Παρασκευή, Απριλίου 18, 2014

κι εσύ στο διπλανό κρεβάτι

Ο Μάρκες, λέει, πέθανε
κι εσύ στο διπλανό κρεβάτι
λύνεις σταυρόλεξα.

Με το ίδιο πνεύμα που τα έλυνες πάντα,
με το κινητό σου να χτυπάει κάθε τόσο
σ' αυτόν τον εκκωφαντικά ακαλαίσθητο ήχο,
αεροστεγής απέναντι στις δικές μας ιστορίες,
τις τάχα μου σπουδαίες.

Το δύο οριζόντια άλφα και το τρία κάθετα βήτα.
Πόρνες και θηράματα για σένα οι λέξεις.
Δεν λαχτάρησες να τις αφήσεις να κυλήσουν,
να συνδεθούν με άλλες, να δουν πού θα τους βγάλει,
αν βέβαια τις βγάλει κάπου.
Μαύρα τετραγωνάκια - απομόνωση - χρηστικότητα.
Μια ζωή που είναι να βγει.

'Ετσι νομίζω εγώ που δεν σε κατάλαβα,
που δεν έστρεψα να σου μιλήσω,
έτσι νομίζω εγώ που προεξοφλώ ότι ο Μάρκες έζησε
πολύ περισσότερο από σένα,
απλά και μόνο επειδή αυτός άγγιξε τόσους αγνώστους του,
ενώ κι εσύ κάλλιστα θα μπορούσες
να αγγίζεις τους γνωστούς σου
πολύ περισσότερο από ό,τι ο μεγαλύτερος συγγραφέας
θα αγγίξει ποτέ τον ιδανικότερο αναγνώστη του.

Κι αν το θέμα δεν είναι το άγγιγμα, θα πει κανείς,
κι αν το θέμα είναι το βάθος και το πλάτος;

Τότε πώς θα μπορούσες να συγκριθείς μαζί του,
εσύ που στο διπλανό κρεβάτι
τώρα μπαίνεις στο καινούριο σου σταυρόλεξο;

Ευτυχώς ευτυχής ευτυχείς
αδιαφορώντας για τις συγκρίσεις, τις ιεραρχήσεις, τις ταξινομήσεις.
Ευτυχώς ευτυχής ευτυχείς
ταξινομώντας τις λέξεις
με μόνο άξονα
οριζόντια και κάθετα ζητούμενα
που σου δόθηκαν από άλλους,
σε ένα πεδίο άσκησης
προκαθορισμένο, ασφαλές και άδοξο

και κάπως έτσι
όταν μετά από δεκαετίες πεθάνεις
δεν θα σε μνημονεύσει κανείς
στην υφήλιο, την ήπειρο που έκανες δική σου,
ούτε καν στην ίδια σου τη χώρα.

Πλην όμως
μπορεί
-ναι, μπορεί-
να σε μνημονεύσουν οι γνωστοί σου
και να πουν πως ήσουν
ένας άνθρωπος που ήξερε να ζει,
ένας άνθρωπος που ήξερε να δίνει και να δίνεται
οριζοντίως και καθέτως,
ένας άνθρωπος που ό,τι έπρεπε να λύσει στη ζωή του το έλυνε
από τα προβλήματά του με τους άλλους
ως τα εκατοντάδες χιλιάδες σταυρόλεξα
που πέρασαν από τα χέρια του,
τα μη συγγραφικά,
τα μη δημιουργικά,
τα μη ξεχωριστά,
τα στείρα δημοσίου μεγαλείου,

εκείνα όμως που μακάρι να γέννησαν
μια σειρά από ιδιωτικούς συγκλονισμούς.

5 Comments:

At 4/18/2014 09:53:00 π.μ., Blogger Xenoudis - Ξενούδης said...

Αυτό κι αν είναι... σταυρόλεξο! Ωραίο, ευρηματικό!
Ξενούδης

 
At 4/18/2014 11:25:00 π.μ., Blogger Michael_Sc said...

Respect.

 
At 4/18/2014 11:45:00 π.μ., Blogger Ydatona said...

Ποιος ξέρει;
Μπορεί να 'να κι έτσι.Ή είναι κάπως έτσι...

 
At 4/19/2014 04:02:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ma se poion milas? Apefthinesai ston eafto sou i se kapoion allon...?

 
At 4/23/2014 05:45:00 π.μ., Blogger armenizi said...

Δεν έχω ξεκαθαρίσει κατα πόσον ο old boy έχει δίκιο.Αλλωστε, νομίζω,κι ο ίδιος επ'αυτού αναρωτιέται στο τέλος.Άρα μιλάω και στον Old και σε μένα...............................

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home