Ιδού η απορία
Το να μην φοβάσαι να δεις κατάματα τα σκατά του εαυτού σου και να τα κατονομάζεις.
Το να λες σ΄όποιον σε ρωτάει ότι, ναι, εδώ και εδώ και εδώ, έχω σκατά μέσα μου.
Το να αντέχεις το βλέμμα των άλλων όταν τους τα αποκαλύπτεις, αντί να κρύβεσαι πίσω από ευφημισμούς, υπεκφυγές και δικαιολογίες.
Νά τι ονομάζω θάρρος.
Ή μήπως να το ονομάσω κυνική βολή;
9 Comments:
Ίσως για όλα ισχύει πως αν τα τραβήξουμε ως τα άκρα τους κάνουν έναν κύκλο και μεταμορφώνονται στο αντίθετό τους...
Ίσως.
Ενδεχομένως.
Εξαρτάται γιατί “αποκαλύπτεις” ό,τι είναι αυτό που αποκαλύπτεις (συγγνώμη για το βου πρόσωπο): αν το κάνεις για να αιτιολογήσεις/δικαιολογήσεις την στάση σου ώστε να μην την αλλάξεις, το πράγμα νομίζω πως τείνει μάλλον προς την δεύτερη μεταβλητή, όπου βολή = βόλεμα, ή άρνηση αλλαγής, πράγμα όχι κατ’ ανάγκη κατακριτέο στην δεύτερη εκδοχή του· αν το κάνεις με διάθεση να επανεξετάσεις την θέση σου, να διορθώσεις λάθη, να αποκαταστήσεις αδικίες--τότε μάλλον τείνει προς το θάρρος. Υπάρχει κι ένα ακόμη ενδεχόμενο, να το κάνεις πολύ συχνά. Τότε μάλλον είσαι απλώς παραθυράτο στέλεχος του ΠαΣοΚ (ή της ΝΔ, που εκ του αποτελέσματος σημαίνει περίπου το ίδιο).
’μέρα.
Λύκε της Στέππας, έτσι είναι. Συμφωνώ ότι ισχύουν όσα λες αναφορικά με τον άνθρωπο που παραδέχεται τις άσχημες πλευρές του. Αν τον αντιδιαστείλουμε όμως με τον άνθρωπο που δεν τις παραδέχεται και πολύ περισσότερο αρνείται να τις δει και κρύβεται και από τον ίδιο του τον εαυτό, τότε τι γίνεται;
Θέλω να πω ότι όποιος α) βλέπει τα σκατά του και β) τα ομολογεί, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει περισσότερα σκατά από τους υπόλοιπους.
Ωστόσο, έτσι φαντάζει, αυτήν την εικόνα δίνει.
Ακόμη λοιπόν και αν η παραδοχή δεν είναι τίποτε άλλο από βόλεμα, δεν σημαίνει ότι είναι περισσότερο βολεμένος από τον άνθρωπο που σπανίως θα πει «φταίω» και θα ψάξει να βρει που φταίει ο άλλος ή η κοινωνία ή η μοίρα ή δεν ξέρω ποιός.
Μετά από την εξπρές ψυχανάλυση που κατάφερε πάνω μου ο Steppenwolf, μάλλον είναι καιρός να αλλάξω κόμμα... :)
Έτσι μετράει το δικό του θάρρος ή το θάρρος των άλλων;
Ο λαός λέει τα εν οίκω μη εν δήμω.
Ίσως κάποιοι δεν είναι άξιοι ν'ακούσουν ούτε τα "σκατά" μας.
«Τhere's something happening here
What it is ain't exactly clear»
Νομίζω ότι ο Λύκος της στέππας τα ΄πε με τον καλύτερο τρόπο. Πάντα έτσι συμβαίνει ακριβώς. Το να αναγνωρίσεις τα τρωτά σου σημεία και τα λάθη σου και να τα παραδεχτείς είναι το απαραίτητο βήμα προκειμένου να τα αλλάξεις. Συνήθως όμως χρησιμοποιούνται ως άλλοθι ή ως πολιτική. Αν όντως είσαι διατεθειμένος να τ` αλλάξεις δε νομίζω πως είναι απαραίτητο να τα φωνάξεις κιόλας. Αναγνώρισέ τα, παραδέξου τα και ξεκίνα την προσπάθεια.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home