Πέμπτη, Οκτωβρίου 11, 2012

Όλοι μαζί τους βασανίζουμε

Μετά τις εκλογές του Ιουνίου, στις οποίες όλα τα διλήμματα είχαν τεθεί με τρόπο λίγο πολύ σαφή, είπα μέσα μου ότι εν πάση περιπτώσει ο λαός αποφάσισε. Προχωρώντας το είπα πως, αφού το αποφάσισε, ό,τι και να γίνει από εδώ και πέρα δεν δικαιούται να διαμαρτύρεται ιδιαίτερα. Δέχτηκα επίσης πως το επιχείρημα περί επαναδιαπραγμάτευσης δεν ήταν το καταλυτικό για να ψηφίσουν όσοι ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Πως την επαναδιαπραγμάτευση ούτε και οι ίδιοι οι ψηφοφόροι τους δεν την πολυπίστευαν.
Ωστόσο το κάθε πράγμα έχει ένα όριο. Για να μην τρελαθούμε και τελείως δηλαδή, οι ίδιοι έλεγαν μετά τις εκλογές ότι ο κόσμος ψήφισε ευρώ και Ευρώπη αφενός και επαναδιαπραγμάτευση αφετέρου. Ακόμα λοιπόν κι αν η επαναδιαπραγμάτευση ήταν ένα παραμύθι για κυνηγετικά κατορθώματα εν ώρα ευθυμίας, αυτό δεν σημαίνει πως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκαν και με την εντολή «Μην κάνετε απολύτως καμία διαπραγμάτευση, κάντε ό,τι μα ό,τι σας ζητήσουν». 
Η κυβέρνηση Σαμαρά πέρασε από το στάδιο της μη αναδιαπραγμάτευσης στο στάδιο της μη διαπραγμάτευσης. Πέρασε από το στάδιο όπου δεν προσπαθεί να αλλάξει τους όρους του μνημονίου, στο στάδιο που δεν διαπραγματεύεται καν τα προαπαιτούμενα της κάθε δόσης του υφιστάμενου μνημονίου. Όχι λοιπόν, αυτή την εντολή δεν την έχει, αυτή την εντολή δεν την πήρε ποτέ. 
Δεν θέλω να πω ότι κοροϊδεύτηκε κανένας φουκαράς εξαπατηθείς λαός. Ήθελε και κοροϊδεύτηκε. Αλλά ξανά: το κάθε πράγμα έχει ένα όριο. Είναι άλλο το δεν διαπραγματεύομαι σθεναρά - άλλο το είμαι υποχωρητικός - άλλο το κάνω ό,τι μου λένε - και άλλο το κάνω ό,τι μου λένε, επειδή όμως αυτοί έχουν διαφορετική ατζέντα, μου λένε να κάνω και άλλα και άλλα και άλλα, κι εγώ αγόγγυστα υπακούω.
Η περιβόητη αξιοπιστία για την οποία μίλησε ο Σαμαράς, η περιβόητη αξιοπιστία που αποκτά η χώρα, είναι η αξιοπιστία της αρκούδας που χορεύει όταν της βαράνε το ντέφι. Πλέον η φαρσοκωμωδία συνεχίζεται χωρίς προσχήματα. Θέλουν να περάσουν μήνες για να δουν πότε και αν τελικά τους βολεύει να δώσουν λεφτά; Θα το κάνουν. Μετά από μήνες εξαντλητικών υποτίθεται συζητήσεων για τη δόση (κι ενώ μαθαίνουμε ότι χρωστάνε και 6-7 δις από μια προηγούμενη, αλλά οκ δεν τρέχει μία), θυμήθηκαν τώρα -φορώντας το καπελάκι όχι της τρόικας, αλλά του γιούρογκρουπ- να απαιτήσουν την εφαρμογή 89 ρίτσαρντ πράιορ άξιονς μέσα σε λιγότερο από δέκα μέρες. Και η αρκούδα σηκώνει τα μανίκια και χορεύει νυχθημερόν για να προλάβει. Που μπορεί να μην χρειαστεί καν να προλάβει. Μπορεί να τα ξαναξεχάσουν κι αυτοί τα 89 μέτρα, όπως τα είχαν ξεχάσει τόσο καιρό. Κουβέντα να γίνεται κι ο χρόνος να κυλάει.
Αν πάντως όλα αυτά ισχύουν για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, για τη ΔΗΜΑΡ η κατάσταση είναι πολύ πιο σαφής: έχει ήδη απωλέσει κάθε φύλλο συκής. Οι δικοί της ψηφοφόροι, ναι, δικαιούνται να λένε ότι εξαπατήθηκαν. Πολλοί βέβαια από αυτούς μπορεί να είναι βασιλικότεροι του βασιλέως. Φαίνεται δυστυχώς πως κατεξοχήν κι ο Φώτης Κουβέλης είναι βασιλικότερος του βασιλέως. Ίσως (κι αυτό στην ευνοϊκή εκδοχή όπου δεν είναι πολιτικά κατάπτυστος, αλλά παραμένει ιδεολόγος) είναι ιδεολόγος τύπου Άλεκ Γκίνες στην «Γέφυρα του Ποταμού Κβάι»: είναι εδώ για να χτίζει γέφυρες. Αυτό τον εμπνέει, αυτό τον δικαιώνει. Το για λογαριασμό τίνος τις χτίζει τις γέφυρες δεν θέλει να το σκέφτεται. Προτιμά να λέει στον εαυτό του ότι δεν τις χτίζει για τον εχθρό, ότι χτίζοντάς τες τον αποστομώνει τον εχθρό.
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάρει μια απόφαση, την οποία φοβάμαι πως έχει ήδη πάρει. Ναι, η αντιπολιτευτική τακτική του ώριμου φρούτου θα του ρίξει ίσως αργά ή γρήγορα το φρούτο της εξουσίας στα χέρια του. Ναι, στρατηγικά και για το δικό του όφελος αυτό πρέπει να κάνει: να περιμένει ήσυχος στη γωνία και να μην προκαλεί στις δεδομένες πολιτικές συνθήκες (όπου οι καταγγελίες για βασανισμούς στη ΓΑΔΑ πρέπει να δημοσιευθούν στον Guardian, αλλά ακόμα και όταν δημοσιεύονται η κοινωνία μας σφυρίζει αδιάφορα, αφού δεν την πολυαφορά το θέμα, ας βασανίζονται όσοι είναι να βασανιστούν, στα αρχίδια της της κοινωνίας μας - όπου οι λίστες με τις τεράστιες εκπτώσεις στο χαράτσι της ΔΕΗ υπέρ των μεγάλων έρχονται στο φως από σπόντα, αλλά και όταν έρχονται δεν μας εξοργίζουν και ιδιαίτερα, πού να βρούμε χρόνο για οργή όταν ήρθε η ΔΕΗ με την πρώτη δόση του νέου χαρατσιού και πρέπει να πληρωθεί - όπου ένας ματατζής κρατάει μια κοπέλα ως ασπίδα στον πετροπόλεμο, αλλά δεν χάλασε ο κόσμος, στα αρχίδια μας κι η κοπέλα, κι ας καθόταν σπίτι της στην τελική - όπου η ΦΑΓΕ μπορεί να πάει στο Λουξεμβούργο κι ο Βωβός στο 99, αλλά η ΦΑΓΕ κι ο Βωβός ήταν είναι και θα είναι οι μόνοι που μπορεί να μας δώσουν ίσως καμιά δουλειά και να πληρώσουν ίσως κανένα φόρο, ήταν, είναι και θα είναι εκείνοι που έχουν τη μόνη διέξοδο από την κρίση).  
Ναι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κυβερνήσει, πρέπει να συνεχίσει να μετατρέπεται σε μια νέα Αριστερά της ευθύνης, προς το λίγο λαϊκιστικότερο. Αν θέλει πάντως να κάνει κάτι άλλο από το απλά να κυβερνήσει κάποτε, ας καταλάβει πως το να είναι αξιωματική αντιπολίτευση σε μια χώρα που γίνονται βασανιστήρια, και να ξεμπερδεύει με επερωτησούλες και ανακοινωσούλες, είναι και δική του ιστορική ντροπή. 

12 Comments:

At 10/11/2012 01:59:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Κι έλεγα πότε θα ξαναρχίσεις τα προεκλογικά...
Τώρα, εδώ, εσύ που δεν τους ψήφισες, εσύ που προεκλογικά με κάθε τρόπο και τόνο εξηγούσες γιατί δεν πρέπει να τους ψηφίσουμε, έρχεσαι να ερμηνεύσεις (καθόλου αυθεντικά) ποια εντολή τους έδωσαν οι ψηφοφόροι τους...
Η δική μου ερμηνεία (δεν τους ψήφισα) είναι ότι η εντολή ήταν "Μέσα στο Ευρώ / ΕΕ, έξω από την Αργεντινή και τον Σύριζα. Βάλτε τους ξένους στα στρατόπεδα και μην φέρετε και τους συγγενείς τους εδώ, ούτε τους Σύριους. Περισσότερη καταστολή, λιγότερη εγκληματικότητα."
uctl68

 
At 10/11/2012 02:49:00 μ.μ., Blogger Tiger Lilly said...

Και τι πρέπει να κάνει;

Ρωτάω χωρίς ίχνος ειρωνίας. Σκέφτομαι περίπου τα ίδια πράγματα και από την άλλη αναρωτιέμαι: τι πρέπει/μπορεί να κάνει; Τι θα θέλαμε να δούμε από την αριστερά;

 
At 10/11/2012 06:46:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Άχουτο το κακόμοιρο το συριζούλι πως το πληγώνεις έτσι, τι άκαρδο παιδί που είσαι. Θα θυμώσει ο Αλέξης και θα σου θυμίσει, “Πρέπει να παραδειγματιστούμε και να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Να κρατήσουμε όσα θετικά, γιατί υπήρξαν και θετικά, απ’ όλες τις εκδοχές των πολιτικών δυνάμεων που τουλάχιστον σε επίπεδο οραματικό μιλήσανε για κοινωνική δικαιοσύνη και προκοπή, να κρατήσουμε τα θετικά από τις δυνάμεις από τις οποίες και εμείς προερχόμαστε από το Κομμουνιστικό Κίνημα, αλλά να κρατήσουμε και όσα θετικά και από την πορεία του Σοσιαλδημοκρατικού Κινήματος στη χώρα μας. Άρα δεν έχουμε καμία δικαιολογία να αντιγράψουμε όλα εκείνα που οδήγησαν στη σημερινή παρακμή. Και δεν θα τα αντιγράψουμε. Εμείς θέλουμε να δημιουργήσουμε το καινούργιο. Και το καινούργιο σφυρηλατείται σε μια δημιουργική σχέση μέσα στον κοινωνικό ιστό με τις δυνάμεις εκείνες που υποφέρουν, αλλά και ταυτόχρονα έχουν τη δυνατότητα να είναι παραγωγικές και δημιουργικές. Γι’ αυτό χθες παρουσιάσαμε και ένα πρόγραμμα που αφορά τις δυνάμεις της παραγωγής και της δημιουργίας σε αυτό τον τόπο.”
Είδες που τα έχει πει όλα ο Αλέξης; Για τον άλλο τον βασανιστή όμως, το ΚΚΕ, δε λες κάτι, έτσι, μπας και θυμώσει λίγο και η Αλέκα και θυμηθεί τα δικά της, για πλάκα δηλαδή, για τζερτζελέ.
Άλλωστε τώρα πια, η βάρκα έκατσε.

 
At 10/11/2012 07:44:00 μ.μ., Blogger spiral architect said...

Ναι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κυβερνήσει, πρέπει να συνεχίσει να μετατρέπεται σε μια νέα Αριστερά της ευθύνης, προς το λίγο λαϊκιστικότερο. Αν θέλει πάντως να κάνει κάτι άλλο από το απλά να κυβερνήσει κάποτε, ας καταλάβει πως το να είναι αξιωματική αντιπολίτευση σε μια χώρα που γίνονται βασανιστήρια, και να ξεμπερδεύει με επερωτησούλες και ανακοινωσούλες, είναι και δική του ιστορική ντροπή.

Πες τα ρε ολντμπόη, πες τα!

 
At 10/11/2012 08:48:00 μ.μ., Blogger ΣΠΙΘΑΣ said...

Ολοκληρωμένο κείμενο, σαφή απεικόνιση της πολιτικής πραγματικότητα ( είναι εμφανής η προσπάθεια σου, για μια κατά το δυνατόν καλοπροαίρετη κριτική, με αρκετή διάθεση επιείκιας)

Φευ..
- "η περιβόητη αξιοπιστία που αποκτά η χώρα, είναι η αξιοπιστία της αρκούδας που χορεύει όταν της βαράνε το ντέφι."

 
At 10/11/2012 10:49:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Aυτό που πρέπει να κάνουμε κυρίες και κύριοι, είναι το εξής:

Να αφήσουμε ήσυχο το ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έχει σημαντικές αλλαγές να προχωρήσει.

Δηλαδή:
Απο ΠΑΣΟΚΟΣΥΡΙΖΑ που εξελίχτηκε, ολοκληρώνει πλέον την πρώτη δεξιά στροφή του και εξελίσσεται σε καθαρό ΠΑΣΟΚ!

Στην επόμενη δε, δεξιά στροφή του, θα έχει πλέον όλα τα προσόντα να εξελιχθεί και σε ΝΔ!

Βεβαίως εννοώ την προϋπηρεσία ως σοσιαλδημοκρατικό κόμμα,
ώστε να προχωρήσει στ' ανώτερα κλιμάκια για νεοφιλελεύθερο.
Διότι όλα τα άλλα προσόντα, απέδειξε ότι τα έχει.

Αφήστε λοιπόν παρακαλώ το ΣΥΡΙΖΑ ήσυχο κυρίες και κύριοι,
διότι πρέπει να τρέχει ανεμπόδιστος προς τον κυβερνητικόν θώκον...

Πρέπει απερίσπαστος από λαϊκά προβλήματα, να κοιτάξει την καριέρα του!

Τον χρειάζεται ο καπιταλισμός!
Δεν το καταλαβαίνετε πια;;;!!!

Πώς αλλιώς να σας το πω για να πάψετε ν' ασχολείστε μαζί του.
Έλεος πια!

ΑΝΕΡΓΟΣ και ΑΦΡΑΓΚΟΣ

 
At 10/12/2012 12:45:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

τουλάχιστον να τελειώνουν οι αυταπάτες με τον συριζα και την σοσιαλδημοκρατία του.

ρουλις

 
At 10/12/2012 03:15:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

«Η δική μου ερμηνεία (δεν τους ψήφισα) είναι ότι η εντολή ήταν "Μέσα στο Ευρώ / ΕΕ, έξω από την Αργεντινή και τον Σύριζα. Βάλτε τους ξένους στα στρατόπεδα και μην φέρετε και τους συγγενείς τους εδώ, ούτε τους Σύριους. Περισσότερη καταστολή, λιγότερη εγκληματικότητα."»

uctl68, αναρωτιέμαι -και ειλικρινά το ρωτάω- αν πιστεύεις ότι στην εντολή περισσότερης καταστολής περιλαμβάνεται και η σύμπραξη αστυνομίας χρυσής αυγής, αν περιλαμβάνεται και το να φοβάται ο άλλος να πάει στην αστυνομία να καταγγείλει επίθεση εις βάρος του για να μην τον φακελλώσουν.

 
At 10/12/2012 03:18:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Τiger Lilly, θα έπρεπε να θέσει με τον πλέον επιτακτικό τρόπο το θέμα της αστυνομίας. Θα έπρεπε να σηκώσει το θέμα των βασανισμών, θα έπρεπε να σηκώσει τη διασύνδεση με τη χρυσή αυγή. Δεν ξέρω αν θα του στοίχιζε αυτό σε ψήφους ή σε εικόνα. Αλλά ξαναλέω, αν είναι να περιμένει να έρθει η εξουσία στα χέρια του, μην κάνοντας τίποτα, μέχρι να έρθει στην εξουσία στα αστυνομικά τμήματα θα έχουν αναρτήσει σβάστικες.
Και επίσης θα έπρεπε και στο θέμα της μη διαπραγμάτευσης του μνημονίου να σηκώσει τους τόνους από το να περιμένει καρτερικά την ψήφιση των μέτρων που θα τον ωφελήσουν εκλογικά.

 
At 10/12/2012 10:18:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Η αρκούδα πρέπει να είναι αξιόπιστη.
Ο γύφτος όμως είναι?

 
At 10/12/2012 10:27:00 π.μ., Blogger Tiger Lilly said...

Δεν ξέρω αν έχω λάθος αίσθηση, αλλά νομίζω ότι αυτά που λες τα κάνει, τουλάχιστον με δημόσιες τοποθετήσεις (και) στη Βουλή, και για το θέμα της μη διαπραγμάτευσης και της σκληρότητας των μέτρων, και για τα ζητήματα της αστυνομοκρατίας, και σίγουρα έχω δει να γίνονται συζητήσεις και εκδηλώσεις για αυτά τα θέματα είτε από τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, είτε από την Αυγή είτε από άλλα μέσα/χώρους που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ.
Το ζήτημα είναι, για μένα τουλάχιστον (και για σένα αν αντιλαμβάνομαι σωστά) ότι οι δημόσιες τοποθετήσεις και οι συζητήσεις είναι καλές αλλά δεν φτάνουν όταν έχεις να κάνεις με τέτοια λαίλαπα και όταν ο απέναντι έχει μέσα που δεν διαθέτεις (εξουσία) ή δεν θέλεις να χρησιμοποιήσεις (βία).
Επανέρχομαι λοιπόν με την ίδια απορία: τι εννοείς όταν λες "να σηκώσει" τα θέματα που αναφέρεις; Τι είναι αυτό το πέρα από την δημόσια τοποθέτηση που θα έκανε την διαφορά σε αυτή τη συγκυρία; Να ζητήσει ΕΔΕ για τα θέματα αυτά; Να απευθυνθεί σε διεθνείς οργανισμούς; Να καλέσει τον κόσμο σε κινητοποιήσεις; Τι;
Δεν μπορώ να σκεφτώ, εντός νομιμότητας, γιατί εκτός έχει πολλούς, ποιος τρόπος αντίδρασης θα ήταν ισοδύναμος απέναντι σε όλα αυτά που λες, και κυρίως ποιος θα κινητοποιούσε μεγάλη μερίδα του κόσμου να συμπαραταχθεί, με ότι κόστος αυτό συνεπάγεται όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για τον ίδιο τον κόσμο. Εκτός αν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι ένα κόμμα, οποιοδήποτε, θα λύσει όλα μας τα προβλήματα και μάλιστα αναίμακτα.

 
At 10/16/2012 04:48:00 μ.μ., Blogger perisian said...

Για μένα οι άνθρωποι δε χωρίζονται σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, δεξιούς και αριστερούς αλλά σε αυτούς που κοιτάνε τι κάνει ο γείτονάς τους και σε αυτούς που αναλαμβάνουν την δικιά τους ευθύνη για την πορεία του κόσμου, σε αυτούς που ψάχνουν αυτόν που θα τους σώσει και σε αυτούς που είναι αφέντες του εαυτού τους, σε αυτούς που θεωρούν τους εαυτούς τους σημαντικούς για να τους ακούσουν οι μεγάλοι και σε αυτούς που τους θεωρούν ασήμαντους.

Μην περιμένετε κανένας να σας σώσει, ούτε ΣΥΡΙΖΑ ούτε ΚΚΕ ούτε καμμένοι ούτε Χρυσαυγίτες. Δεν τα ισοπεδώνω όλα και προφανώς έχω απόψεις που είναι πιο κοντά στα υποτιθέμενα αριστερά κόμματα αλλά δεν βασίζομαι πάνω τους. Το να ελπίζω οτι θα με σώσει κάποιο κόμμα ακόμα και αριστερό είναι δεξιά αντίληψη.
Είναι λίγο αντιφατικό δεν είναι;

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home