Η καρδιά του σκότους

Είναι Σαρλί.

Όσο κι αν το παρακάνει, 

όσο κι αν ξεφεύγει

-μήπως δεν ξεφεύγει καμιά φορά κι ο Νετανιάχου δηλαδή;-

είναι Σαρλί,

επειδή πολεμά δυτικά,

πολεμά με την τεχνολογική πολεμική υπεροχή,

πολεμά εντός ιεραρχίας κι ελέγχου.

Δεν είναι Σαρλί.

Είναι για την ακρίβεια

τόσο μη Σαρλί,

που για αυτό πρέπει να εξολοθρευθεί,

καθώς αποτελεί το πρότυπο

της αντίστροφης ενσωμάτωσης,

ενσωματώθηκε αυτός στον τρόπο των άλλων,

έστω διαστρεβλώνοντάς τον,

κι αν κάτι μας τρομάζει

δεν είναι η βαρβαρότητά του,

δεν είναι ότι δεν έχει αρχές και όρια,

δεν είναι καν πως δεν τον ελέγχουμε,

είναι ότι διαφοροποιεί τους κανόνες του παιχνιδιού,

είναι ότι αρνείται τον τρόπο μας,

ζει στην ζούγκλα σαν πρωτόγονος

και πρωτόγονα σκοτώνει.