Ο φονιάς και ο φονιάς

Σε όλα τα κράτη υπάρχουν εγκληματίες. Αυτό που ξεχωρίζει τα κράτη τα έτσι από τα κράτη τα αλλιώς, είναι το αν τα εγκλήματα τα τιμωρούν βάσει νόμων ή αν απαντούν σε αυτά με δικά τους εγκλήματα. Όταν κάποιος είναι φονιάς, είναι φονιάς στο δικό του όνομα. Όταν το κράτος απαντά στον φόνο του τσακίζοντάς τον στον ξύλο και φονεύοντάς τον, τότε γίνεται φονιάς στο όνομα όλων μας. Και ναι, μπορεί προφανώς να μην τον σκότωσε επίσημα, αλλά επέτρεψε μια χαρά να τον σκοτώσουν, άλλωστε εντελώς επίσημα είναι όλα όσα θα ακολουθήσουν, οι ΕΔΕ και οι συγκαλύψεις και τα ημίμετρα και η κατανόηση, το κράτος των λιμενικών φονιάδων και το κράτος των δεσμοφυλάκων φονιάδων, το κράτος των χρυσαυγίτικων τροπολογιών Μιχελάκη, το κράτος του Σαμαρά και του Δένδια, το κράτος των ενστόλων εναντίον των μη ενστόλων, το κράτος που βάζει στη φυλακή τους φασίστες γιατί έχει πάρει τον φασισμό επ ώμου, το κράτος που φονεύει όποιον φονιά τολμά να σκοτώσει δικό του παιδί.