή ευαισθησία και το καλό γούστο, ήρθε αυτή η κοπέλα με το παράξενο κούρεμα (ένα ακόμη στοιχείο με το οποίο "επεδίωκε να εντυπωσιάσει") και μόλυνε την αισθητική μας με ειδύλλια του κώλου και ηλίθιες παραστάσεις.
Κοκκίνισαν κι οι τοίχοι με την ξεδιαντροπιά της.
Σκανδαλίστηκε και το τελευταίο κατακάθι της κοινωνίας με το λεξιλόγιό της.
Δεν είμαστε πια ως λαός αυτό που είμαστε έως πρότινος.
Κοπάδια απεγνωσμένων νεοελλήνων αντιγράφουν την Ντόροθι Βάλανς κυκλοφορώντας τσίτσιδα στους δρόμους και φωνάζοντας "she put her disease in us", "she put her disease in us".
11 Comments:
"ποιός το είπε αυτό ; ποιός ; ... άρα δεν έχει καμία σημασία".
Καλά έκανες και το στήριξες. Είναι ωραίο τραγούδι, και η κοπέλα έχει καλή φωνή και παρουσία. Όσο για την... αγοραία ελευθεροστομία, τι να πω; Mαλακίες!
Ο τίτλος σου σπουδαίος!
τα τραγούδια σε άλλους αρέσουν σε άλλους δεν αρέσουν
σε αυτούς που τους αρέσουν καμιά κριτική κανενός Παπαδάκη δεν πρόκειται να τους αλλάξει γνώμη
σε αυτούς που δεν τους αρέσουν καμιά υποστήριξη κανενός blog, κανένας βαθμός συγγένειας με κανέναν blogger δεν θα τους κάνει να αλλάξουν γνώμη
φιλικά
Δε νομίζω ότι το ζητούμενο αυτού του μπλογκ ή του δικού μου, που υποστήριξε επίσης την Ευσταθία λόγω συγγένειας, είναι να αλλάξει τις γνώμες του κόσμου, όπως δεν θα το πετύχει και ο Παπαδάκης.
Εδώ μάλλον καυτηριάζεται, και συντάσσομαι με τον Old Boy, η υποκρισία της ηθικοφανούς κριτικής, που αποκαλεί πρόστυχο το τραγούδι και κατ' επέκταση την καλλιτέχνιδα. Έχει γεμίσει έσχατες βωμολοχίες ακόμα και η prime ζώνη της τηλεόρασης και μας πειράζει, στην Ελλάδα του 2005, η λέξη κώλος. Όταν βγήκαν οι Άγαμοι Θύται δεν είδα να αντιδράσει κανένας με την ίδια ευαισθησία που δείχνει ο ΠΑπαδάκης τώρα...
Περαστικά για τους πυρετούς Old Boy! Δεν θα ΄θελα να ΄μαι στη θέση τους!
Kατ' αρχήν τα περί υποστηρίξεως του τραγουδιού από το μπλογκ τα είπα χιουμοριστικά και αυτοσαρκαστικά. Ποιός είμαι εγώ που θα στηρίξω τον οποιονδήποτε; Eγώ γράφω απλώς για πράγματα που μου αρέσουν και πράγματα που δεν μου αρέσουν. Όσο για την ουσία του ποστ δεν με πείραξε που δεν άρεσε σε κάποιον άλλον το τραγούδι, αλλά η ποιότητα των επιχειρημάτων του και η ηθικολογία όπως λέει και ο Μαίανδρος.
Straight from our heart.
Θα τολμήσω και εγώ να πω ότι το εν λόγω τραγούδι ήταν απ' τα λίγα που ξεχώρισαν στο μουσικά αδιάφορο Φεστιβάλ τραγουδιού. Όχι ότι είναι κάτι το πολύ ιδιαίτερο (αν θελήσω να βρω κάποιες ομοιότητες, το μουσικό στυλ θυμίζει Ηρώ και ο στίχος Φοίβο Δελληβοριά).
Ήταν το μόνο όμως που είχε κάποια φρεσκάδα και βρισκόταν λίγο μακρύτερα από την εμφανή αμηχανία των υπολοίπων.
Τώρα για τον κ. Παπαδάκη είναι γνωστός για τις αιχμηρές και 'παράξενες' κριτικές του στη 'Ελευθεροτυπία', στο 'δίφωνο', στο 'echo' και νομίζω τώρα στο ενδιαφέρον 'Octava'. Θα πρέπει να βάλεις πολλά φίλτρα στην ανάγνωση του αν θέλεις να πάρεις τα καλά του (και σε αυτό φυσικά φταίει αυτός και οι απόψεις του).
Συγγνώμη βρε παιδιά, αλλά το δις νικηφόρο τραγούδι 'Ξένο ρούχο' δεν είναι μια copia του 'Σαν απόκληρος γυρίζω' του Τσιτσάνη;
Maiandros μη το λες, στη Θεσσαλονίκη πριν ένα χρόνο εσβήναν με μπογιές το Αγαμοι Θύτες στις γιγαντοαφίσες...
Φίλε Νάσο, να τα βάλω τα φίλτρα, αλλά η κριτική της ηθικής (αντί της αισθητικής) του τραγουδιού ήταν τελείως "φάουλ".
This is very interesting site... »
Δημοσίευση σχολίου
<< Home