I 'm talking to you

Ανοικτή Επιστολή προς τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο.

Αθήνα (η διαμαντόπετρα - όχι η της Γεωργίας), 29.7.05

Αγαπητέ Μπόμπυ,

Επιτέλους τι έχεις πάθει; Επιτέλους τι έχεις πάθει; Επιτέλους τι έχεις πάθει; Και για να το πω και πιο απλά: επιτέλους τι έχεις πάθει; Μήπως σε απήγαγαν οι εξωγήινοι πριν καμιά δεκαετία, πραγματοποίησαν αποτρόπαια σεξουαλικά πειράματα επί του κορμιού σου και όταν σε ξαναγύρισαν πίσω δεν ήσουν παρά ένα κουρέλι του παλιού σου εαυτού; Είναι δυνατόν Μπόμπυ -ας μου επιτραπεί το χαϊδευτικό, αλλά ούτως ή άλλως πάντα έτσι μιλούσαμε μεταξύ μας- είναι δυνατόν να εξακολουθείς αυτό το χάλι; Πόσα χρόνια έχεις να παίξεις σε ταινία της προκοπής; Σε αυτές που παίζεις, έστω, είναι δυνατόν να επαναλαμβάνεις αδιάκοπα την ίδια και την αυτή μούτα; Εσύ, Μπόμπυ; Εσύ; Τι σου συμβαίνει αγόρι μου; Γιατί ο Πατσίνο μεγαλώνει τόσο όμορφα και οι ερμηνείες του είναι τόσο δυνατές και τόσο διαφορετικές; Τι είναι Μπόμπυ; Μίλα μου ελεύθερα. Είναι καλαμπόρτζος ο ατζέντης σου; Κι εσύ δεν έχεις ευθύνη δηλαδή; Ο Ντε Νίρο είσαι, δεν είσαι ο Πασχάλης Τσαρούχας. Θα έπρεπε να έχεις τις καλύτερες προτάσεις.

Μπόμπυ, σε θερμοπαρακαλώ να επανεξετάσεις ΑΜΕΣΑ την πορεία της καριέρας σου και -συγχώρεσέ μου την αυθάδεια- της υποκριτικής σου.

Θα περιμένω σχόλιο σου εντός της σήμερον.

Σινσίερλι Γιόρς

Ολντ Μπόι