Συγκοινωνούντα Ηχεία
Μαλακία να χιονίζει μόνο έξω. Ας μπει λίγο χιόνι κι εδώ, για να διαψευσθούν οι υπόνοιες ότι έχω αποκλειστεί στο μπλογκ.
Ορίστε: κανείς αποκλεισμός.
Όποτε το στρώνει εκεί το στρώνει και εδώ.
Συγκοινωνούντα ηχεία του έξω και του μέσα το εκεί και το εδώ.
Χιονίζει εκεί - λεξίζει εδώ.
Και μόλις το στρώσει θα έρθουν τα εκλεξιστικά μηχανήματα.
Θα μαζέψουν τις λέξεις σε σωρούς και θα τις πετάξουν στην άκρη για να μην γλιστρήσεις στην αμφίβολη επιφάνειά τους και χάσεις την ισορροπία σου και πέσεις μέσα τους και αντί για παγωμένες τις βρεις θερμές.
Το περπάτημα στις λέξεις δεν κρύβει λιγότερες παγίδες από το περπάτημα στο χιόνι.
Η φύση μπορεί να σε καθηλώσει και ως δύναμη και ως ομορφιά, αλλά με όλη της την χιλιοτραγουδισμένη επιβλητικότητα, αμφίσημο χιόνι δεν μπορεί να ρίξει.
Παίρνεις την παγερή της δύναμη και την μεγαλοπρεπή της ομορφιά και προσπαθείς να τις κάνεις αμφίσημες εσύ, αμφίσημες σαν το ρήμα που ορίζει την επίδρασή τους πάνω σου.
Όταν ξεκινάει να χιονίζει, καταλαβαίνεις τι συμβαίνει - ξέρεις τι σημαίνει.
Όταν ξεκινάς να γράφεις, ποτέ.
posted by Old Boy @ 1:35 π.μ.
14 comments
14 Comments:
Λεξίζει; θα φτιάξουμε και λεξάνθρωπο; Λεξοπόλεμο θα παίξουμε; Θα πετάξουμε λεξόμπαλες; Θα προσπαθήσουμε να πιάσουμε στη γλώσσα μας τις λεξονιφάδες;
Λες, λες, λες, λες...
(κι εμείς από κοντά λέμε, λέμε, λέμε...)
την ώρα που ο τοίχος τά 'χει πει όλα:
«Μην περιμένεις να χιονίσει
για να δεις άσπρη μέρα»
@ "m"
Αυτά ακριβώς κάνουμε χρόνια και καιρούς... Κι εσύ αναρωτιέσαι ακόμα...
Κι οι λεξονιφάδες λυώνουν κι αυτές, μόλις ζεστάνει λίγο ο καιρός... Αυτό είναι το κακό τους...
Κανά χιονάνθρωπο θα φτιαξουμε;
αλεξίσφαιρο, αλεξικέραυνο
αλεξίχιονο όχι
ανάμεσα στη σιωπή του χιονιού και τις λέξεις υπάρχει μια κρυφή επικοινωνία: ο ένας κρύβει τον άλλον, ο ένας βλέπει τον άλλον.
ο ένας ακούει τον άλλον ενώ ο ίδιος ένας σωπαίνει,
βλέποντας, κατανοώντας, κρύβοντας...
ο άλλος βρίσκει πάντα άλλοθι για να συνεχίζει.
(έτσι έκανα κι εγώ τώρα, καλημέρα σας)
Καλημέρα!
"Όταν ξεκινάει να χιονίζει, καταλαβαίνεις τι συμβαίνει - ξέρεις τι σημαίνει.
Όταν ξεκινάς να γράφεις, ποτέ."
Επίσης όταν αποκλειστείς στο χιόνι ξέρεις τι να κάνεις. Όταν αποκλειστείς στις λέξεις θέλει μαστοριά να βρεις το δρόμο μέσα από τις παραγράφους με υλικά ακόμα περισσότερες λέξεις. Και τη μαστοριά αυτή την κατέχεις φίλε μου. Καλημέρα
Πολύ καλο,στην γνωστη oldboy-ική παράδοση...
Να μη πεις ότι σε απέκλεισα από το παιχνίδι, έναν παλαιό φίλο, σου έγραψα κι εσένα μία πρόσκληση για μπλογκοπαίγνιο...!
Τι γράφεις μωρή old-boy, υποσχέσεις ότι δεν θα παραμείνεις σκουπίδι στους κάδους της εποχής και ότι θα σκεφτείς λογικά στο ποτέ και στο πουθενά;
Στο χιονι δεν γλιστρας.. στον παγο γλιστρας, αφου περασουν οι μερες του χιονιου και πεσει παγωνια, δλδ.
Οποτε, μαλλον γλιστραει κανεις στις λεξεις οταν αυτες αρχισουν να παγωνουν. Να μενουν στατικες και γλοιωδεις...
Αρα, εσυ δεν κινδυνευεις να γλιστρησεις με τπτ λεμε!
:-))
Οι λέξεις θα λιώσουν και γάργαρα λόγια στη γλώσσα θα τρέξουν νερά,τα όσα σωπαίνεις πλημμύρες και τόσα
σε χέρια από χιόνι κλαδιά.
"Όταν ξεκινάει να χιονίζει,καταλαβαίνεις τι συμβαίνει-ξέρεις τι σημαίνει.
Όταν ξεκινάς να γράφεις, ποτέ."
Είναι λάθος ο συσχετισμός εξαρχής,oldboy.Και στο χιόνι και στις λέξεις,την αρχή την γνωρίζεις πάντα και ξέρεις να ερμηνεύσεις το φαινόμενο(χωρίς και με εισαγωγικά).Την συνέχεια δεν την γνωρίζεις ούτε για το χιόνι ούτε για το γράψιμο.
Έπειτα οι λέξεις και οι νιφάδες είναι το αποτέλεσμα, η απτή απόδειξη μιας διεργασίας που συντελέστηκε σε έναν "εγκέφαλο" (με και χωρίς εισαγωγικά). Γι'αυτόν τι ξέρουμε;Μήπως εκεί πρέπει να εστιάσουμε κι όχι μόνο σ'αυτό που βλέπουμε;
Ίσως τότε,αν καταλάβουμε πώς και γιατί δημιουργούνται οι λέξεις και οι νιφάδες,να μην κινούμαστε τόσο αδέξια πάνω τους.
Α! Κι εδώ! lol
Τι ευφάνταστο όνομα, μαύρη θεότητα...
Ρε 'συ old boy σε φαντάζομαι να διαβάζεις τα τρολλ-σχόλια και να γελάς ;)
Μαύρη θεότητα, δε... "χιονίζεσαι" ν' ασπρίσεις;
Δημοσίευση σχολίου
<< Home